آرشیو برچسب ها:

علائم و درمان دیابت در دوران بارداری

دیابت دوران بارداری برای اولین بار در طول دوران بارداری تشخیص داده می شود. همانند دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲، دیابت دوران بارداری نیز باعث تغییر در سطح قند خون می شود و آن را بالاتر می برد.

زمانی که ماده غذایی می خورید، سیستم گوارش شما بیشترِ غذاهای موجود را به قندی تبدیل می کند که گلوکز نام دارد.

گلوکز وارد جریان خون شما می شود و سلول ها می توانند از آن به عنوان سوخت استفاده کنند. به کمک انسولین، عضلات، چربی ها و سایر سلول های بدن گلوکز را از خون جذب می کنند. اما اگر بدن انسولین کافی تولید نکند یا اگر سلول ها در واکنش و پاسخ به آن دچار مشکل باشند، گلوکز اضافی در خون باقی می ماند و به جای حرکت به سمت سلول ها و تبدیل به انرژی، در خون تجمع پیدا می کند.

زمانی که باردار هستید، بدن شما به طور طبیعی به انسولین مقاوم تر می شود و به همین خاطر برای تغذیه کودک گلوکز بیشتری در دسترس قرار می گیرد. برای بیشتر مادران، این موضوع مشکل بزرگی نیست.

زمانی که کودک شما به انسولین اضافی برای پردازش گلوکز اصافی در خون نیاز دارد، پانکراس نیز انسولین بیشتری ترشح می کند. اما اگر پانکراس نتواند با افزایش تقاضای موجود برای انسولین در طول دوران بارداری کنار بیاید، سطح قند خون افزایش پیدا می کند زیرا سلول ها از گلوکز استفاده نمی کنند. همین امر منجر به ایجاد شرایطی می شود که به آن دیابت دوران بارداری می گویند.

دیابت دوران بارداری باید به سرعت تشخیص داده شده و درمان گردد زیرا می تواند مشکلاتی را برای مادر و کودک به وجود آورد.

لذا انجام آزمایشات لازم در دوران بارداری را جدی بگیرید و با انجام آزمایشات از سلامتی خود در دوران بارداری مطلع شوید.

بر خلاف سایر انواع دیابت، دیابت نوع بارداری دائمی نیست. بعد از تولد نوزاد، سطح قند خون نیز به حالت طبیعی باز می گردد. با اینحال داشتن دیابت دوران بارداری می تواند باعث توسعه دیابت در آینده شود.

افزایش وزن و بارداری:

باید در مورد وزن متعادل و مقدار وزنی که می توان در طول بارداری اضافه کرد اطلاعاتی داشته باشید. برای اینکار کافیست با پزشک خود مشورت کنید.

من در معرض توسعه دیابت بارداری هستم؟

هر فردی ممکن است در طول دوران بارداری خود به این بیماری مبتلا شود. همه زنان نیز چنین شرایطی را توسعه نمی دهند. حدود ۵ الی ۱۰ درصد زنان باردار به دیابت دوران بارداری مبتلا می شوند. اگر شرایط زیر را داشته باشید ممکن است بیشتر از سایرین در معرض توسعه چنین بیماری باشید:

۲۵ ساله یا بالاتر از آن هستید
خویشاوند نزدیکی دارید که دیابت دارد
اضافه وزن دارید. BMI شما ۳۰ یا بالاتر از آن است
سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید
شرایط پزشکی دارید که بروز دیابت را محتمل تر می کند( به عنوان مثال عدم تحمل گلوکز)
داروهای خاصی همچون glucocorticoid ( برای اسم یا بیماری خودایمنی) مسدودکننده های بتا( برای فشار خون بالا یا ضربان قلب سریع) یا داروهای مرتبط با مشکلات روانی مصرف می کنید.
قبلا دیابت دوران بارداری داشته اید
قبلا کودک بزرگی داشته اید

علائم دیابت دوران بارداری

بیشتر خانم هایی که با این شرایط تشخیص داده می شوند هیچ نشانه ای ندارند. به همین خاطر است که پزشک تلاش می کند تست های غربالگری را بین هفته ۲۴ و۲۸ بارداری تجویز کند.

اگر فاکتورهای خطر را برای دیابت بارداری دارید، پزشک ممکن است انجام تست را در مراحل اولیه توصیه کند.بیشتر خانم هایی که دیابت بارداری دارند بعد از این تست ها متوجه موضوع می شوند. رایج ترین تست برای دیابت بارداری، تست غربالگری گلوکز خوراکی است.

این تست نحوه تولید انسولین در بدن را می سنجد. روزی که قرار است تست را انجام دهید، پزشک یک مایع شیرین برای نوشیدن می دهد. بعد از یک ساعت، آزمایش خون گرفته می شود تا سطح گلوکز مورد بررسی قرار گیرد. اگر آزمایش ها نشان دهد که سطح قند خون شما بالاست، باید تست طولانی تری که به آن تست تحمل گلوکز می گویند داشته باشید.

برای این تست، باید قبل از خوردن مایع شیرین ناشتا باشید. تست خون به صورت ناشتا گرفته می شود و بعد از یک یا دو ساعت دوباره آزمایش خون انجام می شود. اگر نتایج این دو ازمایش نشان دهنده قند خون بالا باشد شما به دیابت بارداری مبتلا هستید.

هر دوی این تست ها برای شما و کودکتان امن و بی خطر است و عوارض جانبی زیادی ندارد. اما نوشیدن مایع ممکن است زیاد خوشایند نباشد زیرا طعم خوبی ندارد.
درمان دیابت بارداری چه چیزی است؟

بیشتر خانم ها می توانند با دنبال کردن برنامه ورزشی و داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل که مبتنی بر غلات سبوس دار، پروتئین بدون چربی، سبزیجات و سایر غذاهای سالم است دیابت خود را کنترل کنند. با اینحال حدود ۱۵ درصد زنانی که دیابت بارداری دارند برای متعادل کردن سطح قند خون خود باید دارو مصرف کنند. تزریق انسولین یکی از رایج ترین درمان های موجود برای این نوع دیابت است.

اگر به انسولین نیاز دارید، می توانید بر اساس نظر پزشک روی سه بار تزریق کنید. مانیتور کردن سطح قند خون بخش مهمی از برنامه درمانی است. پزشک به شما کمک می کند نحوه کار با دستگاه های سنجش قند خون را یاد بگیرید و از آن در منزل استفاده کنید.

بیشتر خانم ها این فرایند را ناراحت کننده می دانند و به نظر آن ها سنجش قند خون بدترین بخش از فرایند درمان دیابت بارداری است.
دیابت بارداری چگونه بر روی بارداری اثر می گذارد؟

بیشتر خانم های مبتلا به دیابت بارداری می توانند سطح گلوکز خون خود را تحت نظر داشته باشند و بارداری سالمی را بگذرانند. اما داشتن دیابت بارداری می تواند شما و کودکتان را در معرض عوارض خاصی قرار دهد. ممکن است در این شرایط درد زایمان زودرس را تجربه کنید.

