آرشیو برچسب ها:

علائم چربی خون بالا در بدن

اگر به پزشک مراجعه کردید و او تشخیص داد که اختلال چربی دارید، این بدان معنی است سطح کلسترول، چربی های تری گلیسیرید و یا هر دو دارای سطح بالایی هستند. بنابراین اگر مبتلا به این اختلال باشید بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستید. در این نوشته به علت ها و علائم چربی خون بالا در بدن اشاره کردیم که با چربی خون آشنا بشید تا به محض مواجه شدن با علائم سریعا به درمان آن بپردازید.

کلسترول چیست؟

کلسترول یک ماده چربی مانند است که در کبد و سایر سلول‌ها ساخته شده و در بعضی از انواع غذاها از جمله لبنیات، تخم مرغ و گوشت بدست می آید. دو نوع کلسترول که در بدن شما وجود دارد عبارتند از لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL).

LDL به عنوان “کلسترول بد” نامیده می شود که توسط غذاهایی مانند گوشت قرمز و لبنیات ساخته میشود و جذب بدن میگردد. LDL می تواند با سایر چربی ها و مواد موجود در خون شما ترکیب شود و باعث ایجاد انسداد در شریان ها شود. همچنین می تواند جریان خون شما را کاهش دهد و باعث بیماری های قلبی، حمله قلبی یا سکته مغزی شود. به دلیل اثرات بالقوه آن، پزشکان سطح پایین LDL را توصیه می کنند.

HDL، به عنوان “کلسترول خوب” شناخته شده است، اثر محافظتی بر روی قلب شما دارد. HDL کلسترول مضر را از شریان خود حرکت داده و مانع انسداد رگها می شود. پزشکان معمولا توصیه می کنند که سطح بالاتری از کلسترول HDL داشته باشید.

تری گلیسیرید یک نوع چربی است که از طریق مواد غذایی که می خورید بدست می آید. زمانی که کالری بیش از اندازه ذخیره میکنید تبدیل به چربی به نام تری گلیسیرید میشود. برخی از تری گلیسیرید ها برای عملکرد برخی سلول ها ضروری هستند، اما زمانی که بیش از حد باشند همانند LDL، ناسالم هستند. برای اینکه بدن سالمی داشته باشید باید سطوح پایینی از آن را دریافت کنید.
علت های موثر در چربی خون بالا در بدن

رژیم غذایی نامناسب از جمله مصرف بیش از حد غذاهای چرب
وجود برخی بیماریها مثل دیابت، کم کاری تیروئید، بیماری کلیوی
کم ورزش کردن و بی تحرکی
سیگار کشیدن
عوامل ژنتیک

علائم چربی خون بالا در بدن

بیشتر اوقات چربی خون علائمی ندارد اما ممکن است به شکل بیماری های مختلف قلبی مانند درد قفسه سینه (آنژین صدری) یا تهوع و خستگی رخ دهد. حمله قلبی یا سکته مغزی ممکن است از کلسترول کنترل نشده باشد. از جمله علائم چربی خون عبارتند از:

سرگیجه و سردرد
احساس سنگینی و خستگی
افزایش تعریق بدن
سردردهایی که معمولاً با احساس سنگینی سر همراه میباشد
خواب آلودگی

چگونگی تشخیص چربی خون

این نوع بیماری با انجام آزمایش تشخیص داده میشود. در این آزمایش انواع مختلف چربی ها از جمله LDL و HDL و تری گلیسیرید را اندازه گیری می کنند. برای اینکه جواب آزمایشتان صحیح باشد سعی کنید 12 ساعت قبل از انجام آن از خوردن و نوشیدن مایعات خودداری کنید. چربی خون را بصورت میلی گرم در دسی لیتر (mg / dL) اندازه گیری می کنند. سطح کلی کلسترول شما نباید بالاتر از mg/dl 200 باشد.

+

بالابودن آنزیم‌ های کبدی در آزمایش خون نشانه چیست؟

سلول های ملتهب یا آسیب دیده کبدی، بیشتر از حد طبیعی برخی موادشیمیایی مثل آنزیم های کبدی را وارد جریان خون می کنند و در نتیجه، باعث افزایش آنزیم های کبدی در آزمایش خون می شوند. کبد یا جگر، یکی از غدد مهم در بدن است که در فعالیت‌های سوخت‌وساز بدن مانند گوارش غذاها نقش دارد.

تمام خون دستگاه گوارش توسط سیاهرگی به نام ورید باب جمع‌آوری شده و وارد کبد می‌شود و تمام مواد جذب شده از لوله گوارشی از کبد عبور می‌کنند.

دیگر کارهای کبد به دام انداختن سموم بدن و تصفیه آنها با تبدیل کردنشان به مواد بی ضرر است. همچنین، این کبد است که متابولیسم داروها را در بدن بر عهده دارد.

