آرشیو برچسب ها:

تاثیر ورزش بر آلزایمر چیست؟

بر طبق تحقیقات اخیر، ورزش منظم ممکن است باعث محافظت در برابر بیماری آلزایمر شود، حتی برای افرادی که از نظر ژنتیکی در معرض خطر هستند.

در مطالعه منتشر شده در مجله بیماری آلزایمر، افرادی که فعالیت بدنی شدید دارند نسبت به افرادی که کمتر فعالیت دارند، الگوهای متابولیسم گلوکز سالمی در مغزشان نشان می دهند – نشانه ای از فعالیت مغز سالم. از سوی دیگر، فعالیت شدید مزایای مشابهی ندارند.

مطالعه ای بر روی ۹۳ فرد بزرگسال با متوسط سن ۶۴ سال، با حداقل یکی از والدین با بیماری آلزایمر انجام شد. این بیماری آن ها را تحت خطر قرار می دهد، با وجودی که هیچ یک هیچ اختلال شناختی نشان نمی دهند.

برای روشن شدن رابطه بین فعالیت مغز و سطح فعالیت، هر فرد به مدت یک هفته یک شتاب سنج قرار می دهد تا فعالیت بدنی روزانه اندازه گیری شود و اسکن PET برای اندازه گیری متابولیسم گلوکز، که سلامت و فعالیت های نورون را در چندین منطقه مغز نشان می دهد، دریافت می شود. برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، این مناطق تمایل دارند متابولیسم گلوکز را کاهش دهند.

محققان دریافتند افرادی که حداقل ۶۸ دقیقه در روز در معرض فعالیت بدنی در سطح متوسط قرار گرفتند – معادل یک پیاده روی با سرعت، سوخت و ساز گلوکز در همه نقاط بدن داشتند.

مقدار زمان صرف شده در حال تحرک و یا فعالیت بدنی شدید (مانند راه رفتن آهسته) با تغییر نکردن مناطق مختلف مغز دیده شد. فعالیت سنگین با متابولیسم بهتر گلوکز در یک منطقه مغز – هیپوکامپ – مرتبط بود.

تحقیقات نشان می دهد نیازی نیست برای استفاده از مزایای مغز خیلی شدید ورزش کنید. اوزیما اوککوو، استاد پزشکی در دانشکده پزشکی و سلامت دانشگاه ویسکانسین، می گوید: شواهد نشان می دهد “فعالیت های سبک کافی نیستند و فعالیت سنگین نیز ضروری نیستند”.

محققان می گویند ارتباط بین فعالیت ورزشی و سلامت مغز گامی هیجان انگیز و مهم در تحقیقات آلزایمر است. اما محققان می گویند مطالعات بیشتری باید در خصوص رابطه بین علت-اثر بین تمرین و متابولیسم گلوکز انجام شود. (در حال حاضر تحقیقاتی در خصوص رابطه سلامت مغز و ورزش برای افراد مبتلا به مشکلات آلزایمر در حال انجام است.)

اما Okonkwo اشاره می کند تحقیقات قبلی ارتباط بین متابولیسم گلوکز و عملکرد شناختی را بررسی کرده است. او می گوید: “ما اکنون نشان می دهیم که شیوه زندگی فعال باعث افزایش عملکرد نورون ها می شود.”

Okonkwo می گوید این تحقیق نشان می دهد مردم می توانند خود را در برابر بیماری آلزایمر محافظت کنند، حتی اگر آنها در معرض خطر ژنتیکی آلزایمر قرار داشته باشند. او می گوید: “شواهد نشان می دهد هیچ وقت دیر نیست تا یک رژیم جسمانی فعال داشته باشیم.” “همچنین نشان می دهد هر چقدر زودتر شروع کنید و بیشتر ادامه دهید، مزایای بیشتری کسب می کنید.”