کودکانی که زودتر از موعد مقرر به دنیا می آیند مشکلات سلامتی زیادی خواهند داشت و ممکن است بعد از تولد به مراقبت های بیشتری نیاز داشته باشند. همچنین ممکن است فشار خون بالا رود یا شرایطی به نام پره اکلامپسی رخ دهد. این شرایط باعث ایجاد درد زایمان زودرس می شود و می تواند مشکلاتی را برای فرد و کودک ایجاد کند.

کودکانی که مادران آن ها دیابت بارداری دارد بزرگ تر از حد معمول هستند. ممکن است کودک شما بعد از تولد قند خون پایینی داشته باشد و مشکلاتی در نفس کشیدن پیدا کند.
چگونه می توان با وجود دیابت بارداری، بارداری سالمی داشت؟

مهم ترین چیزی که برای بارداری سالم می توانید انجام دهید دنبال کردن برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک است. این کار در برگیرنده پایبندی به برنامه غذایی، مانیتور کردن سطح قند خون، انجام تمرینات منظم ورزشی و ملاقات های منظم با پزشک است.

اگرچه تشخیص دیابت بارداری ممکن است باعث اضطراب شما شود اما به کمک درمان و مدیریت مناسب می توان بارداری سالم و بی خطری داشت. ممکن است در ابتدا مدیریت بارداری کمی دشوار باشد.. در چنین شرایطی احتمال دارد احساس نا امیدی کنید.

همچنین ممکن است انگیزه کافی برای انجام تمرینات ورزشی را نداشته باشید. اما باید بدانید که در این شرایط تنها نیستید. با تغییر سبک زندگی و مواد غذایی که می خورید می تواند به خود و کودکتان شانس زندگی سالم را بدهید.

حتی زمانی که احساس کردید پایبندی به برنامه درمانی برایتان دشوار است باید تمام تلاش خود را به کار گیرید. پزشک می تواند توصیه هایی را ارائه کند.
اگر دیابت بارداری داشته باشم چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرم؟

اگر دیابت بارداری دارید باید به طور مکرر پزشک خود را ملاقات کنید. اما اگر احساس خوبی در بین این قرار ملاقات ها نداشتید یا متوجه نشانه های غیر عادی شدید بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.

این نشانه ها ممکن است نشان دهنده سطح قند خون بالا باشد:

احساس تشنگی زیاد
ادرار مکرر
احساس خستگی زیاد
احساس حالت تهوع
تاری دید

پزشک ممکن است معاینات یا آزمایش های بیشتری را انجام دهد تا مطمئن شود همه چیز به خوبی به پیش می رود. اگر مشکلی در مورد قند خون خود داشتید حتما به پزشک مراجعه کنید.

بارداری برای بیماران قلبی چه عوارضی دارد؟

خانم های که سابقه بیماری قلبی دارند بهتر است قبل از بارداری حتما با متخصص قلب و عروق و همچنین با متخصص زنان و زایمان مشاوره داشته باشند. چون باردار شدن با وجود بیماری قلبی بسیار پر خطر می باشد.

متخصص بیماری‌های قلب گفت: میزان مرگ‌و میر نوزادان کاهش یافته اما هنوز ضرورت مشاوره بیماری‌های قلبی پیش از بارداری احساس می‌شود.

علیرضا اخوین متخصص قلب و عروق گفت: کاهش مرگ‌ومیر در نوزاد از سیاست‌های وزارت بهداشت است که تاکنون موفق بوده اما بحث مشاوره بیماری‌های قبل و عروق پیش از بارداری همچنین در زنان با بیماری‌های قلبی از ضرورت‌هایی است که نباید آنها فراموش کرد.

وی ادامه داد:‌ فیزیولوژی زن باردار و غیر باردار متفاوت است بنابراین با توجه به عوارض بیماری‌های قلبی به بیمارانی که سابقه بیماری‌های قلبی دارند تاکید می‌کنیم تا پیش از بارداری با متخصص قلب و عروق و هم زمان با متخصص زنان و زایمان مشاوره داشته باشند.

اخوین اظهار کرد: توصیه ما به خانم‌هایی که قصد بارداری دارند این است که قبل از حاملگی مشاوره سلامت عموم بدن را داشته باشند تا درگیر حاملگی‌های پر خطر نشوند و جامعه شاهد تولد نوزادی سالم باشد.

وی بیان کرد:‌ پزشکان در مواجه با خطر در مادر زمان بارداری ممکن است اجازه حاملگی را به فرد ندهند که نباید این توصیه پزشکان را مقطعی تلقی کرد بلکه با توجه به عوارض بیماری‌های قلبی و عروقی، کاهش کیفیت زندگی در بیماران قلبی‌و عروقی و سایر عوارض در این بیماران باید علائم بالینی یک بیماری قلبی را مد نظر قرار داد تا خانم ها در حین بارداری درگیر عوارض متعدد و خطرناکی نشوند.
سه ماهه دوم بارداری در بیماران قلبی نیازمند مداخله زودهنگام است

این متخصص بیماری‌های قلب و عروق گفت: ایجاد محیط آرام، تغذیه، ورزش و سبک زندگی سالم از توصیه‌هایی است که همواره در بحث پیشگیری به تمامی افراد توصیه می‌شود و با توجه به دوره‌های مختلف حاملگی سه ماه دوم بارداری و مراقبت‌‌های بعد از زایمان در بیماران قلبی از مواردی است که نیازمند مداخله زودهنگام و مراقبت‌های خود افراد است.

وی مصرف داروها و مراقبت‌های بعد از تولد تا ۶ هفته بعد از تولد در زنان مبتلا به بیماری قلبی را موضوعی جدی دانست و در مشاوره قلبی برای این گروه‌ها تاکید کرد.

اخوین تصریح کرد: رسالت سلامت مادر و نوزاد در گام اول با متولیان سلامت است اما فرهنگ ‌سازی در این عرصه و آگاهی زنان نسبت به مشاوره‌های پزشکی قبل از بارداری موضوعی مهم است، امیدواریم شاهد توسعه فرهنگ‌سازی در این عرصه و تولد نوزادان سالم در جامعه باشیم.

+

بیماری های خطرناک در دوران بارداری

برخی علائم و نشانه های بیماری در دوران بارداری بسیار خطرناک است به همین دلیل زنان باردار در صورت بروز علائمی همچون فشار خون بالا، بیماری دیابت و یا عفونت های دستگاه های ادرار باید سریعا به پزشک مراجعه نمایند.

