آرشیو برچسب ها:

تبخال تناسلی چیست؟

تبخال تناسلی چیست؟

تبخال تناسلی یک بیماری منتقله از راه جنسی (بیماری مقاربتی) است. این بیماری منجر به زخم های تبخالی می شود، که تبخال های دردناکی است که در اثر باز شدن مایعی از آن خارج می شود. حدود 16 درصد از افراد بین 14 تا 49 سال از این بیماری رنج می برند.

علت ایجاد تبخال تناسلی چیست؟

دو نوع از ویروس ها باعث تبخال تناسلی می شوند: ویروس هرپس سیمپلکس (HSV-1) و ویروس هرپس سیمپلکس (HSV-2) که متعلق به یک خانواده از ویروس ها هستند. ویروسها از طریق غشای مخاطی شما وارد بدن شما می شوند. غشای مخاطی شما لایه های نازک بافتی است که سوراخ های بدن شما را می پوشانند. آنها در بینی، دهان و اندام تناسلی یافت می شوند. هنگامی که ویروس ها درون بدن شما قرار دارند، خود را در سلول های شما جای می دهند. ویروس ها به راحتی با محیط خود سازگار می شوند، به طوری که درمان آنها دشوار می شود. HSV-1 یا HSV-2 را می توان در مایعات بدن افراد آلوده یافت، از جمله:

بزاق
مایع منی
ترشحات واژن

با علائم تبخال تناسلی آشنا شوید:

اولین علامت معمولا دو روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس نمایان می شود.

علائم عمومی برای مردان عبارتند از :

ایجاد تبخال بر روی آلت تناسلی، بیضه یا باسن (نزدیک یا اطراف مقعد).

علائم عمومی برای زنان عبارتند از:

ایجاد تبخال در اطراف یا در نزدیکی مهبل (واژن)، مقعد و باسن.

علائم عمومی برای مردان و زنان عبارتند از:

تشکیل تبخال در دهان و لبها، صورت و هر جای دیگر که در تماس با مناطق آلوده قرار دارند.
محل آلوده اغلب قبل از ظاهر شدن تبخال شروع به خارش می کند.
ممکن است تبخال زخمی شوند (زخم های باز) و مایع خارج شود.
یک هفته بعد از تبخال ممکن است زخم هایی ظاهر شود.
غدد لنفاوی شما ممکن است تورم داشته باشد. غدد لنفاوی با عفونت و التهاب بدن مبارزه می کنند.
ممکن است سردرد، درد های بدن و تب داشته باشد.

علائم عمومی نوزاد مبتلا به تبخال (از طریق زایمان طبیعی) ممکن است شامل زخم بر روی صورت، بدن و اندام تناسلی باشد. کودکان مبتلا به تبخال تناسلی ممکن است عوارض بسیار شدید داشته باشند:

کوری
آسیب مغزی
مرگ

اگر تبخال تناسلی دارید و حامله هستید حتما به پزشک خود بگویید. آنها اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از انتقال ویروس به نوزاد در حین زایمان انجام خواهند داد و حتی ممکن است به این دلیل زایمان به صورت طبیعی انجام نشود.

تشخیص بیماری تبخال تناسلی چگونه است؟

پزشک معمولا عفونت تبخال را یک بررسی بصری زخم های تبخال انجام می دهد. اگرچه همیشه لازم نیست، اما پزشک آزمایشاتی نیز انجام می دهد تا نتایج بصری را تایید کند.
آزمایش خون می تواند ویروس هرپس سیمپلکس را قبل از شیوع آن تشخیص دهد. اگر فکر می کنید در معرض تبخال تناسلی قرار گرفته اید، با پزشک خود ملاقات کنید، حتی اگر هیچ نشانه ای مشاهده نکرده اید.

چگونه تبخال تناسلی منتقل می شود؟

تبخال تناسلی به راحتی از اولین سوزش یا خارش منتقل میشود. شما می توانید تبخال تناسلی را به شکل زیر دریافت کنید:

از تماس پوست با پوست با منطقه آلوده، از جمله واژن، رابطه جنسی مقعد و دهان
زمانی که هیچ زخمی یا تاول قابل مشاهده ای وجود ندارد
اگر تاول تبخالی، دستگاه تناسلی شما را لمس کند
با انتقال عفونت از انگشتان دست شخص دیگری به دستگاه تناسلی شما
با اشتراک گذاری لوازم جنسی با کسی که تبخال دارد

شما نمی توانید به روش زیر تبخال تناسلی دریافت کنید:

• از طریق اشیاء مانند حوله، کارد و چنگال یا فنجان – ویروس هنگامی که دور از پوست شما باشد به سرعت از بین می رود.