+

تاثیر مصرف سس تند بر سلامت بدن

جالب است بدانید بر خلاف تصور عموم که بر این عقیده هستند که سس تند برای سلامت خطر آفرین است و ممکن است سلامتی را تهدید کند در یک تحقیق جدید مشخص شده است که مصرف سس تند فواید سلامتی گسترده ای برای بدن انسان دارد.
دانشگاه ایالتی نیومکزیکو، خانه‌ی مؤسسه‌ی چیلی پپر (فلفل چیلی) است؛ مؤسسه‌ی بسیار جالبی که با همه‌ی مؤسسات دیگر تفاوت دارد. کارول ترنر (Carol Turner) متخصص تغذیه در ایالت نیومکزیکو و از اعضای این مؤسسه است. در ادامه، صحبت‌های او را درباره‌ی تأثیر سس تند در سلامتی، با هم مرور می‌کنیم.

فلفل قرمز فواید بسیاری دارد که اغلب درموردش فکر نمی‌کنیم. بیشتر ما وقتی درمورد سس تند فکر می‌کنیم یاد تُندیِ آن می‌افتیم، اما ترنر و همکارانش در مؤسسه‌ی چیلی پپر، فلفل تند را چیزی فراتر از آن می‌دانند. می‌توانیم آن را «پارادوکس فلفل تند» بنامیم. یعنی برعکس آنکه همیشه مصرف چنین سس‌های تندی را دیوانگی می‌دانیم و از آنها گریزانیم اما سس تند و سالسا از سالم‌ترین مواد غذایی روی کره‌ی زمین هستند.

خواص فلفل تند:

هزاران نوع فلفل تند وجود دارد که فواید غذایی مشابهی هم دارند. مثلا فلفل چیلی سبز کالری، قند، چربی و کربوهیدرات پایینی دارد، فاقد کلسترول است و مقدار زیادی ویتامین سی دارد.

ویتامین سی با افزایش سوخت‌وساز، توسعه‌ی بافت‌های پیوندی، بیوسنتز انتقال‌دهنده‌های عصبی، عملکرد ایمنی، التیام زخم‌ها و جذب آهن ارتباط دارد. به‌علاوه این ویتامین یک آنتی اکسیدان است، یعنی رادیکال‌های آزاد را که به سلول‌ها آسیب می‌رسانند، از بین می‌برد. ویتامین سی برای سلامت پوست، دندان‌ها و استخوان‌ها لازم است و حتی به پیشگیری از بیماری اسکوربوت هم کمک می‌کند.

فلفل چیلی تند حاوی کارتنوئیدها (ویتامین A)، فلاونوئیدها، آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی است که همگی خواص ضدپیری و ضدالتهابی دارند و در حفاظت از دی‌اِن‌اِی (DNA) و کاهش فشار خون مؤثرند.

شگفتی واقعی فلفل چیلی، کپسایسین است؛ ترکیب گیاهی بی‌رنگی که به فلفل تند، خاصیت تندی و تسکین درد می‌دهد. کپسایسین آن‌قدر قدرتمند است که اغلب در کرم‌های موضعیِ کاهش درد استفاده می‌شود.

کپسایسین در فلفل تند، سس‌های تند و سالساها وجود دارد. در فلفل تند، کپسایسین در بافتی که دانه‌ها را نگه می‌دارد، متمرکز شده است. دانه‌های فلفل‌ هم ممکن است تند باشد، اما برخلاف باور عامه، این تندی از خود دانه‌ها نیست، تندی آنها به‌دلیل کپسایسینی است که از بافت‌های اطراف‌شان جذب کرده‌اند.

مقیاس اسکویل، معیار استانداردی برای سنجش میزان تندی فلفل است. برخی از سس‌های قرمز ۲۵۰۰ تا ۵۰۰۰ اسکویل واحد تندی تولید می‌کند. میزان تندی کپسایسین خالص، ۱۶ میلیون واحد اسکویل است!

نکته: کپسایسین خالص را در سوپ نریزید وگرنه ممکن است مثل موشک به‌سمت کُره‌ی ماه پرتاب شوید!