شرکت در خون سازی (در دوران پیش از تولد) و مقاومت در برابر عفونت‌ها، فراهم ساختن سریع انرژی در هنگام ضرورت، ذخیره آهن و… از دیگر فعالیت های کبد است.

افزایش آنزیم های کبدی می تواند نشان دهنده التهاب یا آسیب سلول های کبدی باشد. سلول های ملتهب یا آسیب دیده کبدی، بیشتر از حد طبیعی برخی موادشیمیایی مثل آنزیم‌ های کبدی را وارد جریان خون می کنند و در نتیجه باعث افزایش آنزیم های کبدی در آزمایش خون می شوند.

آنزیم های کبدی افزایش یافته معمولا عبارتند از:
۱- آلانین ترانس آمیناز (ALT یا SGPT)
۲- آسپارتات ترانس آمیناز (AST یا SGOT)

افزایش آنزیم های کبدی ممکن است در طی یک آزمایش خون معمولی مشخص شود. در بیشتر موارد، آنزیم های کبدی به آرامی و به طور موقتی افزایش پیدا می کنند. بیشتر مواقع، این افزایش آنزیم ها علامت یک مشکل کبدی مزمن و خطرناک نیست.

اگر آزمایش خون نشان داد شما دچار افزایش آنزیم های کبدی هستید، از پزشک علت احتمالی آن را سوال کنید.
علل بالابودن آنزیم‌ های کبدی در آزمایش خون

پزشک با بررسی داروهای مصرفی شما، علائم و سایر آزمایشات، علت افزایش آنزیم های کبدی را مشخص می کند.

علل افزایش آنزیم های کبدی عبارتند از:

– مصرف برخی داروها مثل داروهای استاتین که کلسترول خون را پایین می آورند.

– نوشیدن الکل

– نارسایی قلبی

– هپاتیت A و B و C

– بیماری کبد چرب غیرالکلی

– چاقی

– برخی داروهای مسکن مثل استامینوفن

– هپاتیت الکلی (التهاب کبد در اثر مصرف الکل)

– هپاتیت خودایمنی (التهاب کبد در اثر یک اختلال خودایمنی)

– بیماری سلیاک (آسیب روده باریک در اثر اسیدآمینه گلوتن)

– سیروز کبدی

– عفونت سیتومگالو ویروس

– درماتومیوزیت (یک بیماری التهابی که باعث ضعف عضلات و بثورات پوستی می شود)

– ویروس اپشتین بار

– التهاب کیسه صفرا (کوله سیستیت)

– سکته قلبی

– هموکروماتوز (تجمع آهن خیلی زیاد در بدن)

– کم کاری تیروئید

– سرطان کبد

– بیماری مونونوکلئوز

– دیستروفی عضلانی (بیماری ارثی و مادرزادی که باعث ضعف پیشرونده عضلات می شود)

– التهاب پانکراس

– پلی میوزیت (بیماری التهابی که باعث ضعف عضلات می شود)

– هپاتیت سمی (التهاب کبد در اثر داروها و یا سموم)

– بیماری ویلسون (تجمع بیش از حد مس در بدن)
تغییر آنزیم های کبدی با این داروها

گروهی از داروها که می توانند باعث ایجاد سطح غیرطبیعی آنزیم ها گردند شامل موارد زیر هستند:

– داروهایی که برای کاهش درد استفاده می شوند مانند آسپرین، استامینوفنTynlenol، ایبوپروفن(motrin,Advil)، ناپروکسن(Narosyn)، دیکلوفناک (Voltaren) و فنیل بوتازون (Butazolidine)

– داروهای ضد صرع شامل فنی توئین(Di lantin)، الرپروئیک اسید، کاربامازپین (Tegretol)و فنوباربیتال.

– آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین ها، سولفونامیدها، ایزونیازید(INH)، سولفا متوکسازول، تری متوپریم، نیتروفورانتوئین و …

– داروهای پایین آورنده کلسترول شامل استاتین ها(Lipitor,Pravachol, Mevacor و…) و نیاسین داروهای ضد افسردگی شامل سه حلقه ای ها سطح غیر طبیعی ایجاد شده آنزیم های کبدی معمولاً هفته ها و ماه ها پس از قطع دارو به حالت طبیعی باز می گردند.
بالا بودن آنزیم های کبدی در نوزادان

افزایش آنزیم های کبدی بدون هیچگونه علامت دیگری در شیرخواران و کودکان خردسال معمولا نشان دهنده بیماری خاصی نیست و نیاز به بررسی فوری ندارد.