چرا تبخال تناسلی برمی گردد؟

تبخال تناسلی توسط ویروس به نام تبخال ایجاد می شود. هنگامی که این ویروس را دارید، این ویروس در بدن شما می ماند. این ویروس در بدن شما گسترش نخواهد یافت و باعث ایجاد لکه های قرمز در جاهای دیگر می شود. ویروس در نزدیکی عصب باقی می ماند و موجب تورم می شود. اگر می توانید، از چیزهایی که باعث شروع نشانه ها می شوند اجتناب کنید. عواملی که باعث شروع نشانه ها می شوند عبارتند از:

نور ماوراء بنفش – به عنوان مثال، لامپ چراغ
اصطکاک در ناحیه تناسلی – به عنوان مثال، از رابطه جنسی (روانکاری ممکن است کمک کند) و یا لباس های تنگ

برخی از محرک ها اجتناب ناپذیرند از جمله:

مریضی
پریودی
جراحی در ناحیه تناسلی
سیستم ایمنی ضعیف – به عنوان مثال، داشتن شیمی درمانی برای سرطان

چه اتفاقی می افتد اگر درمان نشوم؟

تبخال تناسلی باعث ایجاد زخم های دردناک تناسلی می شود و در افراد با سیستم ایمنی ضعیف شدیدتر است. اگر ضایعات و یا مایعات زخم هایتان را لمس کنید، ممکن است تبخال به قسمت دیگری از بدن تان انتقال یابد مانند چشم ها. تبخال ها یا مایعات را لمس نکنید تا از بروز تبخال در قسمت دیگری از بدن جلوگیری کنید. اگر زخم ها یا مایعات را لمس کنید، بلافاصله دست های خود را بشویید تا از عفونت جلوگیری کنید.

HPV

بیماری HPV چیست

بیماری HPV چیست؟

بیماری HPV به طور کلی باعث بروز زگیل می شود. این زگیل ها می توانند در مناطق مختلفی از بدن مانند ناحیه تناسلی، کف دست، کف پا و یا صورت ظاهر شوند. این بیماری مسری بوده و از طریق تماس با فرد آلوده و یا مقاربت جنسی منتقل می شود. این بیماری را می توان با استفاده از داروهای موضعی و یا جراحی از بین برد.

عفونت HPV به طور کلی سبب ایجاد زگیل شده و انواع خاصی از این عفونت می‌تواند باعث سرطان دهانه رحم نیز شود. بیش از ۱۰۰ نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد.
انواع مختلف این عفونت، باعث ایجاد زگیل در قسمت‌های مختلف بدن می‌شوند. به عنوان مثال، این زگیل‌ها می‌توانند در کف پا و یا بر روی صورت و گردن ظاهر شوند.
اکثر عفونت‌های HPV باعث بروز سرطان نمی‌شوند. اما برخی از زگیل‌های تناسلی می‌توانند باعث ایجاد سرطان در دهانه رحم شوند. دیگر انواع سرطان عبارتند از سرطان مقعد، آلت تناسلی، واژن، زهار و سرطان اوروفارنکس (پشت گلو).

علائم بیماری HPV چیست؟

در بیشتر موارد، سیستم ایمنی بدن، قبل از ایجاد زگیل، عفونت HPV را از بین می‌برد. ظاهر زگیل‌ها بسته به نوع HPV متفاوت هستند:
۱. زگیل تناسلی. این زگیل‌ها زخم‌هایی صاف بوده که از نظر ظاهر شبیه به گل کلم بوده و یا به صورت برآمدگی‌های کوچک ظاهر می‌شوند. در زنان، زگیل‌های تناسلی به طور عمده بر روی زهار ظاهر می‌شوند، اما در نزدیکی مقعد و دهانه رحم نیز به وجود می‌آیند.
در مردان، زگیل‌های تناسلی بر روی آلت تناسلی و پوست بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می‌شوند. زگیل تناسلی به ندرت باعث بروز درد یا ناراحتی می‌شوند. اگرچه می‌توانند خارش آور باشند.
۲. زگیل معمولی. این نوع زگیل‌ها نوعی برآمدگی زبر و خشن بوده که معمولا بر روی دست، انگشتان یا آرنج ظاهر می‌شوند. در اکثر موارد، این زگیل‌ها تنها بدشکل هستند، اما همچنین می‌توانند دردناک بوده و یا دچار خونریزی شوند.
۳. زگیل کف پا. این زگیل‌ها نوعی برآمدگی سخت بوده که معمولا بر روی پاشنه یا برآمدگی کف پا ظاهر می‌شوند و می‌توانند باعث بروز ناراحتی شوند.
۴. زگیل‌های مسطح. این زگیل‌ها نوعی برآمدگی صاف بوده که نسبت به رنگ پوست، تیره‌تر هستند. این زگیل‌ها می‌توانند در هر جای بدن ظاهر شوند، اما در کودکان معمولا بر روی صورت، در مردان در قسمت ریش و در زنان بر روی پا‌ها ظاهر می‌شوند.

