آرشیو برچسب ها:

مزیت های ورزش در آب که نمی دانستید

ورزش در آب برای تمام گروه های سنی – از کودکان تا افراد سالمند – مفید است. حتی افرادی که با آسیب دیدگی های عضلانی، تاندون یا استخوان مواجه شده اند و همچنین افراد دارای اضافه وزن و زنان باردار می توانند ورزش در آب را امتحان کنند

 

ورزش در آب یکی از بهترین انواع ورزش هاست که علاوه بر سلامت جسم به سلامت روح نیز کمک می کند. در این مقاله به برخی از مهم ترین مزیت های ورزش در آب می پردازیم.
ورزش در آب برای تمام گروه های سنی – از کودکان تا افراد سالمند – مفید است. حتی افرادی که با آسیب دیدگی های عضلانی، تاندون یا استخوان مواجه شده اند و همچنین افراد دارای اضافه وزن و زنان باردار می توانند ورزش در آب را امتحان کنند.
هر نوع ورزشی برای سلامت(Health) بدن انسان خوب است، و ورزش هایی که با آب سر و کار دارند، در زمره تمرینات کم فشار قرار می گیرند، که می تواند از بسیاری جهات برای انسان مفید باشد.

هنگامی که در آب هستید، بدن حدود 90 درصد سبک‌تر احساس می شود.این به معنای آن است که هنگام ورزش در آب، بدن اثری مشابه با ورزش در خشکی را تجربه نمی کند.

همچنین، ورزش در آب شما را از فعالیت های یکنواخت در باشگاه دور می کند. با انجام ورزش های آبی، شما می توانید طی مدت زمان انجام تمرینات ورزشی شادابی خود را حفظ کنید، در شرایطی که یک برنامه تمرینات ورزشی در خشکی می تواند به طور معمول با خستگی و افت سطوح انرژی همراه باشد. افزون بر این، ورزش در آب سرگرم کننده و لذت بخش است.

همچنین، این نوع از ورزش معمولا به تجهیزات(Equipment) اضافه خاصی نیاز ندارد. تنها کافی است تا در استخر شنا کرده و آماده جلسه تمرینی خود شوید.

ورزش کردن در آب یک نوع فعالیت درمانی است که هم از نظر جسمانی و هم از نظر روانی برای انسان مفید است. در ادامه با برخی از فواید ورزش در آب بیشتر آشنا می شویم.

1. ورزش در آب به کاهش وزن کمک می کند.

ورزش های آبی می توانند به کاهش وزن سریع کمک کنند. در ورزش های آبی، تمرینات قدرتی و هوازی با مقاومت آب ترکیب می شوند. این به معنای آن است که کل بدن به فعالیت وادار می شود.

با توجه به شدت تمرینات و وزن شما، زمانی که روزانه برای حدود 30 تا 60 دقیقه ورزش آبی انجام می دهید، شما می توانید 300 تا 500 کالری در روز بسوزانید. مطالعه ای که در سال 2010 در نشریه Journal of Obesity (مجله چاقی) منتشر شد، نشان داد که دویدن در آب می تواند به کاهش چربی بدن و اندازه دور کمر و همچنین بهبود تناسب هوازی و کیفیت زندگی کمک کند.

مطالعه ای دیگر که در سال 2014 در نشریه Journal of Exercise Rehabilitation(مجله توانبخشی ورزش) منتشر شد نیز نشان داد که ورزش آبی منظم می تواند به کاهش درصد چربی بدن کمک کند.

2. ورزش در آب به بهبود سلامت مفاصل کمک می کند.

همان گونه که پیش‌تر اشاره شد، ورزش های آبی در دسته ورزش های کم فشار قرار دارند، که به بهبود سلامت مفاصل کمک می کنند. هنگام انجام یک ورزش آبی، شناوری در آب موجب می شود تا فشار زیادی روی مفاصل وارد نشود. همچنین، این شرایط اثرات منفی مانند درد و خستگی را به حداقل می رساند.

این برای افرای که از برخی بیماری های مرتبط با مفاصل، مانند آرتریت، رنج می برند یا افرادی که دوره توانبخشی جسمانی را پشت سر می گذارند، بسیار مفید است.

3. ورزش در آب به بهبود انعطاف پذیری و تحرک کمک می کند.

طی انجام ورزش هایی که در خشکی انجام می شوند حرکات بدن به واسطه اثرات نیروی گرانش زمین و نگرانی از زمین خوردن محدود می شوند. اما هنگام ورزش در آب، قرار گرفتن بدن در برابر مقاومت آب به انعطاف پذیری بیشتر و افزایش دامنه حرکت مفاصل کمک می کند.

ورزش های آبی برای بهبود انعطاف پذیری پشت و قسمت پایین بدن مفید هستند. انعطاف پذیری، عنصری مهم برای تناسب اندام محسوب می شود، زیرا انعطاف پذیری کم، می تواند دامنه حرکت و تحرک را محدود کرده، تعادل و هماهنگی را کاهش دهد.

آب گرم بهترین گزینه برای افزایش انعطاف پذیری است، زیرا به انعطاف بیشتر عضلات کمک می کند. از این رو، برای افزایش انعطاف پذیری و تحرک، انتخاب استخرهای آب گرم بهترین گزینه است.

4. ورزش در آب به کاهش فشار خون کمک می کند.

هنگامی که در آب ورزش می کنید، مقاومت آب به گردش کارآمدتر خون در سراسر بدن کمک می کند. این شرایط فشار خون را کاهش می دهد و در بلند مدت، نرخ ضربان قلب در حالت استراحت را نیز کاهش می دهد.

به طور همزمان، ورزش های آبی، روشی خوب برای تقویت استقامت قلبی هستند. مطالعه ای که در سال 2017 در نشریه European Journal of Preventive Cardiology منتشر شد، نشان داد که همانند ورزش در خشکی، ورزش آبی نیز اثر مثبتی در زمینه کاهش فشار خون دارد.

5. ورزش در آب به افزایش قدرت عضلانی کمک می کند

به دلیل این که آب به طور مداوم در جریان است و تغییر جهت می دهد، در مقایسه با هوا مقاومت بیشتری ایجاد می کند. بر همین اساس است که یک مایل، شنا کردن در آب به زمان بیشتری نسبت به یک مایل پیاده روی در خشکی نیاز دارد.

هنگامی که در آب ورزش می کنید، عضلات شما به صورت جدی درگیر فعالیت می شوند. همان گونه که برای غلبه بر مقاومت آب تلاش می کنید، عضلات رشد کرده و قوی‌تر می شوند. این شرایط به بهبود انعطاف پذیری و چالاکی عضلانی نیز کمک می کند.

6. ورزش در آب باعث کاهش استرس می شود

هر نوع ورزش آبی می تواند در کاهش استرس و اضطراب مفید باشد. فعالیت در آب می تواند یکی از آرامش بخش‌ترین فعالیت هایی باشد که به کاهش استرس کمک می کند. قرار گرفتن در آب برای بدن و ذهن بسیار آرامش بخش است. در حقیقت، از صدای آب برای مدیتیشن نیز استفاده می شود.

تمرینات ورزشی آبی، مغز را برای ترشح هورمون های احساس خوب که به نام اندورفین Endorphins شناخته می شوند، تحریک می کند، که این شرایط استرس را کاهش داده و موجب شکل گیری احساسی خوب در شما می شود. همچنین، انجام ورزش در آب، جریان اکسیژن به عضلات را بهبود بخشیده و تنفس را تنظیم می کند.