این اختلالات را در بارداری جدی بگیرید:
بالا رفتن فشار خون خطرناک است و آنها باید حتما تحت مراقبت پزشک قرار بگیرند.از عوارضی که فشار خون بالا در مادران ایجاد میکند میتوان به زایمان زودرس، تشنج، سکته مغزی، آسیب به کلیه، نارسایی قلبی، سکته قلبی و مرگ اشاره کرد. این عوارض در جنین هم باعث محدودیت رشد و یا حتی مرگ میشود

اختلالات قلب ،عروقی :
از علائم این اختلالات میتوان به تنگی نفس، سرفه های شبانه، سرفههای خونی و درد قفسه سینه اشاره کرد. اختلالات قلبی در دوران بارداری میتوانند باعث فشار خون، خونریزی و کمخونی در مادر شوند. همچنین مادرانی که اختلالات مادرزادی قلبی دارند، ممکن است این اختلالات را به فرزندانشان منتقل کنند.

فشار خون در بارداری :
ممکن است بعضی از خانمها قبل از بارداری فشار خون نداشته باشند اما در دوران بارداری به این بیماری مبتلا شوند. بالا رفتن فشار خون خطرناک است و آنها باید حتما تحت مراقبت پزشک قرار بگیرند.از عوارضی که فشار خون بالا در مادران ایجاد میکند میتوان به زایمان زودرس، تشنج، سکته مغزی، آسیب به کلیه، نارسایی قلبی، سکته قلبی و مرگ اشاره کرد. این عوارض در جنین هم باعث محدودیت رشد و یا حتی مرگ میشود

عفونت های دستگاه ادراری :
این عفونت ها بیشتر بدون علامت بوده و تنها از طریق آزمایش تشخیص داده میشوند. اگر خانمهای باردار مبتلا به این عفونتها درمان نشوند دچار زایمان زودرس میشوند و جنین هم در هنگام تولد دچار کمبود وزن خواهد شد.

بیماریهای دستگاه گوارش :
بیشترین و شایعترین فرم این بیماریها، حالت تهوع و استفراغ است که تا هفته ۱۶ بارداری ادامه دارد و به دو درجه خفیف و متوسط تقسیم میشود. اما در بعضی از موارد استفراغ بسیار شدید میشود بهطوری که بدن دچار کمبود آب و کاهش وزن میگردد. بنابراین اگر این اختلال به موقع درمان نشود عوارض شدیدی برای مادر در پی خواهد داشت که از بین آنها میتوان به آسیب به کلیه، بیماریهای انعقادی و درگیری کبدی اشاره کرد.

بیماری دیابت :
یکی از خطرناکترین بیماریهای دوران بارداری است. دیابت عوارض زیادی بر مادر و جنین دارد. احتمال ابتلای مادران دیابتی به فشار خون بارداری بسیار زیاد است که باعث زایمان زودرس میشود. همچنین دیابت سبب چاق شدن بیش از حد جنین، محدودیت رشد یا مردهزایی میگردد. عوارض دیگر این بیماری تولد نارس، اختلال در دستگاه تنفسی نوزاد و یا حتی مرگ است. معمولا این نوزادان بعد از تولد دچار افت سریع قند میشوند و کمبود کلسیم دارند.

منبع

ترمبوز رگ های خونی در بارداری

ترمبوز رگ های خونی چیست؟ دوران بارداری را می توان از جمله حساس ترین مراحل زندگی هر مادری به شمار آورد؛ در این دوران بسیار حساس خطرات بسیار زیادی سلامت مادر و فرزند را تهدید می کند؛ یکی از خطرناک ترین اختالاتی که در دوران بارداری احتمال بروز آن چند برابر می شود، ایجاد ترومبوز است که بسیار خطرناک است و حتی در صورت اقدام دیر هنگام منجر به مرگ فرد می شود.

ترومبوز

ترومبوز نوعی از اختلالات عروقی است که سبب ایجاد لخته های خون در عروق می شود. اغلب این اتفاقات برای عروق حامل اکسیژن به وقوع می پیوندد و پیامد های خطرناکی را در پی خود خواهد داشت.

خوشبختانه بسیاری از مردم با اهمیت آنها و علائم‌شان آشنا هستند، اما میزان آگاهی جامعه از آنها کافی نیست، ترومبوزها لخته‌هایی هستند که در وریدها یا سیاهرگ‌ها (که خون بی‌اکسیژن را به قلب برمی‌گردانند) شکل می‌گیرند.

عمده‌ترین آنها در ساق پا پدید می‌آید. نتیجه ترومبوز در وریدهای عمقی که در پزشکی DVT نامیده می‌شوند، مشکلات متعددی در عضو است که جریان خون آن به‌دلیل ایجاد لخته، کم یا قطع می‌شود و بسته به عضو درگیر، علائم متفاوتی خواهد داشت. لخته پدیدآمده در وریدهای عمقی، خصوصا ساق پا احتمال دارد ​بشکند و به‌ سمت عروق ریه حرکت کند و بیماری بسیار کشنده‌ای به نام آمبولی ریه (PE) پدید بیاورد. از هر چهار نفر بیمار مبتلا به آمبولی ریوی، یک نفر ناگهان فوت می‌کند و اگر اقدام اورژانسی برای سه​ نفر بقیه صورت نگیرد آنها نیز فوت خواهند کرد.

دلایل ایجاد ترومبوز رگ های خونی

شایعترین محل لخته شدن خون بدنبال شکستگی ها ، وریدهای عمقی ساق است. البته بدنبال لخته شدن خون در ورید های ساق ممکن است در وریدهای ران و لگن هم لخته تشکیل شود و یا ممکن است شروع تشکیل لخته از همان ابتدا نه در ورید های ساق بلکه در وریدهای ران یا لگن باشد.

بدنبال شکستگی ها و ضربات شدیدی که به بدن وارد میشود بافت ها آسیب میبینند و این آسیب بافتی موجب میشود مواد شیمیایی خاصی از بافت های صدمه دیده به جریان خون وارد شوند. این مواد مکانیسم لخته شدن خون را فعال کرده و باعث تشکیل لخته در درون ورید ها میشود.

بدنبال شکستگی و ضربات اندام ها به دلایل مختلفی ممکن است سرعت جریان خون وریدی در اندام ها کاهش یابد. فشار به ورید ها به علت خونریزی یا تورم اطراف آنها یا فشار استخوان جابجا شده به ورید میتواند سرعت جریان خون در آن را کند کند. استراحت طولانی مدت بیمار موجب میشود تا انقباضات مکرر عضلات ساق که در طول روز بطور مرتب خون را در ساق به جریان انداخته و به طرف قلب پمپ میکند از بین رفته و خون در ساق بماند. این ماندن خون و کاهش سرعت خون در ورید های ساق میتواند موجب فعال شدن سیستم انعقاد خون شود.

بارداری و ترومبوز

ایجاد لخته خون در بدن بسیار خطرناک است و می تواند پیامد های بسیار خطرناکی را در خود داشته باشد. در ترومبوز نوع (DVT) که در رگ های عمقی به وجود می آید؛ اگر فرد باردار باشد، خطر بیماری چند برابر است؛ این گونه لخته ها اغلب در پاها و لگن به وجود می آیند، اما در صورت کنده شدن و حرکت کردن لخته خون به سمت ریه ممکن است باعث مرگ فرد شود.

