آرشیو برچسب ها:

آسپرین بخوریم یا نه؟

در سپتامبر ۲۰۱۵، کارگروه خدمات پیشگیرانه در ایالات متحده که نفوذ زیادی دارد توصیه‌های اصلاح شده‌ای درمورد مصرف آسپرین در دوز پایین ارائه داد که نه‌تنها از بیماری‌های قلبی و عروقی پیشگیری می‌کند بلکه از سرطان روده بزرگ هم جلوگیری می‌نماید. تبلیغ این خبر می‌تواند خیلی از افراد را به شروع مصرف آسپرین به‌طور خودسرانه تشویق نماید که ممکن است پیامدهای خوبی نداشته باشد. باید قبل از مصرف روزانه آسپرین با یک متخصص در این مورد مشورت کنید چون می‌تواند موجب خونریزی جدی دستگاه گوارش شود.

این توصیه‌ها در حقیقت به گروه‌هایی تعلق می‌گیرد که آسپرین به‌عنوان یک پیشگیری در افراد حدود ۵۰ سال با ریسک بیماری‌های قلبی و عروقی که خطر خونریزی برای‌شان وجود ندارد تجویز می‌شود. افراد پرخطر در دهه ۶۰ زندگی‌شان هم باید این موضوع را مدنظر داشته باشند، اما با احتیاط بیشتر زیرا ریسک خونریزی در آنها بیشتر بوده و خواص نهایی آسپرین برای‌شان کمتر خواهد بود. برای تجویز آسپرین برای افراد زیر ۵۰ سال یا بالاتر از ۶۹ سال هنوز شواهدی پیدا نشده است.

تغییر بزرگی که در این توصیه نسبت به توصیه‌های قبلی ایجاد شده این است که این کارگروه می‌گوید، آسپرین با دوز پایین می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ را نیز کاهش دهد، البته با این هدف، آسپرین فقط برای افرادی که ریسک بیماری‌های قلبی و عروقی در آنها بالا است تجویز می‌شود. تحقیقات می‌گویند دست‌کم ده سال طول می‌کشد تا مصرف روزانه آسپرین چنین خواصی از خود بروز دهد.

یادتان باشد که توصیه‌های جدید تنها افرادی را هدف می‌گیرد که بیماری‌های قلبی و عروقی هنوز در آنها شناسایی نشده. این کارگروه به آنهایی که سابقه یک حمله قلبی یا حادثه قلبی و عروقی دیگری را دارند توصیه می‌نماید تحت نظر پزشک معالج، آسپرین با دوز پایین مصرف کنند.

تقریبا ۴۰ درصد از آمریکایی‌های بالای ۵۰ سال هم‌اکنون برای سلامت قلب‌شان آسپرین با دوز پایین مصرف می‌کنند که اغلب هم خودسرانه است. بدون تردید خیلی از آنها با توجه به توصیه‌های جدید، مجاز به این‌کار نیستند، درحالی‌که خیلی دیگر که باید این دارو را مصرف کنند، این‌کار را نمی‌کنند. اگر شما هم ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی وعروقی یا سرطان روده بزرگ را دارید( مثلا به دلیل ریسک بالای پولیپ)، با پزشک‌تان درمورد خطرات و فواید بالقوه آسپرین با دوز پایین مشورت کنید.

+

برنج قهوه‌ای یا برنج سفید؟! کدام بهتر است؟!

همه برنج‌های سفید در ابتدا برنج قهوه‌ای بوده‌اند که پوسته و سبوس خودشان را در فرآیند آسیاب از دست داده‌اند. این فرآیند، طول عُمر برنج سفید را افزایش می‌دهد، اما مقدار زیادی از مواد مغذی برنج را (ازجمله فیبر، ‌ویتامین‌ها و املاح) از بین می‌برد. ‌ برنج سفید و برنج قهوه‌ای، هر دو، دارای کربوهیدرات زیادی هستند. با این‌حال، برنج قهوه‌ای در گروه غلات سبوس‌دار قرار می‌گیر و طبیعتا حاوی مواد مغذی بیشتری است.

تفاوت‌های تغذیه‌ای مهم

بحث درباره تفاوت‌های کلیدی بین برنج قهوه‌ای و برنج سفید کاملا مفصل است، اما اول از همه باید بگوییم که ترکیبات مغذی برنج‌ها به کارخانه تولیدکننده هم بستگی دارد و نمی‌توان به‌طور مطلق درباره این موضوع نظر داد. در ادامه با این تفاوت‌های تغذیه‌ای مهم آشنا می‌شویم.

فیبر

برنج قهوه‌ای ذاتا فیبر بیشتری نسبت به برنج سفید دارد. درواقع، میزان فیبر در برنج قهوه‌ای معمولا بین ۲ تا ۳ گرم بیشتر از نوع سفید است. اگرچه فیبر بیشتر از هر چیزی به‌خاطر تاثیر مثبتش در رفع یبوست شناخته می‌شود،‌ اما فواید دیگری هم برای سلامتی ما دارد:

• ایجاد احساس سیری سریع‌تر که می‌تواند به مدیریت وزن کمک کند
• پایین آوردن سطح کلسترول خون
• کنترل قند خون و درنتیجه کاهش خطر ابتلا به بیماری دیابت
• کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی
• تغذیه باکتری‌ها روده

منگنز

منگنز، نوعی املاح است که وجودش برای تولید انرژی و عملکرد آنتی‌اکسیدانی ضروری است. برنج قهوه‌ای، منبع عالی‌ای برای دریافت این املاح محسوب می‌شود، ‌درحالی که برنج سفید حاوی منگنز نیست.