7. ورزش در آب به تجهیزات اضافی نیاز ندارد

تمرینات ورزشی در آب می توانند بدون استفاده از هیچ گونه وسیله یا تجهیزات جانبی انجام شوند. مقاومت آب می تواند به عنوان وزنه یا عامل مقاومت درونی برای انجام تمرینات هوازی و قدرتی عمل کند.

مقاومت آب موجب می شود تا عضلات سخت‌تر کار کنند. این شرایط تسهیل چربی سوزی، کمک به کاهش وزن، و بهبود انعطاف پذیری را در پی دارد. ورزش های آبی، زمانی که بدون وزنه انجام می شوند، می توانند به طور خاص برای افرادی که از دردهای مفصلی، یا برخی آسیب دیدگی ها که امکان کار با وزنه را به آنها نمی دهد، رنج می برند، مفید باشد.

با این وجود، اگر از نظر کار با وزنه محدودیت ندارید، می توانید برای کسب بهترین نتیجه هنگام انجام ورزش های آبی از آنها استفاده کنید. کار با وزنه برای جلوگیری از کاهش تراکم توده استخوانی و پوکی استخوان بسیار مهم است.

+

چرا لکه های قهوه ای روی پوست ایجاد می شوند؟

هیچکس از اینکه لکه های قهوه ای روی پوستشان به وجود بیاید راضی نخواهد بود و این مسئله باعث اذیت آن ها خواهد شد. در این مقاله  علل ایجاد لکه های قهوه ای روی پوست و نحوه ی درمان آن را آماده کرده ایم. توصیه ما این است که حتما این مقاله را مطالعه کنید و از دست ندهید. با ما همراه شوید.

هیچ‌کس از وجود لکه در سابقه یا حتی پوست خود راضی نخواهد بود. با نقطه های سیاه روی پوست مبارزه کنید.

از انواع نقطه‌های سیاه روی پوست می توان ملیسما و لکه های کبدی را نام برد. ملیسما در واقع لکه های قهوه ای یا طوسی رنگی است که در اثر تغییر هورمون و آفتاب بر روی صورت به وجود می آیند. حال آنکه لکه های کبدی لکه‌های ایجادشده در اثر نور خورشید و یا پیر شدن می‌باشند و هیچ ربطی به کبد و یا عملکرد آن ندارند.

در مورد علت به وجود آمدن این لکه ها می توان گفت التهاب ناشی از تابش اشعه فرابنفش و صدمات طبیعی دیگر ، باعث می‌شود تا سلول‌ها برای محافظت از خود رنگ‌دانه تولید کنند . همچنین تغییر در سطح استروژن (به علت قرص‌های پیشگیری از بارداری و حاملگی) می‌تواند تأثیرگذار باشد .

تغییر در سطح استروژن باعث ایجاد رنگ‌دانه در قسمتی از پوست می‌شود که به روش‌های مختلف بر روی رنگ پوست تأثیر می‌گذارد. پوست‌های روشن تمایل دارند تا کک مک و لکه‌های حاصل از نور خورشید را بر روی پوست به وجود بیاورند درحالی‌که بر روی پوست‌های تیره به‌صورت سایه و تکه‌تکه به وجود می‌آیند.
نحوه ی درمان چگونه خواهد بود

ازآنجایی‌که دلایل افزایش رنگ‌دانه در پوست بسیار رایج و درخواست برای درمان بسیار زیاد می‌باشد ، گزینه‌های زیادی برای درمان لکه‌ها وجود دارد . اما همه قطه‌های سیاه روی پوست را نمی‌توان‌ یکسان درمان نمود. دکتر تانزی می‌گوید : قبل از اینکه حرکتی انجام دهید ، به دکتر پوستتان مراجعه کنید. ترکیبات موجود می‌تواند ناخوشایند و آزاردهنده باشند بنابراین از دکترتان در راستای اینکه چه دارویی استفاده کنید و آن را چگونه مصرف کنید ، مشورت بخواهید.

ویتامین C نوعی دیگر از درمان است که بسیار رایج است. تحقیقات نشان می‌دهد که ویتامین C پوست را روشن میکند و همانند هیدروکینون رنگ‌دانه‌ها را در پوست محو میکند اما با این تفاوت که همانند هیدروکینون ناراحتی به وجود نمی آورد. رنه رولو می‌گوید : برای روشن سازی پوست به دنبال موادی باشید که در ترکیبات آن مقدار بالایی از منیزیم فسفات اسکوربیل به کار رفته باشد. این نوع از ویتامین C پایدار میماند بنابراین موثرتر است.

داروهای دیگری که بدون نسخه اند و ممکن است کمک کننده باشند شامل سویا، نیاسین ( که کمبود ویتامین B را جبران میکند ) ، الاژیک اسید ( که در میوه های زیادی از جمله توت فرنگی و سبزیجات یافت می‌شود ) ، آربیتن ( یک نوع گلوکز است ) و ریشه گیاهان شیرین می‌باشند. ممکن است دکترتآن‌یکی از این ترکیبات را با هیدروکینون ادغام کند تا واکنش ها و ناراحتی ها را کاهش دهد.

دکتر ثرون فلد می‌گوید : بیشتر مردم فراموش می‌کنند که تجمع رنگ‌دانه در پوست ، درمان سریع ندارد. آسیب در قسمتی عمیق از پوست اتاق می افتد و برای اینکه به سطح پوست برسد زمان میبرد و آن به این معناست که درمان آن هم زمان میبرد. به همین دلیل است که درمان های تأثیرگذار نیازمند صبر و شکیبایی است.

دکتر تانزی می‌گوید که تجمع رنگ‌دانه در پوست در طی یک شب اتفاق نمی افتد ، بلکه در اثر تابش خورشید در گذر زمان به وجود می آید. و دلایلی را برای جلوگیری ذکر میکند که عبارتند از :

به دنبال سایه باشید:

من به بیمارانم همیشه این مسئله را گوش زد میکنم . در نقاطی بایستید که نور خورشید مستقیم نتابد حتی اگر مجبور باشید به آن سمت خیابان بروید که بیشتر سایه دارد .
هرگز ضریب محافظت از خورشید را فراموش نکنید:

تانزی می‌گوید ، باید هرروز از کرم ضدآفتابی استفاده کنید که ضریب محافظت آن در برابر خورشید ۳۰ باشد . هر اشعه فرابنفشی که به پوست شما میرسد به آن صدمه میزند و اشعه فرابنفش می‌تواند از ابر و شیشه بگذرد ، پس شما باید همیشه از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
کلاه بر روی سرتان بگذارید:

تانزی می‌گوید کلاهی که لبه پهنی دارد از صورت شما که مستعدترین مکان برای تجمع رنگ‌دانه‌ها است ، محافظت میکند . شما به یک محافظ فیریکی نیاز دارید تا شمارا در برابر نور خورشید محافظت کند. کلاه یک وسیله کلیدی برای زمانی است که شما تحت درمان برای تجمع رنگ‌دانه‌ها هستید. شما باید هرروز از کلاه استفاده کنید وگرنه یک کرم ضدآفتاب معمولی شمارا به طور کامل محافظت نخواهد کرد.

