آرشیو برچسب ها:

علائم و درمان دیابت در دوران بارداری

دیابت دوران بارداری برای اولین بار در طول دوران بارداری تشخیص داده می شود. همانند دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲، دیابت دوران بارداری نیز باعث تغییر در سطح قند خون می شود و آن را بالاتر می برد.

زمانی که ماده غذایی می خورید، سیستم گوارش شما بیشترِ غذاهای موجود را به قندی تبدیل می کند که گلوکز نام دارد.

گلوکز وارد جریان خون شما می شود و سلول ها می توانند از آن به عنوان سوخت استفاده کنند. به کمک انسولین، عضلات، چربی ها و سایر سلول های بدن گلوکز را از خون جذب می کنند. اما اگر بدن انسولین کافی تولید نکند یا اگر سلول ها در واکنش و پاسخ به آن دچار مشکل باشند، گلوکز اضافی در خون باقی می ماند و به جای حرکت به سمت سلول ها و تبدیل به انرژی، در خون تجمع پیدا می کند.

زمانی که باردار هستید، بدن شما به طور طبیعی به انسولین مقاوم تر می شود و به همین خاطر برای تغذیه کودک گلوکز بیشتری در دسترس قرار می گیرد. برای بیشتر مادران، این موضوع مشکل بزرگی نیست.

زمانی که کودک شما به انسولین اضافی برای پردازش گلوکز اصافی در خون نیاز دارد، پانکراس نیز انسولین بیشتری ترشح می کند. اما اگر پانکراس نتواند با افزایش تقاضای موجود برای انسولین در طول دوران بارداری کنار بیاید، سطح قند خون افزایش پیدا می کند زیرا سلول ها از گلوکز استفاده نمی کنند. همین امر منجر به ایجاد شرایطی می شود که به آن دیابت دوران بارداری می گویند.

دیابت دوران بارداری باید به سرعت تشخیص داده شده و درمان گردد زیرا می تواند مشکلاتی را برای مادر و کودک به وجود آورد.

لذا انجام آزمایشات لازم در دوران بارداری را جدی بگیرید و با انجام آزمایشات از سلامتی خود در دوران بارداری مطلع شوید.

بر خلاف سایر انواع دیابت، دیابت نوع بارداری دائمی نیست. بعد از تولد نوزاد، سطح قند خون نیز به حالت طبیعی باز می گردد. با اینحال داشتن دیابت دوران بارداری می تواند باعث توسعه دیابت در آینده شود.

افزایش وزن و بارداری:

باید در مورد وزن متعادل و مقدار وزنی که می توان در طول بارداری اضافه کرد اطلاعاتی داشته باشید. برای اینکار کافیست با پزشک خود مشورت کنید.

من در معرض توسعه دیابت بارداری هستم؟

هر فردی ممکن است در طول دوران بارداری خود به این بیماری مبتلا شود. همه زنان نیز چنین شرایطی را توسعه نمی دهند. حدود ۵ الی ۱۰ درصد زنان باردار به دیابت دوران بارداری مبتلا می شوند. اگر شرایط زیر را داشته باشید ممکن است بیشتر از سایرین در معرض توسعه چنین بیماری باشید:

۲۵ ساله یا بالاتر از آن هستید
خویشاوند نزدیکی دارید که دیابت دارد
اضافه وزن دارید. BMI شما ۳۰ یا بالاتر از آن است
سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید
شرایط پزشکی دارید که بروز دیابت را محتمل تر می کند( به عنوان مثال عدم تحمل گلوکز)
داروهای خاصی همچون glucocorticoid ( برای اسم یا بیماری خودایمنی) مسدودکننده های بتا( برای فشار خون بالا یا ضربان قلب سریع) یا داروهای مرتبط با مشکلات روانی مصرف می کنید.
قبلا دیابت دوران بارداری داشته اید
قبلا کودک بزرگی داشته اید

 

علائم دیابت دوران بارداری

بیشتر خانم هایی که با این شرایط تشخیص داده می شوند هیچ نشانه ای ندارند. به همین خاطر است که پزشک تلاش می کند تست های غربالگری را بین هفته ۲۴ و۲۸ بارداری تجویز کند.

اگر فاکتورهای خطر را برای دیابت بارداری دارید، پزشک ممکن است انجام تست را در مراحل اولیه توصیه کند.بیشتر خانم هایی که دیابت بارداری دارند بعد از این تست ها متوجه موضوع می شوند. رایج ترین تست برای دیابت بارداری، تست غربالگری گلوکز خوراکی است.

این تست نحوه تولید انسولین در بدن را می سنجد. روزی که قرار است تست را انجام دهید، پزشک یک مایع شیرین برای نوشیدن می دهد. بعد از یک ساعت، آزمایش خون گرفته می شود تا سطح گلوکز مورد بررسی قرار گیرد. اگر آزمایش ها نشان دهد که سطح قند خون شما بالاست، باید تست طولانی تری که به آن تست تحمل گلوکز می گویند داشته باشید.

برای این تست، باید قبل از خوردن مایع شیرین ناشتا باشید. تست خون به صورت ناشتا گرفته می شود و بعد از یک یا دو ساعت دوباره آزمایش خون انجام می شود. اگر نتایج این دو ازمایش نشان دهنده قند خون بالا باشد شما به دیابت بارداری مبتلا هستید.

هر دوی این تست ها برای شما و کودکتان امن و بی خطر است و عوارض جانبی زیادی ندارد. اما نوشیدن مایع ممکن است زیاد خوشایند نباشد زیرا طعم خوبی ندارد.
درمان دیابت بارداری چه چیزی است؟

بیشتر خانم ها می توانند با دنبال کردن برنامه ورزشی و داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل که مبتنی بر غلات سبوس دار، پروتئین بدون چربی، سبزیجات و سایر غذاهای سالم است دیابت خود را کنترل کنند. با اینحال حدود ۱۵ درصد زنانی که دیابت بارداری دارند برای متعادل کردن سطح قند خون خود باید دارو مصرف کنند. تزریق انسولین یکی از رایج ترین درمان های موجود برای این نوع دیابت است.

اگر به انسولین نیاز دارید، می توانید بر اساس نظر پزشک روی سه بار تزریق کنید. مانیتور کردن سطح قند خون بخش مهمی از برنامه درمانی است. پزشک به شما کمک می کند نحوه کار با دستگاه های سنجش قند خون را یاد بگیرید و از آن در منزل استفاده کنید.