پژوهشگران با بررسی ۷۲ کودک به ظاهر سالم که دست کم به مدت ۳ ماه میزان آنزیم های کبدی آنان افزایش یافته بود، متوجه شدند، در صورتی که افزایش این آنزیم ها با علایمی نظیر یرقان همراه نباشد، معمولا ظرف مدت چند ماه خود به خود برطرف می شود و به اقدام درمانی خاصی نیاز ندارد.
کنترل کردن آنزیم های کبدی

مسئله بسیار مهم این است که آزمون های دوره ای AST وALT باید در طول زمان انجام شود. تا سطح سرمی افزایش یافته، ثابت مانده یا پایین آمده است، مشخص شود. برای مثال، بیماران تحت درمان با بیماری هپاتیت C مزمن از نظر آزمون های آنزیمی دوره ای باید ارزیابی شوند.

هرگونه پاسخ به درمان باعث کاهش آنزیم های کبدی به سطح طبیعی یا نزدیک سطح طبیعی می شوند، بیماران مبتلا به هپاتیت C که پس از اتمام دوره درمان بیماریشان دوباره عود می کند معمولاً سطح غیر طبیعی آنزیم های کبدی را نشان می دهند.
چه موقع نزد پزشک برویم؟

اگر آزمایش خون نشان داد شما دچار افزایش آنزیم های کبدی هستید، از پزشک علت احتمالی آن را سوال کنید. پزشک ممکن است آزمایشات دیگری برای شما بنویسد تا علت افزایش آنزیم های کبدی را مشخص نماید.

+

چگونه تری گلیسیرید خون را کاهش دهیم

چربی ها انواع مختلفی از چربی های اشباع نشده در روغن زیتون گرفته تا چربی های اشباع شده در گوشت قرمز دارند که به افزایش سطح تری گلیسیرید در خون کمک می کنند.
کالری مصرف شده که بیشتر از نیاز بدن باشد، به شکل چربی های تری گلیسیرید ذخیره می شود؛ سپس وقتی بدن به انرژی بیشتری نیاز پیدا می کند این چربی ها را می سوزاند.
تری گلیسیریدها نقش مهمی در سلامتی دارند اما سطح بالای آن در بدن می تواند باعث بیمای قلبی شود که یک علت مهم مرگ و میر است؛ بر این اساس، انجام اقدامات ضروری برای پایین اوردن سطح آن و کاهش سایر فاکتور های خطر می تواند باعث کاهش بیماری قلبی شود.
مقدار طبیعی که برای سطح تری گلیسیرید در نظر گرفته می شود کمتر از 150 میلی گرم در دسی لیتر است، سطوح در معرض خطر بین 150 تا 199 میلی گرم در دسی لیتر و 200 تا 499 میلی گرم در دسی لیتر سطوح بالاتر تر تری گلیسیرید هستند؛ همچنین هر نقطه ای بالاتر از 500 میلی گرم در دسی لیتر سطحی بسیار بالا به حساب می آید.

راه های کاهش سطح تری گلیسیرید
برای کاهش گلیسیرید و رسیدن به سطح مطمئن آن در خون، راه های بسیاری وجود دارد، اما ابتدا باید به علت بالا بودن سطح تری گلیسیرید پی برد.
اگر مصرف کالری بیش از مقداری باشد که بدن می تواند بسوزاند، آن گاه باعث تجمع تری گلیسیرید اضافی در بدن می شود و در نتیجه، یک راه پایین آوردن سطح تری گلیسیرید در خون کاهش میزان کالری مصرفی در هر روز است.
بر اساس گزارش انجمن قلب آمریکا شواهدی وجود دارد که 5 تا 10 درصد کاهش وزن می تواند سطح تری گیسیرید را تا 20 درصد کاهش دهد، کاهش تری گلیسیرید مستقیما با کاهش وزن ارتباط دارد.

چه خوراکی هایی مصرف کنیم
به منظور کاهش سطح تری گلیسیرید، باید مراقب مصرف مواد غذایی باشید و رژیم غذایی غنی از مواد مغذی باشد. مصرف مقداری زیادی میوه، سبزیجات، غلات کامل، حبوبات، آجیل و دانه ها راه مناسبی برای افزایش مصرف مواد مغذی و کاهش کالری مصرف است.
ویژگی یک رژیم غذایی مناسب برای قلب و خون، همچنین شامل کاهش مقدار سدیم، غلات تصفیه شده، شکر افزوده و نیز چربی های جامد است.

