آرشیو برچسب ها:

10 نشانه دستگاه گوارش ناسالم

مری، روده ها، دهان و معده اجزا تشکیل دهنده دستگاه گوارش هستند. وظایف اصلی دستگاه گوارش پردازش غذا، جذب مواد مغذی، تنظیم سیستم ایمنی، و ایجاد تعادل در ترکیب باکتری های دستگاه گوارش است.
به نقل از “پاور آو پازیتیویتی”، پژوهش های طولانی مدت مشکلات دستگاه گوارش مانند سندرم روده نشت پذیر را با تعدادی از مشکلات سلامت، از آلرژی ها تا آرتریت روماتوئید، پیوند داده اند. امروزه، بیشتر کارشناسان در جامعه پزشکی این موضوع را تایید می کنند که عملکرد درست دستگاه گوارش تاثیر قابل توجهی بر سلامت کلی و بهزیستی انسان دارد. این اجماع کلی به درک کامل‌تر از سیستم میکروبی انسان یا میکروبیوم منجر شده است.

میکروب ها در جوامع تعامل دارند و به محیط زیست اطراف خود واکنش نشان می دهند. همانند ارگانیسم های ساکن زیست بوم های کره زمین، جمعیت های میکروبی ما با تغییرات محیط زیست خود تغییر می کنند و دستکاری این تعاملات ممکن است به پزشکان در درک و مدیریت بیماری ها کمک کند.

دستگاه گوارش ما حاوی مقدار نامتناسبی از میکروب ها است و آنها برای مبارزه با عوامل بیماری‌زا مانند باکتری ها و ویروس ها ضروری هستند. بر همین اساس، حفظ سلامت دستگاه گوارش یکی از بهترین روش ها برای حفظ سلامت ذهن و جسم است. در ادامه با برخی از نشانه های دستگاه گوارش ناسالم بیشتر آشنا می شویم.

احساس اضطراب، افسردگی یا غم

شاید در نگاه نخست پیوند بین دستگاه گوارش و احساسات عجیب به نظر برسد. اما آیا می دانستید که 70 درصد از سروتونین بدن شما در دستگاه گوارش یافت می شود؟ سطوح پایین سروتونین با خلق و خوی ناپایدار، افسردگی، و عملکردهای فیزیولوژیکی مانند گوارش، خوردن و خوابیدن پیوند خورده است.

هوس فراوان برای غذاهای سرشار از قند

لپتین و گرلین پروتئین هایی هستند که عملکردی مشابه با هورمون هایی دارند که اشتها را تثبیت می کنند و باکتری های دستگاه گوارش مقدار قابل توجهی از آنها را ترشح می کنند. این پروتئین ها بر هوس های غذایی ما تاثیرگذار هستند. بر همین اساس، اگر علاقه عجیبی به مصرف مواد غذایی حاوی قند فراوان دارید، باکتری ها با این نوع ماده ناسالم سازگار شده اند. در نتیجه، دستگاه گوارش شما دوز قند روزانه خود را طلب می کند. اصلاح مشکلات دستگاه گوارش می تواند باکتری هایی که موجب هوس های قندی می شوند را محدود سازد.

پیش دیابت یا دیابت

در مطالعه ای که در نشریه Endocrinology Connections منتشر شد، سه دانشمند روس ارتباط بین میکروب های روده بزرگ و ابتلا و پتانسیل ابتلا به دیابت نوع 2 را نشان دادند.

برخی باکتری های دستگاه گوارش یک واکنش ایمنی را تحریک می کنند که موجب التهاب در تمام بدن، از جمله کبد و سلول های چربی می شود، که می تواند بر سوخت و ساز کلی و حساسیت کبد تاثیرگذار باشد.

مشکلات پوستی

راش های پوستی و بیماری پوستی مزمن اگزما ممکن است نشان دهنده مشکلی در دستگاه گوارش، به ویژه عدم تعادل در باکتری های خوب باشند. سندرم روده نشت پذیر، بیماری که غذاهای اضافی به جای گوارش در روده از آن خارج می شوند، می تواند موجب شکل گیری التهاب در بدن و سرکوب سیستم ایمنی شود.

التهاب روی سطح پوست هر چه بیشتر آشکار می شود.

ناراحتی های گوارشی

مشکلات دستگاه گوارش حاد مانند نفخ، اسهال، و تولید گاز می توانند نشان دهنده عدم تعادل در باکتری های دستگاه گوارش باشند. اجابت مزاج نامنظم یا تولید بیش از اندازه گاز ممکن است نشان دهنده سطوح پایین اسید معده باشند که بر توانایی تجزیه مواد غذایی تاثیرگذار است.

بیماری خودایمنی یا سرکوب ایمنی

سندرم روده نشت پذیر و عدم تحمل گلوتن اغلب به عنوان کاتالیزوری برای بیماری های خودایمنی عمل می کنند. مشکلات دستگاه گوارش می توانند به بیماری های حاد و مزمن منجر شوند.

به گفته دکتر آلسیو فاسانو، زیست شناس مخاطی، شواهدی در حال رشد وجود دارند که نشان می دهند افزایش نفوذپذیری روده نقشی بیماری‌زا در بیماری های مختلف خود ایمنی از جمله بیماری سلیاک و دیابت نوع 1 دارد.

آلرژی های غذایی یا حساسیت غذایی افزایش یافته

نمونه های عدم تحمل غذایی (به عنوان مثال، عدم تحمل لاکتوز) تقریبا همیشه محصول جانبی سندرم روده نشت پذیر هستند. فرد مبتلا به سندرم روده نشت پذیر توانایی گوارش کامل غذا را ندارد. در همین راستا، غذا به جای آن که در روده باقی بماند و گوارش شود، وارد جریان خون می شود. هنگامی که غذا از روده فرار می کند، بدن آن را به عنوان یک عامل تهدیدکننده در نظر می گیرد و واکنش ایمنی را آغاز می کند. ابتلا یا وخیم‌تر شدن آلرژی های غذایی و حساسیت ناگهانی به برخی مواد غذایی خاص ممکن است نشان دهنده مشکلی در دستگاه گوارش باشند.

بوی بد دهان

عدم تعادل میکروبی در روده می تواند به بخش های دیگر بدن از جمله دهان منتقل شود، که در این شرایط بوی بد دهان یا نفس بدبو شکل می گیرد. عدم تعادل یا نوسانات در جمیعت میکروبی دستگاه گوارش، بدن را بیش از پیش مستعد ابتلا به بیماری هایی می کند که نفس بدبو را موجب می شود، که از آن جمله می توان به بیماری کلیوی یا دیابت اشاره کرد.

مشکلات خواب یا بی خوابی

دشواری در به خواب رفتن و بی خوابی نشان دهنده برخی عدم تعادل های شیمیایی در مغز هستند. همان گونه که پیش‌تر اشاره شد، دستگاه گوارش ما حفظ و تنظیم سروتونین را انجام می دهد که یک انتقال دهنده عصبی ضروری برای تحریک و تنظیم الگوهای خواب است. هنگامی که سطوح سروتونین نامتعادل یا کم است این شرایط می تواند به بی خوابی یا دشواری در به خواب رفتن منجر شود.

نوسانات وزن

برخی باکتری های دستگاه گوارش کاهش وزن را تحریک می کنند که از نوع خوب نیست. به عنوان مثال، مقادیر بیش از حد میکروب ها در روده کوچک می تواند در جذب چربی، مواد معدنی و ویتامین ها اختلال ایجاد کند.

در مقابل، برخی باکتری های دستگاه گوارش افزایش وزن را از طریق دریافت کالری بیشتر از غذا موجب می شوند. تجربه تغییرات غیر قابل توضیح وزن برای فردی که مشکل دستگاه گوارش دارد، چندان غیر معمول نیست.

منبع

دسته‌بندی نشده

دلایل غش کردن چیست؟

بسیاری از ما در طول زندگی شاهد از حال رفتن یا به اصطلاح غش کردن اطرافیان و نزدیکان خود بوده‌ایم،با دلگرم همراه باشید تا با علت ها غش کردن آشنا شوید.

بسیاری از ما در طول زندگی شاهد از حال رفتن یا به اصطلاح غش کردن اطرافیان و نزدیکان خود بوده یا در بسیاری از مواقع در فیلم ها و سریال های تلویزیونی افرادی را که در اثر شنیدن یک خبر ناخوشایند مدت کوتاهی به این حالت دچار می شوند، دیده ایم.

غش کردن را بیهوش شدن و از دست دادن موقت هوشیاری به طور ناگهانی و بـرای مدتی کوتاه در نتیجه نرسیدن خون کافی به مغز تعریف می کنند. هنگامی که جریان خون به مغز کم شود به این دلیل که مغز کنترل خود را روی اعضای بدن از دست می دهد، قدرت و هوشیاری کم یا از بین رفته و فرد غش می کند. اگر غش کردن با یک مشکل جدی پزشکی همراه نباشد این عارضه معمولا بعد از چند ثانیه یا چند دقیقه برطرف شده و فرد دوباره هوشیار می شود.

افراد زمانی غش می‌کنند یا از حال می‌روند که خون‌‌رسانی به مغز آنها بیش از حد کاهش می‌یابد. فردی که در حال غش کردن است ابتدا دچار رنگ‌پریدگی می‌شود زیرا خون بسیار کمی به پوست‌اش می‌رسد و سپس به طور موقت هوشیاری خود را از دست می‌دهد.

