آرشیو برچسب ها:

ترمبوز رگ های خونی در بارداری

ترمبوز رگ های خونی چیست؟ دوران بارداری را می توان از جمله حساس ترین مراحل زندگی هر مادری به شمار آورد؛ در این دوران بسیار حساس خطرات بسیار زیادی سلامت مادر و فرزند را تهدید می کند؛ یکی از خطرناک ترین اختالاتی که در دوران بارداری احتمال بروز آن چند برابر می شود، ایجاد ترومبوز است که بسیار خطرناک است و حتی در صورت اقدام دیر هنگام منجر به مرگ فرد می شود.

ترومبوز

ترومبوز نوعی از اختلالات عروقی است که سبب ایجاد لخته های خون در عروق می شود. اغلب این اتفاقات برای عروق حامل اکسیژن به وقوع می پیوندد و پیامد های خطرناکی را در پی خود خواهد داشت.

خوشبختانه بسیاری از مردم با اهمیت آنها و علائم‌شان آشنا هستند، اما میزان آگاهی جامعه از آنها کافی نیست، ترومبوزها لخته‌هایی هستند که در وریدها یا سیاهرگ‌ها (که خون بی‌اکسیژن را به قلب برمی‌گردانند) شکل می‌گیرند.

عمده‌ترین آنها در ساق پا پدید می‌آید. نتیجه ترومبوز در وریدهای عمقی که در پزشکی DVT نامیده می‌شوند، مشکلات متعددی در عضو است که جریان خون آن به‌دلیل ایجاد لخته، کم یا قطع می‌شود و بسته به عضو درگیر، علائم متفاوتی خواهد داشت. لخته پدیدآمده در وریدهای عمقی، خصوصا ساق پا احتمال دارد ​بشکند و به‌ سمت عروق ریه حرکت کند و بیماری بسیار کشنده‌ای به نام آمبولی ریه (PE) پدید بیاورد. از هر چهار نفر بیمار مبتلا به آمبولی ریوی، یک نفر ناگهان فوت می‌کند و اگر اقدام اورژانسی برای سه​ نفر بقیه صورت نگیرد آنها نیز فوت خواهند کرد.

دلایل ایجاد ترومبوز رگ های خونی

شایعترین محل لخته شدن خون بدنبال شکستگی ها ، وریدهای عمقی ساق است. البته بدنبال لخته شدن خون در ورید های ساق ممکن است در وریدهای ران و لگن هم لخته تشکیل شود و یا ممکن است شروع تشکیل لخته از همان ابتدا نه در ورید های ساق بلکه در وریدهای ران یا لگن باشد.

بدنبال شکستگی ها و ضربات شدیدی که به بدن وارد میشود بافت ها آسیب میبینند و این آسیب بافتی موجب میشود مواد شیمیایی خاصی از بافت های صدمه دیده به جریان خون وارد شوند. این مواد مکانیسم لخته شدن خون را فعال کرده و باعث تشکیل لخته در درون ورید ها میشود.

بدنبال شکستگی و ضربات اندام ها به دلایل مختلفی ممکن است سرعت جریان خون وریدی در اندام ها کاهش یابد. فشار به ورید ها به علت خونریزی یا تورم اطراف آنها یا فشار استخوان جابجا شده به ورید میتواند سرعت جریان خون در آن را کند کند. استراحت طولانی مدت بیمار موجب میشود تا انقباضات مکرر عضلات ساق که در طول روز بطور مرتب خون را در ساق به جریان انداخته و به طرف قلب پمپ میکند از بین رفته و خون در ساق بماند. این ماندن خون و کاهش سرعت خون در ورید های ساق میتواند موجب فعال شدن سیستم انعقاد خون شود.

بارداری و ترومبوز

ایجاد لخته خون در بدن بسیار خطرناک است و می تواند پیامد های بسیار خطرناکی را در خود داشته باشد. در ترومبوز نوع (DVT) که در رگ های عمقی به وجود می آید؛ اگر فرد باردار باشد، خطر بیماری چند برابر است؛ این گونه لخته ها اغلب در پاها و لگن به وجود می آیند، اما در صورت کنده شدن و حرکت کردن لخته خون به سمت ریه ممکن است باعث مرگ فرد شود.

لخته ممکن است در هر مرحله ای از بارداری تشکیل شود و تا ۶ هفته پس از تولد هم ممکن است رخ دهد.

علل ایجاد ترومبوز در بارداری

استازی : به دو علت جریان آهسته در ورید ها دیده میشود. این آهستگی در جریان خونی حتی قبل از بزرگ شدن رحم هم دیده میشود که نشان دهنده نقش هورمونی در گشاد کردن ورید های پاها است. فشار رحم بزرگ روی ورید ونا کاوا هم مزید بر علت است. و این مسئله در صورت خوابیدن بیمار به پشت بیشتر دیده می شود. و خوابیدن رو پهلوی چپ بهترین حالت در این زمینه است.

صدمه به پوشش وریدی: این صدمه در طول زایمان بخصوص در صورت استفاده از فورسپس یا جراحی بیشتر دیده میشود.