چربی ها
چربی های جامد در گوشت، فراوردهای لبنی پرچرب و برخی روغن های گرمسیری مانند روغن نارگیل و پالم حاوی چربی های ترانس و اشباع نشده هستند.
چربی های ترانس و چربی های اشباع شده سطح تری گلیسیرید را افزایش می دهند بنابر این لازم است تا حد امکان این چربی ها با چربی های اشباع نشده جایگزین شوند به خصوص چربی هایی که دارای حلقه های اشباع نشده هستند و باعث کاهش سطح تری گلیسیرید می شوند.
امگا 3 موجود در روغن کبد ماهی، ماهی های سرد آبی مانند سالمون، ساردین و نیز دانه های کتان مواد غذایی مناسبی برای افزودن اسید های چرب اشباع نشده به یک رژیم غذایی هستند.
فراوردهای حیوانی مانند گوشت بدون چربی، مرغ پوست کنده، لبنیات کم چرب یا بدون چربی و غذاهای دریایی نیز گزینه های خوبی هستند.

کربوهیدرات ها
مقدار مصرف کلی کربوهیدرات باید به زیر 60 درصد مقدار مجاز کالری روزانه توصیه شده محدود شود.
جذب بیش از 60 درصد کربوهیدرات در رژیم های غذایی با افزایش سطح تری گلیسیرید ارتباط دارد.

قند
انواع کربوهیدرات ها در رژیم غذایی نیز می توانند به تغییر سطح تری گلیسیرید کمک کنند. مواد غذایی شناخته شده که سرشار از قند ساده به خصوص فروکتوز تصفیه شده هستند باعث افزایش سطح تری گلیسیرید می شوند.
قند افزوده ممکن است باعث افزایش سطح تری گلیسیرید شود.
نوشیدنی ها سهم زیادی از میزان کلی کربوهیدرات دریافتی دارند؛ آب میوه های صنعتی، و سایر نوشابه های شیرین شده از جمله منابع اصلی قند افزوده در رژیم های غذایی هستند و برای کاهش میزان تری گلیسیرید در خون لازم است که از مصرف قندهای افزوده نیز خودداری شود.
قند افزوده در اشکال مختلف وجود دارد که شامل:

– شکر سفید
– شکر قهوه ای
– عسل
– آب نیشکر یا شربت نیشکر
– شیرین کننده ذرت یا شربت ذرت
– آب میوه کنسانتره
– قند
– فروکتوز
– دکستروز
– مالتوز
– قند شیر
– ساکارز
– شربت، مانند افرا، آگاو، و ملاس
مصرف نوشیدنی های کم کالری مانند آب یا چای بجای نوشیدنی های حاوی قند افزوده بالا راه خوبی برای کاهش تری گلیسیرید است.
علاوه بر این، مصرف الکل نیز تاثیر مستقیمی روی میزان تری گلیسیرید دارد و باعث افزایش آن می شود.

ورزش
فعالیت فیزیکی نقش مهمی در کاهش تری گلیسیرید خون دارد و کالری سوزی اطمینان می دهد که تری گلیسیرید بیشتری در بدن مصرف شده است.
30 دقیقه پیاده وی روزانه آغاز خوبی برای ورزش است و فعالیت های فیزیکی کم استرس نیز مانند دوچرخه سواری و یا شنا تاثیر خوبی دارند.