لخته ممکن است در هر مرحله ای از بارداری تشکیل شود و تا ۶ هفته پس از تولد هم ممکن است رخ دهد.

علل ایجاد ترومبوز در بارداری

استازی : به دو علت جریان آهسته در ورید ها دیده میشود. این آهستگی در جریان خونی حتی قبل از بزرگ شدن رحم هم دیده میشود که نشان دهنده نقش هورمونی در گشاد کردن ورید های پاها است. فشار رحم بزرگ روی ورید ونا کاوا هم مزید بر علت است. و این مسئله در صورت خوابیدن بیمار به پشت بیشتر دیده می شود. و خوابیدن رو پهلوی چپ بهترین حالت در این زمینه است.

صدمه به پوشش وریدی: این صدمه در طول زایمان بخصوص در صورت استفاده از فورسپس یا جراحی بیشتر دیده میشود.

استعداد به لخته شدن خون : فاکتور های ۱؛ ۲؛ ۷؛ ۸؛ ۹ و ۱۰ در طول حاملگیافزایش می یابند. همچنین مقاومت به پرتئین C هم موجب تشدید این قضیه میشود. فعالیت محدود کننده های عوامل فیبرین و لیتک هم مثل PAI-۱ و PAI-۲ در طول حاملگی بیشتر میشود. این مسئله در بیماران مبتلا به مشکلات ترومبوفیلی مادرزادی بدتر هم میشود. و احنمالا ۸ برابر میشود. وجود آنتی بادی های آنتی فسفولیپید هم این احتمال را در حاملگی و آنهایی که قرص ضد بارداری مصرف می کنند.

سایر عوامل که خطر ترومبوز را به همراه دارند، عبارتند از:

سابقه ی داشتن لخته
سن بالای ۳۵ سال
داشتن تروبوفیلیا ( وضعیتی که احتمال داشتن لخته را افزایش می دهد)
چاق بودن ( با حجم توده ی بدنی ۳۰ و یا بالاتر)
دو و یا چند قلویی
درمان ناباروری
زایمان سزارین
نشستن طولانی مدت
سیگار کشیدن
کم آبی

روش های درمان ترومبوز

درمان DVT (ترومبور ورید عمقی): می ‏توانید با ورزش، عدم نشستن بیش از ۲ ساعت، ترک سیگار، نپوشیدن لباس ‏های تنگ پایین‏تر از کمر، ازخودتان محافظت کنید. جوراب‏های جراحی نیز می تواند در پیشگیری از مشکل کمک کننده باشد و تزریق هپارین در موارد شدید توصیه می ‏شود. در مورد وضعیت خود اگر نگران هستید،در ویزیت خود با پزشک با وی صحبت کنید. در درمان DVT معمولاً بستری شدن در بیمارستان و دریافت داروی هپارین است.

درمان VTE

در حالت عادی ← انوکساپارین mg/kg۵/۱ روزانه

زنان باردار رژیم ۲ بار در روز پیشنهاد می‌شود چون کلیه‌ها باعث دفع بیشتر انوکساپارین می‌شوند. انوکساپارین mg/kg۱ زیر جلدی ۲ بار در روز یا دالتپارین U/ kg ۱۰۰ بصورت ۲ بار در روز شروع می‌گردد. در زمان ترخیص بعد از آنکه مطمئن شدیم قدرت تزریق به خود را دارد و اگر مریض پایدار (Stable) است با انوکساپارین mg/kg۵/۱ یک بار در روز یا دالتپارین ۱۰۰ هزار تا ۱۸ هزار واحد روزانه مرخص می‌گردد.

فیلترهای IVC

باید به زنانی محدود شود که VTE اثبات شده دارند و علی رغم درمان آنتی کواگولان دچار PTE مکرر می‌شوند یا کسانی که آنتی کواگولان نمی‌توانند استفاده کنند.

چک anti-Xa بی فایده است و فقط در زنانی انجام می‌شود که وزن ۹۰< یا ۵۰> داشته باشند یا دچار نارسایی کلیه باشند در این صورت برای VTE میزان anti-Xa را m/ml۵/۰- ۲/۱ در ۳ ساعت بعد از تزریق تنظیم می‌کنیم. چک پلاکت هم لزومی ندارد. ولی اگر بیمار ابتدا UFH می‌گرفته و بعد به LMWH تغییر داده شده یا قبلاً سابقه تزریق UHF را داشته است، چون احتمال HIT بیشتر است پلاکت باید هر روز بین روزهای ۴ تا ۱۴ بعد از شروع LMWH یا تا زمانی که LMWH قطع شود چک گردد.

زنان باردار می‌توانند پس از اتمام دوره درمانی، باقیمانده دوران بارداری را با دوز پروفیلاکسی بگذرانند. لزومی به تنظیم دوز مجدد دارو بر طبق وزن گیری مادر باردار در طی حاملگی نیست. برای زنان باردار با VTE حاد توصیه می‌گردد. ضد انعقاد تا ۶ هفته بعد از زایمان ادامه یابد و حداقل ۳ ماه دوره درمانی را به اتمام رسانند.

سزارین مناسب تر از زایمان طبیعی است!

اغلب پزشکان شما را به انجام زایمان طبیعی تشویق می کنند. اما در این مورد سزارین توصیه می شود. برای کسانی که وقایع ترومبوز در نزدیک زایمان اتفاق افتاده و افراد پرخطری برای زایمان ناگهانی هستند از همان اول UFH شروع می‌شود که در صورت غافلگیر شدن بتوانیم از پروتامین سولفات استفاده کنیم. UFH زیر جلدی ۱۲ ساعت قبل و وریدی ۶ ساعت قبلا از اینداکشن با بی حسی موضعی قطع باید گردد.

۳ ساعت بعد از جراحی یا ۴ ساعت بعد از خارج کردن کاتتر اپیدورال دوز پروفیلاکسی انوکساپارین شروع می‌گردد و ۱۲ ساعت بعد بیمار روی دوز درمانی قرار می‌گیرد. چون ریسک خونریزی وجود دارد زخم‌ها باید درن داشته باشد و بطور مکرر از لحاظ خونریزی معاینه گردد. اگر زن باردار در حال دریافت دوز درمانی LMWH برای زایمان مراجعه کرد باید تا ۲۴ ساعت پس از دریافت آخرین دوز LMWH از بی حسی نوروآگزیال خوداری کرد.

لازم به ذکر است مصرف هر گونه قرص و دارویی که در رابطه با درمان ترومبوز معرفی شد، با نسخه پزشک مجاز بوده و باید تحت نظر ایشان مصرف گردد.