سلنیوم

برنج قهوه‌ای، یکی از منبع‌های خوب برای دریافت سلنیوم است که نقش مهمی در تولید هورمون تیروئید ایفا می‌کند. به‌علاوه، در عملکرد سیستم ایمنی و عملکرد آنتی‌اکسیدانی بدن هم نقش دارد. سلنیوم در کنار ویتامین E، از سلول‌های بدن در مقابل ابتلا به سرطان محافظت می‌کند.

منیزیم

برخلاف برنج سفید، برنج قهوه‌ای معمولا منبع خوبی برای دریافت منیزیم است. یک وعده مصرفی از برنج قهوه‌ای می‌تواند ۱۱ درصد از نیاز روزانه بدن به منیزیم را برآورده کند. منیزیم برای بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن لازم است:

• انعقاد خون
• انقباض عضله‌ها
• تولید سلول‌ها
• رشد و تکامل استخوان‌ها

آیا افراد مبتلا به بیماری دیابت هم می‌توانند برنج بخورند

یکی از فرا-تحلیل‌های محققان در سال ۲۰۱۲ میلادی نشان می‌دهد که خوردن مقدار زیادی از برنج سفدی به‌طور منظم می‌تواند خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ را افزایش بدهد. هم برنج قهوه‌ای و هم برنج سفید می‌توانند از نظر شاخص گلایسمی (GI) در رده‌های بالا قرار بگیرند و درنتیجه برای بیماران مبتلا به دیابت مناسب نیستند. GI برنج سفید تقریبا ۷۲ است که یعنی می‌تواند سریعا در جریان خون جذب شود و GI برنج قهوه‌ای هم تقریبا روی ۵۰ قرار می‌گیرد.

نتیجه نهایی

برنج قهوه‌ای معمولا از نظر تغذیه‌ای نسبت به برنج سفید برتری دارد و اصطلاحا مغذی‌تر است. برنج قهوه‌ای از نظر میزان فیبر، منیزیم و مواد مغذی مهم دیگر نیز وضعیت بهتری دارد.

+

اطلاعات لازم درباره دیابت

، دیابت یكی از مهم ترین مشكلات بهداشتی- درمانی و اجتماعی- اقتصادی جهان محسوب می شود، به گونه ای كه بیش از 150 میلیون نفر در دنیا مبتلا به این بیماری هستند. از آنجا كه خود بیماران و خانواده های آنها عمده ترین نقش را در درمان دیابت به عهده دارند، كسب اطلاعات لازم درباره دیابت به شیوه های گوناگون آموزشی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
دیابت زمانی بوجود می آید که در بدن شما به اندازه کافی انسولین تولید نشود و یا از انسولین تولیدشده در بدن به طور موثری استفاده نگردد. بدن شما بدون انسولین نمی تواند انرژی مورد نیاز را از مواد غذایی مصرفی بدست آورد.

انسولین هورمونی است که از غده لوزالمعده ترشح می گردد. غذایی که مصرف می کنیم در بدنمان به نوعی قند به نام گلوکز تبدیل می شود. انسولین به گلوکز کمک می کند که وارد سلول های بدن شود تا به انرژی تبدیل گردد بدون انسولین، گلوکز به جای ورود به سلول در بدن جمع می شود.

بیماری دیابت در اثر ناتوانی بدن در تولید انسولین یا کاهش یا عدم اثر انسولین در سوخت و ساز مواد قندی پدید می آید.
مبتلایان به دیابت باید یاد بگیرند که چگونه قند خون خود را کنترل کنند تا از عوارض حاد و مزمن بیماری پیشگیری نمایند و یا در صورت پیدایش این عوارض، به موقع به مراکز بهداشتی- درمانی مراجعه نمایند.

چگونه می توان دیابت خود را کنترل کرد؟

شما می توانید با برنامه غذایی درست، فعالیت بدنی منظم و نگهداری وزن در حد ایده آل، به کنترل مطلوب قند خون دست پیدا کنید. نگهداری وزن در میزان طبیعی به کنترل چربی های خون و کاهش فشار خون نیز کمک می کند.

تعدادی از مبتلایان به دیابت برای کنترل قند خون، طبق نظر پزشک به مصرف قرص های خوراکی پایین آورنده قند خون و یا انسولین نیاز دارند.

انواع دیابت

– دیابت نوع اول یا دیابت وابسته به انسولین : این نوع دیابت زمانی اتفاق می افتد که انسولین یا وجود ندارد یا مقدار آن بسیار کم است. در چنین مواردی باید انسولین تزریق گردد. دیابت نوع یک اغلب کودکان و نوجوانان را در بر می گیرد، ولی افراد در سنین بالاتر هم ممکن است دچار شوند.این نوع دیابت حدود 10 درصد کل دیابتی ها را شامل می شود.