+

افزایش خطر شکل‌گیری لخته‌های خون کُشنده با تستوسترون‌درمانی

مکمل‌ها به کاهش کلسترول خون کمک می‌کنند؟

افرادی که برای تهیه مکمل‌های کاهنده کلسترول به سایت‌های اینترنتی مجاز و فروشگاه‌ها مراجعه می‌کنند، با دیدن تعداد زیاد این مکمل‌ها سردرگم می‌شوند و اغلب در انتخاب مکمل مورد نظر به نتیجه نمی‌رسند. مکمل‌‌های کاهنده کلسترول، طیف وسیعی از ترکیبات مختلف را در بر می‌گیرند: از گیاهان دارویی تا اسیدهای آمینه و عصاره‌های حیوانی. اگرچه اثربخشی بعضی از این مکمل‌ها در مطالعات علمی به‌طور نسبی و احتمالی مورد تایید قرار گرفته است، اما بسیاری از مکمل‌های کاهنده کلسترول می‌توانند مضرات بیشتری نسبت به فوایدشان داشته باشند. انواع مکمل‌های کاهنده کلسترول مکمل‌های کاهنده کلسترول به چند گروه کلی تقسیم می‌شوند و داشتن اطلاعات درباره این گروه‌ها می‌تواند برای بسیاری از افراد مفید باشد. بعضی از این مکمل‌ها گیاهی هستند و از این ترکیبات استفاده می‌کنند: سیر،‌ لیکوپن، رسوراترول و استرول/استانول. گروه دیگر با استفاده از عصاره‌های حیوانی ساخته می‌شوند، مانند روغن ماهی و روغن کریل. گروه سوم هم از عصاره‌هایی مانند عصاره مخمر برنج و کوآنزیم Q۱۰ استفاده می‌کنند. صرف نظر از این‌که کدام گروه از مکمل‌های کاهنده کلسترول را انتخاب می‌کنید، ‌تفاوت آن‌ها براساس چند عامل مهم تعیین می‌شود: ایمنی، خطرات جانبی و اثربخشی کلی. نکته مهم درباره مکمل‌های کاهنده کلسترول این است که سازمان غذا و داروی آمریکا (USFDA)، هیچ کدام از آن‌ها را مورد تایید قرار نداده است. مسئولان این سازمان معتقدند که ایمنی هیچ کدام از این محصولات را نمی‌توان با قطعیت تایید کرد. بنابراین، مصرف مکمل‌های کاهنده کلسترول فقط و فقط باید تحت نظر پزشک و با تایید او انجام بگیرد و هیچ کدام از بیماران مجاز به مصرف خودسرانه این محصولات نیستند. به‌گفته متخصصان، بعضی از انواع ارزان‌قیمت مکمل‌ها دارای ناخالصی‌های زیادی هستند. بعضی از آن‌ها نیز در کنار اثربخشی مثبت و نسبی، با خطرات و عوارضی مشابه با داروهای استاتین همراه می‌شوند. بسیاری از مکمل‌های کاهنده کلسترول هم می‌توانند با داروهای دیگر تداخل ایجاد کنند. آیا استفاده از مکمل‌های کاهنده کلسترول برای همه مناسب است؟‌ این احتمال وجود دارد که مکمل‌های کاهنده کلسترول برای بعضی از افراد مناسب باشند، اما همه افراد دارای ویژگی‌های مشابه نیستند. بنابراین، ‌بیماران مختلف می‌توانند صریحا درباره استفاده از این مکمل‌ها با پزشک خودشان صحبت کنند. فراموش نکنید که در این زمینه، فقط باید براساس نظر پزشک عمل کنید. نکته دیگر این است که برنامه کاهش کلسترول، چند بخش اصلی دارد: رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و استفاده از داروهای تجویزی. درواقع، مکمل‌های کاهنده کلسترول هرگز نمی‌توانند به‌عنوان یکی از بخش‌های اصلی در این برنامه مطرح باشند. پس حتی در صورتی که پزشک، مصرف مکمل‌های کاهنده کلسترول را برای شما مجاز بداند، شما نمی‌توانید بخش‌های اصلی برنامه درمانی خودتان را کنار بگذارید.

+

انواع چربی های خون

کلسترول به دو طریق در بدن به وجود می آید:

1- بدن خودش کلسترول می سازد. بیشترین کلسترول را کبد می سازد و مقدار آن، روزانه در حدود 1000 میلی گرم می باشد.

2- کلسترول وارد شده به بدن، از طریق خوردن مواد غذایی از جمله: گوشت قرمز، مرغ، ماهی و لبنیات. انجمن قلب آمریکا توصیه کرده است که هر فرد باید روزانه کمتر از 300 میلی گرم کلسترول مصرف کند تا دچار بیماری نشود.

لازم به ذکر است که میوه ها ، سبزیجات، روغن های گیاهی، غلات و آجیل دارای کمترین مقدار کلسترول و زرده تخم مرغ و گوشت ها دارای بیشترین مقدار کلسترول هستند.

بدن ما نیاز به کلسترول دارد تا بتواند اعمال خود را به درستی انجام دهد.

کلسترول، HDL، LDL و تری گلیسیرید

* کلسترول در خون حل نمی شود و توسط لیپوپروتئین ها وارد سلول می شود و از آن خارج می گردد. (لیپوپروتئین ترکیبی از پروتئین و چربی است و چربی را در خون حمل می کند.) وجود کلسترول در کبد، نخاع و مغز ضروری است. کلسترول در ساخت و نگه داری سلول ها، برخی هورمون ها، ساخت ویتامین D و جذب ویتامین های محلول در چربی نقش دارد. مقدار مناسب کلسترول کمتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر است.

*HDL  یا لیپوپروتئین با چگالی بالا به نام “کلسترول خوب” معروف می باشد.  HDL دارای مقدار زیادی پروتئین و مقدار کمی کلسترول می باشد. این نوع لیپوپروتئین، کلسترول را از خون برمی دارد و به کبد می برد.

HDL از قلب محافظت می کند و مقدار کم آن ( کمتر از 40 میلی گرم در دسی لیتر) در خون می تواند یکی از عوامل ایجاد بیماری های قلبی باشد. مقدار مناسب HDL برابر و یا بیشتر از 60 میلی گرم در دسی لیتر می باشد.

* LDL یا لیپوپروتئین با چگالی کم به نام “کلسترول بد” شناخته می شود. LDL دارای مقدار زیادی کلسترول و مقدار کمی پروتئین می باشد. وظیفه LDL حمل کلسترول و دیگر چربی ها در خون است.