+

ناراحتی های گوارشی در بارداری

یکی از شایع ترین و شناخته شده ترین عارضه ها در دوران بارداری ریفلاکس اسید معده است.
طبق آمار در حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد از زنان در مرحله ای از بارداری خود، این مشکل راتجربه می کنند.
علت آن برگشت محتویات معده به مری است و باعث بروز علائم ناراحت کننده ای در فرد می شود.

عامل بیماری

فشار داخل مری، عضلاتی که مری از آن عبور کرده و به معده متصل شده است،
عضلاتی که دهانه تحتانی مری و معده را ساخته است چهار عامل برای این مشکل می باشند.

از آنجا که مری، لوله ای عضلانی است که دهان را به معده متصل می کند،
هرگاه بنا به عللی دهانه تحتانی مری، درست کار نکند، مواد غذایی اسیدی داخل معده وارد مری شده
و در نتیجه احساس سوزش سر دل یا ترش کردن در فرد به وجود می آید.

سوزش زیر جناق سینه، احساس برگشت مواد غذایی به داخل دهان،
درد قفسه سینه و سختی در بلع از دیگر علائم این بیماری محسوب می شود.

در زنان باردار، دو عامل دیگر به عوامل به وجود آورنده فوق افزوده می شود که شامل افزایش وزن زن در بارداری و فشار جنین به معده است.

افزایش وزن بخصوص افزایش محیط دور شکم باعث ایجاد فشار بر معده و دهانه تحتانی مری می شود.

از طرفی رشد جنین و افزایش سایز رحم نیز بر معده فشار وارد کرده و باعث خروج مواد غذایی از معده به مری می شود.

موارد تاثیرگذار

هورمون ها

استروژن و پروژسترون، دو هورمون زنانه هستند که در دوران حاملگی بیشتر ترشح می شوند
و وجود آنها برای ادامه بارداری ضروری است.
این دو هورمون باعث شل شدن عضلات رحم شده و اثرات جانبی مانند شل کردن عضله دریچه تحتانی مری
و کند کردن هضم غذا را نیز به همراه دارند که هر دو این عوامل باعث برگشت مواد از معده می شود.
بارداری چند قلو، سابقه بیماری زمینه ای ناراحتی معده، حالت تهوع و استفراغ شدید،
شغل های پر استرس و در نهایت هر عاملی که باعث افزایش ترشح هورمون ها در دوران بارداری شود،
ریفلاکس معده را در این دوران شدید تر خواهد کرد.

دارو ها

برخی از انواع دارو ها به دلیل افزایش میزان اسید معده باعث بروز علائمی مانند سوزش سر دل می شوند.
از این قبیل داروها می توان به مسکن هایی مانند ایبوپروفن و یا آنتی بیوتیک ها همراه با آسپرین
و حتی قرص آهن و اسید فولیک نیز اشاره کرد.
با توجه به این که مصرف قرص آهن در دوران بارداری ضروری است،
توصیه می شود قرص آهن پس از غذا همراه با یک لیوان آب میل شود
و تا دو ساعت پس از خوردن آن فرد نخوابد و حالت خوابیده نداشته باشد.

ورزش

انجام ورزش قبل از بارداری باعث تقویت عضلات و کاهش احتمالی بروز ریفلاکس معده می شود
در حالی که تمرینات ورزشی شدید که در آن سرپائین تر از بدن قرار می گیرد
و یا دراز نشست و برداشتن وزنه که باعث افزایش فشار در داخل شکم می شود، می تواند باعث تشدید ریفلاکس معده شود.
بنابراین توصیه می شود ازانجام حرکات ورزشی شدید در بارداری خودداری کرده و در انتخاب نوع ورزش، دقت بیشتری شود.

تهوع و استفراغ

برگشت محتویات معده به مری در دوران بارداری، طبیعی است به همین دلیل نیاز به درمان ندارد
و با رعایت مواردی می توان از آن پیشگیری کرده و یا آن را کاهش داد.
دکتر فرزانه نیک نفس، متخصص زنان، یکی دیگر از علل وقوع سوزش معده را در بارداری التهاب قسمت انتهایی مری
در اثر تماس آن با اسیدمعده می داند و می گوید: تهوع و استفراغ که از عوارض شایع نیمه اول دوران بارداری است،
باعث برگشت محتویات معده می شود که در این صورت ممکن است اسید معده،
لایه های سطحی مخاط مری را از بین برده و باعث زخم شود.
در بسیاری از زنان نیز اختلال در پاکسازی محتویات پس زده شده معده از مری نیز در ایجاد این آسیب نقش دارد.

روحیه

ریفلاکس معده در افرادی که از افسردگی رنج می برند، بیشتر دیده می شود،
ولی در زنانی که مشغول کار و فعالیت هستند و روحیه خوبی نیز دارند کمتر بروز پیدا می کند.
زیرا این دسته از زنان در صورت ابتلا نیز اشتیاق بیشتری برای برطرف کردن آن از خود نشان می دهند.

اصلاح رژیم و الگوی تغذیه

نوع غذای مصرفی در بروز و تشدید این بیماری نقش بسزایی دارد.
ضروری است زنان به محض احساس ترش کردن معده، وجود ماده تلخی در دهان و سوزش سردل
که به دنبال خوردن غذاهای پر چرب و حجیم به وجود می آید، نسبت به درمان این بیماری و پیشگیری از آن اقدام کنند.

+

در دوران بارداری از کجا بفهمیم که کودکمان مبتلا به تالاسمی هست یا خیر؟

تالاسمی یک بیماری ژنتیکی و ارثی است که توسط ژن مغلوب منتقل می‌شود. این یعنی کودک شما خودبه‌خود، این بیماری را به ارث نمی‌برد. اگر فقط شما یا همسرتان، ناقل تالاسمی باشید، کودک شما ۵۰ درصد شانس دریافت ژن معیوب و انتقال آن به نسل بعدی را دارد. اما اگر هردو شما ناقل ژن معیوب باشید، کودک شما: – ۷۵ درصد، شانس این را دارد که یا ناقل ژن معیوب باشد یا به این بیماری مبتلا شود. – ۵۰ درصد شانس این را دارد که فقط ناقل ژن معیوب باشد. – ۲۵ درصد، شانس ابتلا به نوع شدید این بیماری یعنی تالاسمی ماژور را دارد. اگر هم شما و هم همسرتان مبتلا به تالاسمی باشید، به کمک یکی از روش‌های زیر می‌توانید اطمینان پیدا کنید که کودکتان به این بیماری مبتلا شده است یا خیر: – نمونه‌برداری از پرزهای جفتی: در این روش، در هفته ۱۱ تا ۱۴ بارداری، به کمک یک وسیله مخصوص و از طریق واژن، نمونه کوچکی از جفت گرفته می‌شود تا DNA مورد بررسی قرار بگیرد. – آمنیوسنتز: در این روش در هفته ۱۵ بارداری به بعد، مقداری از مایع آمنیوتیک اطراف جنین برای آزمایش و بررسی گرفته می‌شود. – نمونه خون جنین: در این روش، بین هفته‌های ۱۸ تا ۲۱، مقداری خون از بند ناف جنین گرفته می‌شود تا DNA بررسی شود. گاهی اوقات اگر نتایج آزمایشات نشان بدهد که کودک مبتلا به تالاسمی ماژور است و شانس کمی برای زنده ماندن دارد، پزشک اجازه سقط قانونی را به پدر و مادر می‌دهد. زیرا متأسفانه کودکانی که با تالاسمی ماژور متولد، می‌شوند، حتی اگر تحت شرایط درمانی بالایی قرار بگیرند، کیفیت زندگی بسیار پایینی خواهند داشت. به همین خاطر، هرچه زودتر این مسئله تشخیص داده شود، هم برای خودتان بهتر است هم جنین.