آیا غذاهای تند می‌توانند با سرطان مقابله کنند:

فلفل چیلی بالغ گیاه ساده‌ای است، اما دانشمندان به‌تازگی به خواص این گیاه شگفت‌انگیز پی برده‌اند. محققان مشغول کار روی ارتباط فلفل تند با درمان دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی و عروقی، التهاب، کاهش وزن و سرطان هستند.

کپسایسین اثر شگفت‌انگیزی دارد. باعث می‌شود سلول‌ها، به‌ویژه سلول‌های سرطانی، دچار آپوپتوسیز یا همان مرگ سلولی شوند.

درمورد خواص و تأثیرات کپسایسین، آزمایش‌های بیشتری موردنیاز است. مثلا نمی‌دانیم چه مقدار کپسایسین هضم‌شده وارد جریان خون می‌شود و اثرش تا کِی باقی می‌ماند. مری اوکانل (Mary O’Connell) استاد علوم گیاهی و محیط زیست دانشگاه نیومکزیکو در جست‌وجوی سرمایه‌گذاری است تا بتواند در این زمینه تحقیق کند. او فلفل چیلی را تحریک‌کننده‌ی مقابله با سرطان می‌داند.

طبق گفته‌ی اوکانل، ایالت نیومکزیکو پایین‌ترین نرخ شیوع سرطان را در کشور دارد. آیا این به‌دلیل رژیم غذایی سنتی غنی از فلفل و سس‌های تند است؟ کسی به‌طور قطع پاسخ این پرسش نمی‌داند. اوکانل می‌گوید: «این از آن ویژگی‌های غیرمعمولی محیط ماست.»

راهنمای رژيم غذایی تند:

غذاهای تند می‌توانند برای کم کردن اشتها و کمک به کاهش وزن استفاده شوند که امری منطقی است، زیرا بعد از سوختنِ دهان‌تان به‌دلیلِ تندی غذا، ترجیح می‌دهید از غذا خوردن دست بکشید!

بررسی‌ای که محققان یوسی‌ال‌ای روی ۳۴ نفر انجام دادند، نشان داد با اضافه کردن نوعی کپسایسین به نام دی‌هیدروکاپسید (dihydrocapsiate) به رژيم افراد مورد آزمایش، بدن انرژی بیشتری می‌سوزاند. دی‌هیدروکاپسید، اکسیداسیون چربی را نیز افزایش می‌دهد که باعث می‌شود بدن چربی بیشتری برای سوخت‌وساز بسوزاند.

محققان در دانشگاه پردو دریافتند که فلفل تند می‌تواند اشتهای شما را کم کند. از میان ۲۵ شرکت‌کننده در این مطالعه، ۱۳ نفر غذاهای تند دوست داشتند و ۱۲ نفر دوست نداشتند. این مطالعه نشان داد کسانی که مرتبا فلفل قرمز نمی‌خوردند، اما از فلفل کاین در غذاهایشان استفاده می‌کردند، اشتهایشان هنگام مصرف غذاهای چرب، شور و شیرین کاهش یافت.

مطالعه‌ی جداگانه‌ای در اروپا نشان داد که غذاهای تند سطح هورمون مشخصی را که کارش سرکوب اشتهاست، بالا می‌برد.

دکتر اسپیرو آنتونیادس (Spiro Antoniades) جراح ستون فقرات در مریلند، کتابی به نام «رژیم سس تند: سفری در اصلاح رفتار» نوشته است.

زمانی که آنتونیادس دانشجوی کالج بود و مجبور بود حسابی مراقب خرج و برجش باشد، متوجه شد که اگر در هر وعده تنها یک تکه پیتزا همراه سس و فلفل تند بخورد، سیر می‌شود و می‌تواند یک پیتزای کامل را در طول چند وعده مصرف کند، البته او به این روش وزنی کم نکرد!

