آرشیو برچسب ها:

آسپرین بخوریم یا نه؟

در سپتامبر ۲۰۱۵، کارگروه خدمات پیشگیرانه در ایالات متحده که نفوذ زیادی دارد توصیه‌های اصلاح شده‌ای درمورد مصرف آسپرین در دوز پایین ارائه داد که نه‌تنها از بیماری‌های قلبی و عروقی پیشگیری می‌کند بلکه از سرطان روده بزرگ هم جلوگیری می‌نماید. تبلیغ این خبر می‌تواند خیلی از افراد را به شروع مصرف آسپرین به‌طور خودسرانه تشویق نماید که ممکن است پیامدهای خوبی نداشته باشد. باید قبل از مصرف روزانه آسپرین با یک متخصص در این مورد مشورت کنید چون می‌تواند موجب خونریزی جدی دستگاه گوارش شود.

این توصیه‌ها در حقیقت به گروه‌هایی تعلق می‌گیرد که آسپرین به‌عنوان یک پیشگیری در افراد حدود ۵۰ سال با ریسک بیماری‌های قلبی و عروقی که خطر خونریزی برای‌شان وجود ندارد تجویز می‌شود. افراد پرخطر در دهه ۶۰ زندگی‌شان هم باید این موضوع را مدنظر داشته باشند، اما با احتیاط بیشتر زیرا ریسک خونریزی در آنها بیشتر بوده و خواص نهایی آسپرین برای‌شان کمتر خواهد بود. برای تجویز آسپرین برای افراد زیر ۵۰ سال یا بالاتر از ۶۹ سال هنوز شواهدی پیدا نشده است.

تغییر بزرگی که در این توصیه نسبت به توصیه‌های قبلی ایجاد شده این است که این کارگروه می‌گوید، آسپرین با دوز پایین می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ را نیز کاهش دهد، البته با این هدف، آسپرین فقط برای افرادی که ریسک بیماری‌های قلبی و عروقی در آنها بالا است تجویز می‌شود. تحقیقات می‌گویند دست‌کم ده سال طول می‌کشد تا مصرف روزانه آسپرین چنین خواصی از خود بروز دهد.

یادتان باشد که توصیه‌های جدید تنها افرادی را هدف می‌گیرد که بیماری‌های قلبی و عروقی هنوز در آنها شناسایی نشده. این کارگروه به آنهایی که سابقه یک حمله قلبی یا حادثه قلبی و عروقی دیگری را دارند توصیه می‌نماید تحت نظر پزشک معالج، آسپرین با دوز پایین مصرف کنند.

تقریبا ۴۰ درصد از آمریکایی‌های بالای ۵۰ سال هم‌اکنون برای سلامت قلب‌شان آسپرین با دوز پایین مصرف می‌کنند که اغلب هم خودسرانه است. بدون تردید خیلی از آنها با توجه به توصیه‌های جدید، مجاز به این‌کار نیستند، درحالی‌که خیلی دیگر که باید این دارو را مصرف کنند، این‌کار را نمی‌کنند. اگر شما هم ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی وعروقی یا سرطان روده بزرگ را دارید( مثلا به دلیل ریسک بالای پولیپ)، با پزشک‌تان درمورد خطرات و فواید بالقوه آسپرین با دوز پایین مشورت کنید.

 

+

دسته‌بندی نشده

برنج قهوه‌ای یا برنج سفید؟! کدام بهتر است؟!

همه برنج‌های سفید در ابتدا برنج قهوه‌ای بوده‌اند که پوسته و سبوس خودشان را در فرآیند آسیاب از دست داده‌اند. این فرآیند، طول عُمر برنج سفید را افزایش می‌دهد، اما مقدار زیادی از مواد مغذی برنج را (ازجمله فیبر، ‌ویتامین‌ها و املاح) از بین می‌برد. ‌ برنج سفید و برنج قهوه‌ای، هر دو، دارای کربوهیدرات زیادی هستند. با این‌حال، برنج قهوه‌ای در گروه غلات سبوس‌دار قرار می‌گیر و طبیعتا حاوی مواد مغذی بیشتری است.