+

تیروئید و بارداری/ مرتب آزمایش دهید!

حتی پیش از بارداری هم ابتلا به تیروئید می‌تواند توانایی بارداری را از زن بگیرد و یا منجر به سقط در بارداری شود. خوشبختانه اکثر مشکلات تیروئید که بر قدرت باروری تأثیر می‌گذارند، به راحتی قابل درمان هستند. تنها مشکل تشخیص تیروئید زمانی است که یک خانم باردار با مشکلاتی از قبیل خستگی، یبوست و عدم تحمل گرما به پزشک مراجعه می‌کند و این در حالی است که این علایم می‌توانند اثرات ناخوشایند بارداری باشند. اگرچه، تشخیص مشکل تیروئید بسیار مهم است، اما لازم است کسانی که پیش از بارداری تیروئید آن‌ها تشخیص داده شده است، اگر قصد بارداری دارند، حتما پیش از بارداری آزمایش تیروئید انجام بدهند. هورمون تیروئید برای رشد طبیعی مغز ضروری است. در اوایل بارداری، جنین هورمون رشد خود را از تیروئید مادر می‌گیرد. با گذشت زمان غده تیروئید جنین رشد کرده و خودش هورمون رشد تولید می‌کند. برای تولید هورمون رشد، غده تیروئید به مقدار مشخصی ماده معدنی ید نیاز دارد. بهترین روش برای تأمین ید مورد نیاز جنین، مصرف مکمل دارویی حاوی ید پیش از بارداری است. ناهنجاری تیروئید و سقط خانمی که مشکل کم‌کاری تروئید او بدون درمان باقی مانده باشد، در معرض خطر سقط جنین در سه ماه نخست بارداری قرار دارد. همچنین خانمی که دچار پرکاری تیروئید درمان نشده است، حتی اگر بیماری او ملایم باشد، در معرض خطر سقط جنین قرار دارد. چه کسی باید آزمایش شود؟ علی‌رغم تأثیر مشکل تیروئید بر مادر و کودک، اما انجام آزمایش تیروئید برای همه افراد، موضوعی قابل بحث است. پزشکان توصیه می‌کنند که تمامی زنانی که زمینه ابتلا به تیروئید را دارند و یا علایمی مانند آن را تجربه می‌کنند، تحت آزمایش تیروئید یا TSH قرار بگیرند. هر خانمی که این فاکتور خطرها را داشته باشد، باید پزشک و پرستار خود را در جریان قرار بدهد. به طور ایده‌آل، هر خانمی که قصد دارد باردار شود یا به تازگی متوجه بارداری خود شده است، باید این آزمایش را انجام دهد. کم‌کاری تیروئید و بارداری زمانی که خانمی باردار است، بدن او به میزان کافی هورمون رشد نیاز دارد تا هم جنین در حال رشد را حمایت کند و هم پاسخگوی افزایش سوخت و ساز بدن خود او باشد. اگر شخصی به تیروئید لنفوسیتی مزمن (هاشیماتو) یا کم‌کاری تیروئید مبتلا باشد، ممکن است دچار کاهش بیشتر هورمون رشد شود. بنابراین خانمی که به کم‌کاری‌ تیروئید خفیف مبتلا است و هیچ علامتی ندارد، ممکن است ناگهان پس از بارداری، با علایم کم‌کاری شدید روبه‌رو شود. بنابراین زنانی که با کم‌کاری تیروئید خفیف در دوران قبل از بارداری روبه‌رو هستند و هیچ درمانی انجام نداده‌اند، در دوران بارداری با شرایط پیچیده‌تری برای درمان روبه‌رو می‌شوند. از آنجایی که ممکن است برخی از علایم و نشانه‌های کم‌کاری تیروئید، همانند علایم اولیه بارداری باشد، باید نسبت به آزمایش تیروئید اهمیت دهید. روش درمانی داروی هورمون تیروئید، به صورت چشمگیری می‌تواند در کاهش خطر بروز پیچیدگی‌های بارداری مانند تولد نوزاد نارس، پره‌اکلامپسی، سقط جنین، خونریزی پس از زایمان، کم‌خونی و جدا شدن زودرس جفت مؤثر باشد. خانمی که تحت درمان کم‌کاری تیروئید قرار دارد، باید به محض مطلع شدن از بارداری خود، آزمایش تیروئید انجام دهد تا اگر نیاز هست دوز داروهای او تنظیم شود. یک یا دو هفته پس از تنظیم دوز دارو نیز دوباره باید سطح TSHخون چک شود. اگرچه سطح هورمون رشد به صورت خودبه‌خود در دوران بارداری افزایش می‌یابد اما، معمولا در اواسط بارداری، افت پیدا می‌کند. هدف این است که سطح TSH خون در طول بارداری متعادل بماند بنابراین در دوره‌های منظم این مقدار باید چک شود و دوز دارو متناسب با آن تنظیم شود. به طور کلی تفاوت زیادی بین درمان کم‌کاری تیروئید در دوران بارداری و غیر از آن وجود ندارد. تجویز داروی لووتیروکسین سدیم در دوران بارداری بلامانع است و دوز آن باید متناسب با میزان هورمون تیروئید تنظیم شود. زمانی که سطح هورمون در خون ثابت شود، پزشک هر ۶ هفته آزمایش تیروئید از شما می‌‌گیرد. پرکاری تیروئید و بارداری تشخیص بیماری پرکاری تیروئید در دوران بارداری کار آسانی نیست زیرا علایم مشترک زیادی بین بارداری و پرکاری تیروئید وجود دارد. ولی با این حال، باید پزشکتان را در جریان هرگونه علامت یا مسئله‌ای را که تجربه می‌کنید، قرار دهید. برای مثال تپش قلب یا تنگی نفس ناگهانی، هردو از علایم پرکاری تیروئید هستند در حالی که بروز آن‌ها در دوران بارداری طبیعی است. معمولا پرکاری تیروئید خفیف، نیازی به درمان ندارد و فقط کافی است به صورت مرتب میزان پیشرفت بیماری مورد بررسی قرار بگیرد. درمان پرکاری تیروئید برای زنان باردار محدود است. داروی رادیواکتیو-یُد که معمولا برای درمان بیماری گریوز مورد استفاده قرار می‌گیرد، نمی‌تواند در دوران بارداری مصرف شود زیرا به راحتی از طریق جفت به جنین منتقل شده و بر روی غده تیروئید او تأثیر می‌گذارد درنتیجه باعث بروز کم‌کاری تیروئید در جنین می‌شود. به همین خاطر هدف از درمان پرکاری تیروئید در این دوران، استفاده از کمترین دوز داروی ضد تیروئید است تا آسیبی به جنین وارد نشود. زمانی که سطح TSH خون به حد نرمال رسید، دوز دارو را پایین می‌آورند. پرکاری تیروئید اگر درمان نشده باقی بماند، می‌تواند منجر به مرده‌زایی، تولد نوزاد نارس یا کم وزن و یا تاکیکاردی در جنین شود. حتی نوع خفیف این بیماری نیز می‌تواند باعث سقط در سه ماهه اول بارداری، مشکل قلبی مادرزادی در نوزاد، پره‌اکلامپسى و کم‌خونی شود.
منبع+