بیشتر خانم ها این فرایند را ناراحت کننده می دانند و به نظر آن ها سنجش قند خون بدترین بخش از فرایند درمان دیابت بارداری است.
دیابت بارداری چگونه بر روی بارداری اثر می گذارد؟

بیشتر خانم های مبتلا به دیابت بارداری می توانند سطح گلوکز خون خود را تحت نظر داشته باشند و بارداری سالمی را بگذرانند. اما داشتن دیابت بارداری می تواند شما و کودکتان را در معرض عوارض خاصی قرار دهد. ممکن است در این شرایط درد زایمان زودرس را تجربه کنید.

کودکانی که زودتر از موعد مقرر به دنیا می آیند مشکلات سلامتی زیادی خواهند داشت و ممکن است بعد از تولد به مراقبت های بیشتری نیاز داشته باشند. همچنین ممکن است فشار خون بالا رود یا شرایطی به نام پره اکلامپسی رخ دهد. این شرایط باعث ایجاد درد زایمان زودرس می شود و می تواند مشکلاتی را برای فرد و کودک ایجاد کند.

کودکانی که مادران آن ها دیابت بارداری دارد بزرگ تر از حد معمول هستند. ممکن است کودک شما بعد از تولد قند خون پایینی داشته باشد و مشکلاتی در نفس کشیدن پیدا کند.
چگونه می توان با وجود دیابت بارداری، بارداری سالمی داشت؟

مهم ترین چیزی که برای بارداری سالم می توانید انجام دهید دنبال کردن برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک است. این کار در برگیرنده پایبندی به برنامه غذایی، مانیتور کردن سطح قند خون، انجام تمرینات منظم ورزشی و ملاقات های منظم با پزشک است.

اگرچه تشخیص دیابت بارداری ممکن است باعث اضطراب شما شود اما به کمک درمان و مدیریت مناسب می توان بارداری سالم و بی خطری داشت. ممکن است در ابتدا مدیریت بارداری کمی دشوار باشد.. در چنین شرایطی احتمال دارد احساس نا امیدی کنید.

همچنین ممکن است انگیزه کافی برای انجام تمرینات ورزشی را نداشته باشید. اما باید بدانید که در این شرایط تنها نیستید. با تغییر سبک زندگی و مواد غذایی که می خورید می تواند به خود و کودکتان شانس زندگی سالم را بدهید.

حتی زمانی که احساس کردید پایبندی به برنامه درمانی برایتان دشوار است باید تمام تلاش خود را به کار گیرید. پزشک می تواند توصیه هایی را ارائه کند.
اگر دیابت بارداری داشته باشم چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرم؟

اگر دیابت بارداری دارید باید به طور مکرر پزشک خود را ملاقات کنید. اما اگر احساس خوبی در بین این قرار ملاقات ها نداشتید یا متوجه نشانه های غیر عادی شدید بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.

این نشانه ها ممکن است نشان دهنده سطح قند خون بالا باشد:

احساس تشنگی زیاد
ادرار مکرر
احساس خستگی زیاد
احساس حالت تهوع
تاری دید

پزشک ممکن است معاینات یا آزمایش های بیشتری را انجام دهد تا مطمئن شود همه چیز به خوبی به پیش می رود. اگر مشکلی در مورد قند خون خود داشتید حتما به پزشک مراجعه کنید.

علائم و نشانه های پرکاری تیروئید

علائم و نشانه های پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدیسم).

 

? http://shrturl.ir//bd

آزمایشگاه جم رشت ?

(http://www.jampath.com/)

(http://www.jampath.com/)

© it@jampath.com

علائم چربی خون بالا در بدن

اگر به پزشک مراجعه کردید و او تشخیص داد که اختلال چربی دارید، این بدان معنی است سطح کلسترول، چربی های تری گلیسیرید و یا هر دو دارای سطح بالایی هستند. بنابراین اگر مبتلا به این اختلال باشید بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستید. در این نوشته به علت ها و علائم چربی خون بالا در بدن اشاره کردیم که با چربی خون آشنا بشید تا به محض مواجه شدن با علائم سریعا به درمان آن بپردازید.

کلسترول چیست؟

کلسترول یک ماده چربی مانند است که در کبد و سایر سلول‌ها ساخته شده و در بعضی از انواع غذاها از جمله لبنیات، تخم مرغ و گوشت بدست می آید. دو نوع کلسترول که در بدن شما وجود دارد عبارتند از لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL).

LDL به عنوان “کلسترول بد” نامیده می شود که توسط غذاهایی مانند گوشت قرمز و لبنیات ساخته میشود و جذب بدن میگردد. LDL می تواند با سایر چربی ها و مواد موجود در خون شما ترکیب شود و باعث ایجاد انسداد در شریان ها شود. همچنین می تواند جریان خون شما را کاهش دهد و باعث بیماری های قلبی، حمله قلبی یا سکته مغزی شود. به دلیل اثرات بالقوه آن، پزشکان سطح پایین LDL را توصیه می کنند.

 

HDL، به عنوان “کلسترول خوب” شناخته شده است، اثر محافظتی بر روی قلب شما دارد. HDL کلسترول مضر را از شریان خود حرکت داده و مانع انسداد رگها می شود. پزشکان معمولا توصیه می کنند که سطح بالاتری از کلسترول HDL داشته باشید.

تری گلیسیرید یک نوع چربی است که از طریق مواد غذایی که می خورید بدست می آید. زمانی که کالری بیش از اندازه ذخیره میکنید تبدیل به چربی به نام تری گلیسیرید میشود. برخی از تری گلیسیرید ها برای عملکرد برخی سلول ها ضروری هستند، اما زمانی که بیش از حد باشند همانند LDL، ناسالم هستند. برای اینکه بدن سالمی داشته باشید باید سطوح پایینی از آن را دریافت کنید.
علت های موثر در چربی خون بالا در بدن

رژیم غذایی نامناسب از جمله مصرف بیش از حد غذاهای چرب
وجود برخی بیماریها مثل دیابت، کم کاری تیروئید، بیماری کلیوی
کم ورزش کردن و بی تحرکی
سیگار کشیدن
عوامل ژنتیک

علائم چربی خون بالا در بدن

بیشتر اوقات چربی خون علائمی ندارد اما ممکن است به شکل بیماری های مختلف قلبی مانند درد قفسه سینه (آنژین صدری) یا تهوع و خستگی رخ دهد. حمله قلبی یا سکته مغزی ممکن است از کلسترول کنترل نشده باشد. از جمله علائم چربی خون عبارتند از:

سرگیجه و سردرد
احساس سنگینی و خستگی
افزایش تعریق بدن
سردردهایی که معمولاً با احساس سنگینی سر همراه میباشد
خواب آلودگی

 

چگونگی تشخیص چربی خون

این نوع بیماری با انجام آزمایش تشخیص داده میشود. در این آزمایش انواع مختلف چربی ها از جمله LDL و HDL و تری گلیسیرید را اندازه گیری می کنند. برای اینکه جواب آزمایشتان صحیح باشد سعی کنید 12 ساعت قبل از انجام آن از خوردن و نوشیدن مایعات خودداری کنید. چربی خون را بصورت میلی گرم در دسی لیتر (mg / dL) اندازه گیری می کنند. سطح کلی کلسترول شما نباید بالاتر از mg/dl 200 باشد.

+

علل ایجاد گواتر، علائم و درمان آن

گواتر به معنی بزرگ شدن غیر طبیعی، غده تیروئید می باشد. این بیماری بیشتر در سنین نوجوانی اتفاق می افتد و همچنین دخترهای که در ارتفاع بلند زندگی می کنند بیشتر در معرض ابتلا به گواتر هستند. در این مقاله از دکتر سلام به علل ایجاد گواتر، علائم و راه های درمان آن پرداخته ایم. با ما همراه شوید.

گواتر به تورم گردن بر اثر بزرگ شدن غده تیرویید گفته می‌شود. تیرویید غده ای کوچک در ناحیه گردن و مسئول ترشح دو هومون مهم T۳ و T۴ است. هورمون‌های ترشح شده توسط تیرویید همراه جریان خون در سراسر بدن حرکت کرده و وظایف مهمی چون سوخت و ساز بدن را کنترل می کنند. این هورمون ها بر عملکرد تمام اعضای بدن از جمله قلب، مغز، عضلات و پوست تاثیر می‌گذارد. متابولیسم (سوخت و ساز) نقش موثری در دمای بدن، ضربان قلب و نحوه سوزاندن کالری دارد. اگر میزان هورمون تیرویید کافی نباشد، بدن انرژی کمتری تولید می‌کند و به اصطلاح سوخت و ساز بدن تنبل می‌شود. گواتر علاوه بر تورم با علایم دیگری از قبیل بلع دشوار، احساس خفگی و تنگی گلو و مشکلات تنفسی همراه است.
علایم گواتر

معمولا گواتر بدون علامت است. ولی ممکن است این بیماری با نشانه‌هایی همراه باشد. تورم گلو، تنگی گلو، مشکل بلع، سرفه، خستگی، اختلال در تنفس، تپش قلب، بیش‌فعالی، افزایش تعریق، حساسیت نسبت به گرما، افزایش اشتها، ریزش مو، عدم تحمل سرما، یبوست، فراموشی، تغییر خلق و خو و افزایش وزن از مهمترین نشانه‌های گواتر یا کم‌کاری و پرکاری تیرویید هستند.
علل گواتر

گواتر در زنان شایع‌تر از مردان است و احتمال بروز آن با افزایش سن بیشتر می‌شود. مهمترین علت ابتلا به گواتر کمبود ید است؛ در کشورهای توسعه‌یافته، معمولا گواتر به دلیل بیماری‌های خود ایمنی بوجود می‌آید. ولی علل دیگری نیز می‌تواند باعث بروز این بیماری شود که عبارتند از:
-بیماری گریوز
دلیل این بیماری ترشح بیش از اندازه هورمون تیرویید است (پرکاری تیرویید).
-بیماری هاشیموتو
این بیماری غده تیرویید را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در بیماری هاشیموتو سیستم ایمنی بدن به غده تیرویید حمله می‌کند. گاهی این التهاب منجر به کاهش فعالیت غده تیرویید می‌گردد. در این حالت بدن مقدار بیشتری هورمون تحریک‌کننده تیرویید ترشح می‌کند و همین موضوع باعث بزرگ‌شدن غده تیرویید می‌شود.
-سرطان تیرویید
احتمال سرطان تیرویید بسیار کمتر از گره‌های خوش‌خیم تیرویید است؛ اما به محض مشاهده این حالت با نمونه‌برداری می‌توان از بدخیم شدن تومور پیشگیری کرد.
-بارداری

افزایش هورمون HCG در دوران بارداری ممکن است به بزرگ‌شدن غده تیرویید منجر شود.
-التهاب
هرگونه التهاب می‌شود منجر به تورم غده تیرویید شود.
-کمبود ید
غذاهای دریایی، گیاهان رشد کرد در خاک غنی از ید و شیر گاو مهمترین منابع تامین ید هستند.
-سیگار
ترکیب thiocyanate موجود در دود تنباکو باعث جذب ید می‌شود.
-تغییرات هورمونی
علاوه بر بارداری، تغییرات هورمونی ناشی از بلوغ و یائسگی نیز می‌تواند بر عملکرد تیرویید تاثیر بگذارد.
-سابقه خانوادگی
-بیماری‌های خود ایمنی
-داروهای خاص
-قرار گرفتن در معرض اشعه
پرتور درمانی به ویژه در ناحیه گردن احتمال ابتلا به گواتر را افزایش می‌دهد.
-مصرف بیش‌ از اندازه ید
مصرف بیش از حد ید نیز یکی از دلایل ابتلا به گواتر است.
گواتر معمولا با معاینه فیزیکی تشخیص داده می‌شود؛ اما ممکن است برای تشخیص از آزمایش و اسکن‌های تیرویید نیز استفاده شود.
درمان گواتر

معمولا گواتر با دریافت ید کافی قابل درمان و پیشگیری است و به همین دلیل بعضی کشورها به نمک مصرفی ید اضافه می‌کنند. معمولا اگر گواتر با علایم مشهودی همراه نباشد، به خودی خود درمان می‌شود و نیاز به درمان خاصی ندارد؛ در غیر اینصورت نیازمند درمان است. در صورت کم‌کاری غده تیرویید درمان با هورمون مصنوعی تیرویید آغاز می‌شود. در این حالت دوز تیروکسین به مرور افزایش می یابد تا تیرویید عملکرد طبیعی خود را بدست آورد. در صورت پرکاری تیرویید باید از داروهایی استفاده شود تا با تولید بیش از حد هورمون مقابله کند. در این صورت معمولا داروهایی مانند تیونامید تجویز می‌شود تا به تدریج سطح هومون را کاهش دهد. یک روش دیگر درمان با ید رادیواکتیو است و در این حالت عملکرد تیرویید و تولید هورمون کاهش می‌یابد. جراحی گواتر برای کاهش تورم و حذف غده تیرویید نیز راه حل آخر است.