 

تفاوت‌های تغذیه‌ای مهم

 

بحث درباره تفاوت‌های کلیدی بین برنج قهوه‌ای و برنج سفید کاملا مفصل است، اما اول از همه باید بگوییم که ترکیبات مغذی برنج‌ها به کارخانه تولیدکننده هم بستگی دارد و نمی‌توان به‌طور مطلق درباره این موضوع نظر داد. در ادامه با این تفاوت‌های تغذیه‌ای مهم آشنا می‌شویم.

 

فیبر

 

برنج قهوه‌ای ذاتا فیبر بیشتری نسبت به برنج سفید دارد. درواقع، میزان فیبر در برنج قهوه‌ای معمولا بین ۲ تا ۳ گرم بیشتر از نوع سفید است. اگرچه فیبر بیشتر از هر چیزی به‌خاطر تاثیر مثبتش در رفع یبوست شناخته می‌شود،‌ اما فواید دیگری هم برای سلامتی ما دارد:

  • ایجاد احساس سیری سریع‌تر که می‌تواند به مدیریت وزن کمک کند
  • پایین آوردن سطح کلسترول خون
  • کنترل قند خون و درنتیجه کاهش خطر ابتلا به بیماری دیابت
  • کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی
  • تغذیه باکتری‌ها روده

 

منگنز

 

منگنز، نوعی املاح است که وجودش برای تولید انرژی و عملکرد آنتی‌اکسیدانی ضروری است. برنج قهوه‌ای، منبع عالی‌ای برای دریافت این املاح محسوب می‌شود، ‌درحالی که برنج سفید حاوی منگنز نیست.

 

سلنیوم

 

برنج قهوه‌ای، یکی از منبع‌های خوب برای دریافت سلنیوم است که نقش مهمی در تولید هورمون تیروئید ایفا می‌کند. به‌علاوه، در عملکرد سیستم ایمنی و عملکرد آنتی‌اکسیدانی بدن هم نقش دارد. سلنیوم در کنار ویتامین E، از سلول‌های بدن در مقابل ابتلا به سرطان محافظت می‌کند.

 

منیزیم

 

برخلاف برنج سفید، برنج قهوه‌ای معمولا منبع خوبی برای دریافت منیزیم است. یک وعده مصرفی از برنج قهوه‌ای می‌تواند ۱۱ درصد از نیاز روزانه بدن به منیزیم را برآورده کند. منیزیم برای بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن لازم است:

  • انعقاد خون
  • انقباض عضله‌ها
  • تولید سلول‌ها
  • رشد و تکامل استخوان‌ها

 

آیا افراد مبتلا به بیماری دیابت هم می‌توانند برنج بخورند

 

یکی از فرا-تحلیل‌های محققان در سال ۲۰۱۲ میلادی نشان می‌دهد که خوردن مقدار زیادی از برنج سفدی به‌طور منظم می‌تواند خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ را افزایش بدهد. هم برنج قهوه‌ای و هم برنج سفید می‌توانند از نظر شاخص گلایسمی (GI) در رده‌های بالا قرار بگیرند و درنتیجه برای بیماران مبتلا به دیابت مناسب نیستند. GI برنج سفید تقریبا ۷۲ است که یعنی می‌تواند سریعا در جریان خون جذب شود و GI برنج قهوه‌ای هم تقریبا روی ۵۰ قرار می‌گیرد.

 

نتیجه نهایی

 

برنج قهوه‌ای معمولا از نظر تغذیه‌ای نسبت به برنج سفید برتری دارد و اصطلاحا مغذی‌تر است. برنج قهوه‌ای از نظر میزان فیبر، منیزیم و مواد مغذی مهم دیگر نیز وضعیت بهتری دارد.

 

+

 