سرطان دهانه رحم

مهم است به یاد داشته باشید که واکسیناسیون در برابر عفونت HPV می‌تواند شما را از سرطان دهانه رحم محافظت کند. کسانی که واکسینه نشده‌اند، در بیشتر موارد، سرطان دهانه رحم در آن‌ها ناشی از عفونت HPV است که معمولا باعث ایجاد زگیل نمی‌شود. بنابراین زنان اغلب متوجه آلودگی نخواهند شد. مراحل اولیه سرطان دهانه رحم معمولا علائمی از خود نشان نمی‌دهد.
با گذشت زمان، عفونت مکرر HPV می‌تواند به ضایعات پیش سرطانی منجر شود. اگر این شرایط درمان نشود، این ضایعات می‌توانند سرطانی شوند. به همین دلیل مهم است که زنان به طور منظم، از آزمایش‌های پاپ اسمیر برای تشخیص تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم استفاده کنند.
توصیه می‌شود، زنان در سنین ۲۱ تا ۲۹ سال، هر سه سال یک بار این آزمایش را انجام دهند. زنان در سنین ۳۰ تا ۶۵ سال نیز بهتر است هر سه سال یک بار و یا هر ۵ سال یک بار، این آزمایش را انجام دهند. زنان بالای ۶۵ سال، اگر جواب سه آزمایش آن‌ها پشت سر هم طبیعی بود، دیگر نیازی به آزمایش نخواهند داشت.

علت بیماری HPV چیست؟

عفونت HPV زمانی روی می‌دهد که ویروس از طریق زخم و یا خراشیدگی وارد بدن شود. این ویروس عمدتا از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود؛ بطوری که عفونت‌های HPV تناسلی می‌توانند از طریق مقاربت جنسی، رابطه جنسی مقعدی و دیگر تماس‌های پوستی در ناحیه تناسلی به وجود آیند. برخی از عفونت‌های HPV که ناشی از ضایعات دهانی یا مجرای تنفسی هستند از طریق آمیزش جنسی دهانی نیز منتقل می‌شوند.
اگر شما حامله هستید و دچار عفونت HPV تناسلی شده‌اید، زگیل‌ها ممکن است در دوران بارداری بزرگ و تکثیر شوند. درمان این شرایط ممکن است به بعد از زایمان موکول شود.
زگیل‌های تناسلی بزرگ می‌توانند مجرای تولد را مسدود کرده و زایمان طبیعی را با مشکل مواجه کنند. این عفونت ممکن است با رشد تومور نادر و غیرسرطانی در حنجره کودک نیز مرتبط باشد. زگیل‌ها مسری بوده و از طریق تماس می‌توانند گسترش پیدا کنند.

عوامل خطرزا در بروز بیماری HPV

عفونت‌های HPV شایع هستند. عوامل خطرزا برای عفونت HPV عبارتند از:

تعداد شرکای جنسی. هر چقدر تعداد شرکای جنسی بیشتر باشند، احتمال ابتلا به عفونت HPV تناسلی افزایش پیدا خواهد کرد.
سن. زگیل‌های معمولی بیشتر در کودکان و زگیل‌های تناسلی اغلب در نوجوانان و بزرگسالان ظاهر می‌شوند.
سیستم ایمنی ضعیف. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های HPV قرار می‌گیرند. سیستم ایمنی می‌تواند به علت مصرف دارو‌های اچ آی وی یا دارو‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی، تضعیف شود.
آسیب پوستی. مناطقی از پوست که بریده یا باز شده‌اند، بیشتر مستعد ابتلا به زگیل‌های معمولی هستند.
تماس شخصی. لمس زگیل‌های یک فرد یا تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته‌اند -مانند دوش‌های عمومی یا استخر‌های شنا- ممکن است خطر ابتلا به عفونت HPV را افزایش دهند.

عوارض جانبی

ضایعات دهانی و تنفسی. برخی از عفونت‌های HPV باعث بروز ضایعات بر روی زبان، لوزه‌ها، نرم کام و یا درون حنجره و بینی می‌شوند.
سرطان. برخی از عفونت‌های HPV می‌توانند باعث ایجاد سرطان دهانه رحم شوند. همچنین ممکن است موجب سرطان دستگاه تناسلی، مقعد، دهان و دستگاه تنفسی فوقانی نیز شوند.