معمولا در عرض یک دقیقه دراز کشیدن، جریان خون فرد به حالت قبلی بازگشته و او هوشیاری خود را باز می‌یابد. حملات غش ممکن است هیچ اهمیت پزشکی نداشته یا علامتی از یک اختلال جدی باشد. چند اختلال پزشکی، از جمله بی‌نظمی‌های مرگ‌بار قلبی و سرفه‌های ناگهانی و شدید می‌توانند موجب غش و از حال رفتن فرد شوند. برخی افراد هم وقتی خیلی خسته می‌شوند، خبرهای ناراحت کننده می‌شنوند یا چیز ناخوشایندی می‌بینند، از حال می‌روند.

در این وضعیت، ضربان قلب کند شده و فشار خون دچار افت ناگهانی می‌شود. مهم نیست چه اندازه پیش پا افتاده به نظر می‌آید بی‌هوشی را باید مثل یک فوریت پزشکی تحت درمان قرار داد تا وقتی که نشانه‌ها بر طرف شده و علت آن مشخص شود.

علایم غش کردن

آشنایی با نشانه های غش کردن، بسیار مهم است زیرا عدم اطلاع از علائم این عارضه می تواند سبب به خطرانداختن جان فرد شود. دکتر صدرالاسلامی با بیان این که فردی که در حال غش کردن است به دلیل رسیدن خون کمتری به پوست ابتدا دچار رنگ پریدگی شده و سپس هوشیاری خود را از دست می دهد، می افزاید: احساس سبک شدن سر بـه طور ناگهانی، ضعف عمومی، تاری دید ناگهانی و احساس صدایی مثل سوت در گوش، تهوع و استفراغ، رنگ پریدگی و تعریق، گزگز دست و پا، نبض ضعیف، تنفس سطحی و افت فشار خون و در نهایت از دست دادن تعادل، سقوط و بیهوش شدن از علایم شایع غش هستند.

علل غش کردن چیست؟

شایع‌ترین علت غش، بروز شوک عروقی است.

متخصص مغز و اعصاب می‌گوید:

غش می‌تواند در یک فرد کاملاً سالم در اثر یک عکس‌العمل عاطفی نظیر شنیدن خبری ناراحت‌کننده یا حتی خوب، دیدن صحنه‌ای ناخوشایند (شوک هیجانی)، درد شدید، ترس و استرس، خستگی مفرط، ایستادن طولانی، گرما، برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده، سوءتغذیه، کم‌خونی، فقدان هوای تازه یا حتی مصرف داروهای غیرمجاز روان‌گردان باشد.

این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان توضیح می‌دهد:

حملات غش همچنین ممکن است متعاقب یک سری بیماری‌های قلبی ـ عروقی، علل عصبی، افت قند خون و همچنین شل شدن ناگهانی عروق بدن در اثر محرک‌های داخلی یا خارجی نظیر سنکوپ سینوس کاروتید، سنکوپ دفع ادرار، سنکوپ عصبی و قلبی و همچنین کاهش حجم خون به دلیل خون‌ریزی، اسهال و استفراغ شدید نیز دیده شود.

نحوه برخورد کردن با بیماری که غش کرده است:

هرچند این عارضه در اغلب موارد ممکن است دارای اهمیت پزشکی نبوده، اما در مواردی می تواند نشان از یک بیماری جدی در فرد نیز باشد. دکتر صدرالاسلامی با بیان این که معمولا در عرض یک دقیقه درازکشیدن، جریان خون فرد غش کرده به حالت قبلی بازگشته و هوشیاری دوباره باز خواهد گشت، می گوید:

بایستی بیمار در وضعیت درازکش قرار گرفته و پاها بالاتر از سر قرار گیرد تا جریان خون به سمت مغز برقرار شود. در صورتی که امکان دراز کشیدن نباشد می توان سر بیمار را در حالت نشسته وسط دو زانو قرار داد.
وی می افزاید:

می توان با پاشیدن کمی آب سرد به صورت بیمار یا واردکردن محرکی به او باعث انقباض دوباره عروق بدن فرد و برگشت به حالت هوشیاری شد، اما اگر فرد به محرک ها پاسخ نداد ارزیابی علائم حیاتی (نبض و تنفس) و در صورت لزوم اقدامات اولیه چون احیای قلبی و ریوی تا رساندن بیمار به مراکز درمانی ضروری است.

فرق غش و تشنج

شاید بپرسید تفاوت غش با تشنج چیست و چه طورآنها را از همدیگر تشخیص دهیم؟

به طور طبیعی، سلو‌ل‌های مغزی، دشارژهای الکتریکی هماهنگ و منظمی ایجاد می‌کنند اما وقتی این دشارژها (تخلیه بار الکتریکی) نامنظم شده و سازمان‌دهی خود را از دست بدهند تشنج رخ می‌دهد. تشنج بزرگ‌ (گراندمال) که به آن حمله هم می‌گویند، حالتی غیرارادی از انقباض و شل شدن متفاوت عضلات، همراه با از دست دادن هوشیاری است.

تشنج‌های ناشی از بیماری‌ صرع، رایج‌ترین نوع تشنج هستند اما چند نوع اختلال دیگر هم می‌توانند باعث تشنج شوند:

نارسایی کلیه، مننژیت (التهاب پرده‌های مغز) ، انتشار مسمومیت در خون (توکسمی) بارداری، صدمات سر، ترک ناگهانی برخی از داروها مثل دیازپام و …

طرز برخورد با تشنج

وقتی در کنار فردی هستید که دچار تشنج شده اقدامات زیر را انجام دهید:• نگذارید شخص به خودش آسیب‌ برساند:

اگر فرد دچار استفراغ شد، سر او را به یک طرف بچرخانید، به طوری که مواد استفراغ شده از دهان‌اش خارج و وارد نای یا ریه نشوند. مبلمان یا اشیای اطراف بیمار را جمع کنید تا خطر آسیب رسیدن به او حین حرکات غیرارادی بدن، کاهش یابد. سعی نکنید جلوی حرکات شخص تشنجی را بگیرید.

اگر چه ممکن است تنفس شخص به طور گذرا متوقف گردد و اگر رنگ پوست‌اش روشن باشد ممکن است در نتیجه کمبود اکسیژن باشد اما تنفس تقریبا همیشه بدون نیاز به احیای قلب و ریه به حالت طبیعی بازمی‌گردد.• شخص را به پهلو بخوابانید: وقتی تشنج تمام شد شخص را به پهلو بخوابانید.

این وضعیت امکان تنفس طبیعی را فراهم کرده و به مواد استفراغ شده، اجازه می‌دهد از دهان و راه هوایی خارج شوند. چنانچه حین تشنج زبان یا لپ خود را گاز گرفته باشد ممکن است از دهان‌اش خون بیاید. پس از تشنج، فرد ممکن است تا مدتی گیج و منگ باشد. تا موقعی که هوشیاری خود را کاملا باز یابد، او را تحت مراقبت قرار دهید.

چنانچه شخص دچار تشنج شده و یکی از نکات زیر در مورد او صدق می‌کند از اورژانس تقاضای کمک کنید:

• فرد مورد نظر اصلا سابقه تشنج نداشته
•حمله تشنج بیش از چند دقیقه طول کشیده
• تشنج حالت راجعه دارد.

3اشتباه رایج غش

1) دادن آب قند به فردی که غش کرده!
یکی از رایج‌ترین تصورات نادرست هنگام غش کردن، مصرف آب قند است. باید توجه داشته باشید که دادن آب قند به فرد غش کرده ممکن است خطرناک باشد زیرا آب قند در حالتی که هوشیاری فرد کامل نیست، به داخل ریه می‌رود و باعث اختلالات تنفسی و حتی خفگی خواهد شد اما هنگامی که هوشیاری فرد تا حدودی بازگشت، دادن آب قند یا مایعات شیرین بلامانع است.
2) غش ناشی از ضعف است یا ناشی از جن‌زدگی!
غش کردن یا سنکوپ عبارت است از بی‌هوش شدن ناگهانی و کوتاه‌مدت که به دلیل نرسیدن اکسیژن کافی به مغز اتفاق می‌افتد. استرس‌های شدید و بلند شدن از تخت یا صندلی به‌طور ناگهانی از شایع‌ترین علل این بیماری به شمار می‌روند اما برخی اختلالات ضربان قلب و بیماری‌هایی مانند صرع نیز می‌توانند این بیماری را به وجود آورند. آب و هوای گرم، کهولت سن و حتی دیابت نیز می‌تواند در بروز غش موثر باشد.

خالی از لطف نیست که یک باور نادرست دیگر را هم متذکر شوم. بیش از این تصور می‌شد که فردی که غش یا تشنج کرده، جنی شده و یا جن در او رسوخ کرده است اما پذیرش این باور نادرست نیز موجب پنهان‌کاری فرد مبتلا به غش یا تشج می‌شود و از درمان بیماری خود بی‌تفاوت می‌گذرد.