+

بالابودن آنزیم‌ های کبدی در آزمایش خون نشانه چیست؟

سلول های ملتهب یا آسیب دیده کبدی، بیشتر از حد طبیعی برخی موادشیمیایی مثل آنزیم های کبدی را وارد جریان خون می کنند و در نتیجه، باعث افزایش آنزیم های کبدی در آزمایش خون می شوند. کبد یا جگر، یکی از غدد مهم در بدن است که در فعالیت‌های سوخت‌وساز بدن مانند گوارش غذاها نقش دارد.

تمام خون دستگاه گوارش توسط سیاهرگی به نام ورید باب جمع‌آوری شده و وارد کبد می‌شود و تمام مواد جذب شده از لوله گوارشی از کبد عبور می‌کنند.

دیگر کارهای کبد به دام انداختن سموم بدن و تصفیه آنها با تبدیل کردنشان به مواد بی ضرر است. همچنین، این کبد است که متابولیسم داروها را در بدن بر عهده دارد.

شرکت در خون سازی (در دوران پیش از تولد) و مقاومت در برابر عفونت‌ها، فراهم ساختن سریع انرژی در هنگام ضرورت، ذخیره آهن و… از دیگر فعالیت های کبد است.

افزایش آنزیم های کبدی می تواند نشان دهنده التهاب یا آسیب سلول های کبدی باشد. سلول های ملتهب یا آسیب دیده کبدی، بیشتر از حد طبیعی برخی موادشیمیایی مثل آنزیم‌ های کبدی را وارد جریان خون می کنند و در نتیجه باعث افزایش آنزیم های کبدی در آزمایش خون می شوند.

آنزیم های کبدی افزایش یافته معمولا عبارتند از:
۱- آلانین ترانس آمیناز (ALT یا SGPT)
۲- آسپارتات ترانس آمیناز (AST یا SGOT)

افزایش آنزیم های کبدی ممکن است در طی یک آزمایش خون معمولی مشخص شود. در بیشتر موارد، آنزیم های کبدی به آرامی و به طور موقتی افزایش پیدا می کنند. بیشتر مواقع، این افزایش آنزیم ها علامت یک مشکل کبدی مزمن و خطرناک نیست.

اگر آزمایش خون نشان داد شما دچار افزایش آنزیم های کبدی هستید، از پزشک علت احتمالی آن را سوال کنید.
علل بالابودن آنزیم‌ های کبدی در آزمایش خون

پزشک با بررسی داروهای مصرفی شما، علائم و سایر آزمایشات، علت افزایش آنزیم های کبدی را مشخص می کند.

علل افزایش آنزیم های کبدی عبارتند از:

– مصرف برخی داروها مثل داروهای استاتین که کلسترول خون را پایین می آورند.

– نوشیدن الکل

– نارسایی قلبی

– هپاتیت A و B و C

– بیماری کبد چرب غیرالکلی

– چاقی

– برخی داروهای مسکن مثل استامینوفن

– هپاتیت الکلی (التهاب کبد در اثر مصرف الکل)

– هپاتیت خودایمنی (التهاب کبد در اثر یک اختلال خودایمنی)

– بیماری سلیاک (آسیب روده باریک در اثر اسیدآمینه گلوتن)

– سیروز کبدی

– عفونت سیتومگالو ویروس

– درماتومیوزیت (یک بیماری التهابی که باعث ضعف عضلات و بثورات پوستی می شود)

– ویروس اپشتین بار

– التهاب کیسه صفرا (کوله سیستیت)

– سکته قلبی

– هموکروماتوز (تجمع آهن خیلی زیاد در بدن)

– کم کاری تیروئید

– سرطان کبد

– بیماری مونونوکلئوز

– دیستروفی عضلانی (بیماری ارثی و مادرزادی که باعث ضعف پیشرونده عضلات می شود)

– التهاب پانکراس

– پلی میوزیت (بیماری التهابی که باعث ضعف عضلات می شود)

– هپاتیت سمی (التهاب کبد در اثر داروها و یا سموم)

– بیماری ویلسون (تجمع بیش از حد مس در بدن)
تغییر آنزیم های کبدی با این داروها

گروهی از داروها که می توانند باعث ایجاد سطح غیرطبیعی آنزیم ها گردند شامل موارد زیر هستند:

– داروهایی که برای کاهش درد استفاده می شوند مانند آسپرین، استامینوفنTynlenol، ایبوپروفن(motrin,Advil)، ناپروکسن(Narosyn)، دیکلوفناک (Voltaren) و فنیل بوتازون (Butazolidine)

– داروهای ضد صرع شامل فنی توئین(Di lantin)، الرپروئیک اسید، کاربامازپین (Tegretol)و فنوباربیتال.

– آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین ها، سولفونامیدها، ایزونیازید(INH)، سولفا متوکسازول، تری متوپریم، نیتروفورانتوئین و …

– داروهای پایین آورنده کلسترول شامل استاتین ها(Lipitor,Pravachol, Mevacor و…) و نیاسین داروهای ضد افسردگی شامل سه حلقه ای ها سطح غیر طبیعی ایجاد شده آنزیم های کبدی معمولاً هفته ها و ماه ها پس از قطع دارو به حالت طبیعی باز می گردند.
بالا بودن آنزیم های کبدی در نوزادان

افزایش آنزیم های کبدی بدون هیچگونه علامت دیگری در شیرخواران و کودکان خردسال معمولا نشان دهنده بیماری خاصی نیست و نیاز به بررسی فوری ندارد.

پژوهشگران با بررسی ۷۲ کودک به ظاهر سالم که دست کم به مدت ۳ ماه میزان آنزیم های کبدی آنان افزایش یافته بود، متوجه شدند، در صورتی که افزایش این آنزیم ها با علایمی نظیر یرقان همراه نباشد، معمولا ظرف مدت چند ماه خود به خود برطرف می شود و به اقدام درمانی خاصی نیاز ندارد.
کنترل کردن آنزیم های کبدی

مسئله بسیار مهم این است که آزمون های دوره ای AST وALT باید در طول زمان انجام شود. تا سطح سرمی افزایش یافته، ثابت مانده یا پایین آمده است، مشخص شود. برای مثال، بیماران تحت درمان با بیماری هپاتیت C مزمن از نظر آزمون های آنزیمی دوره ای باید ارزیابی شوند.

هرگونه پاسخ به درمان باعث کاهش آنزیم های کبدی به سطح طبیعی یا نزدیک سطح طبیعی می شوند، بیماران مبتلا به هپاتیت C که پس از اتمام دوره درمان بیماریشان دوباره عود می کند معمولاً سطح غیر طبیعی آنزیم های کبدی را نشان می دهند.
چه موقع نزد پزشک برویم؟

اگر آزمایش خون نشان داد شما دچار افزایش آنزیم های کبدی هستید، از پزشک علت احتمالی آن را سوال کنید. پزشک ممکن است آزمایشات دیگری برای شما بنویسد تا علت افزایش آنزیم های کبدی را مشخص نماید.

+

ناراحتی های گوارشی در بارداری

یکی از شایع ترین و شناخته شده ترین عارضه ها در دوران بارداری ریفلاکس اسید معده است.
طبق آمار در حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد از زنان در مرحله ای از بارداری خود، این مشکل راتجربه می کنند.
علت آن برگشت محتویات معده به مری است و باعث بروز علائم ناراحت کننده ای در فرد می شود.

عامل بیماری

فشار داخل مری، عضلاتی که مری از آن عبور کرده و به معده متصل شده است،
عضلاتی که دهانه تحتانی مری و معده را ساخته است چهار عامل برای این مشکل می باشند.