دسته‌بندی نشده

در دوران بارداری از کجا بفهمیم که کودکمان مبتلا به تالاسمی هست یا خیر؟

تالاسمی یک بیماری ژنتیکی و ارثی است که توسط ژن مغلوب منتقل می‌شود. این یعنی کودک شما خودبه‌خود، این بیماری را به ارث نمی‌برد. اگر فقط شما یا همسرتان، ناقل تالاسمی باشید، کودک شما ۵۰ درصد شانس دریافت ژن معیوب و انتقال آن به نسل بعدی را دارد. اما اگر هردو شما ناقل ژن معیوب باشید، کودک شما: – ۷۵ درصد، شانس این را دارد که یا ناقل ژن معیوب باشد یا به این بیماری مبتلا شود. – ۵۰ درصد شانس این را دارد که فقط ناقل ژن معیوب باشد. – ۲۵ درصد، شانس ابتلا به نوع شدید این بیماری یعنی تالاسمی ماژور را دارد. اگر هم شما و هم همسرتان مبتلا به تالاسمی باشید، به کمک یکی از روش‌های زیر می‌توانید اطمینان پیدا کنید که کودکتان به این بیماری مبتلا شده است یا خیر: – نمونه‌برداری از پرزهای جفتی: در این روش، در هفته ۱۱ تا ۱۴ بارداری، به کمک یک وسیله مخصوص و از طریق واژن، نمونه کوچکی از جفت گرفته می‌شود تا DNA مورد بررسی قرار بگیرد. – آمنیوسنتز: در این روش در هفته ۱۵ بارداری به بعد، مقداری از مایع آمنیوتیک اطراف جنین برای آزمایش و بررسی گرفته می‌شود. – نمونه خون جنین: در این روش، بین هفته‌های ۱۸ تا ۲۱، مقداری خون از بند ناف جنین گرفته می‌شود تا DNA بررسی شود. گاهی اوقات اگر نتایج آزمایشات نشان بدهد که کودک مبتلا به تالاسمی ماژور است و شانس کمی برای زنده ماندن دارد، پزشک اجازه سقط قانونی را به پدر و مادر می‌دهد. زیرا متأسفانه کودکانی که با تالاسمی ماژور متولد، می‌شوند، حتی اگر تحت شرایط درمانی بالایی قرار بگیرند، کیفیت زندگی بسیار پایینی خواهند داشت. به همین خاطر، هرچه زودتر این مسئله تشخیص داده شود، هم برای خودتان بهتر است هم جنین.

+

دسته‌بندی نشده

در وعده افطار، شیر گرم بنوشیم یا شیر سرد

بیشتر مردم ترجیح می‌دهند که شیر را همراه با صبحانه یا شب‌ها قبل از خواب مصرف کنند. البته ممکن است که بعضی از افراد هم در مواقع دیگری از روز، مثل زمان افطار، شیر بنوشند. با این‌حال، نظرات متفاوتی درباره مصرف شیر گرم یا شیر سرد وجود دارند که همواره محل نزاع بود‌ه‌اند. در ادامه با جنبه‌های مثبت و منفی استفاده از شیر گرم در ساعات شب آشنا می‌شویم. جنبه‌های مثبت ۱. کمک به خواب مطلوب مطالعات دانشمندان نشان می‌دهند که شیر دارای نوعی اسید آمینه به‌نام تریپتوفان است که نقش مهمی را در به‌وجود آوردن احساس خواب ایفا می‌کند. به‌علاوه، مطالعات متعددی ثابت کرده‌اند که ترشح تریپتوفان در مغز با ترشح سروتونین همراه است که احساس آرامش را در انسان‌ها تقویت می‌کند. بنابراین، در بسیاری از موارد، نوشیدن شیر گرم در ساعات پایانی شب به مقابله با بی‌خوابی کمک می‌کند. ۲. گرم نگه داشتن بدن یکی از ویژگی‌های مهم شیر گرم، این است که ‌بدن را گرم می‌کند. وقتی هم که دمای بدن افزایش می‌یابد، عضله‌ها ریلکس می‌شوند و همین وضعیت واکنش‌های بدن را آهسته‌تر می‌کند. تمام این روند درنهایت به بهبود خواب و مقابله با بی‌خوابی کمک می‌کند. ۳. تسکین ناراحتی‌های معده یا دستگاه گوارشی شیر گرم، لایه نرمی روی معده ایجاد می‌کند و ناراحتی‌های احتمالی در معده را تسکین می‌دهد. به همین دلیل است که افراد مبتلا به زخم معده، می‌توانند از نوشیدن شیر گرم برای تسکین ناراحتی‌های معده خودشان استفاده کنند. ۴. حفظ احساس سیری برای مدت زیاد به‌طور کلی، انسان‌ها با معده پُر راحت‌تر به خواب می‌روند. بنابراین، مصرف شیر گرم در ساعات پایانی شب، احساس سیری مطلوبی ایجاد می‌کند و درنهایت شما را درحین خواب سیر نگه می‌دارد. این ویژگی خصوصا به خواب بهتر کودکان کمک می‌کند. جنبه‌های منفی ۱. هضم دشوار شیر گرم، بعد از مصرف در ساعات شب، به‌راحتی هضم نمی‌شود و حتی می‌تواند نفخ زیادی را در دستگاه گوارش به‌وجود بیاورد. نفخ زیاد هم به‌نوبه خود، باعث ناراحتی می‌شود و خواب راحت شبانه را مختل می‌کند. نکته دیگر این است که شیر به‌طور کلی برای افرادی که دارای دستگاه گوارش ضعیف هستند، نوعی ماده غذایی سنگین محسوب می‌شود و مشکلات مختلفی را برای آنان به‌وجود می‌آورد. اگر هضم شیر برای شما دشوار است، آن را با یک عدد قرص آنزیم لاکتاز مصرف کنید. ۲. تحریک آلرژی‌ها بعضی از مطالعات اخیر نشان داده‌اند که اگر به شیر آلرژی داشته باشید و شیر مصرف کنید، سیستم ایمنی بدن نسبت به پروتئین شیر واکنش نشان خواهد داد. آلرژی‌ها در ساعات شب سریع‌تر بروز پیدا می‌کنند و می‌توانند به تب، کهیر، تورم و خارش منجر شوند. در موارد شدید هم شانس مواجهه با مشکلات تنفسی خطرناک وجود دارد.