حقایقی درباره فشار خون در بارداری/ به مراقبت بیشتری نیاز دارید!

فشار خون بالا و بارداری، لزوما ترکیب خطرناکی نیستند اما باید مراقب باشید. فشار خون بالا در دوران بارداری، چه به آن مبتلا بوده باشید و چه در دوران بارداری به آن مبتلا شوید، به مراقبت ویژه‌ای احتیاج دارد. در اینجا به برخی از نکاتی که لازم است درباره فشار خون در بارداری بدانید اشاره می‌کنیم. انواع فشار خون به طور کلی فشار خون بالا می‌تواند در هر زمانی بروز پیدا کند: – فشار خون بارداری. زنانی که دچار فشار خون بارداری می‌شوند، فشار خون آن‌ها از هفته بیستم بارداری بالا می‌رود. با این که هیچ پروتئین اضافی در ادرار آن‌ها وجود ندارد و دلیل دیگری هم دال بر آسیب دیدن عضوی از بدن نیست، خیلی از زنان باردار ممکن است به تدریج مبتلا به پره‌اکلامپسی شوند. – فشار خون مزمن. این نوع فشار خون، از قبل از بارداری وجود دارد یا از هفته بیستم بارداری به بعد بروز پیدا می‌کند. اما از آنجایی که فشار خون بالا معمولا هیچ علایمی ندارد، ممکن است تشخیص آن به هنگام شروع، کار سختی باشد. – فشار خون مزمن به همراه پره‌اکلامپسی شدید. این شرایط زمانی رخ می‌دهد که زن باردار از قبل، فشار خون بالایی دارد و در دوران بارداری هم دچار پره‌اکلامپسی شدید می‌شود. در این شرایط، در ادرار مادر پروتئین دیده می‌شود و به مشکلات پیچیده بارداری دچار می‌شود. – پره‌اکلامپسی. گاهی اوقات فشار خون مزمن یا فشار خون بارداری، می‌تواند منجر به پره‌اکلامپسی شود. پره‌اکلامپسی، شراطی پیچیده‌ای در بارداری است که علایم آن افزایش فشار خون و آسیب به بخش دیگری از بدن است که معمولا پس از هفته بیستم بروز پیدا می‌کند. این مشکل اگر درمان نشده باقی بماند، می‌تواند باعث بروز مشکلات جدی برای مادر و جنین شود. در گذشته، پره‌اکلامپسى، فقط زمانی تشخیص داده می‌شد که فشار خون مادر بالا بود و یا پروتئین در ادرار او یافت می‌شد. اما امروزه متخصصان دریافته‌اند که این امکان وجود دارد که بدون وجود پروتئین در ادرار، مادر دچار پره‌اکلامپسی شود. چرا فشار خون بالا در بارداری مشکل‌ساز می‌شود؟ پرفشاری خون در بارداری، می‌تواند مادر و جنین را در معرض خطرات زیادی قرار بدهد: – کاهش خون‌رسانی به جفت. اگر به جفت خون کافی نرسد، اکسیژن و مواد مغذی کمتری هم به او خواهد رسید. در این صورت، رشد جنین با مشکل مواجه می‌شود و ممکن است زایمان زودرس رخ دهد. از طرفی احتمال تولد نوزاد نارس وجود دارد که او را با مشکلات تنفسی روبه‌رو می‌کند. – جدا شدن زودرس جفت. پره‌اکلامپسی خطر جدا شدن جفت از دیواره رحم پیش از زایمان را افزایش می‌دهد. جدا شدن شدید جفت می‌تواند باعث خونریزی فراوان شود و به جفت آسیب برساند. که این مسئله می‌تواند جان مادر و کودک را به خطر بیاندازد. – زایمان زودرس. گاهی اوقات، ممکن است نیازه به زایمان زودرس باشد تا جان مادر یا کودک به خطر نیفتد. – بیماری‌های قلبی-عروقی در آینده. ابتلا به پره‌اکلامپسی، خطر بروز بیماری‌های قلبی-عروقی را در آینده بیشتر می‌کند. در صورتی که بیش از یک بار به پره‌اکلامپسی دچار شده باشید یا سابقه تولد نوزاد نارس داشته‌ باشید، این خطر بیشتر می‌شود. به منظور کاهش خطر بروز بیماری‌های قلبی-عروقی، سعی کنید پس از زایمان، خودتان را به وزن ایده‌آل برسانید و در این وزن بمانید، انواع زیادی میوه و سبزیجات مصرف کنید، به طور مرتب ورزش کنید و سیگار نکشید. چه مواردی لازم است درباره پره‌اکلامپسی بدانیم؟ گاهی اوقات، پره‌اکلامپسی بدون هیچ علامتی ظاهر می‌شود. فشار خون ممکن است به صورت تدریجی بالا برود و اما معمولا نشانه‌ای دارد. کنترل فشار خون، یکی از بخش‌های مهم در مراقبت‌های دوران بارداری است زیرا اولین نشانه بروز پره‌اکلامپسی، افزایش فشار خون است. فشار خون بالاتر از ۱۴ روی ۹ ، غیر طبیعی است. علایم دیگر پره‌اکلامپسی عبارت هستند از: – وجود پروتئین اضافی در ادرار و یا علایم مشکلات کلیوی – سردردهای شدید – تغییر در قدرت بینایی مانند از دست دادن موقت بینایی، تاری دید و حساسیت به نور – درد قسمت فوقانی شکم، معمولا زیر قفسه سینه و در سمت راست – حالت تهوع و استفراغ – کاهش حجم خروجی ادرار – کاهش سطح پلاکت خون – نقص در عملکرد کبد – تنگی نفس و تجمع مایعات در ریه اضافه وزن ناگهانی و تورم بیش از اندازه به ویژه در صورت و دست‌ها می‌تواند نشانه پره‌اکلامپسی باشد. البته تورم به طور معمول در بسیاری از بارداری‌ها رخ می‌دهد بنابراین این نشانه دلیل قابل اعتمادی برای تشخیص پره اکلامپسی نیست. آیا می‌توان در دوران بارداری داروی فشار خون مصرف کرد؟ هر نوع دارویی که در دوران بارداری مصرف کنید می‌تواند بر روی جنین اثر بگذارد. اگرچه مصرف برخی از داروهای پایین آورنده فشار خون در بارداری مشکلی ایجاد نمی‌کند اما برخی از داروها هستند که مصرف آن‌ها در دوران بارداری ممنوع است. اما درمان بسیار مهم است زیرا اثرات حمله قلبی، مغزی و دیگر بیماری‌های ناشی از فشار خون بالا در دوران بارداری جبران ناپذیر است. اگر به منظور کنترل فشار خون در دوران بارداری به دارو احتیاج داشته باشید، پزشک شما موظف است مناسب‌ترین دارو را برای شما تجویز کند. شما نیز موظف هستید فقط دوز تجویز شده را مصرف کنید نه بیشتر و نه کمتر. هرگز خودسرانه دوز دارو را تغییر ندهید.