– دیابت نوع دوم یا دیابت غیر وابسته به انسولین : دیابت نوع دو زمانی اتفاق می افتد که بدن قادر به تولید انسولین به اندازه کافی نباشد و یا انسولین تولیدشده نتواند به خوبی مورد استفاده قرار بگیرد. با رژیم غذایی، داروهای خوراکی و فعالیت های جسمی می توان این نوع دیابت را کنترل کرد دیابت نوع 2 اغلب در افراد بالغ دیده می شود و شایع ترین نوع دیابت است و 90 درصد کل دیابتی ها را شامل می شود.

دیابت نوع 1: در این نوع دیابت بدن قادر به تولید هورمون انسولین نمی باشد. این هورمون، همانطور که ذکر شد ورود گلوكز به سلول ها و سوختش را تسهیل می كند. دیابت نوع یک، یک بیماری اتوایمون (خود ایمنی) بوده که معمولا پس از ابتلا به بیماری های ویروسی و یا عفونت های باکتریایی که در طی آن، سیستم ایمنی بدن سلول های ترشح کننده انسولین را مورد حمله قرار می دهد، ایجاد می شود. دیابت نوع یك از شیوع بالایی برخوردار نیست و تنها حدود 5 تا 10 درصد دیابتی‌ها را تشكیل می‌دهد.

دیابت نوع 2: این بیماری در اثر مقاومت به انسولین ایجاد می گردد (شرایطی كه بدن قادر به استفاده ی مناسب از انسولین نمی باشد). در این بیماران حداقل در مراحل اولیه، انسولین به میزان کافی در بدن وجود دارد، ولی در سطح سلولی نقش خود را به خوبی ایفا نمی کند. اگرچه علل دقیق مقاومت به انسولین به طور کامل شناخته شده نیست، ولی شیوه زندگی نادرست اعم از تغذیه ناسالم ، عدم تحرک بدنی و به دنبال آن چاقی شکمی که با تجمع بیش از حد بافت چربی در بین احشاء همراه می باشد، نقش اساسی در ایجاد حالت پره دیابت و یا عدم تحمل گلوکز و نیز ابتلا به دیابت نوع دوم ایفا می نماید. اغلب بیماران دیابتی (بیش از 90 درصد)، دیابت نوع 2 دارند.

دیابت بارداری: در دوران بارداری با ترشح هورمون هایی که از جفت برای نگهداری جنین در رحم ترشح می شود، مقاومت به انسولین افزایش می یابد. گفته می شود که در سه ماهه دوم و سوم بارداری با بزرگ شدن جفت و افزایش ترشح هورمون های مترشحه از جفت، این مقاومت به انسولین افزایش یافته و در مواردی از سطح ظرفیت ترشحی لوزالمعده بیشتر می شود که در نهایت باعث افزایش قند خون می گردد. اهمیت دیابت بارداری، علاوه بر سلامت مادر و جنین آن است که 5 تا 10 درصد زنانی كه دیابت بارداری دارند، بلافاصله بعد از بارداری به دیابت (معمولا دیابت نوع 2) مبتلا می شوند.

پردیابت: زمانی كه قند خون فرد از حد طبیعی بیشتر باشد، اما به میزانی بالا نباشد كه فرد به دیابت نوع 2 مبتلا باشد، فرد پردیابت و یا دچار عدم تحمل گلوکز خواهد بود.

علایم بیماری دیابت

– پر نوشی
– پرخوری
– پر ادراری
– تاری دید و سردرد
– خواب آلودگی و احساس خستگی
– طولانی شدن مدت زمان ترمیم زخم ها

روش تشخیص

تشخیص بیماری بر اساس اندازه گیری قند خون ناشتا انجام می گیرد. وجود قند در ادرار نیز به تشخیص بیماری کمک می کند.

عواملی که باعث دیابت نوع دو می شوند

– چاقی
– سن بیش از 40 سال
– کمبود ورزش و فعالیت جسمی
– سابقه دیابت در خانواده
– خانم هایی که سابقه سقط، مرده زایی بدون علت و یا تولد نوزاد 4 کیلوگرم و بیشتر دارند.

آیا درمان قطعی وجود دارد؟

دیابت درمان قطعی ندارد، ولی روش های مؤثری برای کنترل آن و پیشگیری از بروز عوارض وجود دارد. با کنترل دیابت می توان تا حد امکان قند خون را در حد طبیعی حفظ کرد.

برای دستیابی به این هدف، بکارگیری روش های زیر مؤثر است: آموزش مستمر و مداوم تغذیه صحیح، آزمایش مرتب قند خون، ورزش مرتب و استفاده از انسولین یا داروهای خوراکی در صورت لزوم.

مراقبت از بیماران دیابتی

– در صورتی که خونرسانی به پاها خوب بوده و مشکل خاصی ندارید، کافی است بصورت روزانه پاهایتان را چک کنید.