بعد از کالج، وزن آنتونیادس بالا رفت، بنابراین او یک هفته از کار مرخصی گرفت تا درباره‌ی تغذیه مطالعه کند. او رژیم سس تند را ایجاد کرد که برای خودش مؤثر بود. با خوردن سس تند در هر وعده، آنتونیادس غذای کمتری مصرف می‌کرد، او مجبور بود آب بیشتری بنوشد و برای اینکه گرسنگی‌اش را در طول روز از بین ببرد، سس تند مصرف می‌کرد. او با رژیم غذایی متعادلی با سس تند و طولانی کردن زمان غذا خوردن در هر وعده تا ۳۰ دقیقه، بیش از ۳۲ کیلوگرم وزن کم کرد. هر وعده‌ی او شامل دو نیمه بود که بین آنها، یک لیوان کامل آب می‌نوشید.

آنتونیادس گفت: «کپسایسین مکمل غذایی بسیار سالمی است. فریبنده است و سدیم و کالری ندارد.»

ترنر (Turner) متخصص تغذیه در ایالت نیومکزیکو، به بیماران خود توصیه می‌کند که فلفل تند بخورند. او فلفل را به‌عنوان غذای «درگاهی» می‌بیند؛ اگر کسی مایل به خوردن فلفل تند باشد، احتمالا تمایل دارد میوه‌ها و سبزیجاتی را هم که قبلا امتحان نکرده است، تجربه کند.

خطرات فلفل تند:

سس تند و فلفل تند، می‌توانند دهان شما را به‌شدت بسوزانند و وضعیت ناخوشایندی برای‌تان ایجاد کنند. ماده‌ای که درون فلفل تند یافت می‌شود، همانی است که پلیس برای متفرق کردن جمعیت اسپری می‌کند، به همین خاطر «اسپری فلفل» نام گرفته است چون به زبان آوردنش راحت‌تر از «اسپری متفرق‌کننده‌ی معترضین مبتنی بر کپسایسین» است!

غذاهای حاوی کپسایسین می‌توانند توانایی حس چشایی در تشخیص طعم‌های دیگر را کاهش بدهند، بنابراین اگر آشپز بسیار بدی هستید این خبر خوبی برای شماست!

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه فلفل تند بیشتر از سایر مواد غذایی معده را اذیت می‌کند، وجود ندارد.

بزرگترین خطر برای اکثر کسانی که فلفل یا سس تند می‌خورند، گذاشتن کپسایسین روی پوست‌شان و مالیدن آن روی چشم‌هاست که بنابر تجربه‌ی شخصی، تأیید می‌کنم بدترین حس در دنیاست!

آیا بین شخصیت افراد و علاقه‌ی آنها به غذاهای تند، ارتباطی وجود دارد؟

محققی در ایالت پن (Penn)، مصرف‌کنندگان فلفل تند را با استفاده از آزمون هیجان‌طلبی آرنت (Arnett Inventory of Sensation Seeking) ارزیابی کرد.

در این تحقیق مشخص شد کسانی که نمره‌‌ای بالاتر از نمره‌ی میانگین کسب کرده‌اند، بیشتر به‌دنبال ریسک، تجربیات جدید و هیجان هستند و در حقیقت از غذاهای تند بیشتر لذت می‌برند. کسانی که نمره‌شان پایین‌تر از نمره‌ی میانگین بود، تمایل داشتند ماشین‌هایی با قیمت معقول داشته باشند و بیشتر درمورد آب‌وهوا صحبت کنند.

این موضوع ما را به فایده‌ی نهایی یعنی «سلامت ذهنی» هدایت می‌کند. خوردن فلفل تند احساس خوبی دارد. کپسایسین به گیرنده‌های درد در دهان و بینی می‌چسبد و درنتیجه باعث ایجاد احساس سوختگی می‌شود. مغز با آزاد کردن اندورفین که یک مخدر طبیعی است، درد را تسکین و احساس خوشی را ایجاد می‌کند.