 

+

علائم کمبود پتاسیم در بدن

زمانی که در مورد مواد مغذی برای داشتن بدنی سالم فکر می‌کنید، پتاسیم احتمالا یکی از مواردی خواهد بود که به ذهن خطور می‌کند. این ماده‌ی معدنی حیاتی ، نقش اساسی در بیشتر عملکردهای ضروری بدن همچون تنظیم مایعات و حفظ عملکرد صحیح ماهیچه‌ها بازی می‌کند. مطالعه‌ی جدیدی که در مجله‌ی بالینی جامعه نفرولوژی آمریکا منتشر شده است نشان می‌دهد که دریافت پتاسیم کافی ممکن است شما را از ابتلا به بیماری‌هایی همچون بیماری قلبی و کلیوی مصون دارد. اگرچه محققان بیشتر بر روی افراد دیایتی نوع ۲ تمرکز داشته‌اند. دکتر پیت میلر در دانشگاه جانز هاپکینز می‌گوید: “این یافته‌ها در مورد سایر افراد غیر دیابتی نیز می‌تواند صحیح باشد”

خبر بد این است که افراد کمی وجود دارند که پتاسیم کافی به بدن خود می‌رسانند. موسسه پزشکی توصیه می‌کند که بزرگسالان حداقل ۴۷۰۰ میلی گرم پتاسیم در هر روز باید مصرف کند اما بیشتر افراد تنها نیمی از این مقدار را مصرف می‌کنند. خوب از کجا می‌توان فهمید که مقدار پتاسیم دریافتی‌تان کافی است ؟ پاسخ به این سوال کمی دشوار است. آزمایش‌های روتین و منطم برای کمبود پتاسیم می‌تواند مفید باشد اما معمولا نشانه‌ی فیزیکی در بدن برای این موضوع وجود ندارد. در زیر نشانه‌های اندکی را می‌بینید که ممکن است به خاطر کمبود پتاسیم در فرد ایجاد شود.

۱. بشقاب غذایی شما رنگارنگ نیست:

میوه‌ها و سبزیجات معمولا منبعی غنی از پتاسیم هستند بنابراین رنگ‌های مختلف رنگین کمان باید در بشقاب غذایی شما وجود داشته باشد. اگر بشقاب غذای شما بیشتر به صورت تک رنگ است ، احتمالا شما پتاسیم کافی وارد بدن خود نمی‌کنید. دکتر میلر می‌گوید: “پتاسیم یکی از نشانه‌های اصلی برای داشتن یک رژیم غذایی سالم است” افرادی که دسترسی کافی به مواد غذایی تازه ندارند ، پتاسیم کمتری نیز مصرف می‌کنند.
۲. احساس خستگی و ضعف می‌کنید:

اگر همیشه احساس خستگی و ضعف دارید ، بهتر است نگاهی به رژیم غذایی خود داشته باشید. خوردن میوه‌های غنی از پتاسیم و سبزیجات تازه برای داشتن حس شادابی و سرزندگی بسیار ضروری است. اگر این موارد نتواند به شما کمک کند باید با یک پزشک مشورت کنید.
۳. فشار خون بالایی دارید:

چیزهای بسیاری همچون سابقه‌ی فامیلی ، اضافه وزن و خوردن نمک بسیار می‌تواند باعث ایجاد پرفشاری خون گردد. اما مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که موش‌هایی که دارای پتاسیم کمتر در رژیم غذایی خود بودند ، به پرفشاری مبتلا می گشتند.پتاسیم می‌تواند به حفظ تعادل سدیم کمک کند. بیشتر افراد غذاهای پر نمک در رژیم غذایی خود دارند و تقریبا میوه و سبزیجات کافی نیز نمی‌خورند همین امر موجب به هم ریختن تعادل سدیم و پتاسیم در بدن می‌شود.

۴. شما مستعد ابتلا به اسپاسم عضلانی هستید:

اسپاسم‌های عضلانی دردناک در پاها بسیار آشناست ،کمبود پتاسیم می‌تواند باعث ایجاد این مشکل گردد. دکتر لموند در اینباره می‌گوید: ” ورزشکارانی که به سختی کار می‌کنند و عرق بسیاری نیز دارند بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. این موضوع به خاطر الکترولیت است. زمانی که شما بیشتر عرق می‌کنید پتاسیم بیشتری از بدن دفع می‌شود. بهترین و سریع ترین درمان برای این مشکل ، استفاده از نوشیدنی‌هایی است که شامل الکترولیت است. تنها به خوردن آب اکتفا نکنید. “
۵. تپش قلب دارید:

زمانی که سطح پتاسیم به شدت کاهش یابد، می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در بدن گردد. اگر احساس درد در قفسه سینه خود داشته باشید و یا اینکه احساس کنید قفسه‌ی سینه در حال بالا و پایین رفتن است ، ممکن است ضربان قلب نامنظمی داشته باشید. برای این منظور سریعا به پزشک مراجعه کنید تا درمان‌های دارویی آغاز گردد.
مقدار مصرف پتاسیم خود را افزایش دهید:

بهترین روش برای بدست آوردن پتاسیم کافی، خوردن مقدار زیادی از میوه‌ها و سبزجیات در روز است. اما موادی نیز وجود دارند که سرشار از پتاسیم هستند. اگرچه بیشتر افراد فکر می کنند موز تنها منبع غنی از پتاسیم است اما سیب زمینی پخته نیز اگر با پوست مصرف شود، می‌تواند منبع خوبی از پتاسیم باشد. منابع دیگر شامل اسفناج، توت فرنگی ، آووکادو ، بروکلی است.

 

+

۵ مورد از علائم بیماری سلیاک

بیماری‌ دستگاه گوارشی موسوم به سلیاک می‌تواند از علائم بسیار عجبیی برخوردار باشد.

احتمالا شما بیماری سلیاک، اختلال خودایمنی در مواردی که گلوتن یعنی پروتئین موجود در گندم، چودار و جو، به پرزهای روده آسیب می‌رساند، را به مشکلات روده‌ایی و معده‌ایی مانند اسهال و دردهای شکمی ربط می‌دهید.