راه های پیشگیری از بیماری

HPV
زگیل معمولی: پیشگیری از عفونت‌های HPV که موجب زگیل‌های معمولی می‌شوند، مشکل است. اگر دچار این زگیل‌ها هستید، برای پیشگیری از گسترش عفونت و تشکیل زگیل‌های جدید، از دستکاری زگیل‌ها و جویدن ناخن‌های خود جلوگیری کنید.
زگیل کف پا: برای کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های HPV که موجب زگیل‌های کف پا می‌شوند، از کفش یا صندل در استخر‌های عمومی و رختکن‌ها استفاده کنید.
زگیل تناسلی: شما می‌توانید احتمال ابتلا به زگیل‌های تناسلی را با در نظر گرفتن موارد زیر کاهش دهید:

داشتن رابطه جنسی با همسر
کاهش تعداد شرکای جنسی
استفاده از کاندوم لاتکس

نحوه تشخیص بیماری HPV

پزشک ممکن است بتواند با مشاهده زگیل‌ها، عفونت HPV را تشخیص دهد. اگر زگیل‌های تناسلی قابل مشاهده نباشند، آزمایش‌های زیر برای شما تجویز خواهد شد:
تست محلول سرکه. استفاده از محلول سرکه در مناطق تناسلی، می‌تواند آن نواحی را سفید کند. این کار ممکن است به تشخیص ضایعات مسطح کمک کند.
آزمایش پاپ. پزشک از دهانه رحم یا واژن نمونه برداری کرده و برای بررسی به آزمایشگاه خواهد فرستاد. این آزمایش‌ها می‌توانند ناهنجاری‌های منجر به سرطان را تشخیص دهند.
آزمایش DNA. این آزمایش که بر روی سلول‌های دهانه رحم انجام می‌شود، می‌تواند DNA‌های پرخطر HPV را که با سرطان‌های دستگاه تناسلی ارتباط دارند، شناسایی کند. توصیه می‌شود زنان ۳۰ سال به بالا، این آزمایش را به همراه آزمایش پاپ انجام دهند.

? http://www.jamgene.ir/

? http://www.jampath.com/

? آزمایشگاه جم رشت :

https://t.me/jampath

? کانال تخصصی ژنتیک پزشکی آزمایشگاه جم رشت :

https://t.me/jamgene

دسته‌بندی نشده

چگونه متوجه شوم چشم کودکم ضعیف است؟

✅چگونه متوجه شوم چشم کودکم ضعیف است؟

اگر شما نیز کودکی بین 3 تا 6 سال دارید با مشاهده علایم زیر به متخصص چشم مراجعه کنید:
?همیشه نزدیک به تلویزیون می نشیند و یا برای دیدن یک کتاب آن را بیش از حد به چشم خود نزدیک می کند
?مشاهده هر گونه انحراف در چشم کودک
?تنگ کردن چشمانش زمان تماشای تلویزیون
?مالش مکرر چشم ها حتی زمانی که خواب آلوده نیست
?هر گونه حساسیت به نور
?ریزش اشک زیاد
?بستن یک چشم برای خواندن یا نگاه کردن تلویزیون
?اجتناب از انجام کار نزدیک مثل رنگ آمیزی- خواندن یا اعمالی که نیاز به دید دور خوب دارند مانند بازی با توپ
?شکایت از سردرد یا خستگی چشم

دسته‌بندی نشده

چرا صبح ها با سر درد بیدار می شویم؟

سردرد صبحگاهی

گاهی اوقات می خواهید یک روز شگفت انگیز را آغاز کنید ولی خودتان را با سر درد از رختخواب بیرون می کشید. سردرد صبحگاهی، دردناک، آزار دهنده و گیج کننده است و به نوعی بدترین اتفاقی است که قبل از بیرون رفتن از خانه ممکن است برای شما اتفاق بیفتد. به نظر می رسد چیزهای زیادی وجود دارند که می توانند باعث این سر دردها شوند. به هر حال اگر می خواهید از شر این سر دردها خلاصی یابید باید دلایل شان را پیدا کنید و از بروز آن ها جلوگیری کنید تا دچار سردرد نشوید.
نداشتن خواب کافی

بدن شما به طور معمول به 7 تا 8 ساعت خواب نیاز دارد. بنابراین وقتی خواب تان از این مقدار کمتر می شود اولین نتیجه ی آن سردرد است. دکتر ناپولی از مرکز نورولوژیست انگلستان می گوید: « خواب ناکافی باعث افزایش ضربان قلب، فشار خون و استرس می شود و همه ی این ها می توانند باعث سردرد صبحگاهی شوند و روز شما را خراب کنند. ناپولی می گوید: «مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن در صبح به کاهش التهاب و در نتیجه کاهش سر درد می انجامد.»
خواب مفرط