– مشاهده روزانه پاها جهت بررسی وجود تاول، بریدگی، خراش و ضایعات بین انگشتان لازم است انجام شود، مخصوصا بین انگشتان پا را باید بدقت خشک کرد.

– اگر پوستتان خشک است، بهتر است از کرم یا روغن نرم کننده استفاده کنید. این ماده باید پس از شستشو و خشک کردن پا مصرف شود و بین انگشتان پا مالیده نشود.

– یبوست می تواند یکی از نشانه های افزایش قند خون باشد، زیرا افزایش ترشح ادرار موجب کم آب شدن بدن و جذب اضافی مایعات از بدن می شود. با نوشیدن مایعات فراوان و کنترل قند خون می توان مشکل یبوست را حل کرد.

– بطور کلی در بیماران دیابتی نوع دوم، انجام ورزش سبک (مانند 30 دقیقه پیاده روی ) پس از صرف غذا در تنظیم سطح گلوکز خون مؤثر است. ورزش منظم در بیماران، خطر ابتلا به بیماری های قلب و عروق را بسیار کاهش می دهد.

– اندازه گیری مرتب قند خون و ثبت آن بسیار حایز اهمیت است. آزمایش قند خون، بهترین راهنما برای دانستن وضعیت قند خون بیمار است.

– در صورت مشاهده هر پدیده غیر عادی در پاها (مانند سخت شدن پوست در قسمتی از کف پاها، وجود بی حسی و کرختی و خمیدگی در قسمتی ازپاها) باید فورا به پزشک مراجعه کرد.

+

ورزش کردن برای تازه‌مادران مفید است

مادر شدن با تغییرات زیادی در روال روزانه برنامه‌ها و الگوهای خواب همراه است که همگام شدن با آن‌ها به گذر زمان نیاز دارد. با این‌حال، یکی از مسائلی که بیشتر از همه تازه‌مادران را تحت تاثیر قرار می‌دهد، تغییرات بدنی است.

دوره بهبودی پس از زایمان برای هر فرد، با توجه به ویژگی‌های او، متفاوت است. ورزش کردن در طول هفته‌های اولیه پس از زایمان، شاید خیلی بعیدتر از چیزی باشد که به ذهن تازه‌مادران برسد. با این‌حال، همه مادران بالاخره باید به سبک‌زندگی فعال برگردند و برای همین باید اطلاعات بیشتری در این زمینه کسب کنند.

به نظر متخصصان، تازه‌مادران هم می‌توانند به نوزاد شیر بدهند و هم در کنار آن ورزش کنند. بعضی از تازه‌مادران تصور می‌کنند که ورزش کردن، شیر آن‌ها را از بین می‌برد. با این‌حال، تا زمانی که تعادل آب بدن حفظ شود، شیر مادر هم تحت تاثیر فعالیت ورزشی قرار نمی‌گیرد.

مطالعات نشان داده‌اند که فعالیت ورزشی سنگین می‌تواند کیفیت شیر مادر را تا حد کمی تغییر دهد. با این‌حال، چنین تغییراتی هم کاملا کوتاه‌مدت هستند. واضح‌ترین تغییرات در این زمینه، کاهش سطح IgA (نوعی آنتی‌بادی) در شیر مادر و افزایش سطح اسید لاکتیک در آن است. سطح IgA پس از ۱۰ تا ۳۰ دقیقه به حالت عادی بازمی‌گردد و سطح بالای اسید لاکتیک هم بعد از ۹۰ دقیقه به وضعیت طبیعی برمی‌گردد. با این‌حال، این تغییرات هیچ اثرات مضری برای نوزاد ندارند.

درواقع، امروزه ثابت شده است که فعالیت ورزشی نه‌تنها پروفایل چربی خون و واکنش نسبت به انسولین را در تازه‌مادران بهبود می‌بخشد، بلکه سطح استرس و علائم افسردگی و اختلال اضطرابی را هم در آن‌ها کاهش می‌دهند.

منبع

همه چیز درباره تب کریمه کنگو

برخی از حقایق کلی:

ویروس تب خونریزی دهنده کریمه کنگو باعث بیماری ویروسی و تب شدید خونریزی دهنده می شود.
بیماری CCHF تا ۴۰٪ کشنده است.
ویروس در درجه اول از کنه و دام به مردم منتقل می شود. انتقال از انسان به انسان از طریق تماس نزدیک با خون، ترشحات، ارگان ها و یا سایر مایعات بدن افراد آلوده اتفاق می افتد.
CCHF در آفریقا، بالکان، خاورمیانه و آسیا بومی است.
هیچ واکسنی برای افراد یا حیوانات وجود ندارد.

تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یک بیماری گسترده ناشی از ویروس منتقله از راه کنه (Nairovirus) از خانواده Bunyaviridae است. ویروس CCHF باعث شیوع بیماری های ویروسی شدید تب خونریزی دهنده، با میزان کشندگی ۱۰-۴۰٪ می شود.

CCHF در آفریقا، بالکان، شرق میانه و کشورهای آسیایی شایع است.