افزایش LDL در خون می تواند باعث باریک و سخت شدن رگ های تغذیه کننده ی قلب و مغز و به دنبال آن بروز بیماری های قلبی و مغزی شود. مقدار مناسب LDL کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر است.
منابع تری گلسرید

* تری گلیسیرید، همان چربی است که در غذا وجود دارد. اگر کالری زیادی وارد بدن شود، بدن مقدار اضافی کالری را به تری گلیسیرید تبدیل کرده و در سلول های چربی ذخیره می کند. چاقی و اضافه وزن، عدم تحرک ، سیگار کشیدن، مصرف الکل و داشتن رژیم غذایی پرکربوهیدرات از عوامل افزایش دهنده تری گلیسیرید خون می باشد. مقدار مناسب تری گلیسیرید کمتر از 150 میلی گرم در دسی لیتر می باشد.

فردی که دارای تری گلیسیرید بالاست، LDL بالا و HDL پایینی خواهد داشت.
برخی از آزمایش ها برای اندازه گیری کلسترول خون

1- نسبت HDL به  LDL: به طور مثال اگر شخصی مقدار HDL خونش 50 میلی گرم در دسی لیتر باشد و مقدارLDL  آن 150 میلی گرم بر دسی لیتر باشد، نسبت HDL به  LDL برابر 0/33 خواهد شد. اگر نسبت HDL به  LDL بالاتر از 0/4باشد، نشان دهنده این است که شخص در حالت طبیعی قرار دارد.

2- نسبت  LDLبه  HDLرا باید به میزان 2/5 به 1 برسانیم تا از نازک شدن رگ ها جلوگیری نماییم.

3- نسبت کلسترول به HDL به این ترتیب است که اگر شخصی مقدار کلسترول کامل خونش 200 میلی گرم بردسی لیتر باشد و مقدار HDL  آن شخص 40 میلی گرم بر دسی لیتر باشد، نسبت کلسترول به HDL آن برابر 5 به 1 خواهد بود. برای جلوگیری از بیماری قلبی باید این نسبت را به کمتر از 3/5 به 1 برسانیم.
بیماری قلبی
برای کاهش مقدار LDL چه باید کرد؟

* از مصرف زیاد چربی ها و کلسترول دوری کنید.

* از افزایش کالری دریافتی بپرهیزید.

* تحرک و فعالیت بدنی را زیاد کنید.

* وزن خود را ثابت نگه دارید.
برای افزایش مقدار HDL به این نکات توجه کنید:

– 3 بار در هفته و هر بار حداقل 20 دقیقه ورزش کنید.

– از مصرف چربی های اشباع (گوشت ها و لبنیات پرچرب) و هیدروژنه (روغن نباتی جامد) دوری کنید.

– سعی نکنید با رژیم های لاغری بسیار کم کالری، وزن خود را سریعا کاهش دهید. بلکه اجازه دهید تا با رژیم غذایی صحیح، وزنتان کم شود.
برای کاهش کلسترول خون این موارد را رعایت کنید:

1- به جای تماشا کردن تلویزیون و انجام بازی های کامپیوتری ، در تیم های ورزشی شرکت کنید و یا به کلاس های ورزشی بروید. به طور کلی، از یکجا نشستن جدا دوری کنید.

2- تنقلات پُرکالری  و چرب و غذاهای آماده را کمتر مصرف کنید.

3- مراقب باشید تا دچار چاقی نشوید.

4- از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید.
منابع تری گلسیرید و کلسترول
برای کاهش تری گلیسیرید چه باید کرد؟

* ورزش کنید.

* رژیم غذایی کم چربی داشته باشید.

* از لبنیات کم چرب استفاده کنید.

* چربی های گوشت و پوست مرغ را دور بیاندازید.

* غذای خود را با روغن های گیاهی از قبیل: کانولا ،ذرت و زیتون درست کنید.

* غذاهای پرفیبر را زیاد مصرف کنید.

* از مصرف شیرینی و نوشیدنی های شیرین خودداری کنید.

* از نوشیدن الکل دوری کنید.

* پُرخوری نکنید.

* با چنگال و آهسته غذا بخورید و غذایتان را خوب بجوید تا به معده تان فرصت دهید به شما بگوید که دیگر سیر شده اید!

* وزن خود را متعادل نمایید.

“همیشه سالم و تندرست باشید.”

 
مریم سجادپور – کارشناس علوم تغذیه

وقتی گلبول‌های قرمز خون وارد ادرار می شوند

گلبول های قرمز عامل رنگ قرمز خون هستند. ما برای انتقال اکسیژن در جریان خون به گلبول های قرمز نیاز داریم.

گلبول های قرمز به خروج دی اکسید کربن از بافت ها نیز کمک می کنند و آن را برای خروج از بدن به ریه ها ارسال می کنند. تعداد زیاد گلبول های قرمز در ادرار ممکن است غیر طبیعی باشد، به ویژه اگر خون با چشم غیر مسلح قابل مشاهده باشد.