استعداد به لخته شدن خون : فاکتور های ۱؛ ۲؛ ۷؛ ۸؛ ۹ و ۱۰ در طول حاملگیافزایش می یابند. همچنین مقاومت به پرتئین C هم موجب تشدید این قضیه میشود. فعالیت محدود کننده های عوامل فیبرین و لیتک هم مثل PAI-۱ و PAI-۲ در طول حاملگی بیشتر میشود. این مسئله در بیماران مبتلا به مشکلات ترومبوفیلی مادرزادی بدتر هم میشود. و احنمالا ۸ برابر میشود. وجود آنتی بادی های آنتی فسفولیپید هم این احتمال را در حاملگی و آنهایی که قرص ضد بارداری مصرف می کنند.

سایر عوامل که خطر ترومبوز را به همراه دارند، عبارتند از:

سابقه ی داشتن لخته
سن بالای ۳۵ سال
داشتن تروبوفیلیا ( وضعیتی که احتمال داشتن لخته را افزایش می دهد)
چاق بودن ( با حجم توده ی بدنی ۳۰ و یا بالاتر)
دو و یا چند قلویی
درمان ناباروری
زایمان سزارین
نشستن طولانی مدت
سیگار کشیدن
کم آبی

روش های درمان ترومبوز

درمان DVT (ترومبور ورید عمقی): می ‏توانید با ورزش، عدم نشستن بیش از ۲ ساعت، ترک سیگار، نپوشیدن لباس ‏های تنگ پایین‏تر از کمر، ازخودتان محافظت کنید. جوراب‏های جراحی نیز می تواند در پیشگیری از مشکل کمک کننده باشد و تزریق هپارین در موارد شدید توصیه می ‏شود. در مورد وضعیت خود اگر نگران هستید،در ویزیت خود با پزشک با وی صحبت کنید. در درمان DVT معمولاً بستری شدن در بیمارستان و دریافت داروی هپارین است.

درمان VTE

در حالت عادی ← انوکساپارین mg/kg۵/۱ روزانه

زنان باردار رژیم ۲ بار در روز پیشنهاد می‌شود چون کلیه‌ها باعث دفع بیشتر انوکساپارین می‌شوند. انوکساپارین mg/kg۱ زیر جلدی ۲ بار در روز یا دالتپارین U/ kg ۱۰۰ بصورت ۲ بار در روز شروع می‌گردد. در زمان ترخیص بعد از آنکه مطمئن شدیم قدرت تزریق به خود را دارد و اگر مریض پایدار (Stable) است با انوکساپارین mg/kg۵/۱ یک بار در روز یا دالتپارین ۱۰۰ هزار تا ۱۸ هزار واحد روزانه مرخص می‌گردد.

فیلترهای IVC

باید به زنانی محدود شود که VTE اثبات شده دارند و علی رغم درمان آنتی کواگولان دچار PTE مکرر می‌شوند یا کسانی که آنتی کواگولان نمی‌توانند استفاده کنند.

چک anti-Xa بی فایده است و فقط در زنانی انجام می‌شود که وزن ۹۰< یا ۵۰> داشته باشند یا دچار نارسایی کلیه باشند در این صورت برای VTE میزان anti-Xa را m/ml۵/۰- ۲/۱ در ۳ ساعت بعد از تزریق تنظیم می‌کنیم. چک پلاکت هم لزومی ندارد. ولی اگر بیمار ابتدا UFH می‌گرفته و بعد به LMWH تغییر داده شده یا قبلاً سابقه تزریق UHF را داشته است، چون احتمال HIT بیشتر است پلاکت باید هر روز بین روزهای ۴ تا ۱۴ بعد از شروع LMWH یا تا زمانی که LMWH قطع شود چک گردد.

زنان باردار می‌توانند پس از اتمام دوره درمانی، باقیمانده دوران بارداری را با دوز پروفیلاکسی بگذرانند. لزومی به تنظیم دوز مجدد دارو بر طبق وزن گیری مادر باردار در طی حاملگی نیست. برای زنان باردار با VTE حاد توصیه می‌گردد. ضد انعقاد تا ۶ هفته بعد از زایمان ادامه یابد و حداقل ۳ ماه دوره درمانی را به اتمام رسانند.

سزارین مناسب تر از زایمان طبیعی است!

اغلب پزشکان شما را به انجام زایمان طبیعی تشویق می کنند. اما در این مورد سزارین توصیه می شود. برای کسانی که وقایع ترومبوز در نزدیک زایمان اتفاق افتاده و افراد پرخطری برای زایمان ناگهانی هستند از همان اول UFH شروع می‌شود که در صورت غافلگیر شدن بتوانیم از پروتامین سولفات استفاده کنیم. UFH زیر جلدی ۱۲ ساعت قبل و وریدی ۶ ساعت قبلا از اینداکشن با بی حسی موضعی قطع باید گردد.

۳ ساعت بعد از جراحی یا ۴ ساعت بعد از خارج کردن کاتتر اپیدورال دوز پروفیلاکسی انوکساپارین شروع می‌گردد و ۱۲ ساعت بعد بیمار روی دوز درمانی قرار می‌گیرد. چون ریسک خونریزی وجود دارد زخم‌ها باید درن داشته باشد و بطور مکرر از لحاظ خونریزی معاینه گردد. اگر زن باردار در حال دریافت دوز درمانی LMWH برای زایمان مراجعه کرد باید تا ۲۴ ساعت پس از دریافت آخرین دوز LMWH از بی حسی نوروآگزیال خوداری کرد.

لازم به ذکر است مصرف هر گونه قرص و دارویی که در رابطه با درمان ترومبوز معرفی شد، با نسخه پزشک مجاز بوده و باید تحت نظر ایشان مصرف گردد.