اما کمی تامل کنید، زیرا طبق اعلان مرکز بیماری‌های گوارشی دانشگاه شیکاگو در واقع سلیاک می‌تواند قریب به ۳۰۰ علائم از خود بروز دهد و می‌توانند طیف گسترده‌ایی از مشکلات روان‌شناختی، جسمانی و عصب‌شناختی را در خود جای دهد. دکتر سونیا کوپفر، عضو هئیت علمی دانشگاه و از اعضای مرکز بیماری‌های گوارشی معتقد است که برخی از بیماران از علائم بسیاری عجیبی مانند یائسگی زودرس و نازک‌شدن موها برخوردارند، اما آن را به هیچ عنوان با سلیاک مرتبط تلقی نمی‌کنند.

طبق یافته‌های انجمن سلیاک، از هر ۱۰۰ نفر ممکن است فقط ۱ نفر به این عارضه دچار شود، بنابراین شناخت علائم مخفی و عجیب آن از اهمیت ویژه‌ایی برخوردار است. حتی اگر این علائم برایتان شناخته شده جلوه نمود، نباید بدون مشورت با پزشک مصرف گلوتن را از برنامه‌ی غذایی خود حذف نمائید. پیش از هرگونه اقدام با پزشک خود مشورت نمائید و از او درخواست کنید تا برای کشف دقیق بیماری، برایتان آزمایش خون تجویز نماید.

در اینجا به ۵ نمونه از شایع‌ترین اما در عین حال عجیب‌ترین علائمی که نشان می‌دهد شما به بیماری سلیاک مبتلا هستید، اشاره می‌کنیم:
۱.کم‌خونی دارید.

چنانچه جواب آزمایش خون نشان داد که مبتلا به فقر آهن، ماده‌ایی معدنی که به ساخت هموگلوبین یعنی پروتئین موجود در گلبول‌های قرمز که اکسیژن را در بدن جابه جا می‌کند، هستید، شاید علت آن سلیاک باشد زیرا آهن در بخش‌های کوچکی از روده که تحت تاثیر بیماری آسیب دیده است، جذب نمی‌گردد. اغلب زنان بر این باورند که عادت ماهیانه‌ی آنها موجب فقر آهن در آنهاست، حال‌ آنکه تنها دلیل فقر آهن ناشی از عادت ماهیانه نیست.

پزشکان در اغلب موارد علائمی مانند کم‌خونی را به بیماری سلیاک مرتبط نمی‌دانند اما در یکی از مطالعات مشخص شد که یک سوم از بیماران مبتلا به سلیاک از کم‌خونی رنج می‌بردند. چنانچه علائم کم‌خونی مانند خستگی مفرط و ضعف را تجربه نموده‌اید، از پزشکتان درخواست کنید تا آزمایش آهن برایتان تجویز نماید و چنانچه مشخص شد میزان آهن بدن شما به شکلی غیر طبیعی پایین‌تر از حد معمول است، آزمایش سلیاک انجام دهید.
۲. قادر به تفکر نیستید.

ابهامات ذهنی می‌تواند یکی از علائم سلیاک باشد.

چرا در این اتاق قدم می‌زنید؟ چه کاری می‌خواستید انجام دهید؟ قطعا همه‌ی ما چنین نوسانات ذهنی مبهمی را تجربه نموده‌ایم، اما چنانچه این ابهامات ذهنی اغلب در شما پدیدار می‌شود و بروز آن دلایل قاطع دیگری از جمله استرس ندارد، احتمالا به سلیاک مبتلا هستید.کوپفر می‌گوید، پادتن‌هایی که برای واکنش به گلوتن توسط بدن تولید می‌شوند، ممکن است به علائم عصب‌شناختی مرتبط باشند اما دلایل قاطع آن هنوز برای متخصصان در هاله‌ایی از ابهام است. چنانچه به سلیاک مبتلا باشید، پیروی از یک رژیم فاقد گلوتن کمک شایانی به شما خواهد نمود.
۳.ناامید هستید.

کوپفر بر این باور است که افسردگی و اضطراب از شایع‌ترین علائم سلیاک هستند. این امر می‌تواند از التهابات بیماری نشآت بگیرد یا ناشی از این حقیقت باشد که از نظر جسمانی در وضعیت مساعدی قرار ندارید. کوپفر بیمارانی داشت که اذعان داشتند پس از پیروی از یک رژیم بدون گلوتن احساس سرزندگی بیشتری داشتند. با این وجود، کوپفر معتقد است که افسردگی و اضطراب در زمره اختلالات شایع تلقی می‌شوند، پس چنانچه فقط همین علائم را داشتید نیازی به انجام آزمایشات سلیاک احساس نمی‌شود. اما اگر افسردگی و اضطراب با مواردی که در لیست ذکر شد همراه بود، زمان آن فرار سیده تا با پزشک خود مشورت نمائید.
۴. از شکستگی استخوانی رنج می‌برید.

سلیاک خطر ابتلا به شکستگی‌های استخوانی را تا ۳۰٪ افزایش می‌دهد.

مطالعات مروری منتشر شده در مجله‌ی بالینی غدد درون ریز و متابولیسم در سال ۲۰۱۴ نشان داد خطر ابتلا به شکستگی‌های استخوانی در افرادی که مبتلا به سلیاک هستند در مقایسه با افرادی که به این عارضه مبتلا نیستند، تا ۳۰٪ بیشتر است؛ به طور خاص، خطر شکستگی لگن در این افراد تا ۶۹٪ بیشتر از افراد سالم است. علت این امر می‌تواند ناشی از عدم جذب مواد مغذی همانند کلسیم از سوی روده‌ی کوچک آسیب‌دیده‌ی این‌ گونه افراد باشد. چنانچه در عنفوان جوانی قرار دارید و از علائم پوکی استخوان مانند شکستگی استخوان یا مشکلات شکل و فرم بدن رنج می‌برید، توجه خاص‌تری به اینگونه علائم داشته باشید. ‌
۵.تعادل شما ناپایدار است.

