آرشیو برچسب ها:

چرا باید قرص آهن بخوریم؟ خواص آهن

کم خونی ناشی از فقر آهن، رایج ترین بیماری کمبود تغذیه‌ای در جهان است و در میان کودکان و زنان شایع‌تر است. این نوع کم خونی به خاطر مقدار ناکافی از آهن در رژیم غذایی، نقص در جذب آهن، از دست دادن شدید خون بر اثر جراحی یا تصادف، از دست دادن تدریجی خون از طریق عادت ماهیانه یا خونریزی از دستگاه گوارش توسعه پیدا می‌کند. دریافت ناکافی ویتامین C نیز می‌تواند به کمبود آهن کمک کند. این ویتامین برای جذب آهن موجود در گیاهان ( آهن غیر هم) ضروری است. کم خونی ناشی از فقر آهن نباید با کم خونی مگالوبلاستیک که ناشی از دریافت ناکافی فولات و ویتامین B12 است اشتباه گرفته شود. کم‌خونی پرنیسیوز یا کم‌خونی پرنیشیوس (Pernicious anemia) نوعی کم‌خونی مگالوبلاستیک است که علت آن کمبود ماده‌ای به نام فاکتور داخلی در معده است که منجر به جذب ضعیف ویتامین B12 می‌شود.
مقدار توصیه شده آهن:

معمولا مقدار مجاز مصرف آهن در روز به سن و جنسیت فرد بستگی دارد.
نوزادان:

۰ الی ۶ ماهه: ۰.۲۷ میلی گرم
۷ الی ۱۲ ماهه: ۱۱ میلی گرم

کودکان:

یک الی سه ساله: ۷ میلی گرم
چهار الی هشت ساله: ۱۰ میلی گرم

مردان:

۹ الی ۱۳ ساله: ۸ میلی گرم
۱۴ الی ۱۸ ساله: ۱۱ میلی گرم
۱۹ سال و بیشتر:۸ میلی گرم

زنان:

۹ الی ۱۳ ساله:۸ میلی گرم
۱۴ الی ۱۸ ساله: ۱۵ میلی گرم
۱۹ تا ۵۰ ساله: ۱۸ میلی گرم
۵۱ به بالا: ۸ میلی گرم
دوران بارداری:۲۷ میلی گرم

کمبود آهن در دوران بارداری می تواند منجر به زایمان زودرس شود. مکمل‌های آهن می‌تواند برای افرادی که از طریق رژیم غذایی قادر به دریافت آهن نیستند مناسب باشد. معمولا بهتر است برای دستیابی به وضعیت آهن خوب در بدن، غذاهای غنی از آهن مصرف شود و در عین حال موادی که مانع جذب آهن می‌شود از رژیم غذایی حذف شده یا کاهش یابد. بیشتر غذاهای غنی از آهن حاوی انواع مواد معدنی مفید برای بدن هستند که می‌توانند سلامت کلی بدن را تامین کنند.

خواص آهن برای سلامتی:

کمبود آهن می‌تواند مشکلات زیادی برای سلامتی انسان داشته باشد. از جمله این مشکلات می‌توان به اختلال عملکرد شناختی ، اختلالات گوارشی ، عملکرد ضعیف در تمرینات ورزشی و کار ، کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن و ضعف در تنظیم درجه حرارت بدن اشاره کرد.

کم خونی فقر آهن با شرایطی مانند آرتریت روماتوئید (RA) و لوپوس اریتماتوس مرتبط است.

در کودکان، کم خونی ناشی از فقر آهن می‌تواند باعث ایجاد اختلالات شناختی و روانی گردد.
۱. بارداری سالم:

حجم خون و تولید گلبول‌های قرمز در طول دوران بارداری برای تامین اکسیژن مورد نیاز جنین و سایر مواد مغذی افزایش پیدا می‌کند. به همین خاطر باید مصرف آهن نیز افزایش یابد. در حالیکه بدن به طور طبیعی و منظم جذب آهن در دوران بارداری را تنظیم می‌کند، اما مصرف ناکافی از آن می‌تواند منجر به کم خونی شود. کمبود آهن در دوران بارداری می تواند خطر زایمان زودرس را افزایش دهد و کودکی که به دنیا می‌اید وزن کمتری خواهد داشت. همچنین این موضوع می‌تواند باعث ایجاد اختلال روانی و شناختی در جنین شود.
۲. انرژی بیشتر:

نداشتن آهن کافی در رژیم غذایی می‌تواند سطح انرژی بدن را کاهش دهد. همانطور که می‌دانید آهن، اکسیژن مورد نیاز را به عضلات و مغز حمل می‌کند و برای عملکرد ذهنی و فیزیکی ضروری است. کمبود سطح آهن منجر به کمبود تمرکز، افزایش تحریک پذیری و کاهش استقامت می‌شود.
۳. عملکرد بهتر در ورزشکاران:

کمبود آهن در میان ورزشکاران به خصوص افراد مونث جوان شایع است. این کمبود باعث می‌شود ورزشکار عملکرد خوبی نداشته باشد و فعالیت سیستم ایمنی نیز کاهش پیدا می‌کند. کمبود هموگلوبین می‌تواند عملکرد فیزیکی را کاهش دهد.
غذاهای غنی از آهن:

آهن فراهمی زیستی پایینی دارد و این بدان معناست که جذب آن در روده کوچک پایین است.بهره وری جذب به منبع آهن ، سایر مواد تشکیل دهنده رژیم غذایی، سلامت روده، استفاده از داروها و مکمل‌ها و وضعیت کلی آهن در بدن بستگی دارد. در بیشتر کشورها، محصولات مختلف با آهن غنی می‌شود. دو نوع آهن در رژیم غذایی وجود دارد: آهن هم و آهن غیر هم. بیشتر محصولات حیوانی همچون غذاهای دریایی آهن هم و غیر هم را دارند. در این محصولات جذب آهن هم آسانتر است. منبع آهن غیر هم شامل حبوبات، آجیل‌ها، سبزیجات و غلات غنی شده است. فراهمی زیستی آهن در رژیم غذایی حاوی گوشت، غذاهای دریایی و ویتامین C بین ۱۴ الی ۱۸ درصد است. مصرف غذاهای غنی از ویتامین C در کنار منابع آهن غیر هم می‌تواند جذب آن را افزایش دهد. جذب آهن غیر هم توسط مواد زیر محدود می‌شود:

مهار کننده‌های پمپ پروتئین
پلی فنول‌ها در غلات، حبوبات و اسفناج
تانن موجود در قهوه ، چای و برخی از توت‌ها
فسفات موجود در نوشیدنی‌های گازدار
فیتات موجود در حبوبات و غلات

جذب آهن هم و غیر هم ممکن است با مصرف کلسیم دچار اختلال شود.
برخی از منابع غنی از آهن شامل موارد زیر است:

غلات غنی شده با آهن
لوبیای سفید پخته شده
شکلات تلخ ۴۵ تا ۶۹ درصد
صدف پخته شده
اسفناج پخته شده
جگر گوساله
بلوبری
عدس
توفو
نخود
گوجه فرنگی
سیب زمینی پخته
بادام زمینی
تخم مرغ

خطرات احتمالی مصرف قرص آهن:

مقدار مصرف قابل تحمل برای آهن ۴۰ الی ۵۰ میلی گرم است. افرادی که دارای اختلال ژنتیکی هموکروماتوز هستند سه الی چهار برابر بیشتر از سایر افراد آهن جذب می‌کنند. بنابراین این افراد در معرض خطر دریافت بالای آهن قرار دارند. این امر موجب می‌شود آهن اضافی در کبدها و سایر اندام‌های بدن ذخیره شود و رادیکال‌های آزادی ایجاد گردد که می‌تواند به سلول‌ها و بافت‌های کبد، قلب و پانکراس آسیب وارد نماید. همچنین این موضوع می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را نیز افزایش دهد. حدود ۱۰ درصد از افراد سفید پوست اروپای شمالی، این ژن را همراه خود دارند. مصرف مکمل‌های آهن تا ۲۰ میلی گرم یا بیشتر به صورت مکرر می‌تواند باعث تهوع ، استفراغ و درد معده شود، به خصوص اگر مکمل به همراه مواد غذایی مصرف نشود. در موارد شدید، مصرف بیش از حد آهن می‌تواند به نقص عضو، کما، تشنج و حتی مرگ منجر شود. به همین خاطر دور نگه داشتن مکمل آهن از دسترس کودکان به منظور کاهش خطر ابتلا به مصرف بیش از حد کشنده ضروری است. مصرف اتفاقی مکمل آهن دلیل حدود یک سوم از مرگ و میرهای کودکان در ایالات متحده بین سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۹۱ بود. به همین خاطر نیز تغییر قابل توجهی در پوشش و بسته بندی این مکمل‌ها صورت گرفت تا کودکان نتوانند از آن‌ها استفاده کنند. برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف بیش از حد آهن می‌تواند خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب و سرطان را افزایش دهد. اخیرا، دانشمندان شروع به تحقیق در مورد نقش احتمالی آهن اضافی در توسعه و پیشرفت بیمار‌ی‌هایی مانند ام اس و آرتریت کرده اند. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که آهن کافی برای کمک به مراقبت از سیستم عصبی و مفاصل در استخوان ها نیاز هست در حالیکه اختلال در متابولیسم آهن می‌تواند باعث افزایش آسیب اکسیداتیو و التهاب گردد. آهن نقش کلیدی در استرس اکسیداتیو و آسیب‌های پوستی بازی می‌کند. مصرف اضافی آهن می‌تواند باعث تشکیل رسوب آهن در پوست گردد. مکمل‌های آهن می‌تواند با داروهای مختلفی همچون لوودوپا ( در درمان سندرم بی قراری پا و پارکینسون مورد استفاده قرار می‌گیرد) و لووتیروکسین ( برای درمان کم کاری تیروئید ، گواتر و سرطان تیروئید استفاده می‌شود ) تداخل داشته باشد. اگر می‌خواهید مکمل آهن استفاده کنید بهتر است از یک پزشک متخصص کمک بگیرید. مصرف بیش از حد آهن می‌تواند خطرناک باشد و استفاده از مکمل آهن بدون دستور پزشک به هیچ عنوان توصیه نمی‌گردد.بهترین روش برای رسیدن به وضعیت آهن مطلوب در بدن، استفاده از مواد غذایی است.

+

چیزهایی که قبل از بارداری باید بدانیم؟

تصمیم گیری برای باردار شدن اغلب بسیار هیجان انگیز است. اما بعد از یک دوره نا امیده کننده، اضطراب به سراغ شما می آید. اگر شما نیز جزو افرادی هستید که قصد بارداری دارند، به خاطر داشته باشید که برای یک زوج باروری که به خوبی رابطه جنسی شش ماهه داشته اند شانس بارداری در هر ماه ۲۵ درصد است. به همین خاطر باردار شدن ممکن است کمی زمانبر باشد و این موضوع طبیعی است. در این مقاله مواردی را بیان می کنیم که بیشتر خانم ها آرزو می کنند قبل از آغاز بارداری آن ها را می دانستند. پس همراه ما باشید.
هرگز از گوگل استفاده کنید. سعی کنید سوالات خود را از پزشک متخصص بپرسید:

یکی از خانم ها در این باره می گوید: من احساس نامشخصی در مورد استفاده از اینترنت در این دوران داشتم. از یک سو استفاده از اینترنت به من کمک می کرد با خانم های دیگری که شرایط مرا دارند ارتباط برقرار کنم و از توصیه هایشان بهره مند شوم. از سوی دیگر؛ استفاده از اینترنت منبع اضطراب برای من بود. همانطور که می دانید اینترنت پر از توصیه های افرادی است که در واقع هیچ اطلاعی در مورد موضوع ندارند. آرزو می کنم همان روزهای اول دست از جستجوی اینترنتی بر می داشتم و با یک متخصص مشورت می کردم. کاش سوالاتی که در ذهن داشتم را با یک پزشک در میان می گذاشتم. اینکار مانع از استرس زیاد می شد و به من کمک می کرد شرایط خود را به خوبی مدیریت نمایم. اگر سوالی در مورد بارداری دارید حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید.
زمان تخمک گذاری را به خوبی بشناسید:

یکی از خانم ها در این باره چنین توضیح می دهد: ای کاش در مورد نحوه تخمک گذاری اطلاع بیشتری داشتم. خانم های دیگر به من می گفتند که تخمک گذاری دو هفته پس از قاعدگی رخ می دهد. اما این موضوع همیشه صحیح نیست. من یاد گرفتم که مهم ترین نشانه برای تخمک گذاری، مخاط دهانه رحم است. من سه هفته بعد از قاعدگی شاهد تخمک گذاری بودم.
در مورد آن صحبت کنید و خود را درمان نمایید:

یکی از خانم ها در این باره می گوید: من سال ها چالش باردار نشدن خود را از همه پنهان می کردم. اینکار باعث شد از جمع افراد جدا شوم و احساس تنهایی نمایم. سعی کردم با دوستان خود که حتی فرزندی داشتند صحبت کنم. در نهایت به این نتیجه رسیدم که می توانم با مشکلات موجود مبارزه کنم. مراقبت کردن از خودتان بسیار مهم است. هر کاری که شما برای کاهش استرس خود انجام می دهید می تواند بسیار مفید باشد. سعی کنید مشکلات خود را با یک متخصص در میان بگذارید و از مشورت های او بهره مند شوید. از خانه بیرون بیایید و با افراد تعامل داشته باشید.
خودتان را سرزنش نکنید و با سایر افراد مقایسه نکنید:

یکی از خانم ها در این باره چنین توضیح می دهد: باردار شدن یک فرایند است. اجازه ندهید این فرایند به زندگی معمولی تان آسیب وارد کند. خودتان را سرزنش نکنید. خدا نمی خواهد شما را با باردار نشدن تنبیه کند. این نیز بخشی از زندگی است. خودتان را با سایر افراد مقایسه نکنید. اگرچه این شرایط کمی دشوار است اما هر فردی مشکل خاص خود را دارد. پس به دنبال درمان مشکل خود باشید.
داشتن عادت ماهیانه منظم پس از قطع داروهای ضد بارداری به زمان نیاز خواهد داشت:

یکی از خانم ها در این باره می گوید: دوست دارم به افراد بگویم که بعد از قطع مصرف داروهای ضد بارداری، بازگشت عادت ماهیانه به زمان نیاز دارد. این مدت برای من حدود نه ماه بود. بعد از یکسال توانستم عادت ماهیانه خود را داشته باشم اما این فرآیند هنوز هم برای من نامنظم است. سعی کنید با پزشک صحبت کنید و از توصیه های او کمک بگیرید.
گزینه های خود را به خاطر داشته باشید:

یکی از خانم ها در این باره چنین توضیح می دهد: گزینه های خود را فراموش نکنید. اگر نتوانستید باردار شوید می توانید فردی را به فرزندی قبول کنید. این یک انتخاب فردی است. سعی کنید بهترین گزینه های موجود را در نظر بگیرید.
اگر نتوانستید باردار شوید، بقیه زندگی را نادیده نگیرید:

یکی از خانم ها در این باره چنین می گوید: اگر بخواهیم صادق باشیم، درمان های باروری می تواند کل زندگی شما را تحت تاثیر خود قرار دهد. زندگی ما تحت تاثیر ناباروی بوده است. این کار بایدها و نبایدهای زندگی را تحت تاثیر خود قرار می دهد. هر کاری که در این مسیر انجام می دهید می تواند بر روی کل زندگی شما تاثیر بگذارد. ای کاش قبلا رویکرد متفاوتی اتخاذ می کردم. من دوستانم را فراموش کردم. به همسرم توجه نمی کردم. با خانواده ارتباط خوبی نداشتم. به خاطر داشته باشید که هر کاری در این مسیر انجام می دهید موقتی است. در حال زندگی کنید و اجازه ندهید ناباروی زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. زندگی را نادیده نگیرید. به گزینه های دیگر نیز فکر کنید.

منبع

آنچه باید از عفونت های گوش بدانید

عفونت گوش میانی بیشتر در سن کودکی و خردسالی و در فصول سرد سال شایع تر است

یکی از نشانه های عفونت گوش میانی و عفونت گوش خارجی که در هر دو مورد مشترک است، درد گوش است.