+

علل ایجاد گواتر، علائم و درمان آن

گواتر به معنی بزرگ شدن غیر طبیعی، غده تیروئید می باشد. این بیماری بیشتر در سنین نوجوانی اتفاق می افتد و همچنین دخترهای که در ارتفاع بلند زندگی می کنند بیشتر در معرض ابتلا به گواتر هستند. در این مقاله از دکتر سلام به علل ایجاد گواتر، علائم و راه های درمان آن پرداخته ایم. با ما همراه شوید.

گواتر به تورم گردن بر اثر بزرگ شدن غده تیرویید گفته می‌شود. تیرویید غده ای کوچک در ناحیه گردن و مسئول ترشح دو هومون مهم T۳ و T۴ است. هورمون‌های ترشح شده توسط تیرویید همراه جریان خون در سراسر بدن حرکت کرده و وظایف مهمی چون سوخت و ساز بدن را کنترل می کنند. این هورمون ها بر عملکرد تمام اعضای بدن از جمله قلب، مغز، عضلات و پوست تاثیر می‌گذارد. متابولیسم (سوخت و ساز) نقش موثری در دمای بدن، ضربان قلب و نحوه سوزاندن کالری دارد. اگر میزان هورمون تیرویید کافی نباشد، بدن انرژی کمتری تولید می‌کند و به اصطلاح سوخت و ساز بدن تنبل می‌شود. گواتر علاوه بر تورم با علایم دیگری از قبیل بلع دشوار، احساس خفگی و تنگی گلو و مشکلات تنفسی همراه است.
علایم گواتر

معمولا گواتر بدون علامت است. ولی ممکن است این بیماری با نشانه‌هایی همراه باشد. تورم گلو، تنگی گلو، مشکل بلع، سرفه، خستگی، اختلال در تنفس، تپش قلب، بیش‌فعالی، افزایش تعریق، حساسیت نسبت به گرما، افزایش اشتها، ریزش مو، عدم تحمل سرما، یبوست، فراموشی، تغییر خلق و خو و افزایش وزن از مهمترین نشانه‌های گواتر یا کم‌کاری و پرکاری تیرویید هستند.
علل گواتر

گواتر در زنان شایع‌تر از مردان است و احتمال بروز آن با افزایش سن بیشتر می‌شود. مهمترین علت ابتلا به گواتر کمبود ید است؛ در کشورهای توسعه‌یافته، معمولا گواتر به دلیل بیماری‌های خود ایمنی بوجود می‌آید. ولی علل دیگری نیز می‌تواند باعث بروز این بیماری شود که عبارتند از:
-بیماری گریوز
دلیل این بیماری ترشح بیش از اندازه هورمون تیرویید است (پرکاری تیرویید).
-بیماری هاشیموتو
این بیماری غده تیرویید را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در بیماری هاشیموتو سیستم ایمنی بدن به غده تیرویید حمله می‌کند. گاهی این التهاب منجر به کاهش فعالیت غده تیرویید می‌گردد. در این حالت بدن مقدار بیشتری هورمون تحریک‌کننده تیرویید ترشح می‌کند و همین موضوع باعث بزرگ‌شدن غده تیرویید می‌شود.
-سرطان تیرویید
احتمال سرطان تیرویید بسیار کمتر از گره‌های خوش‌خیم تیرویید است؛ اما به محض مشاهده این حالت با نمونه‌برداری می‌توان از بدخیم شدن تومور پیشگیری کرد.
-بارداری

افزایش هورمون HCG در دوران بارداری ممکن است به بزرگ‌شدن غده تیرویید منجر شود.
-التهاب
هرگونه التهاب می‌شود منجر به تورم غده تیرویید شود.
-کمبود ید
غذاهای دریایی، گیاهان رشد کرد در خاک غنی از ید و شیر گاو مهمترین منابع تامین ید هستند.
-سیگار
ترکیب thiocyanate موجود در دود تنباکو باعث جذب ید می‌شود.
-تغییرات هورمونی
علاوه بر بارداری، تغییرات هورمونی ناشی از بلوغ و یائسگی نیز می‌تواند بر عملکرد تیرویید تاثیر بگذارد.
-سابقه خانوادگی
-بیماری‌های خود ایمنی
-داروهای خاص
-قرار گرفتن در معرض اشعه
پرتور درمانی به ویژه در ناحیه گردن احتمال ابتلا به گواتر را افزایش می‌دهد.
-مصرف بیش‌ از اندازه ید
مصرف بیش از حد ید نیز یکی از دلایل ابتلا به گواتر است.
گواتر معمولا با معاینه فیزیکی تشخیص داده می‌شود؛ اما ممکن است برای تشخیص از آزمایش و اسکن‌های تیرویید نیز استفاده شود.
درمان گواتر

معمولا گواتر با دریافت ید کافی قابل درمان و پیشگیری است و به همین دلیل بعضی کشورها به نمک مصرفی ید اضافه می‌کنند. معمولا اگر گواتر با علایم مشهودی همراه نباشد، به خودی خود درمان می‌شود و نیاز به درمان خاصی ندارد؛ در غیر اینصورت نیازمند درمان است. در صورت کم‌کاری غده تیرویید درمان با هورمون مصنوعی تیرویید آغاز می‌شود. در این حالت دوز تیروکسین به مرور افزایش می یابد تا تیرویید عملکرد طبیعی خود را بدست آورد. در صورت پرکاری تیرویید باید از داروهایی استفاده شود تا با تولید بیش از حد هورمون مقابله کند. در این صورت معمولا داروهایی مانند تیونامید تجویز می‌شود تا به تدریج سطح هومون را کاهش دهد. یک روش دیگر درمان با ید رادیواکتیو است و در این حالت عملکرد تیرویید و تولید هورمون کاهش می‌یابد. جراحی گواتر برای کاهش تورم و حذف غده تیرویید نیز راه حل آخر است.