این در حالی است که غش کردن پدیده‌ای خوش‌خیم و کنترل‌شونده است و فرد می‌تواند به راحتی به زندگی بازگردد. نکته آخر نیز اینکه اگر دفعات بروز غش کردن زیادتر از دوبار باشد، می‌تواند بیماری صرع باشد و نیاز به درمان‌های بیشتری خواهد داشت.
3) با بوی کاه‌گل، غش‌کرده‌ها به هوش می‌آیند!
اگر یادتان باشد سال‌ها پیش برای افرادی که غش می‌کردند کاهگل یا کاهگل آب‌زده می‌آوردند و جلوی بینی او می‌گرفتند. این باور نیز قدیمی شده است و اگر تصور کنیم فردی دچار هیستری است، می‌توانیم پنبه الکل جلوی بینی‌اش بگیریم و او را به هوش آوریم ولی اگر بی‌هوشی جدی باشد با پنبه الکل هم نمی‌توان فرد را هوشیار کرد.

توصیه مهم راجع به غش کردن

بیهوشی را باید مانند یک فوریت پزشکی و تا زمانی که نشانه های آن به طور کامل در فرد از بین نرفته است تحت درمان قرار داد.

این استادیار دانشگاه در پایان توصیه می کند: باید در نظر داشت تا موقعی که بیمار، هوشیاری نسبی خود را به دست نیاورده است از دادن مایعات نظیر آب قند یا خوراکی دیگر به او خودداری شود زیرا آب قند در حالتی که هوشیاری فرد کامل نیست، به داخل ریه ها وارد شده و باعث اختلالات تنفسی و حتی خفگی خواهد شد.

غش کردن و بیهوشی را باید مانند یک فوریت پزشکی تحت درمان قرار داد تا هنگامی که نشانه‌ها برطرف و علت آن مشخص شود.
تا موقعی که بیمار، هوشیاری نسبی خود را به دست نیاورده است، از دادن مایعاتی نظیر آب قند یا خوراکی دیگر به او خودداری شود، زیرا آب قند در حالتی که هوشیاری فرد کامل نیست، به داخل ریه‌ها وارد شده و باعث اختلالات تنفسی و حتی خفگی خواهد شد

ممکن است نبض فرد ضعیف و کند باشد، بنابراین به دقت او را بررسی کنید:

1) اگر نفس نمی‌کشد، ممکن است مشکل جدی‌تر از یک حمله غش باشد. بلافاصله به اورژانس زنگ بزنید و احیای قلب و ریه را آغاز کنید.

2) اگر نفس می‌کشد پاهای بیمار را روی صندلی یا هر شیء بلند بگذارید، به طوری که پاها بالاتر از سر قرار گیرند. این وضعیت به نیروی جاذبه این امکان را می‌دهد تا خون را به سمت مغز بکشد. کمربند، یقه یا هر لباس تنگی را شل کنید. اغلب فرد به سرعت هوشیاری خود را باز می‌یابد.

3) سایر علایم و نشانه‌ها را بررسی کنید و ببینید آیا بیمار درد قفسه سینه دارد یا نه؟ آیا مشکل تنفسی واضح در او وجود دارد؟

4) آیا بیمار از خواب‌رفتگی اندام یا ادامه ضعف عضلانی شاکی است؟ این‌ها ممکن است علایم یک بیماری زمینه‌ای باشند، در صورت بروز هر کدام از این علایم و نشانه‌ها به سرعت به اورژانس مراجعه کنید.

5) هنگامی که حمله غش و ضعف تمام شد، رنگ چهره بیمار به حالت طبیعی برمی‌گردد. اغلب اوقات ممکن است تا مدتی پس از غش، فرد همچنان احساس ضعف و بی‌حالی داشته باشد، بنابراین استراحت کردن و صحبت کردن به مدت چند دقیقه کمک کننده است.

6) اگر در اثر غش کردن و زمین خوردن فرد دچار آسیب‌هایی شده، هر نوع کوفتگی، کبودی یا جراحت را مداوا کنید و اگر این صدمات جدی است از اورژانس تقاضای کمک کنید.

کمک‌های اولیه

برای کمک به شخصی که غش کرده یا احساس می‌کند در شرف غش کردن است، چند کار می‌توانید انجام دهید:

ابتدا او را در وضعیت درازکش قرار دهید. اگر کسی در وضعیت نشسته یا ایستاده از ضعف و سرگیجه شکایت دارد، او را بخوابانید. اگر جایی برای این کار نیست از او بخواهید در وضعیت نشسته، به جلو خم شود و سرش را بین زانوها قرار دهد. این کار به افزایش جریان خون مغز کمک می‌کند. اگر شخصی غش کرده و هنوز در وضعیت نشسته است، فوراً او را به روی زمین بخوابانید.
اگر حمله غش باعث زمین خوردن فرد شده است، او را به پشت بخوابانید.

افرادی که هوشیاری خود را از دست می‌دهند گاهی استفراغ می‌کنند، از این رو باید به دقت راه هوایی بیمار را بررسی و از باز بودن آن اطمینان حاصل کنید. همین‌طور علایم حیاتی او را بررسی کنید. برای مثال، آیا نفس می‌کشد؟ آیا می‌توانید نبض او را لمس کنید؟

منبع

دسته‌بندی نشده

تاثیر پیاده روی در افزایش طول عمر انسان

اگر در تمرینات یک ساعته، به خودتان فشار می‌آورید و هنوز هم به نتیجه دلخواهتان نرسیده‌اید، خبرهای خوبی برایتان داریم: بر طبق تحقیق جدیدی که در مجله تغذیه انتقادی آمریکا منتشر شد، تنها ۲۰ دقیقه پیاده روی تند در هر روز، می‌تواند به شما کمک کند که زندگی طولانی‌تری داشته باشید، بدون آنکه وزنتان مهم باشد. اگر باور ندارید، مطالب زیر را بخوانید.

محققان، اطلاعات بیش از ۳۳۴هزار زن و مرد اروپایی را در دهه ۴ و ۵ زندگیشان، مورد بررسی قرار دادند و قد، وزن و دور کمر آنها را اندازه گرفتند. آنها از شرکت کنندگان در مورد میزان فعالیت تفریحی تعداد ساعاتی که در هر هفته فعالیت‌هایی مانند دویدن آرام و دوچرخه سواری انجام می‌دهند و میزان فعالیت فیزیکی شغلی‌شان که بصورت بی تحرک(بعنوان مثال کارمندان دفتری)، ایستاده(مانند یک آرایشگر)، کار فیزیکی(مانند پرستاری) یا کار دستی سنگین(مانند کارهای ساختمانی) سوال کردند. محققان، میزان فعالیت‌های تفریحی و شغلی شرکت کنندگان را با هم ادغام کردند و در ۴ گروه قرار دادند: فعال، نسبتا فعال، نسبتا غیر فعال و غیر فعال.

۱۲ سال بعد، محققان اطلاعاتی درباره تعداد شرکت کنندگانی که از زمان شروع این مطالعه، فوت کرده بودند و علت مرگ آنها جمع آوری کردند. نتیجه ، تعجب آور نبود هرچه افراد، فعالتر بودند، خطر مرگ کمتری داشتند وقتی محققان، گروه نسبتا غیر فعال را با گروه غیر فعال مقایسه کردند، همه چیز جالب‌تر شد. میزان مرگ و میر گروه نسبتا غیر فعال ۲۰٪ کمتر از گروه غیر فعال بود.

محققان می‌گویند که اگر شما در گروه غیر فعال قرار دارید، زمان زیادی طول نمی‌کشد تا بتوانید جزء گروه نسبتا غیر فعال شوید. پس احتمال مرگتان را بطور قابل توجهی، با این کار کاهش دهید: فقط کافی است روزی ۲۰ دقیقه پیاده روی کنید. منتظر چه هستید؟بند کفش‌های ورزشی‌تان را ببندید و شروع کنید.

 

 

منبع

دسته‌بندی نشده

کیفیت خواب چگونه بر تقویت حافظه تاثیر میگذارد؟

بر اساس یک مطالعه جدید که در مجله “دیدگاه‌های علم روانشناسی” به چاپ رسید، داشتن خواب با کیفیت در دوران جوانی یا میانسالی ممکن است راهی مفید برای داشتن حافظه خوب در سنین بالاتر باشد.

ارتباط بین خواب و عملکرد شناختی بطور گسترده‌ای مورد تحقیق قرار گرفته و کاملا پذیرفته شده که خواب، توانایی یادگیری و حافظه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

در ماه ژوئن سال گذشته، Medical News Today مطالعه‌ای را چاپ کرد که ادعا می‌کند خواب به تقویت حافظه پس از یادگیری کمک می‌کند. یک تحقیق جدیدتر که در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده نشان می‌دهد که ممکن است چرت زدن در طول روز، به بچه‌های کوچک کمک کند تا مهارت‌ها و رفتارهای تازه آموخته شده را به یاد بیاورند.

محققان این مطالعه جدیدتر شامل دکتر مایکل اسکالین از گروه روانشناسی و علم اعصاب در دانشگاه بیلور خاطر نشان می‌کنند که با بالا رفتن سن، تمایل به خواب کمتر می‌شود و “موج آرام خواب” کمتری خواهیم داشت. موج آرام خواب برای حافظه بسیار ضروری است.