شاید در هنگام راه رفتن مشکل عدم تعادل دارید و یا گاها تلوتلو می‌خورید. مشکلات تعادل و دیگر علائمی مانند بی‌حسی و مورمور شدن دست‌ها و پاها در زمره اختلالات عصب‌شناختیی جای دارند که با بیماری سلیاک مرتبطند. گرچه در ابتدا تشخیص آن دشوار است اما طبق بررسی ام.آر.آی بیماران مبتلا به سلیاک که از عدم تعادل رنج می‌برند در سال ۲۰۱۲ که در بریتانیای کبیر صورت پذیرفت، مشخص شد که وضعیت مغزی این بیماران به ویژه تراکم بافت خاکستری مغز که مسول مهارت‌های حرکتی و شناختی است، دستخوش تغییر گشته است.

 

منبع

علائم عفونت مجاری ادراری در زنان

در برخی از موارد، خطر ابتلا به بیماری عفونت مجرای ادراری افزایش پیدا می کند. زنان به خاطر آناتومی خاصی که دارند ۵۰ درصد بیشتر از مردان به بیماری عفونت مجرای ادرار مبتلا می شوند. این عفونت دلیل ۸.۱ میلیون مراجعه افراد به پزشک است و می تواند دردناک باشد. اگر در دوران پس از یائسگی به سر می برید، احتمال ابتلا به عفونت مجرای ادرار افزایش پیدا می کند. در زنانی که دوران پس از یائسگی را تجربه می کنند؛ ابتلا به عفونت مجرای ادراری یکبار در سال رایج است. تغییر در PH واژن می تواند تعادل باکتری ها را تغییر دهد و مسیر باکتری ها به سمت مجرای ادرار باز نماید. این نوع عفونت در افرادی که رابطه جنسی فعالی دارند نیز شیوع بیشتری داد. البته به خاطر داشته باشید که ادرار کردن قبل و بعد از برقراری رابطه جنسی مانع از بروز چنین عفونت هایی می شود. زنانی که با دیابت دست و پنجه نرم می کنند نیز بیشتر از سایر افراد به عفونت مجاری ادرار مبتلا می شوند زیرا شرایط موجود بر روی سیستم ایمنی بدن تاثیر می گذارد. اینکه بدانید نشانه‌های این بیماری چیست و باید به دنبال چه مواردی باشید به شما کمک می کند از بروز آن پیشگیری کنید و در صورت ابتلا به عفونت مجاری ادرار، آن را به موقع درمان نمایید. پس همراه ما باشید تا برخی از نشانه های این عفونت را با هم مرور کنیم.

درد یا سوزش به هنگام ادرار:

درد یا سوزشی که به هنگام دفع ادرار دیده می شود اغلب اولین نشانه از ابتلا به بیماری عفونت مجاری ادرار یا وجود باکتری در مجاری ادرار و مثانه است. با اینحال، این موضوع بدین معنی نیست که عفونت مجاری ادرار را مقصر اصلی ماجرا بدانید. اگر درد یا سوزش به هنگام دفع ادرار تنها یکبار رخ داد ، بقیه روز چنین دردی به سراغ شما نیامد و سایر نشانه ها و علائم در شما وجود نداشت ممکن است بدنتان از شر باکتری های مضر خلاص شده باشد و جایی برای نگرانی نباشد. به محض اینکه سوزش را احساس کردید بهتر است آب زیادی میل کنید تا بتوانید باکتری ها را از بدن خود خارج نمایید. اینکار مانع از توسعه عفونت به سایر قسمت های بدن می شود.

تکرر ادرار:

معمولا در چنین شرایطی تکرر ادرار وجود خواهد داشت. باکتری‌هایی که در این بیماری دیده می شود می تواند مجرای ادرار و دیواره مثانه را تحریک سازد. در چنین شرایطی احساس می کنید که به طور مداوم به دفع ادرار نیاز دارید.

دفع ادرار باعث راحتی و ارامش شما نمی شود و درد را تسکین نمی دهد:

تکرر ادرار یک نشانه هشدار دهنده برای وجود عفونت در بدن است. عفونت مجاری ادرار می تواند حس پر بودن مثانه را ایجاد کند اما زمانی که به دفع ادرار می پردازید تنها چند قطره از ادرار را می توانید دفع نمایید. تکرر ادرار در چنین شرایطی باعث تسکین درد یا راحتی شما نمی شود.

ادرار تیره، خونی یا بدون رنگ:

رنگ ادرار شما می تواند اطلاعات زیادی در مورد سلامت بدن در اختیارتان بگذارد. به عنوان مثال می توانید به کمک رنگ ادرار ، وجود عفونت را تشخیص دهید. هر چیزی که خارج از طیف طبیعی رنگ ادرار باشد می تواند شما را نگران سازد. رنگ تیره، قرمز یا قهوه ای در ادرار نشانه وجود عفونت است. قبل از اینکه نگران این موضوع شوید، رنگ ادرار را در ۲۴ ساعت مورد بررسی قرار دهید. چغندر و سایر مواد غذایی می تواند رنگ ادرار را به نارنجی، صورتی یا قرمز تغییر دهد. اگر رنگ ادرار بدون مصرف چنین موادی تغییر پیدا کرد بهتر است با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

بوی بد ادرار:

لازم نیست هر بار که به دفع ادرار می پردازید آن را بو کنید اما وجود بوی بسیار بد در ادرار، نشانه رایجی از عفونت مجاری ادرار است. با اینحال باید به خاطر داشته باشید که برخی از غذاها ممکن است بوی ادرار را تغییر دهند. قهوه و مارچوبه دو مورد از مقصرهای اصلی تغییر بوی ادرار هستند. اگر بوی ادرار برای چند روز ادامه داشت یا رنگ آن تغییر پیدا کرد بهتر است به یک پزشک مراجعه کنید.

فشار، گرفتگی یا درد در اطراف مثانه یا لگن:

زنان کهنسال ممکن است درد، فشار یا گرفتگی را به هنگام ابتلا به عفونت مجاری ادرار در اطراف مثانه یا لگن تجربه کنند. در برخی از افراد، درد یا گرفتگی ممکن است نشانه اصلی باشد و در کنار آن خستگی و درد عضلانی نیز وجود داشته باشد. وجود چنین نشانه هایی اغلب نادیده گرفته شده یا به شرایط دیگری نسبت داده می شود اما اگر چنین مواردی را تجربه کردید بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا شرایط شما مورد بررسی قرار گیرد.