از آنجا که مری، لوله ای عضلانی است که دهان را به معده متصل می کند،
هرگاه بنا به عللی دهانه تحتانی مری، درست کار نکند، مواد غذایی اسیدی داخل معده وارد مری شده
و در نتیجه احساس سوزش سر دل یا ترش کردن در فرد به وجود می آید.

سوزش زیر جناق سینه، احساس برگشت مواد غذایی به داخل دهان،
درد قفسه سینه و سختی در بلع از دیگر علائم این بیماری محسوب می شود.

در زنان باردار، دو عامل دیگر به عوامل به وجود آورنده فوق افزوده می شود که شامل افزایش وزن زن در بارداری و فشار جنین به معده است.

افزایش وزن بخصوص افزایش محیط دور شکم باعث ایجاد فشار بر معده و دهانه تحتانی مری می شود.

از طرفی رشد جنین و افزایش سایز رحم نیز بر معده فشار وارد کرده و باعث خروج مواد غذایی از معده به مری می شود.

 

موارد تاثیرگذار

هورمون ها

استروژن و پروژسترون، دو هورمون زنانه هستند که در دوران حاملگی بیشتر ترشح می شوند
و وجود آنها برای ادامه بارداری ضروری است.
این دو هورمون باعث شل شدن عضلات رحم شده و اثرات جانبی مانند شل کردن عضله دریچه تحتانی مری
و کند کردن هضم غذا را نیز به همراه دارند که هر دو این عوامل باعث برگشت مواد از معده می شود.
بارداری چند قلو، سابقه بیماری زمینه ای ناراحتی معده، حالت تهوع و استفراغ شدید،
شغل های پر استرس و در نهایت هر عاملی که باعث افزایش ترشح هورمون ها در دوران بارداری شود،
ریفلاکس معده را در این دوران شدید تر خواهد کرد.

دارو ها

برخی از انواع دارو ها به دلیل افزایش میزان اسید معده باعث بروز علائمی مانند سوزش سر دل می شوند.
از این قبیل داروها می توان به مسکن هایی مانند ایبوپروفن و یا آنتی بیوتیک ها همراه با آسپرین
و حتی قرص آهن و اسید فولیک نیز اشاره کرد.
با توجه به این که مصرف قرص آهن در دوران بارداری ضروری است،
توصیه می شود قرص آهن پس از غذا همراه با یک لیوان آب میل شود
و تا دو ساعت پس از خوردن آن فرد نخوابد و حالت خوابیده نداشته باشد.

ورزش

انجام ورزش قبل از بارداری باعث تقویت عضلات و کاهش احتمالی بروز ریفلاکس معده می شود
در حالی که تمرینات ورزشی شدید که در آن سرپائین تر از بدن قرار می گیرد
و یا دراز نشست و برداشتن وزنه که باعث افزایش فشار در داخل شکم می شود، می تواند باعث تشدید ریفلاکس معده شود.
بنابراین توصیه می شود ازانجام حرکات ورزشی شدید در بارداری خودداری کرده و در انتخاب نوع ورزش، دقت بیشتری شود.

تهوع و استفراغ

برگشت محتویات معده به مری در دوران بارداری، طبیعی است به همین دلیل نیاز به درمان ندارد
و با رعایت مواردی می توان از آن پیشگیری کرده و یا آن را کاهش داد.
دکتر فرزانه نیک نفس، متخصص زنان، یکی دیگر از علل وقوع سوزش معده را در بارداری التهاب قسمت انتهایی مری
در اثر تماس آن با اسیدمعده می داند و می گوید: تهوع و استفراغ که از عوارض شایع نیمه اول دوران بارداری است،
باعث برگشت محتویات معده می شود که در این صورت ممکن است اسید معده،
لایه های سطحی مخاط مری را از بین برده و باعث زخم شود.
در بسیاری از زنان نیز اختلال در پاکسازی محتویات پس زده شده معده از مری نیز در ایجاد این آسیب نقش دارد.

روحیه

ریفلاکس معده در افرادی که از افسردگی رنج می برند، بیشتر دیده می شود،
ولی در زنانی که مشغول کار و فعالیت هستند و روحیه خوبی نیز دارند کمتر بروز پیدا می کند.
زیرا این دسته از زنان در صورت ابتلا نیز اشتیاق بیشتری برای برطرف کردن آن از خود نشان می دهند.

اصلاح رژیم و الگوی تغذیه

نوع غذای مصرفی در بروز و تشدید این بیماری نقش بسزایی دارد.
ضروری است زنان به محض احساس ترش کردن معده، وجود ماده تلخی در دهان و سوزش سردل
که به دنبال خوردن غذاهای پر چرب و حجیم به وجود می آید، نسبت به درمان این بیماری و پیشگیری از آن اقدام کنند.

 

+

خوراکی‌های مناسب برای افطار در روزهای گرم

روزه گرفتن می‌تواند برای بعضی از افراد با سختی‌های مختلفی همراه شود، اما افطار کردن حتی می‌تواند کار سخت‌تری باشد. متخصصان هم معتقدند که روزه‌داران باید اصول تغذیه‌ای را در زمان افطار کردن جدی بگیرند تا با مشکل مواجه نشوند. در ادامه با تعدادی از مواد غذایی مناسب برای افطار کردن در فصل‌های گرم سال آشنا می‌شویم. میوه‌های خام بدن در طول روزه‌داری، انرژی کافی در اختیار ندارد و باید ماهیچه‌های موجود در ناحیه پایینی بدن را تجزیه کند و به انرژی تبدیل سازد. بنابراین، اولین مواد غذایی مصرفی برای افطار کردن واقعا برای تغذیه بدن حیاتی هستند و نباید به انرژی زیادی برای هضم کردن و جذب شدن نیاز داشته باشند. نکته مهم درباره میوه‌ها و آب‌میوه‌های خام این است که حاوی مقدار زیادی آب هستند و به‌راحتی هضم و جذب می‌شوند. هندوانه، ‌انار و سیب در همین گروه از میوه‌ها قرار می‌گیرند و خوش‌بختانه مواد مغذی مورد نیاز و انرژی مطلوب را به بدن می‌رسانند. شروع افطار با نوشیدن یک فنجان آب‌میوه تازه و ۲ فنجان از مخلوط میوه‌ها (هندوانه، انگور، سیب و گلابی) می‌تواند انتخاب خوبی برای روزه‌داران باشد. نوشیدن یک لیوان آب تصفیه‌شده هم به تامین آب مورد نیاز بدن کمک می‌کند. سبزی‌های خام انواع سبزی‌های خام، منبع مناسبی برای دریافت ویتامین‌ها، املاح، مواد مغذی گیاهی و ترکیبات مفید دیگر هستند. به نظر متخصصان، آب سبزی‌های و ارگانیک و خود این سبزی‌ها برای افطار کردن واقعا ایده‌آل محسوب می‌شوند، ‌چون حاوی هیچ کدام از آفت‌کش‌ها،‌ علف‌کش‌ها، هورمون‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها و مواد شیمیایی مضر دیگر نیستند. علاوه بر این‌ها، سبزی‌های ارگانیک به‌طور طبیعی، سطح بالاتری از آنتی‌اکسیدان‌ها را برای بدن فراهم می‌کنند. بنابراین، نوشیدن یک لیوان آب هویج تازه می‌تواند گزینه مناسبی برای شروع افطار باشد. اضافه کردن آب کرفس یا چغندر به این نوشیدنی هم آن را مغذی‌تر می‌کند. البته در صورت تمایل می‌توانید از سالادهای حاوی سبزی‌های برگ سبز مانند کاهو، گوجه‌فرنگی و خیار هم استفاده کنید که به‌راحتی هضم می‌شوند و حاوی مواد مغذی زیادی هستند. جوانه‌ها روزه‌داران می‌توانند افطار خودشان را با یک کاسه از انواع جوانه‌های ارگانیک شروع کنند و حتی این جوانه‌ها را در خانه پرورش بدهند. انواع جوانه‌ها حاوی قندهای ساده، ویتامین‌ها، املاح و آنتی‌اکسیدان‌های مهم هستند که به‌راحتی هضم و جذب می‌شوند. همراه با رشد جوانه‌ها، میزان مواد مغذی موجود در آن‌ها نیز افزایش می‌یابد. این مواد غذایی، ‌منبع خوبی هم برای دریافت کلروفیل محسوب می‌شوند که خاصیت پاک‌کننده بی‌نظیری دارد. جوانه‌ها در خانه و با نور خورشید غیرمستقیم و آب به‌خوبی رشد می‌کنند.