+

دسته‌بندی نشده

انواع پروتئین شیر A1 یا A2، آیا فرقی با یکدیگر دارند؟

سلامت شیر احتمالا به نسل و نژاد گاوی که از آن شیر گرفته می‌شود، بستگی دارد.

عموما، شیر A۲، انتخاب سالم‌تری نسبت به انواع دیگر شیرها قلمداد می‌شود.

ادعا می‌شود که این شیر از مزایای فراوانی برخوردار است و هضم آن برای افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند، آسان‌تر است.

با این وجود، همه‌ی پزشکان بر سالم‌تر بودن شیرA۲ توافق ندارند.

این مقاله به تحلیلی واقع‌بینانه بر دانشی که در ورای شیر A۱ و A۲ وجود دارد، می‌پردازد.
مفهوم شیرA۱و A۲ به چه چیست؟

کازئین یا ماده‌ی پروتئین شیر، در زمره بزرگترین گروه پروتئین‌های موجود در شیر قلمداد می‌شود، که حدود ۸۰٪ از مجموع پروتئین‌های شیر را در بر دارد.

شیر حاوی انواع مختلفی از کازئین می‌باشد و بتا-کازئین در رتبه‌ی دوم پروتئین‌های شیر جای دارد. بتا-کازئین به ۱۳ شکل مختلف وجود دارد.
۲ مورد از رایج‌ترین انواع بتا-کازئین عبارتند از:

بتا-کازئینA۱: شیر گاوهایی که از نژاد اروپای شمالی هستند، عموما حاوی مقادیر فراوانی بتا-کازئین A۱ می‌باشند. شیرA۱ از گاوهای سیاه و سفید، گاوهای شمال هلند، اسکاتلند و گاوهای شاخ کوتاه شمال انگلیس تهیه می‌شود.

بتا-کازئینA۲: این شیر از گاوهایی که متعلق به نژاد انگلیسی و جنوب فرانسه هستند، تهیه می‌گردد. این نژاد شامل گاوهای پشمالو، جرسی و لیموزین می‌شود.

شیرهای معمولی هم حاوی بتا-کازئین A۱ و هم حاوی بتا-کازئین A۲ می‌باشند، اما شیرهای A۲ فقط حاوی بتا-کازئین A۲ هستند.

برخی مطالعات حاکی از آن است که بتا کازئین A۱ ممکن است برای برخی مضر باشد، اما بتا-کازئین A۲ انتخاب سالم‌تریست. بحث‌های پیرامون A۱ وa۲ از همین امر ناشی می‌شود.

شیرA۲ تحت عنوان شیر A۲ تولید و بسته‌بندی می‌شود و به هیچ وجه حاوی بتا-کازئین A۱نمی‌باشد.
بتا-کازومرفین-۷

بتا-کازومرفین-۷ علت اصلی اعتقاد بر مضر بودن شیر معمولی نسبت به شیر A۲ می‌باشد.

بتا-کازومرفین-۷ یک پپتید شبه افیونی است که در طی فرایند هضم بتا-کازئین A۱ آزاد می‌شود.