+

۱۰ راه تسکین و درمان گلودرد در خانه

این درمان های خانگی آسان و بدون نیاز به نسخه می‌تواند گلودرد را تسکین دهد و بهبود آن را تسریع نماید.

گلودرد می‌تواند اولین نشانه سرماخوردگی، عوارض جانبی از تارهای صوتی آسیب دیده یا نشان دهنده یک بیماری حاد و جدی (همانند گلودرد استرپتوکوکی) باشد.صرف نظر از علت ایجاد گلودرد، نگرانی سریع شما زمانی که گلودرد بدتر می‌شود این است که چگونه آن را سریع‌تر درمان کنید. ممکن است به پزشک مراجعه کنید اما برخی از بهترین روش‌ها، درمانهای خانگی هستند.دراین مقاله قصد داریم ۱۰ مورد از بهترین درمان‌های خانگی برای بهبود گلودرد را بیان کنیم.
۱. ضد التهاب‌ها:

یکی از موثرترین درمان‌ها برای گلودرد استفاده از داروهایی همچون ادویل یاقرص مسکن Aleve است که خاصیت ضد التهابی دارند. این داروها ترکیبی از داروهای ضد درد و ضد التهاب هستند، به طوری که باعث ایجاد حس خوب در شما می‌گردند و برخی از نشانه‌های تورم مرتبط با گلودرد را نیز کاهش می‌دهند. اگر علاوه بر موارد موجود تب نیز دارید استفاده از این داروها می‌تواند نشانه‌های آن را کاهش دهد.
۲. غرغره کردن آب نمک:

مطالعات متعدد نشان می‌دهد که غرغره کردن آب نمک در ساعت‌های مختلف روز با آب گرم می‌تواند تورم موجود در گلو را کاهش دهد و محرک‌ها یا باکتری‌های موجود را نیز از بین ببرد. پزشکان معمولا توصیه می‌کنند نصف قاشق چایخوری نمک را در یک فنجان آب گرم حل کنید. اگر طعم نمک برایتان آزاردهنده است، سعی کنید کمی عسل به ترکیب ذکر شده اضافه نمایید.
۳. استفاده از اسپری‌ها و قطره‌های موجود:

استفاده از قطره‌های سرفه می‌تواند تولید بزاق را تحریک کند و به مرطوب نگه داشتن گلو نیز کمک نماید. اما بیشتر داروهای موجود در بازار مفید نیستند.بهتر است از آب نبات‌های مخصوص سرفه استفاده کنید. برای اینکه تاثیر بهتر و بیشتری دریافت نمایید می‌توانید از برندی استفاده کنید که محصولات آن خاصیت بی‌حس کنندگی و آرامش بخشی را دارد. استفاده از اسپری‌هایی همچون Chloraseptic نیز دارای تاثیر خنک کنندگی است. موارد ذکر شده درمانی برای گلو درد یا سرماخوردگی نیست بلکه می‌تواند درد را به صورت موقت پنهان کند.
۴. شربت سرفه:

اگر هنوز سرفه ندارید، استفاده از شربت سرفه می‌تواند گلودرد شما را تسکین دهد. همانند قطره‌ها و اسپری‌ها، این مواد نیز می‌توانند گلو را بپوشانند و تسکین موقتی برای درد شما باشند. اگر می‌خواهید سرکار بروید بهتر است از شربت‌هایی استفاده کنید که خاصیت خواب آوری ندارند. اما اگر به خاطر گلودرد مشکل خواب دارید، بهتر است از موادی استفاده کنید که شامل تسکین دهنده درد و آنتی هیستامین هستند.
۵. مایعات:

استفاده از مایعات به خصوص زمانی که بیمار هستید و گلویتان ملتهب یا تحریک شده است، بسیار ضروری ومهم می‌باشد. شما باید به اندازه کافی مایعات بنوشید تا ادرارتان به رنگ شفاف یا زرد در بیاید. همین امر موجب می‌شود غشای مخاطی مرطوب گردد و بدن به آسانی با باکتری‌های موجود مبارزه نماید. بعد از نوشیدن مایعات خواهید دید که حس بهتری دارید. آنچه می‌نوشید به خودتان بستگی دارد. آب همیشه انتخاب بهتری بوده اما شما می‌توانید از آب میوه یا یک نوشیدنی شور همچون آب مرغ نیز استفاده کنید.
۶. چای:

یک فنجان چای گرم می‌تواند درمان سریع‌تری را به همراه داشته باشد و درد گلویتان را تسکین دهد. چای معمولی که معمولا از دم کردن چای سیاه یا سبز به دست می‌آید، حاوی آنتی اکسیدان‌هایی است که می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند و جلوی بروز عفونت را نیز بگیرد. برای اینکه تاثیر بیشتری دریافت کنید، به چای خود یک قاشق عسل بیفزایید. اینکار باعث می‌شود خاصیت ضد باکتریایی چای شما افزایش یابد و درمان سریع‌تر گردد.
۷. سوپ مرغ:

یکی از درمان‌های قدیمی برای سرماخوردگی استفاده از سوپ مرغ است که می‌تواند گلودرد را تسکین دهد. سدیم موجود در آب مرغ خاصیت ضدالتهابی دارد و می‌تواند نشانه‌های درد را به سرعت تسکین دهد. زمانی که مریض هستید، سوپ مزیت دیگری نیز دارد. مصرف سایر مواد غذایی که نیاز به جویدن دارند ممکن است برای شما دردآور و سخت باشد، بنابراین خوردن یک غذای آبکی همچون سوپ برای گلودرد بسیار مفید خواهد بود. همچنین مصرف آن مواد مغذی مورد نیاز بدن را نیز تامین خواهد کرد.
۸. پف نبات ساخته شده از گیاه ختمی:

اگرچه هنوز تاثیر این گیاه بر روی درمان گلودرد ثابت نشده است اما سال‌هاست که به عنوان تسکین دهنده دردهای گلو، سرفه و سرماخوردگی از آن استفاده می‌شود. بر اساس گزارش‌های موجود، پف‌نبات‌هایی که از گیاه ختمی درست می‌شوند می‌تواند درد گلو را تسکین دهد زیرا ژلاتین موجود در آن گلو را می پوشاند. اگر گلوی شما واقعا ملتهب بوده و بلعیدن مواد برایتان دشوار است، می‌توانید از این پف نبات‌ها استفاده کنید.
۹. استراحت:

اگرچه استراحت یک راه حل سریع برای درمان دردهای گلو نیست اما می‌تواند بهترین کار برای مبارزه با عفونتی باشد که درد گلو را ایجاد کرده است. اکثر قریب به اتفاق دردهای گلو توسط ویروس‌های سرماخوردگی ایجاد می‌شوند. همه ما می‌دانیم که معمولا درمان خاصی برای سرماخوردگی وجود ندارد. بنابراین باید مطمئن شوید که بدنتان به خوبی استراحت می‌کند و می‌تواند با این ویروس‌ها مبارزه نماید.
۱۰. مصرف آنتی بیوتیک:

معمولا و در بیشتر مواقع، گلودرد به خاطر وجود عفونت باکتریایی همچون استرپتوکوک ایجاد می‌شود. اگر و فقط اگر، گلودرد استرپتوکوکی یا سایر عفونت‌های باکتریایی در شما ثابت شد،پزشک باید از آنتی بیوتیک استفاده کند. ( استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان گلودردی که توسط ویروس ایجاد شده است نمی‌تواند موثر و مفید باشد). سعی کنید همیشه داروهای تجویزی خود را تا آخر مصرف کنید حتی اگر احساس می‌کنید حالتان بهتر شده و گلودردتان تسکین یافته است.

+

برای سلامت کبد خود، چای و قهوه بنوشید!

یکی از مطالعات اخیر نشان می‌دهد که نوشیدن منظم قهوه یا چای گیاهی می‌تواند به جلوگیری از ابتلا به بیماری مزمن کبدی کمک کند. گزارشی از این مطالعه در Journal of Hepatology منتشر شده است.

محققان هلندی در این مطالعه متوجه شده‌اند که این نوشیدنی‌های محبوب و رایج می‌توانند در پیشگیری از ابتلا به سیروز کبدی، یا شکل‌گیری مشکلات ناشی از التهاب مزمن در کبد موثر باشند.

دکتر لوییز آلفرنیک (مسئول این مطالعه و از اعضای دانشگاه اراسموس) می‌گوید: «طی چند دهه گذشته، ما تدریجا به‌سمت عادت‌های ناسالم حرکت کردیم، مانند سبک زندگی بی‌تحرک، کاهش فعالیت بدنی و تغذیه براساس رژیم غذایی غربی. این رژیم غذایی سرشار است از مواد غذایی فرآوری‌شده و حاوی قند که فاقد مواد مغذی مورد نیاز بدن هستند. درنتیجه، این شیوه نادرست تغذیه‌ای به همه‌گیر شدن چاقی کمک کرده است و میزان ابتلا به بیماری کبد چرب را هم افزایش داده است».

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که مصرف منظم قهوه، صرف نظر از سبک زندگی و شرایط زیست‌محیطی، خطر ابتلا به بیماری‌های کبدی را به‌طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. علاوه بر این، نوشیدن منظم چای گیاهی در کنار قهوه، اثرات محافظتی و مثبتی برای کبد دارد، و از شکل‌گیری هر نوع نشانه‌ای مبنی بر ابتلا به بیماری کبدی هم جلوگیری می‌کند. به‌گفته محققان، «مکانیسم این اثرگذاری قهوه هنوز مشخص نشده است، ‌اما احتمال زیاد به اثرات آنتی‌اکسیدانی آن ارتباط دارد».