ناپلی توضیح می دهد: « بر عکس اینکه خواب کم موجب سردرد می شود، بیش از نه ساعت خواب شبانه با کاهش سطح هورمون سرتونین مغز همراه است و سطوح پایین سرتونین می تواند جریان خون را درمغز کاهش دهد و باعث سردرد شود. این نوع سردرد اغلب در تعطیلات آخر هفته زمانی که شما بیشتر خواب هستید و تمایل به استراحت دارید ایجاد می شود. ایبوپروفن یا ناپروکسن در این صورت هم ناراحتی شما را کاهش می دهند اما ناپولی می گوید: «بهترین راه برای جلوگیری از این نوع سر درد تنظیم زنگ ساعت در تعطیلات آخر هفته برای جلوگیری از خواب افراطی است.»
کاهش اندورفین مغز

سطح پایین اندورفین می تواند بر روی سطوح انتقال دهنده های عصبی مانند سرتونین تأثیر بگذارد و موجب کاهش رگ های خونی مغز شود. این محدودیت جریان خون به مغز را کاهش می دهد و سر درد را به دنبال دارد. برای جلوگیری از این نوع سر درد اولین کاری که صبح هنگام می توان کرد ورزش است زیرا ورزش باعث آزاد شدن اندورفین می شود.
خروپف

خرو پف مانند یک اره برقی می تواند نشانه ای از اسنداد مجرای تنفسی درحین خواب باشد، وضعیتی که باعث می شود شما هنگام خواب به سختی نفس بکشید و حتی به طور موقت در طول شب در حالی که خواب می بینید، تنفس را متوقف کنید. انسداد تنفس هنگام خواب ممکن است فقط چند ثانیه طول بکشد اما می تواند باعث کم شدن اکسیژن در مغز شما شود. برخی از کارشناسان می گویند: اکسیژن کمتر می تواند رگ های خونی مغز را گسترش دهد و فشار خون را افزایش می دهد و سردرد را ایجاد کند.
ترک کافئین

کافئین یک داروی ملایم است که سیستم عصبی شما را تحریک می کند. بنابراین اگر قهوه را به طور منظم بخورید و یک باره قطع کنید هنگام بیداری می توانید سر درد و درد گردن را احساس کنید. قطع کافئین به طور ناگهانی منجر به گسترش عروق خونی در مغز می شود. ناپولی می گوید: «در نتیجه خون بیشتری به مغز وارد می شود و فشار بیشتری ایجاد می کند و سردرد رخ می دهد.»

افسردگی

سردرد مرتبط با افسردگی می تواند در هر زمانی از روز رخ دهد به همین دلیل است که افسردگی با سطوح پایین تر سرتونین هورمون ارتباط دارد. اگر فکر می کنید ممکن است افسرده باشید با پزشک خود صحبت کنید؛ داروهای ضد افسردگی یا درمان میتوانند به شما کمک کنند به حالت عادی بازگردید و مشکلاتی را که موجب سردرد می شوند حل کنید.
فشار خون بالا

فشار اضافی خون یک علت شایع سردرد است. بسیاری از افراد مبتلا به فشار خون بالا این را نمی دانند زیرا این بیماری نشانه های زیادی از خود نشان نمی دهد. بنابراین اگر سردرد شما مکرر و غیر قابل توضیح باشد، پزشک خود را ببینید تا با تغییر شیوه زندگی مانند رژیم غذایی و ورزش یا داروهای فشار خون، سر درد شما را درمان کند.

اغلب سردرد های صبحگاهی قابل حل هستند. اما در موارد نادر، آنها می توانند یک مشکل اساسی و جدی مانند تومور مغزی یا آنوریسم را نشان دهند. بنابراین با پزشک خود صحبت کنید به خصوص اگر سردرد اول صبح شما با حالت تهوع همراه بود حتما آن را پیگیری کنید.