+

متابولیسم چربی، پاشنه آشیل سلول های بنیادی سرطانی

انواع چربی های خون

کلسترول به دو طریق در بدن به وجود می آید:

1- بدن خودش کلسترول می سازد. بیشترین کلسترول را کبد می سازد و مقدار آن، روزانه در حدود 1000 میلی گرم می باشد.

2- کلسترول وارد شده به بدن، از طریق خوردن مواد غذایی از جمله: گوشت قرمز، مرغ، ماهی و لبنیات. انجمن قلب آمریکا توصیه کرده است که هر فرد باید روزانه کمتر از 300 میلی گرم کلسترول مصرف کند تا دچار بیماری نشود.

لازم به ذکر است که میوه ها ، سبزیجات، روغن های گیاهی، غلات و آجیل دارای کمترین مقدار کلسترول و زرده تخم مرغ و گوشت ها دارای بیشترین مقدار کلسترول هستند.

بدن ما نیاز به کلسترول دارد تا بتواند اعمال خود را به درستی انجام دهد.

کلسترول، HDL، LDL و تری گلیسیرید

* کلسترول در خون حل نمی شود و توسط لیپوپروتئین ها وارد سلول می شود و از آن خارج می گردد. (لیپوپروتئین ترکیبی از پروتئین و چربی است و چربی را در خون حمل می کند.) وجود کلسترول در کبد، نخاع و مغز ضروری است. کلسترول در ساخت و نگه داری سلول ها، برخی هورمون ها، ساخت ویتامین D و جذب ویتامین های محلول در چربی نقش دارد. مقدار مناسب کلسترول کمتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر است.

*HDL  یا لیپوپروتئین با چگالی بالا به نام “کلسترول خوب” معروف می باشد.  HDL دارای مقدار زیادی پروتئین و مقدار کمی کلسترول می باشد. این نوع لیپوپروتئین، کلسترول را از خون برمی دارد و به کبد می برد.

HDL از قلب محافظت می کند و مقدار کم آن ( کمتر از 40 میلی گرم در دسی لیتر) در خون می تواند یکی از عوامل ایجاد بیماری های قلبی باشد. مقدار مناسب HDL برابر و یا بیشتر از 60 میلی گرم در دسی لیتر می باشد.

* LDL یا لیپوپروتئین با چگالی کم به نام “کلسترول بد” شناخته می شود. LDL دارای مقدار زیادی کلسترول و مقدار کمی پروتئین می باشد. وظیفه LDL حمل کلسترول و دیگر چربی ها در خون است.

افزایش LDL در خون می تواند باعث باریک و سخت شدن رگ های تغذیه کننده ی قلب و مغز و به دنبال آن بروز بیماری های قلبی و مغزی شود. مقدار مناسب LDL کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر است.
منابع تری گلسرید

* تری گلیسیرید، همان چربی است که در غذا وجود دارد. اگر کالری زیادی وارد بدن شود، بدن مقدار اضافی کالری را به تری گلیسیرید تبدیل کرده و در سلول های چربی ذخیره می کند. چاقی و اضافه وزن، عدم تحرک ، سیگار کشیدن، مصرف الکل و داشتن رژیم غذایی پرکربوهیدرات از عوامل افزایش دهنده تری گلیسیرید خون می باشد. مقدار مناسب تری گلیسیرید کمتر از 150 میلی گرم در دسی لیتر می باشد.

فردی که دارای تری گلیسیرید بالاست، LDL بالا و HDL پایینی خواهد داشت.
برخی از آزمایش ها برای اندازه گیری کلسترول خون

1- نسبت HDL به  LDL: به طور مثال اگر شخصی مقدار HDL خونش 50 میلی گرم در دسی لیتر باشد و مقدارLDL  آن 150 میلی گرم بر دسی لیتر باشد، نسبت HDL به  LDL برابر 0/33 خواهد شد. اگر نسبت HDL به  LDL بالاتر از 0/4باشد، نشان دهنده این است که شخص در حالت طبیعی قرار دارد.

2- نسبت  LDLبه  HDLرا باید به میزان 2/5 به 1 برسانیم تا از نازک شدن رگ ها جلوگیری نماییم.

3- نسبت کلسترول به HDL به این ترتیب است که اگر شخصی مقدار کلسترول کامل خونش 200 میلی گرم بردسی لیتر باشد و مقدار HDL  آن شخص 40 میلی گرم بر دسی لیتر باشد، نسبت کلسترول به HDL آن برابر 5 به 1 خواهد بود. برای جلوگیری از بیماری قلبی باید این نسبت را به کمتر از 3/5 به 1 برسانیم.
بیماری قلبی
برای کاهش مقدار LDL چه باید کرد؟

* از مصرف زیاد چربی ها و کلسترول دوری کنید.

* از افزایش کالری دریافتی بپرهیزید.

* تحرک و فعالیت بدنی را زیاد کنید.

* وزن خود را ثابت نگه دارید.
برای افزایش مقدار HDL به این نکات توجه کنید:

– 3 بار در هفته و هر بار حداقل 20 دقیقه ورزش کنید.

– از مصرف چربی های اشباع (گوشت ها و لبنیات پرچرب) و هیدروژنه (روغن نباتی جامد) دوری کنید.

– سعی نکنید با رژیم های لاغری بسیار کم کالری، وزن خود را سریعا کاهش دهید. بلکه اجازه دهید تا با رژیم غذایی صحیح، وزنتان کم شود.
برای کاهش کلسترول خون این موارد را رعایت کنید:

1- به جای تماشا کردن تلویزیون و انجام بازی های کامپیوتری ، در تیم های ورزشی شرکت کنید و یا به کلاس های ورزشی بروید. به طور کلی، از یکجا نشستن جدا دوری کنید.

2- تنقلات پُرکالری  و چرب و غذاهای آماده را کمتر مصرف کنید.

3- مراقب باشید تا دچار چاقی نشوید.

4- از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید.
منابع تری گلسیرید و کلسترول
برای کاهش تری گلیسیرید چه باید کرد؟

* ورزش کنید.

* رژیم غذایی کم چربی داشته باشید.

* از لبنیات کم چرب استفاده کنید.

* چربی های گوشت و پوست مرغ را دور بیاندازید.

* غذای خود را با روغن های گیاهی از قبیل: کانولا ،ذرت و زیتون درست کنید.

* غذاهای پرفیبر را زیاد مصرف کنید.