کمتر گروه‌ تحقیقاتی تا کنون بر مضر بودن بتا-کازومرفین-۷ صحه گذاشته است.

حال آنکه، بتا-کازومرفین-۷ بر سیستم گوارشی تاثیر مخرب دارد، اما میزان تخریب و این امر که این ماده تا چه حد دست‌نخورده وارد خون می‌گردد، کاملا آشکار نیست.

محققان در خون افراد بالغِ سالم که شیر گاو نوشیده بودند، هیچ اثری از بتا-کازومرفین-۷ نیافتند اما برخی از مطالعات وجود بتا-کازومرفین-۷ را در خون کودکان تائید می‌کند.

بتا-کازومرفین-۷ به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است اما مسائل مربوط به سلامت درباره‌ی آن هنوز کاملا هویدا نیست.

در زیر مروری بر شواهد علمی مرتبط با شیرA۱ و بتا-کازومرفین-۷ و ارتباط آنها با دیابت نوع ۱، بیماری‌های قلبی، مرگ کودکان، اتیسم و مشکلات گوارشی شده است.
خطر ابتلا به دیابت نوع ۱

دیابت نوع۱ عمومابا عنوان دیابت کودکان شناخته می‌شود و خصیصه‌ی آن کمبود انسولین در بدن است.

چندین مطالعه در این زمینه اثبات نموده‌اند که نوشیدن شیرA۱ در دوران کودکی خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ را افزایش می‌دهد.

اما این مطالعات ماهیتا جنبه‌ی شهودی داشته و اغلب مبنی بر مشاهدات بودند.

پس امکان اثبات اینکه بتا-کازئینA۱ موجب دیابت نوع ۱ می‌شود، وجود ندارد. اما احتمال خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها در افرادی که این پروتئین را بیش از حد مصرف می‌کنند، بیش از دیگران است.

مطالعات بر روی حیوانات نتایج متضادی را دربر داشت.

برخی از آنها دریافتند که هیچ‌گونه تفاوتی بین بتا-کازئین A۱ و A۲ وجود ندارد. برخی مطالعات دیگر حاکی از تاثیر مثبت و نقش موثر بتا-کازئین A۱ نقش موثری در بهبود دیابت بود.

تاکنون هیچ‌گونه بررسی بالینی انسانی در تشخیص و اثبات تاثیر بتا-کازئین A۱ بر دیابت نوع ۱ انجام نشده است.
خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی

۲ مطالعه‌ی شهودی در زمینه‌ی ارتباط مصرف شیر A۱ و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی وجود دارد.

گواه این ادعا، مطالعات انجام شده بر روی خرگوش‌هاست. در این مطالعه مشخص شد که بتا-کازئین A۱ موجب تجمع چربی در اطراف رگ‌های خونی آسیب‌دیده می‌گردد. در مواردی که خرگوش‌ها بتا-کازئین A۲ مصرف می‌نمودند، این تجمع چربی کم‌تر بود.

تجمع چربی، انسداد رگ‌های خونی را افزایش می‌دهد و زمینه‌ی بیماری‌های قلبی را فراهم می‌سازد. اما در مطالعات انسانی در این زمینه هنوز مغایراتی وجود دارد.

تا کنون ۲ مطالعه‌ی انسانی به بررسی مصرف شیرA۱ و تاثیر آن بر خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی پرداخته است.

یکی از این مطالعات شامل ۱۵ مرد و زن که در خطر شدید ابتلا به بیماری‌های قلبی قرار داشتند، می‌شد. مطالعه به صورت متقاطع طراحی شده بود، بدان معنا که تمام شرکت‌کنندگان در طول مطالعه در فواصل متفاوت بتا-کازئین A۱ و A۲ دریافت می‌نمودند.

در این مطالعه هیچ‌گونه تاثیر نامطلوبی بر تشدید خطر ابتلا به بیماری‌ قلبی مشاهد نشد. در مقایسه با بتا-کازئینA۲، نوع A۱ تاثیر مشابهی بر عملکرد رگ‌های خونی، فشار خون، چربی خون و علائم التهاباتی داشت.