+

دسته‌بندی نشده

آمبولی چیست و چه علائمی دارد؟

آمبولی در بسیاری مواقع می تواند سبب بسیاری از بیماری های عروقی و به خصوص سکته شود. در اثر آمبولی لخته خون، چربی و یا هوا در داخل عروق گیر می کند و در نهایت منجر به سکته قلبی و یا سکته مغزی می شود
علائم آمبولی

تشخیص علائم آمبولی بستگی به محلی دارد که آمبولی در آن رخ می دهد
علائم آمبولی ریه:

۱- درد قفسه سینه
۲- تنگی نفس
۳- درد درهنگام تنفس
۴- خلط خونی
سایر علایم آمبولی:

سردرد
اختلال در تکلم
اختلالات بینایی
شنوایی وتنفس

پیشگیری از آمبولی

۱) ورزش
۲) بهبود وضعیت تغذیه
۳) کنترل چربی و فشارخون
۴) پرهیز از نشستن طولانی مدت
۵) پرهیز ازجراحی های غیر ضروری
آیا می دانستید که آمبولی منجر به کوری موقت می شود؟

وقتی لخته درعروق چشمی به دام بیفتد اکسیژن رسانی و خونرسانی مختل و بیمار بطورموقت دچار نابینایی می شود.
این نابینایی موقت است یا همیشگی؟

کوری ناشی از آمبولی موقتی است و باداروهای ضد لخته برطرف می شود.

منبع: شفا آنلاین

دسته‌بندی نشده

بارداری برای بیماران قلبی چه عوارضی دارد؟

خانم های که سابقه بیماری قلبی دارند بهتر است قبل از بارداری حتما با متخصص قلب و عروق و همچنین با متخصص زنان و زایمان مشاوره داشته باشند. چون باردار شدن با وجود بیماری قلبی بسیار پر خطر می باشد.

متخصص بیماری‌های قلب گفت: میزان مرگ‌و میر نوزادان کاهش یافته اما هنوز ضرورت مشاوره بیماری‌های قلبی پیش از بارداری احساس می‌شود.

علیرضا اخوین متخصص قلب و عروق گفت: کاهش مرگ‌ومیر در نوزاد از سیاست‌های وزارت بهداشت است که تاکنون موفق بوده اما بحث مشاوره بیماری‌های قبل و عروق پیش از بارداری همچنین در زنان با بیماری‌های قلبی از ضرورت‌هایی است که نباید آنها فراموش کرد.

وی ادامه داد:‌ فیزیولوژی زن باردار و غیر باردار متفاوت است بنابراین با توجه به عوارض بیماری‌های قلبی به بیمارانی که سابقه بیماری‌های قلبی دارند تاکید می‌کنیم تا پیش از بارداری با متخصص قلب و عروق و هم زمان با متخصص زنان و زایمان مشاوره داشته باشند.

اخوین اظهار کرد: توصیه ما به خانم‌هایی که قصد بارداری دارند این است که قبل از حاملگی مشاوره سلامت عموم بدن را داشته باشند تا درگیر حاملگی‌های پر خطر نشوند و جامعه شاهد تولد نوزادی سالم باشد.

وی بیان کرد:‌ پزشکان در مواجه با خطر در مادر زمان بارداری ممکن است اجازه حاملگی را به فرد ندهند که نباید این توصیه پزشکان را مقطعی تلقی کرد بلکه با توجه به عوارض بیماری‌های قلبی و عروقی، کاهش کیفیت زندگی در بیماران قلبی‌و عروقی و سایر عوارض در این بیماران باید علائم بالینی یک بیماری قلبی را مد نظر قرار داد تا خانم ها در حین بارداری درگیر عوارض متعدد و خطرناکی نشوند.
سه ماهه دوم بارداری در بیماران قلبی نیازمند مداخله زودهنگام است

این متخصص بیماری‌های قلب و عروق گفت: ایجاد محیط آرام، تغذیه، ورزش و سبک زندگی سالم از توصیه‌هایی است که همواره در بحث پیشگیری به تمامی افراد توصیه می‌شود و با توجه به دوره‌های مختلف حاملگی سه ماه دوم بارداری و مراقبت‌‌های بعد از زایمان در بیماران قلبی از مواردی است که نیازمند مداخله زودهنگام و مراقبت‌های خود افراد است.

وی مصرف داروها و مراقبت‌های بعد از تولد تا ۶ هفته بعد از تولد در زنان مبتلا به بیماری قلبی را موضوعی جدی دانست و در مشاوره قلبی برای این گروه‌ها تاکید کرد.

اخوین تصریح کرد: رسالت سلامت مادر و نوزاد در گام اول با متولیان سلامت است اما فرهنگ ‌سازی در این عرصه و آگاهی زنان نسبت به مشاوره‌های پزشکی قبل از بارداری موضوعی مهم است، امیدواریم شاهد توسعه فرهنگ‌سازی در این عرصه و تولد نوزادان سالم در جامعه باشیم.

 

+

دسته‌بندی نشده

تاثیر ورزش بر آلزایمر چیست؟

بر طبق تحقیقات اخیر، ورزش منظم ممکن است باعث محافظت در برابر بیماری آلزایمر شود، حتی برای افرادی که از نظر ژنتیکی در معرض خطر هستند.