بهبود و تسکین نشانه‌ها:

نشانه‌های عفونت مجاری ادرار در طول چند روز به وجود می اید. این نوع عفونت ممکن است با سوزش به هنگام دفع ادرار آغاز شود و سپس به تدریج افزایش یابد. در چنین شرایطی باید روزهای بعدی را به دنبال تغییر رنگ در ادرار خود باشید و ان را مورد بررسی قرار دهید. از آنجایی که عفونت مجاری ادرار می‌تواند بسیار دردناک باشد و در زندگی روزمره شما تداخل ایجاد نماید؛ باید به دنبال بهبود و تسکین نشانه‌ها بود. نشانه‌های موجود را می‌توان به کمک مصرف آنتی بیوتیک تجویز شده بهبود بخشید. اگر شما نیز جزو آن دسته از افرادی هستید که به عفونت مجاری ادراری مبتلا هستند، بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید تا کشت ادرار و تجویز دارو آغاز شود. برای اینکه احساس بهتری داشته باشید کارهای زیر را مدنظر قرار دهید:

• مایعات زیادی بنوشید. این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که بخواهید مصرف آنتی بیوتیک تجویز شده توسط پزشک را آغاز کنید. مصرف آب زیاد به آنتی بیوتیک کمک می کند به ناحیه موردنظر برسد و باکتری را از بین ببرد.
• شما می توانید مثانه خود را با داروهای بدون نسخه تسکین دهید. این داروها مثانه را بی حس می کنند و از سوزش آن می کاهند. فقط به خاطر داشته باشید که چنین داروهایی می توانند رنگ ادرار را به نارنجی تغییر دهند. شما می توانید از مسکن‌های بدون نسخه برای بهبود شرایط استفاده کنید اما بهتر است با یک پزشک متخصص مشورت نمایید.
• از مصرف قهوه، نوشابه ، الکل و آب مرکبات خودداری کنید. آب زیادی مصرف کنید تا از تحریک مثانه جلوگیری شود.

 

+

علائم هشدار دهنده انواع سکته و پیشگیری از آن

من به دو دلیل بارها و بارها درباره‌ی سکته در برنامه‌‌های تلویزیونی‌ام صحبت کرده‌ام، زیرا نه تنها سکته موجب از کارافتادگی و در نهایت مرگ می‌شود بلکه به این دلیل که اغلب زنان از اینکه در چه خطری قرار دارند، آگاه نیستند. سکته سومین عامل اصلی مرگ و میر در بین زنان است و تعداد سکته‌های زنان در سال نسبت به مردان بیشتر است. با این وجود من متوجه شدم که اغلب مردم تصور می‌کنند که سکته یک بیماری مردانه است و علائم آن را در مردان جستجو می‌کنند. تعداد اندکی از مردم بر این امر واقفند که سکته در زنان می‌تواند علائم متفاوتی از مردان داشته باشد.

این نکته دقیقا همین هفته گذشته در طی عملیات نجات در اوهایو بر من آشکار گشت و نشان داد از هر ۱۰ زن تنها ۱ زن برخی از علائم کمتر رایج سکته‌ در زنان، آگاهی دارد. من مدتی علائم و نشانه‌های سکته را بررسی نمودم که در اختیارتان قرار می‌دهم تا در تشخیص بهتر سکته هم برای خودتان و هم عزیزانتان که ممکن است در خطر سکته باشند، کمکتان می‌کند.
چه کسانی در خطر سکته قرار دارند؟

فاکتورهای خطرناک زیادی وجود دارند که هم درباره زنان و هم مردان صدق می‌کند و خطر سکته را افزایش می‌دهد. که این فاکتورها عبارتند از:

سابقه سکته در بین اعضای خانواده.
فشار خون بالا یا کلسترول بالا.
ابتلا به دیابت.
استعمال دخانیات.
بی‌تحرکی یا اضافه وزن.

اما اغلب زنان آگاه نیستند که در صدر این فاکتورهای خطر زیر مجموعه‌ای از فاکتورهای خطرناک دیگر وجود دارد که مختص زنان است که خطر سکته را افزایش می‌دهد. که عبارتند از:

ابتلا به میگرن‌هایی که تجلی و پیش درآمدهایی مقدم بر خود دارد، آنچه که در زنان بسیار شایع است.
مصرف انواع خاصی از قرص‌های ضدبارداری یا بهره‌گیری از هورمون به جای درمان.
بارداری که موجب فشار خون شده و عملکرد قلب فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

من این نکات را برای متوقف ساختن روش‌های کنترل بارداری یا اجتناب از بارداری برایتان ذکر نمی‌کنم. این فاکتورها در مقابل فاکتورهای اصلی که در ابتدا ذکر کردم چندان حائز اهمیت به نظر نمی‌رسد. اما من معتقدم آگاهی از برخی موارد برای کاهش خطر سکته و تشخیص علائم آن در مراحل اولیه برای زنان به طرزی باورنکردنی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
علائم هشدار دهنده سکته:

شایع‌ترین علائم سکته شامل بروز ناگهانی:

بی‌حسی یا ضعف در صورت، دست‌ها یا پاها به ویژه در یک طرف بدن.

سردرگمی، اختلال در صبحت کردن یا اختلالات درکی.

اختلال در دید یک چشم یا هردو چشم.

اخلالات تحرکی، سرگیجه یا عدم تعادل یا هماهنگی.

سردردهای شدید بدون علت.

هم زنان و هم مردان ممکن است از این علائم رنج ببرند اما ممکن است زنان علائم دیگری نیز داشته باشند که در مقایسه با علائم ذکر شده کمتر شایع است.

بیهوشی یا غش.

ضعف عمومی و نه فقط ضعف در قسمت خاصی از بدن.

اختلالات تنفسی.

سردرگمی، بی‌روحی یا احساس سرگشتگی.

تغییر ناگهانی در رفتار.

هذیان‌گویی.

احساس پریشانی.

حالت تهوع یا استفراغ.

درد ناگهانی در اعضاء بدن.

حمله‌ی صرعی.

سکسکه.