ویروس تب خونریزی دهنده کریمه-کنگو در حیوانات و کنه ها

میزبان ویروس CCHF شامل حیوانات وحشی و اهلی مانند گاو، گوسفند و بز هستند. بسیاری از پرندگان به عفونت مقاوم هستند، اما شترمرغ مستعد است و ممکن است عفونت زیادی در مناطق بومی آن دیده شود. به عنوان مثال، شیوع سابق در کشتارگاه شترمرغ در آفریقای جنوبی رخ داده است. هیچ بیماری مشهودی در این حیوانات وجود ندارد.

حیوانات از طریق گزش کنه آلوده و ویروس باقی مانده در جریان خون خود عفونی می شوند. عفونت یک هفته بعد دوباره با گزش بعدی ادامه می یابد. اگر چه برخی از کنه ها با این ویروس آلوده می شوند اما کنه های Hyalomma ناقل اصلی هستند.

انتقال کریمه کنگو

ویروس CCHF با گزش کنه و یا از طریق تماس با خون حیوان آلوده و یا بافت آلوده در طول و بلافاصله بعد از کشتار به انسان منتقل می شود. اکثر موارد در افراد درگیر در صنعت دام، مانند کارگران کشاورزی، کارگران کشتارگاه و دامپزشکان رخ داده است.

انتقال انسان به انسان در اثر تماس نزدیک با خون، ترشحات، ارگان و یا سایر مایعات بدن افراد آلوده اتفاق می افتد. عفونت ها در بیمارستان با توجه به استرلیزه نادرست تجهیزات پزشکی، استفاده مجدد از سوزن و آلودگی تجهیزات پزشکی رخ می دهد.
نشانه ها و علائم تب کریمه کنگو

طول دوره کمون بستگی به نوع اکتساب این ویروس دارد. به دنبال عفونت توسط گزش کنه، دوره کمون معمولا یک تا سه روز است، حداکثر نه روز. دوره کمون در حالت تماس با خون و یا بافت آلوده معمولا پنج تا شش روز، تا حداکثر ۱۳ روز است.

شروع علائم ناگهانی با تب، درد عضلانی، سرگیجه، درد گردن و سفتی، کمردرد، سردرد، درد چشم و ترس از نور (حساسیت به نور) است. ممکن است تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم و گلو درد، و نوسانات خلقی شدید و سردرگمی نیز دیده شود. پس از دو تا چهار روز، این حالات با خواب آلودگی، افسردگی و سستی جایگزین می شوند، و درد شکم ممکن است به قسمت فوقانی و راست، با هپاتومگالی قابل تشخیص (بزرگ شدن کبد) منتقل شود.

دیگر علائم بالینی عبارتند از تاکی کاردی (ضربان قلب سریع)، لنفادنوپاتی (بزرگی غدد لنفاوی) و بثورات پتشی (بثورات ناشی از خونریزی داخل پوست) در سطوح مخاطی داخلی، از جمله در دهان و گلو، و بر روی پوست. پتشی ممکن است به بثورات بزرگتر به نام اکیموز، و دیگر پدیده های خونریزی منجر شود. معمولا شواهدی از هپاتیت و وخامت سریع کلیه، آسیب ناگهانی کبد یا نارسایی ریوی بعد از روز پنجم از بیماری دیده می شود.

میزان مرگ و میر CCHF حدود ۴۰٪ است، با مرگ هایی که در هفته دوم بیماری رخ می دهد. در بیمارانی که بهبود می یابند، بهبود در روز نهم و دهم پس از شروع بیماری آغاز می شود.
تشخیص بیماری تب کریمه کنگو

عفونت ویروس CCHF ممکن است توسط چندین تست آزمایشگاهی مختلف تشخیص داده شود:

آزمون ایمونوسوربنت متصل به آنزیم
تشخیص آنتی ژن؛
خنثی سازی سرم؛
واکنش زنجیره ای پلیمریزاسیون ترانس کریپتاز معکوس
جداسازی ویروس کشت.

بیماران مبتلا به بیماری کشنده، مانند بیماران در چند روز اول بیماری، معمولا پاسخ آنتی بادی قابل اندازه گیری ندارند و بنابراین تشخیص در این افراد توسط تشخیص ویروس و یا RNA در نمونه های خون و یا بافت به دست می آید.

آزمایشات بر روی نمونه های بیماران مخاطرات شدیدی دارد و باید تحت شرایط بیولوژیکی مهار شود. با این حال اگر نمونه ها غیر فعال باشند (به عنوان مثال با virucides، اشعه گاما، فرمالدئید، گرما، و غیره)، می توان آن را در یک محیط ایمنی زیستی پایه اداره کرد.

درمان کریمه کنگو

مراقبت های عمومی با درمان علائم رویکرد اصلی مدیریت CCHF در افراد است.

داروی ضد ویروسی ریباویرین برای درمان عفونت CCHF سودمند است. هر دو درمان خوراکی و داخل وریدی موثر به نظر می رسد.
راههای پیشگیری و کنترل

کنترل CCHF در حیوانات و کنه

پیشگیری یا کنترل عفونت CCHF در حیوانات و کنه ها مورد توجه قرار نمی گیرد و عفونت در حیوانات خانگی معمولا آشکار نیست. علاوه بر این، کنه ها متعدد و گسترده هستند، به طوری که کنترل با آفت کش ها (مواد شیمیایی در نظر گرفته شده برای کشتن کنه) تنها گزینه واقع بینانه برای تجهیزات صنعتی دام است.