+

علائم کمبود پتاسیم در بدن

زمانی که در مورد مواد مغذی برای داشتن بدنی سالم فکر می‌کنید، پتاسیم احتمالا یکی از مواردی خواهد بود که به ذهن خطور می‌کند. این ماده‌ی معدنی حیاتی ، نقش اساسی در بیشتر عملکردهای ضروری بدن همچون تنظیم مایعات و حفظ عملکرد صحیح ماهیچه‌ها بازی می‌کند. مطالعه‌ی جدیدی که در مجله‌ی بالینی جامعه نفرولوژی آمریکا منتشر شده است نشان می‌دهد که دریافت پتاسیم کافی ممکن است شما را از ابتلا به بیماری‌هایی همچون بیماری قلبی و کلیوی مصون دارد. اگرچه محققان بیشتر بر روی افراد دیایتی نوع ۲ تمرکز داشته‌اند. دکتر پیت میلر در دانشگاه جانز هاپکینز می‌گوید: “این یافته‌ها در مورد سایر افراد غیر دیابتی نیز می‌تواند صحیح باشد”

خبر بد این است که افراد کمی وجود دارند که پتاسیم کافی به بدن خود می‌رسانند. موسسه پزشکی توصیه می‌کند که بزرگسالان حداقل ۴۷۰۰ میلی گرم پتاسیم در هر روز باید مصرف کند اما بیشتر افراد تنها نیمی از این مقدار را مصرف می‌کنند. خوب از کجا می‌توان فهمید که مقدار پتاسیم دریافتی‌تان کافی است ؟ پاسخ به این سوال کمی دشوار است. آزمایش‌های روتین و منطم برای کمبود پتاسیم می‌تواند مفید باشد اما معمولا نشانه‌ی فیزیکی در بدن برای این موضوع وجود ندارد. در زیر نشانه‌های اندکی را می‌بینید که ممکن است به خاطر کمبود پتاسیم در فرد ایجاد شود.

۱. بشقاب غذایی شما رنگارنگ نیست:

میوه‌ها و سبزیجات معمولا منبعی غنی از پتاسیم هستند بنابراین رنگ‌های مختلف رنگین کمان باید در بشقاب غذایی شما وجود داشته باشد. اگر بشقاب غذای شما بیشتر به صورت تک رنگ است ، احتمالا شما پتاسیم کافی وارد بدن خود نمی‌کنید. دکتر میلر می‌گوید: “پتاسیم یکی از نشانه‌های اصلی برای داشتن یک رژیم غذایی سالم است” افرادی که دسترسی کافی به مواد غذایی تازه ندارند ، پتاسیم کمتری نیز مصرف می‌کنند.
۲. احساس خستگی و ضعف می‌کنید:

اگر همیشه احساس خستگی و ضعف دارید ، بهتر است نگاهی به رژیم غذایی خود داشته باشید. خوردن میوه‌های غنی از پتاسیم و سبزیجات تازه برای داشتن حس شادابی و سرزندگی بسیار ضروری است. اگر این موارد نتواند به شما کمک کند باید با یک پزشک مشورت کنید.
۳. فشار خون بالایی دارید:

چیزهای بسیاری همچون سابقه‌ی فامیلی ، اضافه وزن و خوردن نمک بسیار می‌تواند باعث ایجاد پرفشاری خون گردد. اما مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که موش‌هایی که دارای پتاسیم کمتر در رژیم غذایی خود بودند ، به پرفشاری مبتلا می گشتند.پتاسیم می‌تواند به حفظ تعادل سدیم کمک کند. بیشتر افراد غذاهای پر نمک در رژیم غذایی خود دارند و تقریبا میوه و سبزیجات کافی نیز نمی‌خورند همین امر موجب به هم ریختن تعادل سدیم و پتاسیم در بدن می‌شود.

۴. شما مستعد ابتلا به اسپاسم عضلانی هستید:

اسپاسم‌های عضلانی دردناک در پاها بسیار آشناست ،کمبود پتاسیم می‌تواند باعث ایجاد این مشکل گردد. دکتر لموند در اینباره می‌گوید: ” ورزشکارانی که به سختی کار می‌کنند و عرق بسیاری نیز دارند بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. این موضوع به خاطر الکترولیت است. زمانی که شما بیشتر عرق می‌کنید پتاسیم بیشتری از بدن دفع می‌شود. بهترین و سریع ترین درمان برای این مشکل ، استفاده از نوشیدنی‌هایی است که شامل الکترولیت است. تنها به خوردن آب اکتفا نکنید. “
۵. تپش قلب دارید:

زمانی که سطح پتاسیم به شدت کاهش یابد، می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در بدن گردد. اگر احساس درد در قفسه سینه خود داشته باشید و یا اینکه احساس کنید قفسه‌ی سینه در حال بالا و پایین رفتن است ، ممکن است ضربان قلب نامنظمی داشته باشید. برای این منظور سریعا به پزشک مراجعه کنید تا درمان‌های دارویی آغاز گردد.
مقدار مصرف پتاسیم خود را افزایش دهید:

بهترین روش برای بدست آوردن پتاسیم کافی، خوردن مقدار زیادی از میوه‌ها و سبزجیات در روز است. اما موادی نیز وجود دارند که سرشار از پتاسیم هستند. اگرچه بیشتر افراد فکر می کنند موز تنها منبع غنی از پتاسیم است اما سیب زمینی پخته نیز اگر با پوست مصرف شود، می‌تواند منبع خوبی از پتاسیم باشد. منابع دیگر شامل اسفناج، توت فرنگی ، آووکادو ، بروکلی است.