+

تاثیر مثبت کلسیم بر فشار خون بالا

سلامتیسم

کلسیم، یکی از املاح ضروری برای سلامتی انسان‌ها است که علاوه بر نقش‌آفرینی مهم در شکل‌گیری و حفظ استخوان‌ها و دندان‌ها، به انقباض ماهیچه‌ها کمک می‌کند و فشار خون را هم تنظیم می‌کند. درواقع، رژیم غذایی سرشار از کلسیم، در کنار املاح دیگر مانند پتاسیم و منیزیم، برای کاهش فشار خون توصیه می‌شود.

نحوه عملکرد کلسیم

با توجه به این‌که کلسیم، نقش حیاتی و مهمی را به‌عنوان واسطه در انقباض و انبساط رگ‌های خونی بر عهده دارد، پس می‌تواند فشار خون را کاهش بدهد. علاوه بر این، وجود کلسیم برای انقباض و انبساط عضله‌های بدن نیز ضروری است. نکته دیگر این‌که کمبود کلسیم در رژیم غذایی، غلظت یون کلسیم را در مایع بین سلولی افزایش می‌دهد. این اتفاق،‌ فرم فعال ویتامین D، ویتامین D۳ و هورمون پاراتیروئید را بیشتر می‌کند و درنتیجه غلظت کلسیم را در سلول‌های عضلانی بالا می‌برد. طبق گزارش Journal of the American College of Nutrition، این تغییر در غلظت کلسیم، مقاومت عروق را افزایش می‌دهد و فشار خون را بالا می‌برد.

شواهد علمی

به گزارش Journal of Human Hypertension، مصرف مکمل کلسیم باعث کاهش فشار خون در افراد مبتلا به بیماری فشار خون بالا می‌شود. میانگین این استفاده حدودا ۱۰ هفته و میزان استفاده از مکمل کلسیم، روزانه ۱۲۰۰ میلی‌گرم بوده است. به‌طور کلی، فشار خون این افراد بعد از دوره مصرف مکمل، ۱.۹ درجه برای فشار خون سیستولیک و ۱.۰ درجه برای فشار خون دیاستولیک کاهش می‌یابد.

رژیم غذایی DASH

سازمان‌ها و نهادهای معتبر همواره به بیماران توصیه می‌کنند که برای درمان بیماری فشار خون بالا، اصلاح و تغییر سبک زندگی را در اولویت قرار بدهند. یکی از این تغییرات، پیروی از رژیم غذایی DASH است که به بیماری فشار خون بالا اختصاص دارد. در رژیم DASH، علاوه بر کاهش مصرف سدیم و افزایش مصرف مواد غذایی غنی از پتاسیم و منیزیم، میزان استفاده از مواد غذایی سرشار از کلسیم نیز باید بیشتر شود. جزئیات این رژیم غذایی متناسب با شرایط و ویژگی‌های هر فرد بیمار و تحت نظر پزشک متخصص تغیین می‌شود.

الزامات تغذیه‌ای

میزان مصرف کافی (AI) کلسیم برای بزرگسالان، روزانه یک هزار میلی‌گرم است. با این‌حال، میزان‌ کلسیم در رژیم DASH به‌طور متوسط باید ۲۰۰ میلی‌گرم بیشتر از حد عادی باشد و در برخی از موارد به ۲۵۰ میلی‌گرم بیشتر از میزان عادی برسد. این کلسیم می‌تواند فقط از مواد غذایی، یا مکمل‌های غذایی، و یا ترکیبی از هر دوی آن‌ها تامین شود.

مواد غذایی غنی از کلسیم

مواد غذایی غنی از کلسیم شامل محصولات لبنی، مانند ماست و شیر، می‌شوند. پنیر هم حاوی کلسیم است، اما سدیم زیادی دارد. کلسیم موجود در شیر و ماست معمولا به‌خوبی جذب می‌شود و به‌خوبی هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. هر لیوان ۲۴۰ میلی‌لیتری از شیر،‌ ۳۰۰ میلی‌گرم کلسیم دارد و میزان کلسیم در هر وعده مصرفی ۲۳۰ گرمی از ماست به ۲۵۰ تا ۳۵۰ میلی‌گرم می‌رسد. آب پرتقال طبیعی و غنی‌شده هم به‌اندازه شیر، یعنی ۳۰۰ میلی‌گرم، کلسیم دارد. به‌علاوه، این آب پرتقال‌های غنی‌شده، یکی از بهترین منابع برای دریافت پتاسیم هستند.