* از مصرف شیرینی و نوشیدنی های شیرین خودداری کنید.

* از نوشیدن الکل دوری کنید.

* پُرخوری نکنید.

* با چنگال و آهسته غذا بخورید و غذایتان را خوب بجوید تا به معده تان فرصت دهید به شما بگوید که دیگر سیر شده اید!

* وزن خود را متعادل نمایید.

“همیشه سالم و تندرست باشید.”

 
مریم سجادپور – کارشناس علوم تغذیه

آنچه باید از عفونت های گوش بدانید

عفونت گوش میانی بیشتر در سن کودکی و خردسالی و در فصول سرد سال شایع تر است

یکی از نشانه های عفونت گوش میانی و عفونت گوش خارجی که در هر دو مورد مشترک است، درد گوش است.

عفونت گوش به دو دسته تقسیم می شود، دسته نخست عفونت گوش خارجی که مجرای گوش خارجی و لاله گوش درگیرش می شود و دسته دوم عفونت گوش میانی که معمولا به دنبال سرماخوردگی و عمدتا از طریق عفونت های بینی و سینوس ها و سیستم تنفسی فوقانی و یا از طریق لوله ارتباطی که بین گوش و بینی قرار دارد؛ به گوش منتقل می شود که این دو دسته از همه نظر با هم متفاوت هستند و بنابراین باید جداگانه بحث شوند.

عفونت گوش خارجی بیشتر در افراد جوان و یا میانسال و معمولا در فصول گرم سال مشاهده می شود. همچنین در کسانی که در آب و هوای مرطوب زندگی می کنند یا افرادی که عادت به دستکاری گوش دارند و یا وسیله ای مانند سمعک دارند و یا شرایطی دارند که مرتب گوششان دستکاری می شود، بیشتر روی می دهد.

عفونت گوش میانی، این بیماری بیشتر در سن کودکی و خردسالی و در فصول سرد سال شایع تر است و به دنبال سرماخوردگی که اغلب ویروسی و یا باکتریایی است، عفونت گوش میانی اتفاق می افتد.

ورود آب آلوده به گوش – دست زدن به گوش با دست های آلوده- دستکاری و گوش پاک کن را از جمله عواملی است که گوش خارجی را در معرض عفونت قرار می دهد، از آنجائی که عفونت های گوش میانی عمدتا از سیستم تنفسی فوقانی یعنی، بینی سینوس و حلق به گوش منتشر می شود اغلب ویروسی است و بیش از 90 درصدشان با یک عفونت ویروسی شروع می شود، در نتیجه مراقبت های معمولی برای پیشگیری از سرما خوردگی، در این مورد هم صدق می کند.

مهمترین آنها عبارتند از : شستشوی دستها- در صورت حضور در محیط های آلوده و شلوغ، شستن سرو صورت ، کمک کننده است. افرادی که زیاد در تماس با افراد آلوده هستند و یا در محیط شلوغ کار می کنند، تردد در محیطهای شلوغ دارند- بیماری زمینه ای مانند نقص سیستم ایمنی دارند- مثلا به دیابت هستند و کورتون مصرف می کنند- افرادی که شیمی درمانی شده اند و افراد بالای 60 سال و یا افراد زیر 10 سال ، به مصرف واکسن آنفلونزا توصیه می شوند.

 

از نشانه های عفونت گوش میانی و عفونت گوش خارجی درد گوش است

دو تا واکسن- یک مورد، واکسن پنوموکوک است که در سیستم واکسیناسیون کشوری ما هنوز وارد نشده اما در ایران موجود است. واکسن پنوموکوک در کشورهای دیگر اجباری است که دو دوز به کودک به فاصله چند ماه داده می شود و سپس هر 5 سال یک بار تکرار می شود. در کشور ما که اجباری نیست، برای کسانیکه زمینه عفونت گوش میانی دارند یا بیماری در خانواده آنها شایع است، یا کودکی که مرتبا دچار سرماخوردگی می شود، واکسن داده می شود.

واکسن روی عفونت ریوی و منژیت ها هم موثر است. این واکسن به افرادی که قصد سفر به کربلا یا حج را دارند هم توصیه می شود. دومین واکسن، واکسن هموفیلوس است که در چند سال اخیر وارد واکسیناسیون کشوری ما شده است. به صورت پنتاوالان همراه واکسن سه گانه و هپاتیتB به کودکان داده می شود.

از نشانه های عفونت گوش میانی و عفونت گوش خارجی که در هر دو مورد مشترک است، درد گوش است، اما عفونت گوش خارجی همراه ترشح و درد بسیار شدید است به طوری که شخص اجازه دست زدن به لاله گوش را نمی دهد؛ اما عفونت گوش میانی، درد گوش به دبنال سرما خوردگی اتفاق می افتد. درد، شب ها بیشتر است. با مصرف دارو و با گذشت زمان معمولا عفونت بهبود می یابد، عفونت گوش میانی در کودکانی که از نظر ایمنی سالمند ، اغلب گذراست و عارضه ای ندارد.

در کشورهای پیشرفته دنیا اجازه آنتی بیوتیک درمانی حتی در مواردی که عامل بیماری باکتری است، داده نمی شود. در این کشورها پزشک به فواصل کوتاه بیمار را معاینه می کند و اگر لازم باشد برای کنترل تب، داروی تب بر تجویز می کند. با معاینه دو روز یک بار کودک توسط پزشک، سیر و روند بیماری کنترل می شود. بالای 97-98 درصد عفونت ها بهبود می یابند. در سیر بیماری ممکن است پرده گوش پاره شده و ترشحات خارج شوند و سوراخ هم طی چند روز بسته می شود و اگر بعد از یکی دو هفته پزشک معاینه کند، محل را کاملا سالم مشاهده می کند.

در کشور ما این امکان وجود ندارد بنابراین در مواقع لزوم آنتی بیوتیک تجویز می شود و بعد از دوره درمان با آنتی بیوتیک، پزشک بیمار را معاینه می کند.

منبع:salamatnews.com

دانستنی های مهم قبل از بارداری برای زنان

فقط یک مادر از جزئیات آگاهی دارد.

شاید کتاب‌ها و وبسایت‌ها تلاش کنند که همه چیزهایی که شما باید درباره مادر بودن بدانید به شما آموزش دهند … که البته جز در موارد نادر غیرممکن است. فقط یک دوست که خودش همین راه را پیموده و چندی قبل مادر شده می‌تواند اطلاعاتی را در اختیارتان قرار دهد که حتی تصورش را هم نمی‌کردید روزی به آنها نیاز پیدا کنید. در اینجا ۱۰ رازی که پس از مادر شدن آشکار می‌شوند و شما فقط از زبان یک مادر می‌توانید بشنوید را برایتان فاش می‌کنیم.
خونریزی

به طور حتم درباره دردهای زایمان و زایمان کثیف چیزهایی شنیده‌اید، اما صرف نظر از اینکه زایمان طبیعی داشته باشید یا سزارین، آیا می‌دانستید که بلافاصله پس از وضع حمل خونریزی واژینال خواهید داشت؟ خونریزی شما فراتر از یک عادت ماهانه معمول خواهد بود، چیزی شبیه سطل خون که روزها و گاه هفته‌ها به طول می‌انجامد؟ مری کورتنی واین، مادر سه فرزند می‌گوید: “خود را برای بزرگ‌ترین، بلندترین و زشت‌ترین دامن‌هایی که تا به حال در عمرتان دیده‌اید، آماده کنید و لباس زیرهای زشتی که باید زیر این دامن‌ها بپوشید، حس ناخوشایند و وحشتناکی را در شما پدید می‌آورد.”