+

شناسایی عامل اصلی بیماری ام اس

معمولا بیماری ام اس در دهه‌های سوم و چهارم زندگی تشخیص داده می‌‌شود و آمار زنان مبتلا بیشتر از مردان است. دلیل بروز این بیماری، حمله سیستم ایمنی به میلین، پوشش محافظتی اعصاب، است.
این بیماری منجر به آسیب به مغز و کاهش اکسیژن و خون مورد نیاز و تشکیل ضایعاتی در بدن می‌شود. مشکلات بینایی، مشکلات تعادل، سوزن سوزن شدن و خواب رفتن انگشتان دست و پا، تغییرات ناگهانی دمای بدن اعم از کاهش یا افزایش، تغییرات مداوم در عملکرد دستگاه گوارش، ضعف عضلانی، خستگی مفرط و مشکلات شناختی و عدم تمرکز از جمله مهمترین علایم اولیه این بیماریست.
محققان از چندی قبل به نقش میتوکندری، موتورخانه سلول، در بیماری ام اس مشکوک شدند.
بررسی بافت مغز توسط محققان دانشگاه اکستر در انگلیس و دانشگاه آلبرتا در کانادا نشان داد مغز بیماران مبتلا به ام اس حاوی مقادیر بالای پروتئینی به نام Rab32 است؛ در حالیکه این پروتئین در مغز افراد سالم وجود ندارد.
آزمایش‌های بیشتر نشان داد در حضور پروتئین Rab32، بخشی از سلول که مسئول ذخیره کلسیم است، به میتوکندری نزدیک می‌شود. مجاورت این بخش از سلول با میتوکندری، سبب اختلال در عملکرد میتوکندری و مسمومیت مغز می شود که این حالت در بیماران مبتلا به ام اس دیده می‌شود. هنوز علت هجوم پروتئین Rab32 به سلول مشخص نیست.
محققان بر این باورند این پروتئین کلید درمان بیماری ام است؛ گرچه این پژوهش نیازمند مطالعه و بررسی بیشتر است. در حال حاضر حدود 2.5 میلیون نفر در سراسر جهان به ام اس مبتلا هستند.
نتایج این تحقیقات در نشریه Neuroinflammation منتشر شده است.

+

ناراحتی های گوارشی در بارداری

یکی از شایع ترین و شناخته شده ترین عارضه ها در دوران بارداری ریفلاکس اسید معده است.
طبق آمار در حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد از زنان در مرحله ای از بارداری خود، این مشکل راتجربه می کنند.
علت آن برگشت محتویات معده به مری است و باعث بروز علائم ناراحت کننده ای در فرد می شود.

عامل بیماری

فشار داخل مری، عضلاتی که مری از آن عبور کرده و به معده متصل شده است،
عضلاتی که دهانه تحتانی مری و معده را ساخته است چهار عامل برای این مشکل می باشند.

از آنجا که مری، لوله ای عضلانی است که دهان را به معده متصل می کند،
هرگاه بنا به عللی دهانه تحتانی مری، درست کار نکند، مواد غذایی اسیدی داخل معده وارد مری شده
و در نتیجه احساس سوزش سر دل یا ترش کردن در فرد به وجود می آید.

سوزش زیر جناق سینه، احساس برگشت مواد غذایی به داخل دهان،
درد قفسه سینه و سختی در بلع از دیگر علائم این بیماری محسوب می شود.

در زنان باردار، دو عامل دیگر به عوامل به وجود آورنده فوق افزوده می شود که شامل افزایش وزن زن در بارداری و فشار جنین به معده است.

افزایش وزن بخصوص افزایش محیط دور شکم باعث ایجاد فشار بر معده و دهانه تحتانی مری می شود.

از طرفی رشد جنین و افزایش سایز رحم نیز بر معده فشار وارد کرده و باعث خروج مواد غذایی از معده به مری می شود.

موارد تاثیرگذار

هورمون ها

استروژن و پروژسترون، دو هورمون زنانه هستند که در دوران حاملگی بیشتر ترشح می شوند
و وجود آنها برای ادامه بارداری ضروری است.
این دو هورمون باعث شل شدن عضلات رحم شده و اثرات جانبی مانند شل کردن عضله دریچه تحتانی مری
و کند کردن هضم غذا را نیز به همراه دارند که هر دو این عوامل باعث برگشت مواد از معده می شود.
بارداری چند قلو، سابقه بیماری زمینه ای ناراحتی معده، حالت تهوع و استفراغ شدید،
شغل های پر استرس و در نهایت هر عاملی که باعث افزایش ترشح هورمون ها در دوران بارداری شود،
ریفلاکس معده را در این دوران شدید تر خواهد کرد.

دارو ها

برخی از انواع دارو ها به دلیل افزایش میزان اسید معده باعث بروز علائمی مانند سوزش سر دل می شوند.
از این قبیل داروها می توان به مسکن هایی مانند ایبوپروفن و یا آنتی بیوتیک ها همراه با آسپرین
و حتی قرص آهن و اسید فولیک نیز اشاره کرد.
با توجه به این که مصرف قرص آهن در دوران بارداری ضروری است،
توصیه می شود قرص آهن پس از غذا همراه با یک لیوان آب میل شود
و تا دو ساعت پس از خوردن آن فرد نخوابد و حالت خوابیده نداشته باشد.

ورزش

انجام ورزش قبل از بارداری باعث تقویت عضلات و کاهش احتمالی بروز ریفلاکس معده می شود
در حالی که تمرینات ورزشی شدید که در آن سرپائین تر از بدن قرار می گیرد
و یا دراز نشست و برداشتن وزنه که باعث افزایش فشار در داخل شکم می شود، می تواند باعث تشدید ریفلاکس معده شود.
بنابراین توصیه می شود ازانجام حرکات ورزشی شدید در بارداری خودداری کرده و در انتخاب نوع ورزش، دقت بیشتری شود.