به عنوان مثال، طی یک شیوع در کشتارگاه شترمرغ در آفریقای جنوبی (که در بالا ذکر شد)، اقدامات لازم برای اطمینان حاصل شد که شترمرغ برای ۱۴ روز در یک ایستگاه قرنطینه قبل از کشتار قرار گرفته شد. این کار باعث کاهش خطر برای حیوانات در کشتار می شود که آلوده نشود و مانع از آلوده شدن افرادی که در تماس با آن هستند می شود.

هیچ واکسنی برای استفاده در حیوانات وجود ندارد.
کاهش خطر عفونت در انسان ها

اگر چه واکسن CCHF در یک مقیاس کوچک برای موش در شرق اروپا ساخته شده است اما در حال حاضر هیچ واکسن بی خطر و موثری برای استفاده انسان در دسترس نیست.

در صورت عدم وجود واکسن، تنها راه کاهش عفونت در افراد افزایش آگاهی از عوامل خطر و آموزش مردم در مورد اقدامات لازم جهت کاهش در معرض ویروس بودن است.

توصیه های بهداشتی عمومی بر برخی از وجوه تمرکز می کنند.
کاهش خطر انتقال ویروس به انسان:

پوشیدن لباس های محافظ (آستین بلند، شلوار بلند)؛
پوشیدن لباس های رنگی نازک برای تشخیص آسان کنه بر روی لباس.
استفاده از آفت کش های تایید شده (مواد شیمیایی در نظر گرفته شده برای کشتن کنه) بر روی لباس.
استفاده از مواد مورد تایید دافع بر روی پوست و لباس؛
بررسی منظم لباس و پوست برای کنه.
از بین بردن و یا کنترل آلودگی در حیوانات و یا در اصطبل و انبارها، و
دوری از مناطقی که کنه فراوان است و فصلی که آنها فعال ترین هستند.

کاهش خطر انتقال از حیوان به انسان:

در هنگام دست زدن به حیوانات از دستکش و دیگر لباس های محافظ استفاده کنید؛ به ویژه در طول کشتار، قصابی حیوانات
قرنطینه حیوانات قبل از ورود آن ها به کشتارگاه و یا درمان حیوانات با آفت کش ها دو هفته قبل از کشتار.
از مصرف گوشتی که از شرایط ذبح آن مطمئن نیستید اجتناب کنید.

کاهش خطر انتقال انسان به انسان در جامعه:

اجتناب از تماس فیزیکی نزدیک با افراد آلوده به CCHF ؛
دستکش و تجهیزات حفاظتی در هنگام مراقبت از افراد بیمار ؛
شستن دست به طور منظم پس از مراقبت و یا بازدید از افراد بیمار.

کنترل عفونت در مراقبت های بهداشتی

کارکنان مراقبت های بهداشتی از بیماران مبتلا به CCHF مشکوک یا تایید شده، و یا دست زدن به نمونه آنها، باید اقدامات احتیاطی کنترل عفونت استاندارد را عملی کنند. این خدمات عبارتند از بهداشت اولیه دست، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی، شیوه تزریق امن و شیوه های تدفین امن.

به عنوان یک اقدام احتیاطی، کارکنان مراقبت های بهداشتی مراقبت از بیماران بلافاصله در خارج از منطقه شیوع CCHF باید اقدامات احتیاطی کنترل عفونت استاندارد را اجرا کنند.

نمونه گرفته شده از افراد مشکوک به CCHF باید توسط کارکنان آموزش دیده مشغول به کار در آزمایشگاه حمل شود.

توصیه هایی برای کنترل عفونت در حال ارائه خدمات به بیماران مشکوک به تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یا تایید شده باید توسط WHO برای ابولا و تب خونریزی دهنده ماربورگ دنبال شود.

+

راه های پیشگیری از سرطان سینه

عوامل خطرپذیر زیادی وجود دارند که درمورد ابتلا یا عدم ابتلا به سرطان سینه تعیین کننده هستند، هورمون‌ها، ژنتیک، مکان زندگی، سبک زندگی و … در اینجا چند نمونه از رایج‌ترین عوامل ریسک‌پذیر را که بیشتر خانم‌ها از آن آگاه نیستند می آوریم.

هورمون‌ها جلوگیری از بارداری

هورمون‌های پیشگیری از بارداری که به‌عنوان قرص هم شناخته می‌شوند، حاوی استروژن یا پروژسترون برای توقف بارداری‌های ناخواسته هستند. هرچند در پیشگیری از بارداری موثرند اما به دلیل تحریک بیش از حد سلول‌های سینه، ریسک ابتلا به سرطان سینه را بالا می‌برند.

تحقیقی جدید نشان می‌دهد هرچه استروژن موجود در قرص‌های جلوگیری از بارداری بیشتر باشد ریسک ابتلا به سرطان در زنان ۲۰ تا ۴۹ ساله بیشتر است.