و آیا می‌دانستید برخلاف آنچه گفته می‌شود، حتی در دوران شیردهی هم عادت ماهیانه ادامه دارد؟ پیش از آنکه دوران شیردهی به اتمام برسد، سرو کله عادت ماهیانه پیدا می‌شود. حتی مادرانی که به کودکشان فقط شیر خود را می‌دهند، شش ماه پس از وضع حمل عادت ماهیانه‌اشان آغاز می‌شود و این هیچ ارتباطی با ادامه روند منظم تولید شیر در سینه مادر ندارد.‌
تغذیه با شیر مادر

وقتی صحبت از تغذیه با شیر مادر می‌شود، عکس‌های اینستاگرام، فیلم‌های هالیوودی یا حرف‌هایی که از زبان مادرهمسرتان شنیده‌اید، تغذیه با شیر مادر را امری بدیهی جلوه می‌دهند که حتی از هوایی که در آن تنفس می‌کنید هم واجب‌تر است. اما اگر پای صحبت دوستان و آشنایانتان که مادر هستند بنشینید متوجه می‌شوید که برخی از آنها اعتقادی به شیردهی ندارند.

آلیس بلک مادر دو فرزند می‌گوید: “من نه آمادگی فشارهایی که بر اثر شیردهی به من وارد می‌شد را داشتم و نه حتی مهارتی در این زمینه.” اما چه چیزهایی را نمی‌دانید؟ نمی‌دانید نوک سینه‌هایتان چقدر دردناک خواهند شد. بلک همچنین می‌گوید: “در کمال تعجب نوک سینه‌هایم مثل همبرگر شده بود. پرستاران به من پیشنهاد کردند، پیش از تولد نوزادم زیر دوش بروم و نوک سینه‌هایم را به آرامی ماساژ دهم و بدین ترتیب آماده شوم، اما این کار فقط آنها را سفت‌تر کرد. به نظرم با شرایطی که من داشتم اگرمن را به پشت یک ماشین می‌بستند و در پیاده‌رو می‌کشیدند، دردی کمتر از آن ۱۰ روزی که مجبور شدم به نوزادم شیر بدهم، تحمل می‌کردم.”

اما اگر از آن دسته مادرانی هستید که نوزاد شما به شیرخوردن از سینه خیلی علاقمند است و این شیردادن برایتان بسیار دردناک است (بدانید که ما شما را درک می‌کنیم)، یا شیر شما برای نوزادتان کافی نیست، امکان شیر دادن در مکان‌های عمومی برایتان وجود ندارد یا مجبورید به محل کارتان برگردید و برایتان میسر نیست که شیرتان را بدوشید و برایش بگذارید، باید بدانید که این مشکل هزاران مادر مثل شماست و می‌توانید راهی مناسب برای تغذیه نوزادتان پیدا کنید و به یاد داشته باشید که تغذیه نوزاد با شیر مادر نه بهترین روش و نه حتی تنها روش ممکن است. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که تغذیه با شیر مادر در درازمدت لزوما مزیتی برای این نوزادان در مقایسه با نوزادانی که با قاعده اما بدون شیر مادر تغذیه می‌کنند، محسوب نمی‌شود.
خرابکاری

چطور یک موجود به این کوچکی چنین کثیف‌کاری وحشتناکی به بار می‌آورد؟ انگار تنها کارش نشستن، خوابیدن و بامزه بودن است. اما می‌دانید چه زمانی اصلا بامزه نیست؟ وقتی خودشان را کثیف می‌کنند.‌

جمی رابرت مادر یک کودک اذعان داشت که: “روزی با یکی از دوستانم و نوزادهایمان رفتیم بیرون، گفتیم و خندیدیم و من اصلا صدای گریه‌های ریز ریز دخترم را نشنیدم. دوباره گریه کرد و گریه، بو می‌داد و تا گردن کثیف شده بود و همین درسی برایم شد تا هوشیارتر باشم. خوشبختانه، همیشه حتی جزئی‌ترین وسایل را درون ساک بچه می‌گذازم. لباس‌های کثیف و لک شده را درآوردم و از داخل ساک لباس اضافی که آورده بودم تنش کردم. این قضیه تمیزی فقط چند دقیقه طول کشید تا اینکه دوباره مثل یک آتشفشان منفجر شد، اما این بار روی من!”

پس به عنوان یک فردی که تازه مادر شده این را بدانید: گاهی باید کثیف‌کاری‌های بچه را از سقف، پشت میز و زیر فرش و یا شاید از روی صورتتان تمیز کنید، این جک نبود.  ‌
افسردگی

جان بخشیدن به یک موجود دیگر اگر نگوئیم که بهترین تجربه، اما به طور قطع یکی از بهترین تجربه‌های زندگیست. اما خیلی از زنان بعد از وضع حمل به جای احساس شعف، احساس افسردگی می‌کنند. افسردگی پس از زایمان امری کاملا طبیعیست زیرا اختلالات هورمونی به اوج می‌رسد و حس هیجان، دلشوره و خستگی مفرط در هم می‌آمیزد. اما گاهی افسردگی مادر به مشکلی جدی بدل می‌شود که در این حالت مادر دچار افسردگی پس از زایمان شده است. اگر زود رنج و حساسیت شدید، عصبانیت، حس عدم کفایت، گریه‌های گاه و بی‌گاه، مشکل خواب، افکارآسیب‌رسان (به خود یا فرزند) دم‌دمی شدن، بی‌اشتهایی یا در کل احساس غمگینی بر شما غالب شد، هرچه سریع‌تر به پزشک خود مراجعه کنید و وی را در جریان قرار دهید. ‌
رشته‌های محبت

شاید تصور کنید قضاوت این امر کمی زود باشد، اما دقیقا چند هفته پس از تولد، رشته‌های محبت بین مادر و نوزاد شکل می‌گیرد. شاید شما تصوری غیر از این داشته باشید اما هنگامی که نوزاد شما در آغوش شماست یا هنگامی که او را به آغوش دیگری می‌دهید، به خوبی تغییر حالات او را متوجه خواهید شد. اگر مادربزرگش تلاش می‌کند که آرامش کند اما موفق نمی‌شود، خودتان امتحان کنید! گاهی مرهم گریه‌هایش، فقط بوی خاص بدن شما، صدا یا حس درونی‌ شماست. این همان چیزیست که رشته‌های محبت خوانده می‌شود و فقط بودن شما در کنارش خلاهایش را پر می‌کند.
شیشه شیر

تلخه مقدس. شیشه شیر برای نوزاد به اندازه پوشک حیاتیست. در روزهای اول، همه مادران سر شیشه‌هایی که قرار است لبان فرزند دلبندشان را لمس کند، کاملا استریل می‌کنند و این کار برایشان خیلی هم دلچسب است، اما بعد از مدتی کار سر شیشه شستن به وظیفه‌ای تمام وقت تبدیل می‌شود.
گریه

در دنیا هیچ چیز غم‌انگیزتر از گریه نوزاد نیست. زبان ندارد که گرسنگی، خستگی یا دردش را به شما بگوید. اما اگر دکمه‌ای برای ترجمه گریه‌هایش بود و می‌گفت که چه می‌خواهد، شما آسمان و زمین را برهم می‌ریختید تا خواسته‌اش را محقق کنید، در کمال رضایت جانتان را هم می‌دهید.