دکتر اسکالین و همکارش دونالد بلیوایس از گروه مغز و اعصاب دانشکده پزشکی دانشگاه اموری، شروع کردند به تحقیق راجع به اینکه آیا این تغییرات خواب وابسته به سن، بر عملکرد شناختی تاثیر می‌گذارد یا نه.
به خوابتان بیشتر توجه کنید تا مجبور نشوید بعدا برای جبران آن، تلاش کنید

این محققان یک بررسی جامع روی بیش از ۲۰۰ مطالعه با قدمت بیش از نیم قرن انجام دادند که ارتباط بین خواب و عملکرد شناختی را تجزیه و تحلیل کرده بود. شرکت کنندگان در مطالعه به سه گروه سنی تقسیم شدند: جوان(سنین ۱۸ تا ۲۹)، میانسال(سنین ۳۰ تا ۶۰) و پیر(۶۰ سال و بالاتر). اسکالین و بلیوایس در پرسشنامه‌ای از شرکت کنندگان پرسیدند که بطور متوسط چند ساعت در هر شب می‌خوابند، چقدر طول می‌کشد تا به خواب بروند، در طول شب، چند بار از خواب بیدار می‌شوند و میزان خستگی آنها در طول روز چقدر است.

نتایج این بررسی نشان داد که شرکت کنندگان جوان و میانسال معمولا خواب بیشتر و با کیفیت‌تری نسبت به افراد مسن‌تر داشتند و بنظر می‌رسد که این امر به عملکرد شناختی آنها در سال‌های بعد کمک کند. اسکالین یادآوری می‌کند: ما با تحقیقاتی که نشان داده خواب خوب در میانسالی به عملکرد ذهنی بهتر در ۲۸ سال بعد کمک می‌کند، موافقیم.

به گفته این تیم تحقیقی خواب با کیفیت در میان شرکت کنندگان در دهه‌های ۷، ۸ و ۹ زندگی، تاثیر کمی‌بر حافظه آنها داشته است.

نویسندگان می‌گویند: ما این نوشته را اینطور تفسیر می‌کنیم که داشتن خواب با کیفیت، حداقل در افراد جوان و میانسال، باعث عملکرد شناختی بهتر می‌شود و در برابر زوال عملکرد شناختی مرتبط با سن، از شخص محافظت می‌کند.

اسکالین می‌گوید: اگر خواب به قدرت حافظه و تفکر افراد جوان کمک می‌کند اما کمیت و کیفیت آن با بالا رفتن سن تغییر می‌کند، پس سوال این است که آیا ممکن است بهبود خواب باعث به تاخیر افتادن تغییراتی شود که با بالا رفتن سن در حافظه و تفکر ایجاد می‌شود!

در حالیکه بنظر نمی‌رسد خواب خوب در سنین بالا بر حافظه تاثیر بگذارد اما اسکالین می‌گوید تحقیقات قدیمی نشان داده‌اند که ممکن است باعث افزایش سلامت قلب و عروق و کاهش خطر و شدت بسیاری از اختلالات دیگر شود.

برخلاف نتیجه این تحقیق، MNT می‌گوید مطالعه‌ای که ماه گذشته در مجله “مغز و اعصاب” به چاپ رسیده، نشان می‌دهد که خواب بی‌کیفیت در مردان مسن با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل در ارتباط است.

 

منبع

دسته‌بندی نشده

علت درد زانو در سرما چیست؟

تحقیق جدیدی از مجله بالینی درد نشان می‌دهد اگر زانوهایتان در این موقع از سال، حال خوشی ندارند ممکن است شما به ویتامین D بیشتری نیاز داشته باشید.

بر طبق اطلاعات این مطالعه، افراد مبتلا به آرتروز که دچار کمبود ویتامین D بودند در مقایسه با افراد مبتلا به آرتروزی که ویتامین D کافی داشتند، بطور قابل توجهی بیشتر دچار زانو درد و کاهش کارایی بودند. این نتایج، بدون در نظر گرفتن وزن هر فرد، بدست آمد. شرکت کنندگان چاق این مطالعه، به احتمال زیاد از کمبود ویتامین D رنج می‌بردند.

دکتر تونی گلوور، یکی از نویسندگان این مطالعه و استاد دانشگاه فلوریدا می‌گوید: کمبود ویتامین D از راه‌های مختلفی به زانوهای شما صدمه می‌زند. اول اینکه کمبود ویتامین D، میزان التهاب شما را افزایش میدهد که به نوبه خود، میزان حساسیت به درد مربوط به آرتروز را بیشتر می‌کند. سطح ویتامین D بسیار پایین، تحلیل استخوان را نیز افزایش می‌دهد که باعث کاهش کیفیت استخوان می‌شود.

گلوور می‌گوید: کمبود ویتامین D یک مشکل فراگیر است. در واقع یک مطالعه جدید توسط مجله تحقیقات تغذیه‌ای دریافته که تقریبا ۴۲% از آمریکایی‌ها، بطور خطرناکی دچار کمبود ویتامین D هستند. شما بیشتر ویتامین D مورد نیازتان را از قرارگیری در معرض نورخورشید دریافت می‌کنید. بنابراین تمام مشکلات مربوط به کمبود ویتامین D معمولا در فصل زمستان که اکثر مردم، نور خورشید کافی دریافت نمی‌کنند، بروز می‌کند.

گلوور می‌گوید: یک آزمایش خون ساده که توسط پزشک شما درخواست می‌شود، می‌تواند تعیین کند که آیا کمبود ویتامین D دارید یا خیر. اگر دچار کمبود باشید، مصرف یک مکمل ویتامین D بمدت چند ماه، می‌تواند به شما کمک کند که سطح ویتامین D بدنتان را بالا ببرید. احتمال دریافت ویتامین D بیش از حد، بسیار کم است با اینحال مقدار ویتامین D مورد نیاز شما به وزن و ترکیب بدنتان بستگی دارد. بدن شما، ویتامین D را در سلول‌های چربی ذخیره می‌کند یعنی افرادی که چربی بدن بیشتری دارند، برای محدود کردمن میزان درد و کاهش کارایی به ویتامین D بیشتری نیاز دارند.

اگر درد و کاهش توان حرکتی، برای نگران کردن شما درباره میزان ویتامین D بدنتان، کافی نیستند به یاد داشته باشید بیشتر تحقیقات دریافته‌اند که کمبود ویتامین D، خطر ابتلا به زوال عقل را دو برابر می‌کند.

 

منبع

دسته‌بندی نشده

وقتی آبریزش بینی متوقف نمی شود

آبریزش بینی یک مشکل آزار دهنده است و زمانی رخ می دهد که مخاط در سینوس و مسیرهای بینی شکل می گیرد. بدن تولید مخاط را در تلاش برای خروج ویروس های سرماخوردگی و آنفلوآنزا، مواد آلرژی‌زا، و محرک ها افزایش می دهد. اگر آبریزش بینی شما متوقف نمی شود، برای شناسایی علت دقیق آن باید به پزشک مراجعه کنید.
به نقل از “نو هلث ادوایزر”، هر چیزی که موجب تحریک بافت بینی شود می تواند آبریزش بینی را به همراه داشته باشد. این شرایط می تواند به واسطه عفونت هایی مانند سرماخوردگی، یا در نتیجه آلرژی های فصلی شکل بگیرد. هر چیزی که بافت های بینی را ملتهب سازد به آبریزش بینی منجر خواهد شد.

اگر نمی توانید علت آبریزش بینی خود را مشخص کنید ممکن است با شرایطی که به نام رینیت غیر آلرژیک یا رینیت وازوموتور (VMR) شناخته می شود، مواجه باشید. در موارد نادر، برخی افراد مبتلا به آبریزش بینی ممکن است دارای یک تومور، یک جسم خارجی، یا پولیپ باشند که آبریزش بینی را موجب می شود.

از جمله دلایل احتمالی آبریزش بینی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تغییرات هورمونی

سندرم چرگ اشتراوس

ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV)

قرار گرفتن در معرض هوای خشک

پولیپ های بینی

آسم شغلی

حضور جسم خارجی

رینیت غیر آلرژیک

آنفلوآنزا

سینوزیت مزمن

استفاده بیش از اندازه از دکونژستان ها

بارداری

سینوزیت حاد

دود تنباکو

نشت مایع نخاعی

انحراف تیغه بینی

آلرژی ها

سرماخوردگی

داروها

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کرد؟

اگر درمان های خانگی برای توقف آبریزش بینی موثر واقع نشوند باید به پزشک مراجعه کنید. اگر آبریزش بینی شما به مدت 10 روز ادامه داشته و با نشانه های زیر همراه بوده است، شرایط را به خوبی برای پزشک توضیح دهید.

تب بسیار بالایی دارید.

با ترشحات بینی سبز و زرد رنگ به همراه درد سینوس مواجه هستید.

در ترشحات بینی خون مشاهده می کنید.

سر شما ضربه خورده است و به طور مداوم ترشحات شفاف بینی دارید.

اگر فرزند شما به همراه آبریزش بینی نشانه های زیر را دارد باید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید:

فرزند شما دو ماه سن دارد یا کوچک‌تر است.

فرزند شما تب بالایی دارد.

گرفتگی یا آبریزش بینی فرزند شما در شیر خوردن وی اختلال ایجاد می کنند.