گلبول های قرمز خون در ادرار: هماچوری

وجود گلبول های قرمز خون در ادرار در دنیای پزشکی به نام هماچوری شناخته می شود. دو نوع اصلی هماچوری وجود دارند که شامل موارد زیر می شوند:

هماچوری قابل مشاهده

همان گونه که مشخص است این نوع از هماچوری با چشم غیر مسلح نیز قابل مشاهده است. این به معنای آن است که به میزان کافی گلبول قرمز در ادرار وجود دارد که نیازی به میکروسکوپ برای تشخیص خون نیست. رنگ ادرار ممکن است صورتی، قرمز قهوه ای، قرمز، رنگ چای، یا قرمز بنفش باشد. این شرایط عادی نیست و نیاز به مشاوره پزشکی دارد.

هماچوری میکروسکوپی

این نوع از هماچوری به گونه ای است که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست. تنها با استفاده از یک میکروسکوپ یا یک تست ادرار نواری می توان آن را تشخیص داد. اگر تست ادرار نواری وجود خون را نشان دهد، نمونه ادرار در زیر میکروسکوپ بررسی می شود تا وجود گلبول های قرمز در ادرار تایید شود. هماچوری میکروسکوپی می تواند به اندازه هماچوری قابل مشاهده خطرناک باشد و حتی از آن خطرناک‌تر نیز باشد زیرا می تواند بدون جلب توجه فرد در بلند مدت ادامه داشته باشد.

دلایل وجود گلبول های قرمز خون در ادرار چیست؟

دلایل مختلفی می توانند موجب وجود خون در ادرار شوند. در ادامه با برخی از برترین آنها بیشتر آشنا می شویم.

عفونت

عفونت دستگاه ادراری اغلب موجب افزایش تعداد گلبول های قرمز خون در ادرار می شود. این عفونت می تواند با هر بخشی از دستگاه ادراری، از جمله کلیه ها، حالب، یا مثانه مرتبط باشد. باکتری هایی که از خارج وارد مجرای ادراری می شوند می توانند به دستگاه ادراری نفوذ کنند. این شرایط افزایش ناراحتی، احساس سوزش هنگام دفع ادرار و تکرر ادرار را به همراه دارد. هماچوری قابل مشاهده یا میکروسکوپی می توانند در نتیجه این شرایط رخ دهند.

سنگ در دستگاه ادراری

سنگ هایی که از مواد معدنی شکل گرفته اند می توانند در دستگاه ادراری متبلور شوند. امکان شکل گیری سنگ در کلیه، حالب، یا مثانه وجود دارد. اگر اندازه سنگ بزرگ باشد می تواند جریان ادرار را مسدود کند، تحریک مخاط دستگاه ادراری را موجب شود، و موجب هماچوری ناشی از التهاب شود.

بزرگ شدن پروستات

بزرگ شدن پروستات تنها در مردانی که حداقل در میانسالی قرار دارند، رخ می دهد. پروستات بزرگ شده موجب تحریک مجرای ادراری می شود. در این شرایط امکان دشواری در دفع ادرار و بیدار شدن شبانه برای دفع ادرار وجود دارد و همچنین می تواند حضور خون در ادرار را موجب شود.

بیماری های کلیوی

بیماری های کلیوی به اندازه دلایل دیگر که موجب مشاهده خود در ادرار می شوند، شایع نیست. کلیه ها می توانند از التهاب رنج ببرند که موجب خونریزی در دستگاه ادراری می شود. شما می توانید به بیماری کلیوی اولیه یا بیماری های کلیوی ثانویه مبتلا باشید، همانند آنهایی که به واسطه دیابت شیرین شکل گرفته اند. کودکان می توانند به گلومرولونفریت پس از استرپتوکوکی مبتلا شوند که با گلو درد استرپتوکوکی آغاز می شود. این شرایط می تواند موجب التهاب کلیه ها و حضور خون در ادرار شود.

سرطان ادراری

ممکن است سرطان پروستات، کلیه ها یا مثانه به خونریزی در دستگاه ادراری منجر شود. این شرایط به طور معمول در موارد شدید سرطان رخ می دهد و می تواند نخستین نشانه از ابتلا به سرطان دستگاه ادراری باشد.

داروها

برخی داروها می توانند به مشاهده خون در ادرار منجر شوند. از جمله این داروها می توان به رقیق کننده های خون مانند وارفارین و هپارین، آسپرین، سیکلوفسفامید، و پنی سیلین اشاره کرد.