گاهی تصور می‌کنید که این گریه‌ها تمامی ندارد، به خصوص که نوزاد قولنج داشته باشد.

اگر کاسه صبرتان لبریز شد اما گریه نوزادتان متوقف نشد، به حمام بروید و یک دقیقه نفس عمیق بکشید. همیشه می‌توان از یک همسایه خواهش کرد که فقط برای ۲۰ دقیقه از کودکتان مراقبت کند تا شما آرامش خود را باز یابید. همچنین از پزشک نوزادتان (و دوستانان) درباره راهکارهای آرام کردن کودک سوال کنید. گاهی اوقات این گریه‌ها به علت غذایش یا رفلاکس است. گاهی هم کاملا اتفاقی! علت آن هرچه که باشد قلب مادر را شکسته و البته موجب سردردش می‌شود! به طور حتم شما عاشق کودکتان هستید اما هیچکس گریه کودک را دوست ندارد.
ناف

هیچ نوزادی با ناف زیبا و دوست داشتنی متولد نمی‌شود. برعکس برای مدت چند هفته مابقی بند ناف با او همراه خواهد بود. و شما باید این بند ناف را تمیز نگه دارید. و ناگهان متوجه می‌شوید که افتاده. اگر هنگام افتادن آنجا بودید و دودل شدید که آن را نگه دارید یا خیر، پاسخ منفیست! هزار و یک چیز ارزشمند دیگر که بتوانید از این مرحله زندگی نوزاد یادگاری نگه دارید، وجود خواهد داشت. تصور کنید که فردا مادرتان بند ناف خشک شده شما را از کشو دربیاورد و به دستتان بدهد! آیا واقعا دوست دارید که آن را ببینید؟
حمام

اگر تمام وقتتان را صرف حمام بردن و تمیز کردن نوزاد کنید وقتی برای خودتان باقی نخواهد ماند. شما هم که تنها نیستید!
نوزاد

این گفته فریس بولر قابل ملاحظه است: “زمان مثل برق و باد می‌گذرد.” اگر در این آشفته بازارِ شیردادن‌های شبانه و دلهره‌های معمول مادر شدن برای نخستین‌بار غرق شوید و از این لحظات لذت نبرید، روزی خواهد رسید که دلتنگ همین‌ روزها خواهید شد. همانطور که همه مادران همین را می‌گویند؛ از جمله جیم گرونبرگ مادر یک کودک: “روزها به کندی سپری می‌شوند، اما سال‌ها به سرعت.” مهم نیست که حرف‌های دیگران چقدر آزارتان می‌دهد، مطمئنا همه چیز بر وفق مراد شما نخواهد بود. اما کمی هم به فکر خودتان باشید، وقتی فرزندتان بزرگ شد قدر این لحظات را درک خواهید کرد.

 

+

راه های کاهش ریسک بیماری قلبی تا ۹۲ درصد

یک مطالعه که در مجله کالج قلب و عروق آمریکا منتشر شد، نشان می‌دهد که شما بیشتر از آنچه فکر می‌کنید، می‌توانید بر سلامت قلبتان کنترل داشته باشید. محققان نزدیک به ۷۰۰۰۰ زن را بمدت دو دهه تحت نظر قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که سه چهارم از حملات قلبی در زنان جوان قابل پیشگیری است حتی اگر دارای یک یا چند عامل خطر دیگر مانند کلسترول و فشار خون بالا و دیابت باشند، به شرطی که آنها این ۵ شیوه زندگی سالم را دنبال کنند. در واقع زنانی که تمام این ۵ شیوه سالم زندگی را رعایت کردند، خطر حمله قلبی در آنها به میزان ۹۲٪ و خطر ایجاد یک عامل خطر برای بیماری قلبی ۶۶٪ کاهش یافت. اگر پیروی از همه این ۵ عادت، سخت بنظر می‌رسد نگران نباشید. آندریا کومیستک، نویسنده ارشد این تحقیق و استادیار اپیدمیولوژی و آمار زیستی در دانشگاه ایندیانا می‌گوید: رعایت یک، دو یا ۳ عادت از بین این عادات سبک زندگی نیز سودمند است.

به ۵ عادت زیر که می‌تواند قلبتان را نجات دهد، نگاهی بیندازید:

سیگار نکشیدن

آندریا می‌گوید که این مورد، مهمترین تغییری است که می‌توانید ایجاد کنید. علم بارها ثابت کرده که سیگار، خطر ابتلا به مشکلات قلبی و عروقی مانند حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهد و هرچه زودتر سیگار را ترک کنید، زودتر از مزایای سلامتی بهره‌مند می‌شوید. تحقیقی که در مجله اپیدمیولوژی اروپا منتشر شد نشان می‌دهد که خطر ابتلا به بیماری در افرادی که سیگار را ترک می‌کنند، در عرض ۵ سال تا ۴۰٪ کاهش می‌یابد.

شاخص توده بدنی نرمال

چاقی در سال ۲۰۱۳ توسط انجمن پزشکی آمریکا بعنوان یک بیماری در نظر گرفته شد زیرا داشتن اضافه وزن ممکن است منجر به عواملی شود که به بروز بیماری قلبی کمک می‌کنند. این تنها یکی از دلایلی است که یک شاخص توده بدنی سالم در این لیست قرار دارد. اما همانطور که آندریا اشاره می‌کند، ممکن است فردی با وجود اضافه وزن، از سلامت قلبی و عروقی برخوردار باشد. بنابراین اگر در حال مبارزه با اضافه وزنتان هستید اما خوب غذا می‌خورید و ورزش می‌کنید که هردو از فاکتورهای شیوه زندگی در این لیست هستند به پیشگیری از بیماری قلبی در خودتان، کمک زیادی کرده اید.

حداقل ۲.۵ ساعت ورزش در هفته

یک مطالعه که در سال ۲۰۱۴ در مجله “گردش خون” منتشر شد، نشان می‌دهد که اضافه کردن فعالیت روزانه به روال زندگیتان می‌تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را تا ۴۰٪ کاهش دهد. فقط یادتان باشد که تمرینات را در چند ست انجام دهید تا کاملا به نفس نفس زدن بیفتید و از مزایای سلامتی ورزش بهره ببرید.
در هفته کمتر از ۷ ساعت تلویزیون تماشا کنید

مطمئنا از مطالعاتی که نشان می‌دهد نشستن طولانی مدت، میزان مرگ و میر شما را افزایش می‌دهد، غذا خوردن در جلوی تلویزیون منجر به پرخوری می‌شود و استفاده از وسایل الکترونیکی قبل از رفتن به تخت، باعث اختلال خواب می‌شود، مطلع هستید. با کاهش دادن زمانی که جلوی تلویزیون می‌نشینید، میتوانید زمان ورزش، فعالیت‌های اجتماعی و استراحت‌تان را افزایش دهید تمام این چیزها می‌توانند به کاهش خطر بیماری قلبی کمک کنند.
مصرف یک رژیم غذایی با کیفیت

آندریا توضیح می‌دهد آن دسته از شرکت کنندگان این تحقیق که دارای کمترین خطر بیماری قلبی بودند از یک رژیم غذایی سرشار از میوه، سبزیجات، غلات کامل، آجیل، حبوبات، ماهی و دارای مقدار کمی گوشت قرمز و فراوری شده و چربی‌های ترانس استفاده می‌کردند.

 

 

 

منبع