این لیست می‌تواند نگران کننده باشد. با این وجود، آخرین باری که سکسکه کردید را به خاطر دارید؟ نگران نباشید؛ احتمالا ناشی از سکته نبوده است. نکته‌ای کلیدی که باید در ذهن خود جای دهید این است که زنگ خطر هنگامی به صدا در می‌آید که چندین علائم با هم ظاهر شوند. شاید سکسکه به تنهایی نگران کننده نباشد اما اگر با احساس ضعف و تهوع همراه شد، چه چیزی در پی خواهد داشت؟ مورد سکسکه از آن مواردیست که احتمالا به تنهایی دال بر سکته نخواهد بود. البته هیچ یک از موارد بالا به تنهایی حاکی از سکته نیستند بلکه بروز دو یا چند مورد از آنها با هم دال بر آن است که فرد مستلزم کمک است.
برای پیشگیری از سکته چه باید کرد؟

دو دیدگاه در اینباره وجود دارد. نخست اینکه فاکتورهای خطرزا را به حداقل برسانید. استعمال دخانیات، چاقی، دیابت و فشار خون بالا از فاکتورهای خطرناک و عمده‌ی بروز سکته هستند. خوشبختانه، این فاکتورها در زمره فاکتورهایی قرار دارند که راه حل‌هایی برای آنها وجود دارد. با پزشک خود درباره‌ی نحوه‌ی ترک سیگار مشورت کنید و از برنامه‌ی غذایی و ورزشی خاصی پیروی کنید. خوردن صحیح نه تنها کمک می‌کند تا اضافه وزن خود را کاهش دهید بلکه کمک می‌کند تا فشار خون و کلسترول خون را نیز پایین بیاورید. این تغییرات کوچک تاثیرات بزرگی بر سلامت عمومی در پی خواهد داشت و به عبارتی موجب افزایش طول عمر شما می‌گردد.

دوما باید بدانیم سکته چگونه است. علائمی که از سکته در بالا عنوان نمودم را با خود همراه داشته باشید و موارد دیگری را به آن بیافزائید. به این صورت اطلاعات همواره در دسترس شما خواهد بود. چنانچه تصور می‌کنید شخصی دچار سکته شده سرعت عمل به خرج دهید:

صورت: از شخص بخواهید تا لبخند بزند و ببینید که آیا یک طرف از صورتش می‌افتد یا خیر.

بازوها: از شخص بخواهید بازوهای خود را بلند کند و ببینید که یک طرف در حال افتادن است یا خیر.

تکلم: از شخص بخواهید تا عبارتی ساده را تکرار نماید و ببینید که گفتارش هماهنگ است یا عجیب.

زمان: هر یک از این نشانه‌های بالا دال بر آن است که شخص دچار سکته شده است. با اورژانس تماس بگیرید. چنانچه فرد متحمل علائم دیگری غیر از این‌ مواردی که در بالا ذکر شد، بود که مشکوک به سکته می‌نمود باز هم با اورژانس تماس بگیرید. به یاد داشته باشید که زمان از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.

 

 

منبع

علائم آرتروز در زنان

همه ما به خوبی می دانیم که مفاصل دردناک نشانه‌های اصلی بیماری ارتروز محسوب می شود. اما درد تنها نشانه این بیماری نیست. در بیشتر موارد افراد قبل از بروز درد با نشانه‌های دیگری نیز مواجه می‌شوند. بیش از ده‌ها نوع مختلف از بیماری ارتروز وجود دارد که هر کدام از آن‌ها مجموعه نشانه‌های خاص خود را دارند. حالا سوال اینجاست که چرا باید به این نشانه‌ها توجه کنیم؟ بسته به نوع آرتروز، اگر بتوانید آن را در مراحل اولیه شناسایی کنید قادر خواهید از روند پیشرفت آن جلوگیری کنید یا آن را کند نمایید. همچنین تشخیص اولیه به پزشک کمک می کند از داروهای ضد التهابی به نحو احسن استفاده کند یا تغییراتی را در سبک زندگی شما ایجاد نماید.
سفتی:
برای بیشتر افراد، بیماری آرتروز با احساس سفتی مفاصل آغاز می گردد. زمانی که سعی می‌کنید مفاصل را خم کنید یا به شکل مستقیم و صاف نگه دارید احساس تنگی خواهید کرد. همچنین ممکن است حرکت دادن پا به یک سمت بسیار دشوار گردد. این سفتی می‌تواند در هر زمانی بروز کند اما در اوایل روز بدتر می‌شود.
تورم:
مچ دست یا زانوی سمت چپ خود را با سمت راست مقایسه کنید. اگر بزرگتر به نظر رسید یا پف کرده تر بود می‌توانید به وجود آرتروز شک کنید. معمولا تورم نشان دهنده بیماری آرتروز است. در برخی از موارد افراد تورم را در انتهای روز بیشتر از سایر مواقع تجربه می‌کنند. همچنین ممکن است تورم با احساس سفتی در مفاصل همراه گردد.
گرفتار شدن یا سایش:
اگر زانو یا مچ دست شما به گونه ای است که احساس می‌کنید تاندون‌های آن گرفتار شده و به هم گره خورده است نشانه دیگری از آرتروز را پیدا کرده اید. برخی از بیماران گرفتار شدن یا سایش را تجربه می‌کنند و کمی بعد از آن درد پدیدار می‌شود.
خستگی:
بر خلاف آرتریت دژنراتیو، آرتریت روماتوئید بیماری است که در آن سیستم ایمنی بدن شما به مفاصل حمله می‌کند. این موضوع می‌تواند به التهاب شدید(در یا اطراف مفاصل) و سیستمیک(در کل بدن)منجر شود. التهاب سیستمیک مربوط به آرتریت روماتوئید می‌تواند احساس خستگی زیادی در فرد ایجاد کند.
تب یا کاهش اشتها:
دو نشانه دیگر که با التهاب سیستمیک مربوط است تب و کاهش اشتها می باشد. از انجایی که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید به صورت دوره ای افزایشی در التهاب را تجربه می‌کنند این نشانه‌ها در برخی از مواقع قوی و در برخی ناپدید می‌شود.
قرمزی یا راش پوستی:
در برخی از موارد بیمارانی که از آرتروز رنج می برند ممکن است متوجه قرمز شدن یا تحریک گشتن مفاصل خود شوند. یک شکل از بیماری با نام ورم مفاصل پسوریاتیک می‌تواند باعث ایجاد بافت پوست پوست شده و قرمز شود.
محدوده ضعیف حرکتی:
مچ دست یا زانوی شما کمتر از قبل حرکت می‌کند. ممکن است نتوانید بازو یا شانه خود را تا بالای سر بلند کنید. این مشکلات و سایر مسائل مربوط به حرکت که اغلب با درد نیز همراه است اغلب با بیماری آرتروز مرتبط است. پس مراقب نشانه های خود باشید و همه چیز را به دقت بررسی کنید.

منبع