شیر ندادن به شیرخوار

هرچند دلایل زیادی وجود دارد که یک زن بخواهد شیرندادن را انتخاب کند؛ مثلا مادران شاغل اغلب پرمشغله‌اند. انتخاب شیرندادن به فرزند شیرخوار می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان سینه را بالا ببرد.

در تحقیقی که در سال ۲۰۰۲ صورت گرفت، شیردادن تا اندازه چشمگیری موجب کاهش ریسک سرطان شده بود. که همچنین نشان داد هرچه مدت شیردهی طولانی‌تر باشد، ریسک سرطان سینه‌اش کمتر خواهد شد.

مصرف الکل

طبق تحقیق درسال ۲۰۱۱، مصرف الکل می‌تواند ریسک سرطان سینه را تا ۱۵ درصد افزایش دهد. هرچند مصرف کم یا متعادل الکل، معمولا مضر نیست اما نوشیدن ۲ تا ۵ گیلاس مشروب در روز می‌تواند نتایج جدی برای سلامتی داشته باشد، شامل افزایش ریسک سرطان سینه.

شب‌ها دیروقت اسنک خوردن

خوردن اسنک در ساعات انتهای شب ممکن است اشتهای آخرشب‌تان را پاسخ دهد اما برای بدن و احتمال ابتلا به سرطان سینه بد است. پژوهشی جدید دریافته اسنک خوردن در آخر شب، به‌دلیل بالا بردن قندخون، موجب افزایش ریسک سرطان سینه می‌شود.

کار در شیفت شب

هرچند کار شبانه گاهی اجتناب ناپذیر است اما می‌تواند تاثیرات مخرب روی سلامتی داشته باشد. علاوه بر اختلال در ساعت شبانه‌روزی بدن و ایجاد خستگی و فرسودگی، می‌تواند ریسک سرطان سینه را هم بالا ببرد.

مشکل اصلی در هورمون است، وقتی برنامه خواب‌تان بهم ریخته باشد روی هورمون‌های‌تان اثر می‌گذارد و بیشتر از هرچیزدیگری شما را آسیب‌پذیر می‌کند.

+

۱۰ تغییر سبک زندگی برای پیشگیری از بیماری آلزایمر

در دنیایی که راه‌های درمانی برای بیماری آلزایمر، درخوش‌بینانه‌ترین حالت، محدود هستند و هیچ داروی جادویی دردسترس نیست، تمرکز روی مبارزه علیه آلزایمر، بر محور پیشگیری می‌چرخد. اگر هنوز نمی‌دانیم بعد از ابتلا به این بیماری چطور درمانش کنیم، پس آیا می‌توانیم از روی دادن آن جلوگیری نماییم؟

هرچند پیشگیری‌های قطعی هنوز دردسترس نیستند، اما تحقیقات راه‌های گوناگونی را شناسایی کرده که با کمک آنها می‌توان ریسک این بیماری را کاهش داد.

این‌ها عواملی هستند که ما می‌توانیم برای کنترل روی انتخاب‌ها و سبک زندگی‌مان به‌کار ببریم تا بتوانیم تا حدودی روی این پیشگیری تاثیرگزار باشیم.

فشارخون سالم

فشارخون‌تان بالاست؟ تحقیقات نشان می‌دهد پایین آوردن فشارخون توسط ورزش و تغذیه سالم می‌تواند ریسک ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد. جالب است بدانید، اگر تلاش‌های شما از طریق ورزش و تغذیه رضایت‌بخش نباشد، هچمنان می‌توانید با مدیتیشن برای کاهش فشارخون، ریسک زوال عقل را کاهش دهید.

تغذیه درست

تغذیه درست شامل، انواع توت، سیب، آجیل ، برخی انواع شکلات تیره، قهوه، کافئین، دارچین، کشک و ماهی همراه با سایر غذاها می‌شود. به‌‌طور کلی، رژیم غذایی مدیترانه ای، فواید فراوانی برای سلامتی دارد که بهبود عملکرد مغز یکی از این فواید است.

وزن مناسب

داشتن وزنی مناسب، مخصوصا در میانسالی، با کاهش ریسک آلزایمر ارتباط دارد. پس همین امروز برای کاهش وزن اقدام کنید.

ورزش جسمی

ورزش جسمی ارتباط قوی با کاهش ریسک ابتلا به آلزایمر و سایر انواع زوال عقل دارد و بهتر از دارو می‌باشد.

ورزش ذهنی

این گفته که:” اگر از آن استفاده نکنی، ازدستش خواهی داد”، واقعیت زیادی درخود نهفته دارد. به ذهن‌تان ورزش بدهید تا هشیار نگهش دارید. فعالیت ذهنی، ذخائر ادراک و شناخت را بالا می‌برد و در نتیجه موجب کاهش ریسک زوال عقل می‌گردد.

آموزش شناختی

همراه با ورزش‌های ذهنی، آموزش شناختی فواید گسترده‌تری دارد. آموزش شناختی شامل صرف زمان برای آموزش مغزتان است- تقریبا مانند داشتن یک مربی شخصی برای مغزتان. تحقیقات نشان داده، آموزش مغز شیوه‌ای موثر برای تقویت حافظه، استدلال و مهارت‌های زبانی است. و همچنین فوایدی برای عملکرد در فعالیت‌های زندگی روزانه دارد.