دلایل نادر

برخی بیماری های نادر مانند سندرم آلپورت، هموفیلی، و کم خونی داسی شکل می توانند به وجود خون در ادرار منجر شوند. اگر بیش از اندازه ورزش می کنید یا آسیب به کلیه ها را تجریه می کنید، ممکن است با هماچوری مواجه شوید.

آیا باید به پزشک مراجعه کنید؟

هر زمان که خون در ادرار مشاهده می شود باید به پزشک مراجعه کرد و آزمایش ادرار انجام داد تا علت دقیق این شرایط مشخص شود. پزشک درباره نشانه ها از شما پرسش خواهد کرد، یک معاینه انجام می دهد و آزمایش هایی را برای بررسی این که چرا خون در ادرار وجود دارد، انجام می دهد. این آزمایش ها ممکن است شامل آزمایش ادرار، آزمایش های خون مختلف، سیستوسکوپی، سونوگرافی کلیه، بیوپسی کلیه، و سی‌تی اسکن دستگاه ادراری شوند. انجام تمامی آزمایش ها ضروری نیست.

برای درمان هماچوری چه کاری می توانید انجام دهید؟

درمان مشخصی برای هماچوری وجود ندارد. در عوض، پزشک دلیل این شرایط را شناسایی خواهد کرد و درمان آن را دنبال می کند. ممکن است به داروهای آنتی بیوتیک یا روش های درمانی برای از بین بردن سنگ های دستگاه ادراری نیاز داشته باشید. در موارد نادر ممکن است نیاز به مراجعه به یک متخصص مانند متخصص غدد یا متخصص اختلالات خونی باشد.

اگر موضوع جدی و نگران کننده ای وجود نداشته باشد، درمانی نیز نیاز نخواهد بود. پزشک شرایط را زیر نظر خواهد داشت و هر سه تا شش ماه فشار خون را کنترل خواهد کرد، به ویژه اگر مشکل به واسطه سرطان مثانه شکل گرفته باشد.

منبع

آزمایش خون به چه درد می خورد؟

اولین آزمایشی که اغلب پزشکان در صدر آزمایش های درخواستی قرار می دهند و شاید بیشترین آزمایشی که شما نام آن را شنیده اید،  CBC است.این آزمایش ساده و در عین حال پر از نکته های تشخیصی، در مدت کوتاهی قابل انجام است. برای چکاپ سلامت تان، در ابتدا پزشک درخواست آزمایش خون ساده یا همانCBC را می نماید. در این آزمایش، شمارش گلبول های قرمز، اندازه گیری شاخص های گلبول های قرمز مانند حجم متوسط آن ها، غلظت متوسط هموگلوبین، اندازه گیری هموگلوبین و هماتوکریت، شمارش گلبول های سفید، شمارش پلاکت ها و … صورت می گیرد. در واقع همه سلول های خونی و فاکتور های موجود در خون بررسی می شوند. با بررسی هر یک از موارد بالا یک سری بیماری را می توان تشخیص داد. برای مثال درباره گلبول های قرمز، انواع کم خونی ناشی از فقر آهن، ناشی از کمبود ویتامینB12 و اسید فولیک و … تشخیص داده می شود. بیماری هایی چون التهاب، عفونت و کمبود پلاکت و یا پرخونی و غیره نیز به این ترتیب تشخیص داده می شوند.

وقتی ما دچار بیماری عفونی می شویم، برای دفاع و جنگیدن در برابر عوامل بیماری زا، تعداد گلبول های سفید در خون زیاد می شوند. بنابراین با شمارش گلبول های سفید که خود شامل لنفوسیت، منوسیت، بازوفیل و غیره است، پزشک شما به وجود سلامت یا بیماری و حتی نوع مشکل شما پی می برد. برای مثال در عفونت های ویروسی این افزایش تعداد بیشتر از نوع لنفوسیت است. هر گونه کاهش یا افزایش هر یک از گلبول های سفید می تواند نشان دهنده بیماری خاصی باشد و برای پزشک شما مفهومی دارد. در سرطان خون شکل نادری از گلبول سفید به نام “بلاست” در خون دیده می شود. یکی از فاکتور هایی که در آزمایش خون مورد بررسی قرار می گیرد، هماتوکریت نام دارد. در کم خونی هماتوکریت کاهش می یابد و در افراد با خون غلیظ، هماتوکریت افزایش می یابد. در افراد سیگاری تحت تاثیر مونو اکسید کربن و کمبود اکسیژن هوای دمی، غلظت خون افزایش یافته و موجب افزایش هماتوکریت می شود. در آزمایشCBC می توانیم میزان پلاکت های موجود در خون را نیز اندازه گیری کنیم. در برخی بیماری ها به دلیل کاهش تولید یا افزایش تخریب پلاکت بیمار مستعد خون ریزی مکرر شده و این تغییرات را در آزمایشCBC می توان بررسی کرد.