در مطالعه منتشر شده در مجله بیماری آلزایمر، افرادی که فعالیت بدنی شدید دارند نسبت به افرادی که کمتر فعالیت دارند، الگوهای متابولیسم گلوکز سالمی در مغزشان نشان می دهند – نشانه ای از فعالیت مغز سالم. از سوی دیگر، فعالیت شدید مزایای مشابهی ندارند.

مطالعه ای بر روی ۹۳ فرد بزرگسال با متوسط سن ۶۴ سال، با حداقل یکی از والدین با بیماری آلزایمر انجام شد. این بیماری آن ها را تحت خطر قرار می دهد، با وجودی که هیچ یک هیچ اختلال شناختی نشان نمی دهند.

برای روشن شدن رابطه بین فعالیت مغز و سطح فعالیت، هر فرد به مدت یک هفته یک شتاب سنج قرار می دهد تا فعالیت بدنی روزانه اندازه گیری شود و اسکن PET برای اندازه گیری متابولیسم گلوکز، که سلامت و فعالیت های نورون را در چندین منطقه مغز نشان می دهد، دریافت می شود. برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، این مناطق تمایل دارند متابولیسم گلوکز را کاهش دهند.

محققان دریافتند افرادی که حداقل ۶۸ دقیقه در روز در معرض فعالیت بدنی در سطح متوسط قرار گرفتند – معادل یک پیاده روی با سرعت، سوخت و ساز گلوکز در همه نقاط بدن داشتند.

مقدار زمان صرف شده در حال تحرک و یا فعالیت بدنی شدید (مانند راه رفتن آهسته) با تغییر نکردن مناطق مختلف مغز دیده شد. فعالیت سنگین با متابولیسم بهتر گلوکز در یک منطقه مغز – هیپوکامپ – مرتبط بود.

تحقیقات نشان می دهد نیازی نیست برای استفاده از مزایای مغز خیلی شدید ورزش کنید. اوزیما اوککوو، استاد پزشکی در دانشکده پزشکی و سلامت دانشگاه ویسکانسین، می گوید: شواهد نشان می دهد “فعالیت های سبک کافی نیستند و فعالیت سنگین نیز ضروری نیستند”.

محققان می گویند ارتباط بین فعالیت ورزشی و سلامت مغز گامی هیجان انگیز و مهم در تحقیقات آلزایمر است. اما محققان می گویند مطالعات بیشتری باید در خصوص رابطه بین علت-اثر بین تمرین و متابولیسم گلوکز انجام شود. (در حال حاضر تحقیقاتی در خصوص رابطه سلامت مغز و ورزش برای افراد مبتلا به مشکلات آلزایمر در حال انجام است.)

اما Okonkwo اشاره می کند تحقیقات قبلی ارتباط بین متابولیسم گلوکز و عملکرد شناختی را بررسی کرده است. او می گوید: “ما اکنون نشان می دهیم که شیوه زندگی فعال باعث افزایش عملکرد نورون ها می شود.”

Okonkwo می گوید این تحقیق نشان می دهد مردم می توانند خود را در برابر بیماری آلزایمر محافظت کنند، حتی اگر آنها در معرض خطر ژنتیکی آلزایمر قرار داشته باشند. او می گوید: “شواهد نشان می دهد هیچ وقت دیر نیست تا یک رژیم جسمانی فعال داشته باشیم.” “همچنین نشان می دهد هر چقدر زودتر شروع کنید و بیشتر ادامه دهید، مزایای بیشتری کسب می کنید.”

+

دسته‌بندی نشده

بالابودن آنزیم‌ های کبدی در آزمایش خون نشانه چیست؟

سلول های ملتهب یا آسیب دیده کبدی، بیشتر از حد طبیعی برخی موادشیمیایی مثل آنزیم های کبدی را وارد جریان خون می کنند و در نتیجه، باعث افزایش آنزیم های کبدی در آزمایش خون می شوند. کبد یا جگر، یکی از غدد مهم در بدن است که در فعالیت‌های سوخت‌وساز بدن مانند گوارش غذاها نقش دارد.

تمام خون دستگاه گوارش توسط سیاهرگی به نام ورید باب جمع‌آوری شده و وارد کبد می‌شود و تمام مواد جذب شده از لوله گوارشی از کبد عبور می‌کنند.

دیگر کارهای کبد به دام انداختن سموم بدن و تصفیه آنها با تبدیل کردنشان به مواد بی ضرر است. همچنین، این کبد است که متابولیسم داروها را در بدن بر عهده دارد.

