آرشیو برچسب ها:

علت درد زانو در سرما چیست؟

تحقیق جدیدی از مجله بالینی درد نشان می‌دهد اگر زانوهایتان در این موقع از سال، حال خوشی ندارند ممکن است شما به ویتامین D بیشتری نیاز داشته باشید.

بر طبق اطلاعات این مطالعه، افراد مبتلا به آرتروز که دچار کمبود ویتامین D بودند در مقایسه با افراد مبتلا به آرتروزی که ویتامین D کافی داشتند، بطور قابل توجهی بیشتر دچار زانو درد و کاهش کارایی بودند. این نتایج، بدون در نظر گرفتن وزن هر فرد، بدست آمد. شرکت کنندگان چاق این مطالعه، به احتمال زیاد از کمبود ویتامین D رنج می‌بردند.

دکتر تونی گلوور، یکی از نویسندگان این مطالعه و استاد دانشگاه فلوریدا می‌گوید: کمبود ویتامین D از راه‌های مختلفی به زانوهای شما صدمه می‌زند. اول اینکه کمبود ویتامین D، میزان التهاب شما را افزایش میدهد که به نوبه خود، میزان حساسیت به درد مربوط به آرتروز را بیشتر می‌کند. سطح ویتامین D بسیار پایین، تحلیل استخوان را نیز افزایش می‌دهد که باعث کاهش کیفیت استخوان می‌شود.

گلوور می‌گوید: کمبود ویتامین D یک مشکل فراگیر است. در واقع یک مطالعه جدید توسط مجله تحقیقات تغذیه‌ای دریافته که تقریبا ۴۲% از آمریکایی‌ها، بطور خطرناکی دچار کمبود ویتامین D هستند. شما بیشتر ویتامین D مورد نیازتان را از قرارگیری در معرض نورخورشید دریافت می‌کنید. بنابراین تمام مشکلات مربوط به کمبود ویتامین D معمولا در فصل زمستان که اکثر مردم، نور خورشید کافی دریافت نمی‌کنند، بروز می‌کند.

گلوور می‌گوید: یک آزمایش خون ساده که توسط پزشک شما درخواست می‌شود، می‌تواند تعیین کند که آیا کمبود ویتامین D دارید یا خیر. اگر دچار کمبود باشید، مصرف یک مکمل ویتامین D بمدت چند ماه، می‌تواند به شما کمک کند که سطح ویتامین D بدنتان را بالا ببرید. احتمال دریافت ویتامین D بیش از حد، بسیار کم است با اینحال مقدار ویتامین D مورد نیاز شما به وزن و ترکیب بدنتان بستگی دارد. بدن شما، ویتامین D را در سلول‌های چربی ذخیره می‌کند یعنی افرادی که چربی بدن بیشتری دارند، برای محدود کردمن میزان درد و کاهش کارایی به ویتامین D بیشتری نیاز دارند.

اگر درد و کاهش توان حرکتی، برای نگران کردن شما درباره میزان ویتامین D بدنتان، کافی نیستند به یاد داشته باشید بیشتر تحقیقات دریافته‌اند که کمبود ویتامین D، خطر ابتلا به زوال عقل را دو برابر می‌کند.

منبع

سندرم خستگی مزمن چیست و چه درمانی دارد؟

سندرم خستگی مزمن که به عنوان اختلال عملکرد ایمنی بدن نیز شناخته می‌شود یک شرایط گیج کننده پزشکی است که معمولا در زنان ۳۰ الی ۵۰ سال دیده می‌شود. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که این شرایط می‌تواند هر فردی را تحت تاثیر خود قرار دهد. بیش از یک میلیون نفر در ایالت متحده آمریکا تحت تاثیر این سندرم قرار دارند. از آنجایی که علت شناخته شده یا تشخیص خاصی برای این شرایط وجود ندارد، پزشکان معمولا در مورد اینکه سندرم خستگی مزمن(CFS) واقعی است یا خیر شک داشتند. بیشتر پزشکان امروزی بر این باورند که سندرم یک شرایط پزشکی حاد است و باید درمان شود.
نشانه‌ها و علائم:

سندرم خستگی مزمن توسط خستگی‌های شدید و غیر عادی شناخته می‌شود که حداقل شش ماه متوالی ادامه پیدا می‌کند و بر اثر فعالیت‌های فیزیکی شدید و استرس بدتر می‌شود. این خستگی معمولا همانند خستگی‌های معمولی که بعد از انجام فعالیت‌های بدنی یا نداشتن استراحت کافی ایجاد می‌شود نیست. افرادی که مبتلا به این سندرم هستند حتی با وجود استراحت کافی باز هم چنین خستگی‌هایی را تجربه می‌کنند. این شرایط در زندگی روزمره افراد اختلال وارد می‌کند و باعث می‌شود انجام فعالیت‌های روزانه و کار کردن بسیار دشوار گردد. بیشتر افرادی که مبتلا به CFS هستند خستگی شدیدی را بعد از انجام فعالیت‌های بدنی تجربه می‌کنند که معمولا با سایر نشانه‌ها همراه است. این دوره‌های خستگی که با عنوان ضعف پس از فعالیت نیز شناخته می‌شود، ممکن است ۲۴ ساعت یا بیشتر طول بکشد. علاوه بر چنین خستگی‌هایی، نشانه‌های زیر نیز ممکن است در فرد وجود داشته باشد:

اختلال در حافظه کوتاه مدت و تمرکز
درد عضلات
درد مفاصل که همراه تورم یا قرمزی نیست
سردرد
گره‌های لنفاوی در گردن یا زیر بغل
گلودرد مکرر یا در بازه زمانی مشخص

همچنین نشانه‌های دیگری نیز در مورد سندرم خستگی مزمن وجود دارد که همیشه برای تشخیص مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. این نشانه‌ها عبارتند از:

سندرم روده تحریک پذیر
افسردگی یا سایر مشکلات روحی- روانی
لرز و تعریق شبانه
سرگیجه یا مشکلات تعادلی
خستگی شدید
حساسیت به بوها، صداها و غذاهای خاص
بی خوابی یا سایر مشکلات خواب

علل سندرم خستگی مزمن:

علل ایجاد خستگی مزمن هنوز مشخص نیست. در طول دهه‌های اخیر، مطالعات پزشکی مسری بودن این بیماری را مورد بررسی قرار داده است اما هنوز شواهد محکمی برای این موضوع پیدا نشده است. همچنین مطالعات انجام شده هنوز نتوانسته اند رابطه ای بین این شرایط و سایر بیماری‌های قابل انتقال ومسری پیدا کنند. با اینحال مطالعه انجام شده در سال ۲۰۰۹ نشان می‌دهد که رابطه ای بین سندرم خستگی مزمن و ویروس تازه کشف شده ای به نام xenotropic murine leukemia وجود دارد. تا سال ۲۰۱۱ همه پژوهشگران و محققان این بیماری را به بیماری‌های ویروسی مرتبط می‌دانستند. محققان هنوز هم به دنبال یافتن راهی برای برقراری ارتباط با سایر عوامل عفونت زا هستند. طبق مطالعات انجام شده توسط CDC، برخی از عوامل عفونت زا که در گذشته مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند یا هنوز تحت بررسی هستند ، عبارتند از:

اپشتین بار ویروس که با عنوان مونونوکلئوز نیز شناخته شده است.
ویروس هرپس انسانی ۶، که بیماران مبتلا به ایدز را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد
عفونت آنتروویروس، عفونتی است که دستگاه گوارش را هدف قرار می‌دهد
سرخجه
کاندیدا آلبیکنس ، قارچی است که باعث ایجاد عفونت مخمری می‌شود.
Bornaviruses
مایکوپلاسما که منجر به ایجاد نوعی پنومونی می‌شود.
ویروس رودخانه راس
کوکسیلابورنتی که عامل بیماری تب کیو است. این بیماری ی عفونت باکتریایی است که می‌تواند ریه، کبد، قلب و سایر بخش‌های بدن را تحت تاثیر خود قرار دهد.

برخی از مطالعات نشان می‌دهد که CFS ممکن است به خاطر وجود عفونت در سیستم عصبی بدن باشد که به عنوان پاسخی برای سیستم ایمنی ایجاد شده است. شرایطی همچون استرس، محیط زیست، سن و ژنتیک نیز می‌تواند در ایجاد این سندرم دخیل باشد. افت فشار خون، افسردگی، کم خونی و آلرژی نیز جزو عللی است که توسط مایوکلینیک پیشنهاد شده است.
تشخیص و بررسی:

پزشک تنها زمانی می‌تواند این بیماری را تشخیص دهد که همه علل و عوامل ایجاد خستگی را بررسی نماید. فاکتورهایی که ممکن است در ابتدا در نظر گرفته شود شامل اختلالات ایمنی، وابستگی به دارو، عفونت، اختلالات غدد درون ریز، تومورها، بیماری‌های روحی و روانی همچون افسردگی و بیماری عصبی است.برخی از فاکتورها باعث پیچیده شدن شرایط تشخیص می‌شود.خستگی و برخی از نشانه‌های دیگر ممکن است با انواع مختلفی از بیماری‌ها همپوشانی داشته باشدو همین امر فرایند تشخیص را بسیار دشوار می‌سازد. این شرایط توسط دوره‌های بهبود و عود شناخته می‌شود. این موضوع بدین معنی است که بیماران مبتلا به این سندرم ممکن است همیسه از آن رنج نبرند. از آنجایی که نشانه‌های این بیماری بسیار گسترده است، به دست آوردن معیارهای تشخیصی مناسب برای پزشک نیز بسیار دشوار است.
درمان و داروها:

هیچ درمان یا داروی شناخته شده ای نمی‌تواند سندرم خستگی مزمن را به طور کلی درمان کند.مرکز کنترل بیماری‌ها به افرادی که مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند پیشنهاد می کند، یک گروه حمایتی از پزشکان، درمانگران و اعضای خانواده ایجاد کنند. این موضوع به این خاطر است که بیمار مبتلا به سندرم نه تنها باید با خستگی شدید دست و پنجه نرم کند بلکه در مورد زمان رخ دادن نشانه‌های خاص مطمئن نخواهد بود. تغییر در خلق و خو، تغییر در روابط بین دوستان و اعضای خانواده و وابستگی می‌تواند به خاطر خستگی زیاد رخ دهد. از آنجایی که هنوز درمان خاصی برای این بیماری کشف نشده است، انجام پژوهش‌های مختلف بر روی آن هنوز ادامه دارد. برخی از محققان در حال بررسی تاثیر استفاده از داروهای ضد ویروسی برای بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند. اگرچه درمان سندرم ممکن نیست اما می‌توان نشانه‌های آن را بهبود بخشید. داشتن رژیم غذایی سالم، مصرف داروهای ضدافسردگی، یادگیری تکنیک‌های خوب برای مدیریت خواب، مصرف داروهای خاص برای کاهش درد و انجام درمان شناختی- رفتاری می‌تواند مفید باشد. همچنین بهتر است شرایط استرس زا و فعالیت‌های چالش برانگیز کمتر شود. شما باید سطح خستگی خود را بشناسید. کاهش استرس و ایجاد آرامش در زندگی از طریق بیوفیدبک، تنفس عمیق، ماساژ، مدیتیشن و یوگا می‌تواند به بیمار در کنترل شرایط موجود کمک کند.

منبع

علائم خروسک چیست؟

خروسک لارنگوتراکئوبرونشیت (laryngotracheobronchitis) ورمی در ناحیه تارهای صوتی حنجره است که راه هوا را می بندد و موجب تنگی نفس می گردد. خروسک خطرناک است زیرا عدم درمان و باز نشدن راه تنفسی باعث مرگ هم می شود.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، سن شایع این بیماری از ۶ ماهگی تا ۳ سالگی بوده و در فصول سرد سال(در انتهای پائیز و در طول زمستان) و در پسران شایع ‌تر است. در واقع کودکانی که در زیر سه سالگی خروسک می‌ گیرند شدید ترین علائم را نشان میِ‌ دهند.

علائم خروسک

در ابتدا سرماخوردگی خفیف و بعد خرخر شدید و سرفه های دردناک در هنگام خواب و سپس تنگی نفس پیش می آید و این مخصوصا هنگام دم خیلی به بیمار فشار می آورد و بیمار با صدای بلند نفس می کشد اما بازدم آسانتر است. گاهی این نفس تنگی کودک را به حالت خفگی دچار می کند که باید سریع کودک را به بیمارستان رسانید زیرا کودک به اکسیژن نیاز دارد که به اندازه کافی دریافت نمی شود.

اما بطور کلی حمله ها خفیف است و اگر شما زود به تشخیص خروسک پی ببرید و داروی موثر را قبل از رسیدن به مرحله حاد بکار برید در منزل او را درمان کرده اید. گاهی خروسک با تنگی نفس (آسم) و بیماری دیگری به نام اپی گلوتیت اشتباه می شود. برای رفع این اشتباه در آسم بچه خرخر و سرفه های شدید ندارد و در اپی گلوتیت بیماری بدون سرماخوردگی است و معمولا در سنین بین ۴-۷ سالگی بوجود می آید و خیلی تند پیشرفت می کند و التهاب در ناحیه زبان کوچک است و سرفه هم وجود ندارد ولی به سختی نفس می کشد.

کودک را آرام کرده و او را بنشانید تا تقلای زیاد باعث کمبود اکسیژن نشود. بخور راه خوبی برای تسکین اوست سعی کنید در شروع حملات مقداری آب یا آب میوه به او بدهید. داروهای ضد التهاب برای تارهای صوتی مفید است که باید بوسیله پزشک تجویز شود. تنفس دهان به دهان در موقع تنگی نفس شدید راه درمان فوری می باشد.

منبع