 

+

تاثیر پیاده روی در افزایش طول عمر انسان

اگر در تمرینات یک ساعته، به خودتان فشار می‌آورید و هنوز هم به نتیجه دلخواهتان نرسیده‌اید، خبرهای خوبی برایتان داریم: بر طبق تحقیق جدیدی که در مجله تغذیه انتقادی آمریکا منتشر شد، تنها ۲۰ دقیقه پیاده روی تند در هر روز، می‌تواند به شما کمک کند که زندگی طولانی‌تری داشته باشید، بدون آنکه وزنتان مهم باشد. اگر باور ندارید، مطالب زیر را بخوانید.

محققان، اطلاعات بیش از ۳۳۴هزار زن و مرد اروپایی را در دهه ۴ و ۵ زندگیشان، مورد بررسی قرار دادند و قد، وزن و دور کمر آنها را اندازه گرفتند. آنها از شرکت کنندگان در مورد میزان فعالیت تفریحی تعداد ساعاتی که در هر هفته فعالیت‌هایی مانند دویدن آرام و دوچرخه سواری انجام می‌دهند و میزان فعالیت فیزیکی شغلی‌شان که بصورت بی تحرک(بعنوان مثال کارمندان دفتری)، ایستاده(مانند یک آرایشگر)، کار فیزیکی(مانند پرستاری) یا کار دستی سنگین(مانند کارهای ساختمانی) سوال کردند. محققان، میزان فعالیت‌های تفریحی و شغلی شرکت کنندگان را با هم ادغام کردند و در ۴ گروه قرار دادند: فعال، نسبتا فعال، نسبتا غیر فعال و غیر فعال.

۱۲ سال بعد، محققان اطلاعاتی درباره تعداد شرکت کنندگانی که از زمان شروع این مطالعه، فوت کرده بودند و علت مرگ آنها جمع آوری کردند. نتیجه ، تعجب آور نبود هرچه افراد، فعالتر بودند، خطر مرگ کمتری داشتند وقتی محققان، گروه نسبتا غیر فعال را با گروه غیر فعال مقایسه کردند، همه چیز جالب‌تر شد. میزان مرگ و میر گروه نسبتا غیر فعال ۲۰٪ کمتر از گروه غیر فعال بود.

محققان می‌گویند که اگر شما در گروه غیر فعال قرار دارید، زمان زیادی طول نمی‌کشد تا بتوانید جزء گروه نسبتا غیر فعال شوید. پس احتمال مرگتان را بطور قابل توجهی، با این کار کاهش دهید: فقط کافی است روزی ۲۰ دقیقه پیاده روی کنید. منتظر چه هستید؟بند کفش‌های ورزشی‌تان را ببندید و شروع کنید.

 

 

منبع

کیفیت خواب چگونه بر تقویت حافظه تاثیر میگذارد؟

بر اساس یک مطالعه جدید که در مجله “دیدگاه‌های علم روانشناسی” به چاپ رسید، داشتن خواب با کیفیت در دوران جوانی یا میانسالی ممکن است راهی مفید برای داشتن حافظه خوب در سنین بالاتر باشد.

ارتباط بین خواب و عملکرد شناختی بطور گسترده‌ای مورد تحقیق قرار گرفته و کاملا پذیرفته شده که خواب، توانایی یادگیری و حافظه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

در ماه ژوئن سال گذشته، Medical News Today مطالعه‌ای را چاپ کرد که ادعا می‌کند خواب به تقویت حافظه پس از یادگیری کمک می‌کند. یک تحقیق جدیدتر که در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده نشان می‌دهد که ممکن است چرت زدن در طول روز، به بچه‌های کوچک کمک کند تا مهارت‌ها و رفتارهای تازه آموخته شده را به یاد بیاورند.