سیگار نکشید

سیگار کشیدن، ریسک انواع سرطان و بیماری‌های ریوی را بالا می‌برد، اما آیا می‌دانستید که می‌تواند به مغزتان هم آسیب بزند؟ به گفته سازمان سلامت جهانی، ۱۴درصد از موارد آلزایمر در دنیا، به‌دلیل دودکردن تنباکو روی داده‌اند. حتی ریسک این بیماری برای افرادی که درمعرض دود سیگار هستند هم بالاست.

مقادیر کافی از ویتامین B12 ، D و E

کمبود ویتامین ب۱۲، ویتامین دی و ویتامین ایی، موجب کاهش عملکرد ادراکی می‌شود. مخصوصا، کمبود ویتامین ب۱۲ می‌تواند باعث ازدست دادن حافظه و اختلال حواس شود که حداقل با مکمل‌های ویتامین ب۱۲ می‌توان برآن غلبه نمود. ضمنا، ویتامین دی و ویتامین ایی، ریسک ابتلا به زوال عقل را کاهش می‌دهند.

کنترل قند خون

ارتباط قوی میان قندخون بالا و ریسک زوال عقل وجود دارد، تا حدی‌که نام دیگر آلزایمر را دیابت نوع سوم گذاشته‌اند. حتی اگر کسی دیابت نداشته باشد، قند خون بالا می‌تواند ریسک زوال عقلش را افزایش دهد. کنترل مناسب قند خون، چه با دیابت و چه بدون آن، می‌تواند داروی پیشگیری‌کننده برای مغزتان باشد.

مطالعه زیاد

به مدرسه برگردید! پژوهش‌های مکرر نشان داده، میزان تحصیلات بالا موجب کاهش ریسک اختلال ادراک می‌گردد.
سایر عوامل ریسک‌پذیر

سایر عوامل ریسک‌پذیر برای زوال عقل شامل، سن، ژنتیک، و سابقه خانوادگی می‌شود- سه چیزی که برخلاف عوامل بالا، نمی‌توانیم کنترلش کرده و نفوذی روی‌شان داشته باشیم. آگاهی درباره نحوه کاهش ریسک این بیماری، به ما قدرت کنترل سلامت مغزمان را داده و این استراتژی‌ها، می‌توانند روی سلامت جسمی ما نیز تاثیرگزار باشند. برای همین به آن” نبرد بُرد-بُرد” می‌گویند.

+

افزایش خطر شکل‌گیری لخته‌های خون کُشنده با تستوسترون‌درمانی

در دوران بارداری از کجا بفهمیم که کودکمان مبتلا به تالاسمی هست یا خیر؟

تالاسمی یک بیماری ژنتیکی و ارثی است که توسط ژن مغلوب منتقل می‌شود. این یعنی کودک شما خودبه‌خود، این بیماری را به ارث نمی‌برد. اگر فقط شما یا همسرتان، ناقل تالاسمی باشید، کودک شما ۵۰ درصد شانس دریافت ژن معیوب و انتقال آن به نسل بعدی را دارد. اما اگر هردو شما ناقل ژن معیوب باشید، کودک شما: – ۷۵ درصد، شانس این را دارد که یا ناقل ژن معیوب باشد یا به این بیماری مبتلا شود. – ۵۰ درصد شانس این را دارد که فقط ناقل ژن معیوب باشد. – ۲۵ درصد، شانس ابتلا به نوع شدید این بیماری یعنی تالاسمی ماژور را دارد. اگر هم شما و هم همسرتان مبتلا به تالاسمی باشید، به کمک یکی از روش‌های زیر می‌توانید اطمینان پیدا کنید که کودکتان به این بیماری مبتلا شده است یا خیر: – نمونه‌برداری از پرزهای جفتی: در این روش، در هفته ۱۱ تا ۱۴ بارداری، به کمک یک وسیله مخصوص و از طریق واژن، نمونه کوچکی از جفت گرفته می‌شود تا DNA مورد بررسی قرار بگیرد. – آمنیوسنتز: در این روش در هفته ۱۵ بارداری به بعد، مقداری از مایع آمنیوتیک اطراف جنین برای آزمایش و بررسی گرفته می‌شود. – نمونه خون جنین: در این روش، بین هفته‌های ۱۸ تا ۲۱، مقداری خون از بند ناف جنین گرفته می‌شود تا DNA بررسی شود. گاهی اوقات اگر نتایج آزمایشات نشان بدهد که کودک مبتلا به تالاسمی ماژور است و شانس کمی برای زنده ماندن دارد، پزشک اجازه سقط قانونی را به پدر و مادر می‌دهد. زیرا متأسفانه کودکانی که با تالاسمی ماژور متولد، می‌شوند، حتی اگر تحت شرایط درمانی بالایی قرار بگیرند، کیفیت زندگی بسیار پایینی خواهند داشت. به همین خاطر، هرچه زودتر این مسئله تشخیص داده شود، هم برای خودتان بهتر است هم جنین.

+