فرزند شما با مشکلات تنفسی مواجه است.

درمان های خانگی برای آبریزش بینی

هنگامی که آبریزش بینی شما متوقف نمی شود بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا بهترین گزینه درمانی ارائه شود و امکان وجود یک بیماری زمینه ای یا مشکل سلامت جدی‌تر بررسی شود. با این وجود، شما می توانید از درمان های خانگی نیز برای توقف آبریزش بینی استفاده کنید. این درمان ها زمانی که آبریزش بینی در نتیجه آلرژی ها یا برخی عفونت های جزئی شکل گرفته باشند به خوبی عمل می کنند.

آب نمک
استفاده از آب نمک احتمالا ساده‌ترین روشی است که می توان برای درمان آبریزش بینی به کار گرفت. آب نمک به رقیق شدن مخاط و خروج راحت‌تر آن کمک می کند. همچنین، با استفاده از آن می توانید از شر هر گونه محرک در مسیرهای بینی خود خلاص شوید.

در یک کاسه کوچک مقداری آب گرم بریزید.

سپس یک و نیم قاشق چایخوری نمک به آن اضافه کرده و به خوبی آب و نمک را ترکیب کنید.

یک قطره چکان را با این محلول پر کنید و چند قطره آب نمک در سوراخ های بینی خود بریزید.

هنگامی که آب نمک را در بینی خود میریزید سر خود را اندکی به سمت عقب خم کنید. به آرامی تنفس کنید تا محلول آب نمک وارد مسیرهای بینی شود.

در نهایت فین کنید تا از شر مخاط و محرک های اضافی خلاص شوید. چند بار در روز این کار را تکرار کنید تا بهترین نتیجه حاصل شود.

بخار
استنشاق بخار یکی دیگر از درمان های خانگی برای مقابله با آبریزش بینی است که از طریق پاکسازی مخاط اضافی کار می کند.

در یک کاسه مقداری آب داغ بریزید. سر خود را روی کاسه بگیرید در شرایطی که یک حوله را روی سر خود انداخته اید و عمیق نفس بکشید.

برای 10 دقیقه باید بخار را استنشاق کنید. در پایان فین کنید. برای کسب بهترین نتیجه سه بار در روز این کار را انجام دهید.

روغن خردل
روغن خردل از ویژگی های ضد ویروس، آنتی بیوتیک، و آنتی هیستامین بهره می برد و به طور معمول عملکرد خوبی در زمینه مقابله با آبریزش بینی و دیگر نشانه های مرتبط ارائه می کند.

مقدار کمی از روغن خردل را برای چند دقیقه حرارت دهید.

از یک قطره چکان برای ریختن روغن خردل در سوراخ های بینی خود استفاده کنید.

روغن خردل سیستم تنفسی شما را گرم می کند و هر گونه محرک را از بین می برد.

زردچوبه
زردچوبه از ویژگی های ضد التهابی، آنتی اکسیدانی، و ضد باکتری قوی بهره می برد که آن را به یک گزینه درمانی خوب برای شرایطی که آبریزش بینی متوقف نمی شود، تبدیل می کنند.

یک و نیم قاشق چایخوری پودر زردچوبه را در یک فنجان روغن بزرک بریزید. این ترکیب را برای مدتی حرارت دهید تا از آن دود بلند شود.

سپس، این دود را برای چند دقیقه استنشاق کنید. این کار را دو بار در روز انجام دهید تا بهترین نتیجه حاصل شود.

زنجبیل
زنجبیل از ویژگی های ضد ویروسی، آنتی اکسیدانی، ضد قارچی، و ضد سم قوی سود می برد که این ماده را به گزینه موثر برای مقابله با نشانه های آبریزش بینی تبدیل می کنند.

شما می توانید چند بار در روز یک تکه زنجبیل خام را برش زده و بجوید یا با جوشاندن زنجبیل در یک فنجان آب، چای زنجبیل تهیه کنید. برای این که چای زنجبیل طعم بهتری داشته باشد می توانید اندکی عسل به آن اضافه کنید.

سیر
به واسطه ویژگی های ضد عفونی کنندگی و ضد باکتری قوی، شما همواره می توانید از سیر برای مقابله با آبریزش بینی استفاده کنید.

در یک فنجان آب 3 تا 4 حبه سیر اضافه کنید.

آب را برای چند دقیقه بجوشانید سپس آن را صاف کرده و بنوشید. این کار را دو بار در روز انجام دهید.

همچنین، سه تا چهار بار در روز می توانید یک تکه سیر بجوید تا به نتایجی مشابه دست یابید.

ریحان
ریحان به واسطه ویژگی های ضد قارچی، ضد باکتری و درمانی خود شناخته شده است و به خوبی در گرم شدن بدن از داخل نقش دارد.

سه تا چهار برگ ریحان را دو بار در روز بجوید. یک بار این کار را پیش از صبحانه و یک بار پیش از خواب شبانه انجام دهید.

استفاده از داروهای بی نیاز از نسخه پزشک
در کنار درمان های خانگی طبیعی، شما می توانید برای مقابله با آبریزش بینی و نشانه های آن از داروهای بی نیاز از نسخه پزشک نیز استفاده کنید.

داروهای سرماخوردگی می توانند به خشک کردن مسیرهای بینی کمک کنند. همچنین، استفاده از آنتی هیستامین های بی نیاز از نسخه پزشک اگر آبریزش بینی در نتیجه آلرژی شکل گرفته باشد، موثر هستند. محصولات ویکس نیز اگرچه ممکن است به توقف آبریزش بینی کمک نکنند، اما قطعا به تنفس راحت‌تر کمک می کنند.

 

 

منبع

دسته‌بندی نشده

ویتامین دی خطر سرماخوردگی، آنفلوآنزا و دیگر عفونت‌های جدی تنفسی را کاهش می‌دهد

دانشمندان می‌گویند ثابت کرده‌اند که ویتامین دی می‌تواند خطر سرماخوردگی، آنفلوآنزا و دیگر عفونت‌های جدی تنفسی را کاهش دهد.یک تحقیق تازه که در ژورنال پزشکی بریتانیا چاپ شده اطلاعاتی را از حدود یازده هزار بیمار در ۱۴ کشور جمع‌آوری کرده است.

نتیجه این تحقیق نشان داد که مصرف روزانه قرص ویتامین دی تا دوازده درصد باعث کاهش عفونت‌ها می‌شود.پوست انسان این ویتامین را هنگامی که در معرض تابش آفتاب باشیم، می‌سازد و به همین دلیل، در بسیاری از کشورها در ماه‌های زمستان، میزان آن در بدن کم می‌شود.نتیجه این تحقیق بسیاری از کشورها را تشویق می‌کند که از الگوی آمریکا و فنلاند که در آنها ویتامین دی به غذاهایی همچون نان اضافه می‌شود، تبعیت کنند.به گفته محققان این تحقیق، مصرف ویتامین دی می‌تواند سالانه از سرماخوردگی و ابتلا به آنفلوآنزای بیش از سه میلیون نفر در بریتانیا جلوگیری کند.ویتامین آفتاب برای سلامت استخوان‌های انسان ضروری است و در سیستم ایمنی نیز نقش دارد. سیستم ایمنی بدن از ویتامین دی برای ساخت سلاح ضد میکروب که به جنگ باکتری‌ها و ویروس‌ها می‌رود، استفاده می‌کند.نهاد “بهداشت عمومی در انگلستان” اطلاعات مربوط به عفونت‌ها را در این تحقیق، قطعی نمی‌داند اما در عین حال مصرف ویتامین دی را توصیه می‌کند.به گفته این نهاد، ویتامین دی را باید برای داشتن استخوان‌های سالم‌تر و سلامت عضلات مصرف کرد.

 

منبع

دسته‌بندی نشده

سندرم خستگی مزمن چیست و چه درمانی دارد؟

سندرم خستگی مزمن که به عنوان اختلال عملکرد ایمنی بدن نیز شناخته می‌شود یک شرایط گیج کننده پزشکی است که معمولا در زنان ۳۰ الی ۵۰ سال دیده می‌شود. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که این شرایط می‌تواند هر فردی را تحت تاثیر خود قرار دهد. بیش از یک میلیون نفر در ایالت متحده آمریکا تحت تاثیر این سندرم قرار دارند. از آنجایی که علت شناخته شده یا تشخیص خاصی برای این شرایط وجود ندارد، پزشکان معمولا در مورد اینکه سندرم خستگی مزمن(CFS) واقعی است یا خیر شک داشتند. بیشتر پزشکان امروزی بر این باورند که سندرم یک شرایط پزشکی حاد است و باید درمان شود.
نشانه‌ها و علائم:

سندرم خستگی مزمن توسط خستگی‌های شدید و غیر عادی شناخته می‌شود که حداقل شش ماه متوالی ادامه پیدا می‌کند و بر اثر فعالیت‌های فیزیکی شدید و استرس بدتر می‌شود. این خستگی معمولا همانند خستگی‌های معمولی که بعد از انجام فعالیت‌های بدنی یا نداشتن استراحت کافی ایجاد می‌شود نیست. افرادی که مبتلا به این سندرم هستند حتی با وجود استراحت کافی باز هم چنین خستگی‌هایی را تجربه می‌کنند. این شرایط در زندگی روزمره افراد اختلال وارد می‌کند و باعث می‌شود انجام فعالیت‌های روزانه و کار کردن بسیار دشوار گردد. بیشتر افرادی که مبتلا به CFS هستند خستگی شدیدی را بعد از انجام فعالیت‌های بدنی تجربه می‌کنند که معمولا با سایر نشانه‌ها همراه است. این دوره‌های خستگی که با عنوان ضعف پس از فعالیت نیز شناخته می‌شود، ممکن است ۲۴ ساعت یا بیشتر طول بکشد. علاوه بر چنین خستگی‌هایی، نشانه‌های زیر نیز ممکن است در فرد وجود داشته باشد:

اختلال در حافظه کوتاه مدت و تمرکز
درد عضلات
درد مفاصل که همراه تورم یا قرمزی نیست
سردرد
گره‌های لنفاوی در گردن یا زیر بغل
گلودرد مکرر یا در بازه زمانی مشخص

همچنین نشانه‌های دیگری نیز در مورد سندرم خستگی مزمن وجود دارد که همیشه برای تشخیص مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. این نشانه‌ها عبارتند از:

سندرم روده تحریک پذیر
افسردگی یا سایر مشکلات روحی- روانی
لرز و تعریق شبانه
سرگیجه یا مشکلات تعادلی
خستگی شدید
حساسیت به بوها، صداها و غذاهای خاص
بی خوابی یا سایر مشکلات خواب

علل سندرم خستگی مزمن:

علل ایجاد خستگی مزمن هنوز مشخص نیست. در طول دهه‌های اخیر، مطالعات پزشکی مسری بودن این بیماری را مورد بررسی قرار داده است اما هنوز شواهد محکمی برای این موضوع پیدا نشده است. همچنین مطالعات انجام شده هنوز نتوانسته اند رابطه ای بین این شرایط و سایر بیماری‌های قابل انتقال ومسری پیدا کنند. با اینحال مطالعه انجام شده در سال ۲۰۰۹ نشان می‌دهد که رابطه ای بین سندرم خستگی مزمن و ویروس تازه کشف شده ای به نام xenotropic murine leukemia وجود دارد. تا سال ۲۰۱۱ همه پژوهشگران و محققان این بیماری را به بیماری‌های ویروسی مرتبط می‌دانستند. محققان هنوز هم به دنبال یافتن راهی برای برقراری ارتباط با سایر عوامل عفونت زا هستند. طبق مطالعات انجام شده توسط CDC، برخی از عوامل عفونت زا که در گذشته مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند یا هنوز تحت بررسی هستند ، عبارتند از:

اپشتین بار ویروس که با عنوان مونونوکلئوز نیز شناخته شده است.
ویروس هرپس انسانی ۶، که بیماران مبتلا به ایدز را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد
عفونت آنتروویروس، عفونتی است که دستگاه گوارش را هدف قرار می‌دهد
سرخجه
کاندیدا آلبیکنس ، قارچی است که باعث ایجاد عفونت مخمری می‌شود.
Bornaviruses
مایکوپلاسما که منجر به ایجاد نوعی پنومونی می‌شود.
ویروس رودخانه راس
کوکسیلابورنتی که عامل بیماری تب کیو است. این بیماری ی عفونت باکتریایی است که می‌تواند ریه، کبد، قلب و سایر بخش‌های بدن را تحت تاثیر خود قرار دهد.

برخی از مطالعات نشان می‌دهد که CFS ممکن است به خاطر وجود عفونت در سیستم عصبی بدن باشد که به عنوان پاسخی برای سیستم ایمنی ایجاد شده است. شرایطی همچون استرس، محیط زیست، سن و ژنتیک نیز می‌تواند در ایجاد این سندرم دخیل باشد. افت فشار خون، افسردگی، کم خونی و آلرژی نیز جزو عللی است که توسط مایوکلینیک پیشنهاد شده است.
تشخیص و بررسی:

پزشک تنها زمانی می‌تواند این بیماری را تشخیص دهد که همه علل و عوامل ایجاد خستگی را بررسی نماید. فاکتورهایی که ممکن است در ابتدا در نظر گرفته شود شامل اختلالات ایمنی، وابستگی به دارو، عفونت، اختلالات غدد درون ریز، تومورها، بیماری‌های روحی و روانی همچون افسردگی و بیماری عصبی است.برخی از فاکتورها باعث پیچیده شدن شرایط تشخیص می‌شود.خستگی و برخی از نشانه‌های دیگر ممکن است با انواع مختلفی از بیماری‌ها همپوشانی داشته باشدو همین امر فرایند تشخیص را بسیار دشوار می‌سازد. این شرایط توسط دوره‌های بهبود و عود شناخته می‌شود. این موضوع بدین معنی است که بیماران مبتلا به این سندرم ممکن است همیسه از آن رنج نبرند. از آنجایی که نشانه‌های این بیماری بسیار گسترده است، به دست آوردن معیارهای تشخیصی مناسب برای پزشک نیز بسیار دشوار است.
درمان و داروها:

هیچ درمان یا داروی شناخته شده ای نمی‌تواند سندرم خستگی مزمن را به طور کلی درمان کند.مرکز کنترل بیماری‌ها به افرادی که مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند پیشنهاد می کند، یک گروه حمایتی از پزشکان، درمانگران و اعضای خانواده ایجاد کنند. این موضوع به این خاطر است که بیمار مبتلا به سندرم نه تنها باید با خستگی شدید دست و پنجه نرم کند بلکه در مورد زمان رخ دادن نشانه‌های خاص مطمئن نخواهد بود. تغییر در خلق و خو، تغییر در روابط بین دوستان و اعضای خانواده و وابستگی می‌تواند به خاطر خستگی زیاد رخ دهد. از آنجایی که هنوز درمان خاصی برای این بیماری کشف نشده است، انجام پژوهش‌های مختلف بر روی آن هنوز ادامه دارد. برخی از محققان در حال بررسی تاثیر استفاده از داروهای ضد ویروسی برای بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند. اگرچه درمان سندرم ممکن نیست اما می‌توان نشانه‌های آن را بهبود بخشید. داشتن رژیم غذایی سالم، مصرف داروهای ضدافسردگی، یادگیری تکنیک‌های خوب برای مدیریت خواب، مصرف داروهای خاص برای کاهش درد و انجام درمان شناختی- رفتاری می‌تواند مفید باشد. همچنین بهتر است شرایط استرس زا و فعالیت‌های چالش برانگیز کمتر شود. شما باید سطح خستگی خود را بشناسید. کاهش استرس و ایجاد آرامش در زندگی از طریق بیوفیدبک، تنفس عمیق، ماساژ، مدیتیشن و یوگا می‌تواند به بیمار در کنترل شرایط موجود کمک کند.

منبع

دسته‌بندی نشده

نکات مهم درباره رژیم غذایی

اگر می‌خواهید طبق بهترین نکات تغذیه‌ای ، رژیم غذایی خود را پیش ببرید پس این مقاله را با دقت بخوانید.

مقدار زیادی آب یا نوشیدنی بدون کالری بنوشید

قبل از اینکه بسته چیپستان را باز کنید، یک لیوان آب بنوشید. گاهی اوقات مردم احساس تشنگی را با گرسنگی اشتباه میگیرند بنابراین شما میتوانید با نوشیدن لیوانی آب خنک که همان چیزیست که بدنتان به آن احتیاج دارد، از خوردن کالری اضافی جلوگیری کنید. اگر آب ساده تاثیر نداشت، یک لیوان آب طعم‌دار را امتحان کنید یا یک فنجان چای گیاهی بنوشید.

درمورد تنقلاتی که شب‌ها میخورید دقت کنید

اغلب بعد از شام تنقلات میخوریم، درست زمانی که نشسته‌ایم و استراحت میکنیم. خوردن تنقلات جلوی تلویزیون یکی از راحت‌ترین روش‌ها برای نابودن کردن دوره رژیمتان است. یا آشپزخانه‌تان را در ساعت مقرری تعطیل کنید یا یک میان وعده کم کالری بخورید مانند یک بسته کوکی با کالری ۱۰۰ یا نصف اسکوپ بستنی کم کالری.

از خوردن غذاهای مورد علاقه‌تان لذت ببرید

به جای حذف غذاهای مورد علاقه‌تان، مقدار آنها را کم کنید. به جای خریدن یک بسته کلوچه تازه یک عدد بخرید یا یک آب نبات بهتر از یک بسته کامل است. هنوز هم میتوانید از غذاهای مورد علاقه‌تان لذت ببرید، میانه‌روی راه حل این کاراست.

در طول روز چندین وعده غذایی مختصر بخورید

اگر میزان کالری که میخورید کمتر از مقداریست که میسوزانید، کاهش وزن خواهید داشت. اما زمانی که تمام مدت گرسنه هستید، خوردن کالری کمتر میتواند یک چالش باشد. دکتر ربکا ریوس، محقق چاقی میگوید ” مطالعات نشان میدهد افرادی که روزانه ۴-۵ وعده غذایی یا میان وعده میخورند بهتر میتوانند اشتها و وزن خود را کنترل کنند”. او توصیه میکند که کالری مصرفی روزانه خود را به غذاها و میان وعده‌های کوچکتر تقسیم کنید و از خوردن آنها لذت ببرید- شام باید آخرین وعده غذایی‌تان باشد.