یکی دیگر از مطالعات در این زمینه نشان داد که کازئین A۱ و A۲ تفاوت محسوسی نداشته و تاثیر چندانی بر کلسترول خون ندارند.
سندرم مرگ ناگهانی کودکان

سندرم مرگ ناگهانی کودکان یکی از رایج‌ترین دلایل مرگ کودکان زیر یک سال است.

این سندرم بدون هیچ‌گونه علائم آشکاری موجب مرگ ناگهانی کودکان می‌گردد.

برخی از محققان گمان می‌کنند که بتا-کازومرفین-۷ در مرگ ناگهانی کودکان دخیل است.

در یکی از مطالعات مشخص شد که ازدیاد بتا-کازومرفین-۷ در خون کودکان موجب توقف تنفس کودکان در خواب می‌گردد. این شرایط که به اختناق در خواب موسوم است، با افزایش احتمال پیدایش سندرم مرگ ناگهانی کودکان پیوند خورده است.

این نتایج حاکی از آن است که برخی از کودکان ممکن است به بتا-کازئینA۱ موجود در شیر گاو حساسیت داشته باشند. با این وجود، هرگونه اظهار نظر قطعی مستلزم تحقیقات بیشتر است.
خطر ابتلا به اتیسم یا درخودماندگی

اتیسم یک اختلال ذهنی که با خصایص از قبیل تعالات اجتماعی ضعیف و رفتارهای مکرر توصیف می‌گردد.

از نظر تئوری، پپتیدهایی از قبیل بتا-کازومرفین- ۷ می‌توانند در پیشرفت اتیسم موثر باشند. با این حال، مطالعات مکانیزم‌های پیشنهادی را تائید نمی‌کند.

در یکی از مطالعات به مقایسه‌ی کودکانی که از شیر گاوهایی که حاوی مقدار زیادی بتا-کازومرفین-۷ تغذیه می‌نمودند با کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌نمودند، پرداختند. نتیجتا مشخص شد که میزان بتا-کازومرفین-۷ در برخی از کودکان به سرعت افت می‌نمود، حال آنکه در برخی دیگر به همان مقدار اولیه باقی می‌ماند.

میزان بتا-کازومرفین-۷ مصرفی کودکان با عدم توانایی‌هایی عملیاتی و اجرایی ارتباط تنگاتنگی داشت.

یکی دیگر از مطالعات حاکی از آن بود که نوشیدن شیر گاو علائم رفتاری کودکان مبتلا به اتیسم را وخیم‌تر می‌سازد.

از طرف دیگر، برخی مطالعات هیچ‌گونه ارتباطی بین آن دو نیافتند.

تاکنون، هیچ مطالعه‌ی بالینی خاصی که بررسی تاثیر شیر A۱ وA۲ بر روی انسان بپردازد، انجام نشده است.

مشکلات گوارشی

عدم هضم لاکتوز در واقع همان ناتوانی در هضم شکر موجود در شیر است. عدم هضم لاکتوز ازعمده دلایل نفخ، گاز معده و اسهال قلمدا می‌شود.

میزان لاکتوز موجود در شیرA۱ و A۲ یکسان است. با این وجود، برخی افراد احساس می‌کنند که شیرA۱ موجب نفخ بیشتری می‌شود.

اما مستندات حاکی از آن است که دیگر عناصر موجود در شیر، غیر از لاکتوز نیز می‌توانند موجب مشکلات گوارشی گردند.

محققان دریافتند که پروتئین‌های موجود در شیر نیز می‌توانند عامل عدم هضم شیر باشد.

یکی از این مطالعات بر روی ۴۱ مرد و زن نشان داد که در برخی شیرA۱ بیش از شیر A۲ موجب اسهال می‌شود.

بعلاوه، مطالعات انجام شده بر روی حیوانات حاکی از آن بود که بتا-کازئین A۱ به طرز محسوسی موجب افزایش اختلالات سیستم گوارشی می‌گردد.

تعارضات بر سر A۱ و A۲ همچنان پابرجاست.

برخی از مطالعات حاکی از آن است که بتا-کازئین A۱ می‌تواند تاثیرات مخربی بر برخی افراد داشته باشد.

با این وجود، به دلیل عدم شواهد کافی اظهار نظر قطعی در این زمینه امکان پذیر نیست.

اما به طور قطع می‌توان گفت که چنانچه بدن شما با شیر A۲ بیش از شیر A۱ سازگار است، فقط از آن استفاده کنید.

 

منبع+

دسته‌بندی نشده