+

چیزهایی که قبل از بارداری باید بدانیم؟

تصمیم گیری برای باردار شدن اغلب بسیار هیجان انگیز است. اما بعد از یک دوره نا امیده کننده، اضطراب به سراغ شما می آید. اگر شما نیز جزو افرادی هستید که قصد بارداری دارند، به خاطر داشته باشید که برای یک زوج باروری که به خوبی رابطه جنسی شش ماهه داشته اند شانس بارداری در هر ماه ۲۵ درصد است. به همین خاطر باردار شدن ممکن است کمی زمانبر باشد و این موضوع طبیعی است. در این مقاله مواردی را بیان می کنیم که بیشتر خانم ها آرزو می کنند قبل از آغاز بارداری آن ها را می دانستند. پس همراه ما باشید.
هرگز از گوگل استفاده کنید. سعی کنید سوالات خود را از پزشک متخصص بپرسید:

یکی از خانم ها در این باره می گوید: من احساس نامشخصی در مورد استفاده از اینترنت در این دوران داشتم. از یک سو استفاده از اینترنت به من کمک می کرد با خانم های دیگری که شرایط مرا دارند ارتباط برقرار کنم و از توصیه هایشان بهره مند شوم. از سوی دیگر؛ استفاده از اینترنت منبع اضطراب برای من بود. همانطور که می دانید اینترنت پر از توصیه های افرادی است که در واقع هیچ اطلاعی در مورد موضوع ندارند. آرزو می کنم همان روزهای اول دست از جستجوی اینترنتی بر می داشتم و با یک متخصص مشورت می کردم. کاش سوالاتی که در ذهن داشتم را با یک پزشک در میان می گذاشتم. اینکار مانع از استرس زیاد می شد و به من کمک می کرد شرایط خود را به خوبی مدیریت نمایم. اگر سوالی در مورد بارداری دارید حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید.
زمان تخمک گذاری را به خوبی بشناسید:

یکی از خانم ها در این باره چنین توضیح می دهد: ای کاش در مورد نحوه تخمک گذاری اطلاع بیشتری داشتم. خانم های دیگر به من می گفتند که تخمک گذاری دو هفته پس از قاعدگی رخ می دهد. اما این موضوع همیشه صحیح نیست. من یاد گرفتم که مهم ترین نشانه برای تخمک گذاری، مخاط دهانه رحم است. من سه هفته بعد از قاعدگی شاهد تخمک گذاری بودم.
در مورد آن صحبت کنید و خود را درمان نمایید:

یکی از خانم ها در این باره می گوید: من سال ها چالش باردار نشدن خود را از همه پنهان می کردم. اینکار باعث شد از جمع افراد جدا شوم و احساس تنهایی نمایم. سعی کردم با دوستان خود که حتی فرزندی داشتند صحبت کنم. در نهایت به این نتیجه رسیدم که می توانم با مشکلات موجود مبارزه کنم. مراقبت کردن از خودتان بسیار مهم است. هر کاری که شما برای کاهش استرس خود انجام می دهید می تواند بسیار مفید باشد. سعی کنید مشکلات خود را با یک متخصص در میان بگذارید و از مشورت های او بهره مند شوید. از خانه بیرون بیایید و با افراد تعامل داشته باشید.
خودتان را سرزنش نکنید و با سایر افراد مقایسه نکنید:

یکی از خانم ها در این باره چنین توضیح می دهد: باردار شدن یک فرایند است. اجازه ندهید این فرایند به زندگی معمولی تان آسیب وارد کند. خودتان را سرزنش نکنید. خدا نمی خواهد شما را با باردار نشدن تنبیه کند. این نیز بخشی از زندگی است. خودتان را با سایر افراد مقایسه نکنید. اگرچه این شرایط کمی دشوار است اما هر فردی مشکل خاص خود را دارد. پس به دنبال درمان مشکل خود باشید.
داشتن عادت ماهیانه منظم پس از قطع داروهای ضد بارداری به زمان نیاز خواهد داشت:

یکی از خانم ها در این باره می گوید: دوست دارم به افراد بگویم که بعد از قطع مصرف داروهای ضد بارداری، بازگشت عادت ماهیانه به زمان نیاز دارد. این مدت برای من حدود نه ماه بود. بعد از یکسال توانستم عادت ماهیانه خود را داشته باشم اما این فرآیند هنوز هم برای من نامنظم است. سعی کنید با پزشک صحبت کنید و از توصیه های او کمک بگیرید.
گزینه های خود را به خاطر داشته باشید:

یکی از خانم ها در این باره چنین توضیح می دهد: گزینه های خود را فراموش نکنید. اگر نتوانستید باردار شوید می توانید فردی را به فرزندی قبول کنید. این یک انتخاب فردی است. سعی کنید بهترین گزینه های موجود را در نظر بگیرید.
اگر نتوانستید باردار شوید، بقیه زندگی را نادیده نگیرید:

یکی از خانم ها در این باره چنین می گوید: اگر بخواهیم صادق باشیم، درمان های باروری می تواند کل زندگی شما را تحت تاثیر خود قرار دهد. زندگی ما تحت تاثیر ناباروی بوده است. این کار بایدها و نبایدهای زندگی را تحت تاثیر خود قرار می دهد. هر کاری که در این مسیر انجام می دهید می تواند بر روی کل زندگی شما تاثیر بگذارد. ای کاش قبلا رویکرد متفاوتی اتخاذ می کردم. من دوستانم را فراموش کردم. به همسرم توجه نمی کردم. با خانواده ارتباط خوبی نداشتم. به خاطر داشته باشید که هر کاری در این مسیر انجام می دهید موقتی است. در حال زندگی کنید و اجازه ندهید ناباروی زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. زندگی را نادیده نگیرید. به گزینه های دیگر نیز فکر کنید.

منبع