در هر وعده غذایی پروتئین بخورید

پروتئین کامل‌ترین غذاست که نسبت به کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها احساس سیری بیشتری به ما میدهد. همچنین به حفظ ماهیچه‌ها کمک میکند و سبب چربی سوزی میشود. پس پروتئین‌های سالم مانند غذاهای دریایی، گوشت خالص، سفیده تخم مرغ، ماست، سویا، آجیل‌ها یا حبوبات در وعده‌های غذایی یا میان وعده‌ها مصرف کنید.

به غذایتان ادویه بیفزایید

برای اینکه از طعم غذایتان رضایت داشته باشید به آن ادویه و فلفل اضافه کنید. مالنا پردومو، سخنگوی انجمن رژیم غذایی آمریکا میگوید: غذاهایی که پراز ادویه است جوانه‌های چشایی‌تان را تحریک میکند و موجب سیری‌تان میشود، بنابراین نمی‌توانید زیاد بخورید. زمانی که احساس میکنید به چیز شیرینی احتیاج دارید یک آبنبات تند بمکید، چرا که شیرین، تند و کم کالری است.

در آشپزخانه‌تان غذاهای سالم و مناسب ذخیره کنید

میان وعده‌های آماده و غذاهای فوری که دم دست باشند، درصد موفقیت‌تان را افزایش میدهند. هنگامی که میتوانید یک غذای فوری را در عرض ۵ الی ۱۰ دقیقه آماده کنید احتمال اینکه بخواهید پیتزا سفارش دهید کم است. مواد غذایی ضروری که باید دم دست باشند عبارتند از: سبزیجات یخ زده، پاستای دانه‌ای، پنیرکم چرب، کنسرو گوجه، کنسرو لوبیا، سینه مرغ کبابی نیمه آماده، نان ذرت مکزیکی، سبزیجات سالادی بسته بندی.

در رستوران‌ها غذاهایی به اندازه غذای بچه‌ها سفارش دهید

سفارش غذای اصلی در اندازه بچگانه روش خوبی برای مصرف کمتر کالری و مناسب نگه داشتن سهم غذاییتان است. این کار آنقدر رایج شده که اگر منوی بچگانه سفارش دهید بیشتر گارسن‌ها تعجب نخواهند کرد. حقه دیگر استفاده از بشقاب های کوچکتر است. اینکار باعث میشود که میزان غذایتان بیشتر به نظر برسد و هنگامی که ذهنتان راضی باشد، معده‌تان هم راضی خواهد بود.

یک فنجان سبزیجات جایگزین یک فنجان پاستا کنید

با مصرف هرچه کمتر پاستا یا نان و مصرف بیشتر سبزیجات به راحتی میتوانید در طی یک سال سایز لباس و شلوارتان را کاهش دهید. سینتیا ساس، سخنگوی انجمن رژیم غذایی آمریکا میگوید: با کاهش مقدار نشاسته موجود در بشقابتان و افزایش میزان سبزیجات میتوانید ۱۰۰ الی ۲۰۰ کالری کمتر مصرف کنید.

همیشه صبحانه بخورید

رژیم ساده‌ای به نظر میرسد: صبحانه را حذف کنید تا کاهش وزن داشته باشید. اما هنوز هم مطالعات بسیاری هستند که نتیجه عکس را نشان میدهند. نخوردن صبحانه باعث میشود بعدا گرسنه شوید و در هنگام ناهار یا شام لقمه‌های بیشتری بخورید. اگر میخواهید کاهش وزن داشته باشید یا وزن کنونی‌تان ثابت باشد، برای یک میان وعده سالم وقت بگذارید مثل غلات صبحانه با فیبر بالا، شیرکم چرب و میوه.

فیبر را دربرنامه غذایی‌تان بگنجانید

فیبر به گوارش کمک میکند، از یبوست جلوگیری میکند و کلسترول خون را پایین می‌آورد و در کاهش وزن موثر است. بیشتر مردم آمریکا تنها نیمی از فیبر مورد نیاز بدنشان را تامین می‌کنند. برای اینکه فیبر، تاثیرات مثبت خود را بر بدن بگذارد زنان باید روزانه ۲۵ گرم ازآن مصرف کنند درحالیکه مردان حدود ۳۸گرم احتیاج دارند یا در هر۱۰۰۰ کالری ۱۴گرم. منابع خوب فیبر شامل آردجو، غلات، غذاهای حاوی حبوبات و انواع مختلف میوه‌ها و سبزیجات هستند.

قفسه‌ها را ازغذاهای چاق کننده پاکسازی کنید

اگر در قفسه آشپزخانه‌تان چیپس و در یخچالتان بستنی هست، کاهش وزن برایتان کارسختی خواهد بود. وسوسه‌تان را با پاکسازی قفسه‌ها از غذاهای چاق کننده کاهش دهید. بدنبال یک روش مناسب هستید؟ با ترک کردن خانه به هدفتان میرسید ترجیحا با پیاده روی

وزنتان را به تدریج کاهش دهید

اگر وزنتان به همان سرعتی که دوست دارید کم نمیشود دلسرد نشوید. کاهش وزن زمان میبرد همانطور که اضافه کردن آن زمان برده. متخصصان یک کاهش وزن واقع‌بینانه را هفته‌ای یک الی دو پوند میدانند. اگر انتظارتان بیش از این باشد و به همان سرعت کاهش وزن نداشته باشید ممکن است تسلیم شوید. بیاد داشته باشید، زمانی از کاهش وزنتان برایتان مفید است که فقط ۵الی ۱۰ درصد وزنتان را کم کنید.

هفته‌ای یکبار خود را وزن کنید

افرادی که مرتبا خود را وزن میکنند و تمایل دارند که وزن بیشتری از دست بدهند کمتر موفق میشوند. بیشتر متخصصان پیشنهاد میکنند که فقط هفته‌ای یکبار خود را وزن کنید، به این ترتیب با نوسانات روزانه از هدف خود ناامید نمی‌شوید. هنگام وزن کردن خود به این نکات توجه کنید: همیشه در یک زمان مشخص از روز خود را وزن کنید، در یک روز مشخص از هفته، با یک ترازوی مشخص و با همان لباسها.

خواب کافی داشته باشید

هنگامی که خواب کافی نداشته باشید بدنتان شروع می‌کند به تولید بیش از حد هورمون گرلین یعنی هورمون تحریک اشتها و تولید ناکافی هورمون لپتین که به شما می‌گوید سیر هستید. داشتن خواب کافی به شما احساس آرامش و سیری میدهد و مانع از خوردن میان وعده‌های غیرضروری میشود.

اندازه غذایتان را بدانید

برای داشتن اندازه معین در رژیم غذایی‌تان از یک ترازوی آشپزخانه و پیمانه استفاده کنید و میزان غذایتان را برای یک یا دو هفته اندازه بگیرید. برای کاهش میزان غذایتان از بشقاب‌ها و لیوان‌های کوچکتر استفاده کنید. هنگامی که بیرون از خانه غذا میخوریم عادت داریم که بیشتر از حد معمول بخوریم بهتر است یک پرس غذای بزرگ رستوران را به دوبخش تقسیم کنید. میان وعده‌تان را به جای اینکه مستقیما از ظرف بخورید به چند بخش تقسیم کنید.

میوه‌جات و سبزیجات بیشتری بخورید

بهترین رژیم غذایی، رژیمی است که درآن بیشتر غذا بخورید نه کمتر. اگر شما میوه و سبزیجات بیشتری بخورید کمتر احساس گرسنگی میکنید زیرا این غذاهای مغذی دارای فیبر و آب فراوان هستندکه باعث میشوند احساس سیری کنید. خوردن میان وعده تا زمانی خوب است که بتوانید میان وعده مناسبی انتخاب کنید.

خوردن الکل را متوقف کنید

الکل دارای کالری پوچ است. هرلیوان ۵ اونسی شراب ۱۲۵ کالری دارد و یک بطری آبجو حدود ۱۵۳ کالری. ازآنجایی که بدن ما از این نوع کالری به خوبی استفاده نمیکند؛ این کالری‌ها مستقیما تبدیل به چربی میشوند. اگر شما از نوشیدن‌های گاه و بیگاه لذت میبرید، تعادل را حفظ کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی‌تان درآخرهفته‌ها لذت ببرید، خانمها با نوشیدن یک لیوان در روز و آقایان دولیوان. هرچند که تحقیقات بسیاری کلاً نوشیدن الکل را منع میکند!

آدامس بدون قند بجویید

دفعه بعد که خواستید تنقلات چاق کننده بخرید به جای آن چند عدد آدامس بدون قند بخرید. جویدن انواع خاصی از آدامس‌ها باعث خوش بو شدن نفستان میشود و همچنین به شما کمک میکند تا گرسنگی‌تان را مدیریت کنید، تمایلاتتان به تنقلات را کنترل کنید و به کاهش وزن‌تان هم کمک میکند. (به خاطرداشته باشید، سوربیتول که نوعی الکل قند است و گاهی اوقات در آدامس‌های کم کالری مورد استفاده قرار میگیرد میتواند برروی یبوست بعضی افراد تاثیر بگذارد). اگرچه ممکن است جویدن آدامس باعث کم خوردنتان شود اما بدین معنا نیست که شما میتوانید روش صحیح خوردن را متوقف کنید. رژیم غذایی خوب و ورزش، هنوز هم مهم هستند.