محققان این مطالعه جدیدتر شامل دکتر مایکل اسکالین از گروه روانشناسی و علم اعصاب در دانشگاه بیلور خاطر نشان می‌کنند که با بالا رفتن سن، تمایل به خواب کمتر می‌شود و “موج آرام خواب” کمتری خواهیم داشت. موج آرام خواب برای حافظه بسیار ضروری است.

دکتر اسکالین و همکارش دونالد بلیوایس از گروه مغز و اعصاب دانشکده پزشکی دانشگاه اموری، شروع کردند به تحقیق راجع به اینکه آیا این تغییرات خواب وابسته به سن، بر عملکرد شناختی تاثیر می‌گذارد یا نه.
به خوابتان بیشتر توجه کنید تا مجبور نشوید بعدا برای جبران آن، تلاش کنید

این محققان یک بررسی جامع روی بیش از ۲۰۰ مطالعه با قدمت بیش از نیم قرن انجام دادند که ارتباط بین خواب و عملکرد شناختی را تجزیه و تحلیل کرده بود. شرکت کنندگان در مطالعه به سه گروه سنی تقسیم شدند: جوان(سنین ۱۸ تا ۲۹)، میانسال(سنین ۳۰ تا ۶۰) و پیر(۶۰ سال و بالاتر). اسکالین و بلیوایس در پرسشنامه‌ای از شرکت کنندگان پرسیدند که بطور متوسط چند ساعت در هر شب می‌خوابند، چقدر طول می‌کشد تا به خواب بروند، در طول شب، چند بار از خواب بیدار می‌شوند و میزان خستگی آنها در طول روز چقدر است.

نتایج این بررسی نشان داد که شرکت کنندگان جوان و میانسال معمولا خواب بیشتر و با کیفیت‌تری نسبت به افراد مسن‌تر داشتند و بنظر می‌رسد که این امر به عملکرد شناختی آنها در سال‌های بعد کمک کند. اسکالین یادآوری می‌کند: ما با تحقیقاتی که نشان داده خواب خوب در میانسالی به عملکرد ذهنی بهتر در ۲۸ سال بعد کمک می‌کند، موافقیم.

به گفته این تیم تحقیقی خواب با کیفیت در میان شرکت کنندگان در دهه‌های ۷، ۸ و ۹ زندگی، تاثیر کمی‌بر حافظه آنها داشته است.

نویسندگان می‌گویند: ما این نوشته را اینطور تفسیر می‌کنیم که داشتن خواب با کیفیت، حداقل در افراد جوان و میانسال، باعث عملکرد شناختی بهتر می‌شود و در برابر زوال عملکرد شناختی مرتبط با سن، از شخص محافظت می‌کند.

اسکالین می‌گوید: اگر خواب به قدرت حافظه و تفکر افراد جوان کمک می‌کند اما کمیت و کیفیت آن با بالا رفتن سن تغییر می‌کند، پس سوال این است که آیا ممکن است بهبود خواب باعث به تاخیر افتادن تغییراتی شود که با بالا رفتن سن در حافظه و تفکر ایجاد می‌شود!

در حالیکه بنظر نمی‌رسد خواب خوب در سنین بالا بر حافظه تاثیر بگذارد اما اسکالین می‌گوید تحقیقات قدیمی نشان داده‌اند که ممکن است باعث افزایش سلامت قلب و عروق و کاهش خطر و شدت بسیاری از اختلالات دیگر شود.

برخلاف نتیجه این تحقیق، MNT می‌گوید مطالعه‌ای که ماه گذشته در مجله “مغز و اعصاب” به چاپ رسیده، نشان می‌دهد که خواب بی‌کیفیت در مردان مسن با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل در ارتباط است.

 

منبع