عفونت گوش به دو دسته تقسیم می شود، دسته نخست عفونت گوش خارجی که مجرای گوش خارجی و لاله گوش درگیرش می شود و دسته دوم عفونت گوش میانی که معمولا به دنبال سرماخوردگی و عمدتا از طریق عفونت های بینی و سینوس ها و سیستم تنفسی فوقانی و یا از طریق لوله ارتباطی که بین گوش و بینی قرار دارد؛ به گوش منتقل می شود که این دو دسته از همه نظر با هم متفاوت هستند و بنابراین باید جداگانه بحث شوند.

عفونت گوش خارجی بیشتر در افراد جوان و یا میانسال و معمولا در فصول گرم سال مشاهده می شود. همچنین در کسانی که در آب و هوای مرطوب زندگی می کنند یا افرادی که عادت به دستکاری گوش دارند و یا وسیله ای مانند سمعک دارند و یا شرایطی دارند که مرتب گوششان دستکاری می شود، بیشتر روی می دهد.

عفونت گوش میانی، این بیماری بیشتر در سن کودکی و خردسالی و در فصول سرد سال شایع تر است و به دنبال سرماخوردگی که اغلب ویروسی و یا باکتریایی است، عفونت گوش میانی اتفاق می افتد.

ورود آب آلوده به گوش – دست زدن به گوش با دست های آلوده- دستکاری و گوش پاک کن را از جمله عواملی است که گوش خارجی را در معرض عفونت قرار می دهد، از آنجائی که عفونت های گوش میانی عمدتا از سیستم تنفسی فوقانی یعنی، بینی سینوس و حلق به گوش منتشر می شود اغلب ویروسی است و بیش از 90 درصدشان با یک عفونت ویروسی شروع می شود، در نتیجه مراقبت های معمولی برای پیشگیری از سرما خوردگی، در این مورد هم صدق می کند.

مهمترین آنها عبارتند از : شستشوی دستها- در صورت حضور در محیط های آلوده و شلوغ، شستن سرو صورت ، کمک کننده است. افرادی که زیاد در تماس با افراد آلوده هستند و یا در محیط شلوغ کار می کنند، تردد در محیطهای شلوغ دارند- بیماری زمینه ای مانند نقص سیستم ایمنی دارند- مثلا به دیابت هستند و کورتون مصرف می کنند- افرادی که شیمی درمانی شده اند و افراد بالای 60 سال و یا افراد زیر 10 سال ، به مصرف واکسن آنفلونزا توصیه می شوند.

از نشانه های عفونت گوش میانی و عفونت گوش خارجی درد گوش است

دو تا واکسن- یک مورد، واکسن پنوموکوک است که در سیستم واکسیناسیون کشوری ما هنوز وارد نشده اما در ایران موجود است. واکسن پنوموکوک در کشورهای دیگر اجباری است که دو دوز به کودک به فاصله چند ماه داده می شود و سپس هر 5 سال یک بار تکرار می شود. در کشور ما که اجباری نیست، برای کسانیکه زمینه عفونت گوش میانی دارند یا بیماری در خانواده آنها شایع است، یا کودکی که مرتبا دچار سرماخوردگی می شود، واکسن داده می شود.

واکسن روی عفونت ریوی و منژیت ها هم موثر است. این واکسن به افرادی که قصد سفر به کربلا یا حج را دارند هم توصیه می شود. دومین واکسن، واکسن هموفیلوس است که در چند سال اخیر وارد واکسیناسیون کشوری ما شده است. به صورت پنتاوالان همراه واکسن سه گانه و هپاتیتB به کودکان داده می شود.

از نشانه های عفونت گوش میانی و عفونت گوش خارجی که در هر دو مورد مشترک است، درد گوش است، اما عفونت گوش خارجی همراه ترشح و درد بسیار شدید است به طوری که شخص اجازه دست زدن به لاله گوش را نمی دهد؛ اما عفونت گوش میانی، درد گوش به دبنال سرما خوردگی اتفاق می افتد. درد، شب ها بیشتر است. با مصرف دارو و با گذشت زمان معمولا عفونت بهبود می یابد، عفونت گوش میانی در کودکانی که از نظر ایمنی سالمند ، اغلب گذراست و عارضه ای ندارد.