تهوع و استفراغ

برگشت محتویات معده به مری در دوران بارداری، طبیعی است به همین دلیل نیاز به درمان ندارد
و با رعایت مواردی می توان از آن پیشگیری کرده و یا آن را کاهش داد.
دکتر فرزانه نیک نفس، متخصص زنان، یکی دیگر از علل وقوع سوزش معده را در بارداری التهاب قسمت انتهایی مری
در اثر تماس آن با اسیدمعده می داند و می گوید: تهوع و استفراغ که از عوارض شایع نیمه اول دوران بارداری است،
باعث برگشت محتویات معده می شود که در این صورت ممکن است اسید معده،
لایه های سطحی مخاط مری را از بین برده و باعث زخم شود.
در بسیاری از زنان نیز اختلال در پاکسازی محتویات پس زده شده معده از مری نیز در ایجاد این آسیب نقش دارد.

روحیه

ریفلاکس معده در افرادی که از افسردگی رنج می برند، بیشتر دیده می شود،
ولی در زنانی که مشغول کار و فعالیت هستند و روحیه خوبی نیز دارند کمتر بروز پیدا می کند.
زیرا این دسته از زنان در صورت ابتلا نیز اشتیاق بیشتری برای برطرف کردن آن از خود نشان می دهند.

اصلاح رژیم و الگوی تغذیه

نوع غذای مصرفی در بروز و تشدید این بیماری نقش بسزایی دارد.
ضروری است زنان به محض احساس ترش کردن معده، وجود ماده تلخی در دهان و سوزش سردل
که به دنبال خوردن غذاهای پر چرب و حجیم به وجود می آید، نسبت به درمان این بیماری و پیشگیری از آن اقدام کنند.

+

عرق کردن در خواب را جدی بگیرید

بسیاری هستند که در خواب عرق می کنند اما این عرق ها همیشه به خاطر گرم بودن هوا نیست و می تواند دلیلی برای بیماری باشد پس بهتر است با دلایل اصلی تعرق شبانه آشنا شوید.

اگرچه تعریق شبانه مشکلی آزاردهنده است، ولی معمولا در اثر یک بیماری رخ نمی دهد. اگر هوای اتاق خواب شما گرم باشد و یا موقع خواب لباس زیادی بپوشید، مطمئناً در خواب عرق خواهید کرد و این مسئله طبیعی است.
تعریق شبانه در حقیقت مشکلی است که در آن فرد در طی خواب، احساس گرما و حرارت زیاد می کند و در اثر این گرما، خیلی عرق می کند، طوری که بالش، ملحفه و تشک او از عرق خیس می شود و این تعریق زیاد در اثر گرمای هوای اتاق نیست. در ادامه با هم مهمترین دلایل تعرق های ناگهانی شبانه آشنا خواهید شد:

** بیماری های عفونی: سل یک بیماری عفونی است که باعث تعریق زیاد در خواب می شود. همچنین عفونت های باکتریایی مثل اندوکاردیت، استئومیلیت (عفونت استخوان) و آبسه نیز باعث تعریق شبانه می شوند. تعریق شبانه یکی از علائم بیماری ایدز نیز است. تب مالت یا بروسلوز نیز یک عفونت باکتریایی است که باعث تعریق زیاد در خواب می شود.

** سرطان ها: تعریق شبانه یکی از علائم زودرس برخی سرطان هاست. بیشترین سرطانی که باعث تعریق شبانه می شود، سرطان بافت لنفاوی یا لنفوم است، مثل لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین. اما افرادی که نمی دانند دچار سرطان هستند، علائم دیگری نیز دارند مثل کاهش وزن بی دلیل و تب. لوسمی که نوعی سرطان خون است نیز باعث تعریق شبانه می شود.

** داروها: مصرف برخی داروها نیز باعث تعریق شبانه می شود. داروهای ضدافسردگی از رایج ترین داروهایی هستند که منجر به تعریق شبانه می شوند. 8 تا 22 درصد افرادی که از داروهای ضد افسردگی استفاده می کنند، دچار تعریق شبانه می شوند. سایر داروهای مربوط به بیماری های روانی نیز باعث تعریق شبانه می شوند.

** هیپوگلیسمی: کاهش قندخون یا هیپوگلیسمی نیز باعث تعریق زیاد می شود. بیماران دیابتی که انسولین و یا داروی قند مصرف می کنند، ممکن است در خواب دچار کاهش قندخون و در نتیجه تعریق شوند.

** اختلالات هورمونی: تعریق زیاد یا گرگرفتگی می تواند در اختلالات هورمونی مختلفی دیده شود، مثل سندرم کارسینوئید، پرکاری تیروئید و فئوکروموسیتوم.

** بیماری های مغز و اعصاب: برخی بیماری های عصبی مانند دیس رفلکسی اعصاب خودکار (در اثر تحریک در پایین سطح ضایعه نخاعی در بیماران نخاعی به وجود می آید)، سیرنگومیلی (کیست پر از مایع در نخاع) ، سکته مغزی، آسیب اعصاب خودکار می توانند باعث تعریق زیاد شوند. البته این موارد شایع نیست.

+