یک دفتریادداشت برای غذای روزانه‌تان داشته باشید

یک مداد ساده و ورق بطرز جالبی میتواند باعث کاهش وزن‌تان شود. مطالعات نشان میدهد که نوشتن آنچه که می‌خورید و می‌نوشید موجب می‌شود که شما از چیزی که می‌خورید و زمان و مقدارآن آگاه شوید و همین امرباعث می‌شود شما بطور تخمینی کالری کمتری مصرف کنید. در یک مطالعه دیده شده که افرادی که شش روز هفته برنامه غذایی روزانه‌شان را می‌نویسند دوبرابر افرادی که فقط یکبار در هفته و یا کمتر برنامه‌شان را مینویسند کاهش وزن داشته‌اند.

موفقیتتان را جشن بگیرید (اما نه با غذا)

آیا دراین ماه ۵پوند کاهش وزن داشته‌اید و هرروز پیاده روی کرده‌اید؟ پس وقت جشن گرفتن رسیده است. جایزه موفقیتتان درکاهش وزن می‌تواند مشوق شما برای موفقیت‌های بیشتر شود پس بابت آنچه بدست آورده‌اید شادی کنید. یک سی دی بخرید، به سینما بروید و جایزه‌ای برای مرحله بعد خود اختصاص دهید. فقط با یک بستنی گردویی و یک بشقاب بزرگ پیتزا جشن نگیرید.

ازخانواده و دوستانتان کمک بگیرید

حمایت شدن میتواند شما را برای رسیدن به هدفتان که همان کاهش وزن است کمک کند. پس به خانواده و دوستانتان درمورد تلاشتان برای رسیدن به یک روش سالم زندگی بگویید. شاید آنها هم در ورزش کردن، درست غذاخوردن و کاهش وزن به شما ملحق شوند. هنگامی که شما تمایل به تسلیم شدن دارید آنها کمکتان خواهند کرد. صادق باشید و آفرین برشما- تجربه کردن خیلی آسانتر است.

منبع

دسته‌بندی نشده

راه های افزایش انگیزه برای ورزش

چگونه از تنبلی و فرسودگی که باعث ورزش نکردن می‌شوند، جلوگیری کنیم؟

اگر شما از ورزش خسته شده‌اید یا بخاطر اینکه یک هفته در تعطیلات بوده و به باشگاه نرفته‌اید، احساس شکست می‌کنید، بیرون آمدن از وضعیت کنونی‌تان می‌تواند دشوار باشد. اما باید قبل از اینکه شروع به افزایش وزن و از دست دادن قدرتتان کنید یا کاملا دلسرد شوید به برنامه تمرینی‌تان برگردید. ما از مربیان درجه یک پرسیدیم که وقتی واقعا دوست نداریم ورزش کنیم، باید چه کار کنیم!

از بقیه بخواهید شما را کنترل کنند

جان رومانیلو، رئیس RomanFitnessSystems.com می‌گوید: یکی از دلایلی که چرا مربیان اینقدر موثر هستند آن است که شما را نسبت به تمریناتتان، مسئولیت پذیر می‌کنند. حتی اگر یک مربی ندارید می‌توانید از یک دوست، یکی از اعضای خانواده یا یک شخص مهم بخواهید که شما را به تمریناتتان پایبند کنند. او توصیه می‌کند از آنها بخواهید که در مشخص کردن تعداد جلساتی که تمرین نمی‌کنید به شما کمک کنند و اگر جلسات زیادی را تمرین نمی‌کنید، جریمه‌هایی برای شما در نظر بگیرند و اگر در تمام آن جلسات، شرکت کردید به شما پاداش دهند.

با یک تغییر ساده شروع کنید

راشل کاسگراو، مربی شخصی می‌گوید: شروع یک عادت جدید می‌تواند به سادگی تغییر یک رفتار باشد. این بدان معناست که می‌توانید انگیزه‌تان برای ورزش را فقط با یک جلسه یوگا در هفته، رفتن سرکار با دوچرخه یا پیاده برای چند روز در هفته افزایش دهید. وقتی که آن کارها به عادت تبدیل شوند، متوجه می‌شوید که چه احساس خوبی به شما می‌دهند و برای انجام یک برنامه ورزشی مداوم و پایبند بودن به آن، حتی در زمان‌هایی که دوست ندارید ورزش کنید انگیزه خواهید داشت.

از کفش‌هایتان استفاده کنید

میشل لوویت، مربی مشهور می‌گوید: بدست آوردن انگیزه برای ورزش کردن می‌تواند به آسانی پوشیدن کفش‌هایتان باشد. او توصیه می‌کند که کفش‌های ورزشی‌تان را در جایی بگذارید که اغلب اوقات بتوانید آنها را ببینید مثلا کنار تخت یا میز کارتان در محل کار. به اینصورت انها برنامه تمرینی‌تان را به شما یاداوری می‌کنند. او می‌گوید: هنگامیکه کفش‌هایتان را می‌پوشید، حداقل بمدت ۵ دقیقه بیرون بروید. وقتی این زمان به پایان رسید، ممکن است با خود فکر کنید که “در حال حاضر ورزش را شروع کرده‌ام بنابراین می‌خواهم ادامه دهم”. بعلاوه اگر کفشتان را بعنوان یک یاداوری کننده ورزشی با خودتان داشته باشید، دیگر نمی‌توانید از این بهانه که” کفش‌هایم را فراموش کردم”، استفاده کنید.

یک هدف بر اساس عملکردتان تعیین کنید

تونی جنتیل کور، مربی شخصی و دارای مدرک CSCS و موسس مشترک Cressey Performance در هادسون می‌گیود: اگر هدف تناسب اندامتان بر اساس یک چیز فیزیکی باشد که می‌خواهید انجام دهید مانند انجام بارفیکس یا دویدن یک مایل در ۸ دقیقه، به احتمال زیاد به آن می‌رسید و مسلما برای تعیین یک هدف بر اساس عملکردتان، هیچ زمانی بهتر از وقتی نیست که انگیزه ندارید. او می‌گوید: من متوجه شدم که اگر کسی به دلیل خاصی تمرین کند، در وهله اول برای آن تمرین، هیجان دارد و برای رسیدن به آن هدف، به تمرین ادامه می‌دهد.

از یک دوست، تاثیر مثبت بپذیرید

مایک بویل، مالک Conditioning Mike Boyle Strength and در ماساچوست می‌گوید: گاهی اوقات پیدا کردن اراده برای ورزش کردن فقط نیازمند آن است که به باشگاه بروید. در آن صورت، همراه بردن یک دوست که در حال حاضر عادت دارد بطور منظم به باشگاه برود، ایده زیرکانه‌ای است. فقط به یاد داشته باشید: در حالیکه استفاده از دوستتان برای انگیزه پیدا کردن، بسیار عالی است اما مهم است که او را اساس و مبنای تمریناتتان قرار ندهید زیرا این کار، شما را در معرض خطر آسیب دیدگی قرار می‌دهد.

به آرامی به روال تمرینی‌تان برگردید

نیک رودوکوی، مربی معروف در نیویورک می‌گوید: اگر بعد از مدتی وقفه و تمرین نکردن، خیلی سریع سراغ برنامه تمرینی‌تان بروید انرژی‌تان را بطور کامل از دست می‌دهید و نمی‌توانید برای مدتی تمرین کنید. در عوض او پیشنهاد می‌کند که بتدریج به جایی که تمرین را کنار گذاشتید، برگردید مثلا اگر قبلا هفته‌ای ۵ روز تمرین می‌کردید، خودتان را متعهد کنید که در هفته اول ۲ تا ۳ بار به باشگاه بروید. سپس در هفته بعد آن را به ۳ تا ۴ جلسه در هفته افزایش دهید و همینطور ادامه دهید تا به برنامه تمرینی قبلی‌تان برگردید. استفاده از این روش باعث می‌شود که بخاطر ۵ روز تمرین در هفته، آنهم بطور ناگهانی احساس اضطراب و پریشانی نکنید.

به تمرینتان مانند یک تفریح نگاه کنید

دیوید جک، کارشناس تناسب اندام و دارای مدرک CSCS می‌گوید: اگر از رفتن روی تردمیل و ۳۰ دقیقه دویدن روی آن، می‌ترسید خودتان را وادار به انجام فعالیتی کنید که بتوانید به جای خود فعالیت، به نتیجه‌اش توجه کنید. منظور آن است که با انجام فعالیت‌هایی که از آنها لذت می‌برید مانند تنیس، گردش رفتن یا پیاده روی سریع و طولانی از مزایای ورزش مانند افزایش گردش خون و ترشح اندروفین بهره می‌برید که می‌تواند به شما انگیزه دهد تا بعدها، فعالیت بیشتری انجام دهید. اگرچه فعالیت‌های فیزیکی مورد علاقه شما ممکن است به اندازه برنامه معمولتان در باشگاه برای قلبتان مفید نباشند، اما خیلی بهتر از آن است که هیچ کاری انجام ندهید.

منبع

دسته‌بندی نشده