در کشورهای پیشرفته دنیا اجازه آنتی بیوتیک درمانی حتی در مواردی که عامل بیماری باکتری است، داده نمی شود. در این کشورها پزشک به فواصل کوتاه بیمار را معاینه می کند و اگر لازم باشد برای کنترل تب، داروی تب بر تجویز می کند. با معاینه دو روز یک بار کودک توسط پزشک، سیر و روند بیماری کنترل می شود. بالای 97-98 درصد عفونت ها بهبود می یابند. در سیر بیماری ممکن است پرده گوش پاره شده و ترشحات خارج شوند و سوراخ هم طی چند روز بسته می شود و اگر بعد از یکی دو هفته پزشک معاینه کند، محل را کاملا سالم مشاهده می کند.

در کشور ما این امکان وجود ندارد بنابراین در مواقع لزوم آنتی بیوتیک تجویز می شود و بعد از دوره درمان با آنتی بیوتیک، پزشک بیمار را معاینه می کند.

منبع:salamatnews.com

برای کاهش وزن چه ساعتی باید غذا بخوریم؟

پایبندی به یک بازه زمانی خاص می‌تواند به معنی تفاوت بین ناامیدی و نتیجه گرفتن باشد.

اگر شما سعی می‌کنید که وزنتان را ثابت نگه دارید یا چند پوند وزن کم کنید، شاید بخواهید علاوه بر خوردن سالاد به جای همبرگر، کار دیگری نیز انجام دهید:تحقیقات جدید نشان می‌دهد که نه تنها چیزی که می‌خورید بلکه زمانی که آنرا می‌خورید نیز می‌تواند به سایز کمر شما اضافه کند یا باعث کاهش وزنتان شود.

محققان موسسه سالک روی حدود ۴۰۰موش آزمایش کردند و در طول دوره ۹و ۱۲و ۱۵ساعته به حیوانات چاق و لاغر، رژیم‌های غذایی پر چرب و پر شکر دادند(به عبارت دیگر، این موشها فقط در آن بازه زمانی غذا می‌خوردند). در حالیکه تمام این موش‌ها، تعداد کالری یکسانی مصرف کردند اما آنهایی که در دوره‌های زمانی طولانی‌تر، غذا خورده بودند نسبت به آنهایی که زمان محدودی به غذا دسترسی داشتند، وزن بیشتری به دست آوردند.

بنظر می‌رسد که غذا نخوردن در زمان‌های بیشتری از روز، بر مقدار کالری ذخیره شده یا سوزانده شده توسط بدن آن موشها، تاثیر گذاشته است. این نتایج حتی نشان می‌دهد که حفظ یک رژیم غذایی محدود شده ممکن است به پیشگیری از دیابت و کلسترول بالا کمک کند.

هنگامیکه محققان، این نتایج را مشاهده کردند، روی موش‌های چاق، آزمایش دیگری انجام دادند. آنها، آن موش‌ها را در یک رژیم غذایی محدود شده ۹ساعته قرار دادند و متوجه شدند که فقط در عرض چند روز، این موش‌ها بطور متوسط ۵درصد از چربی بدنشان را از دست دادند و تا پایان این مطالعه ۳۸هفته‌ای، بطور متوسط ۲۵درصد از وزن بدن آنها، کاهش یافت.

حتی با فرض اینکه، چون این یک مطالعه بر روی حیوانات است پس نتایج آن لزوما در مورد انسان‌ها صادق نیست اما در سال ۲۰۰۷، یک تحقیق که روی انسان‌ها انجام شد، نتایج مشابهی را نشان داد. در این یکی، گروهی از افراد بزرگسال که در یک بازه زمانی محدود، غذا می‌خوردند نسبت به گروه شاهد(کنترل) که همان تعداد کالری را که در سه وعده غذایی در روز پخش شده بود، مصرف می‌کردند، چربی بیشتری آب کردند و وزن بیشتری از دست دادند.

بنابراین اگر به دنبال ثابت نگه داشتن یا حتی کاهش وزنتان هستید، شاید بخواهید غذا خوردن در یک بازه زمانی ۹یا ۱۲ساعته را امتحان کنید.

منبع