شرکت در خون سازی (در دوران پیش از تولد) و مقاومت در برابر عفونت‌ها، فراهم ساختن سریع انرژی در هنگام ضرورت، ذخیره آهن و… از دیگر فعالیت های کبد است.

افزایش آنزیم های کبدی می تواند نشان دهنده التهاب یا آسیب سلول های کبدی باشد. سلول های ملتهب یا آسیب دیده کبدی، بیشتر از حد طبیعی برخی موادشیمیایی مثل آنزیم‌ های کبدی را وارد جریان خون می کنند و در نتیجه باعث افزایش آنزیم های کبدی در آزمایش خون می شوند.

آنزیم های کبدی افزایش یافته معمولا عبارتند از:
۱- آلانین ترانس آمیناز (ALT یا SGPT)
۲- آسپارتات ترانس آمیناز (AST یا SGOT)

افزایش آنزیم های کبدی ممکن است در طی یک آزمایش خون معمولی مشخص شود. در بیشتر موارد، آنزیم های کبدی به آرامی و به طور موقتی افزایش پیدا می کنند. بیشتر مواقع، این افزایش آنزیم ها علامت یک مشکل کبدی مزمن و خطرناک نیست.

اگر آزمایش خون نشان داد شما دچار افزایش آنزیم های کبدی هستید، از پزشک علت احتمالی آن را سوال کنید.
علل بالابودن آنزیم‌ های کبدی در آزمایش خون

پزشک با بررسی داروهای مصرفی شما، علائم و سایر آزمایشات، علت افزایش آنزیم های کبدی را مشخص می کند.

علل افزایش آنزیم های کبدی عبارتند از:

– مصرف برخی داروها مثل داروهای استاتین که کلسترول خون را پایین می آورند.

– نوشیدن الکل

– نارسایی قلبی

– هپاتیت A و B و C

– بیماری کبد چرب غیرالکلی

– چاقی

– برخی داروهای مسکن مثل استامینوفن

– هپاتیت الکلی (التهاب کبد در اثر مصرف الکل)

– هپاتیت خودایمنی (التهاب کبد در اثر یک اختلال خودایمنی)

– بیماری سلیاک (آسیب روده باریک در اثر اسیدآمینه گلوتن)

– سیروز کبدی

– عفونت سیتومگالو ویروس

– درماتومیوزیت (یک بیماری التهابی که باعث ضعف عضلات و بثورات پوستی می شود)

– ویروس اپشتین بار

– التهاب کیسه صفرا (کوله سیستیت)

– سکته قلبی

– هموکروماتوز (تجمع آهن خیلی زیاد در بدن)

– کم کاری تیروئید

– سرطان کبد

– بیماری مونونوکلئوز

– دیستروفی عضلانی (بیماری ارثی و مادرزادی که باعث ضعف پیشرونده عضلات می شود)

– التهاب پانکراس

– پلی میوزیت (بیماری التهابی که باعث ضعف عضلات می شود)

– هپاتیت سمی (التهاب کبد در اثر داروها و یا سموم)

– بیماری ویلسون (تجمع بیش از حد مس در بدن)
تغییر آنزیم های کبدی با این داروها

گروهی از داروها که می توانند باعث ایجاد سطح غیرطبیعی آنزیم ها گردند شامل موارد زیر هستند:

– داروهایی که برای کاهش درد استفاده می شوند مانند آسپرین، استامینوفنTynlenol، ایبوپروفن(motrin,Advil)، ناپروکسن(Narosyn)، دیکلوفناک (Voltaren) و فنیل بوتازون (Butazolidine)

– داروهای ضد صرع شامل فنی توئین(Di lantin)، الرپروئیک اسید، کاربامازپین (Tegretol)و فنوباربیتال.

– آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین ها، سولفونامیدها، ایزونیازید(INH)، سولفا متوکسازول، تری متوپریم، نیتروفورانتوئین و …

– داروهای پایین آورنده کلسترول شامل استاتین ها(Lipitor,Pravachol, Mevacor و…) و نیاسین داروهای ضد افسردگی شامل سه حلقه ای ها سطح غیر طبیعی ایجاد شده آنزیم های کبدی معمولاً هفته ها و ماه ها پس از قطع دارو به حالت طبیعی باز می گردند.
بالا بودن آنزیم های کبدی در نوزادان

افزایش آنزیم های کبدی بدون هیچگونه علامت دیگری در شیرخواران و کودکان خردسال معمولا نشان دهنده بیماری خاصی نیست و نیاز به بررسی فوری ندارد.

پژوهشگران با بررسی ۷۲ کودک به ظاهر سالم که دست کم به مدت ۳ ماه میزان آنزیم های کبدی آنان افزایش یافته بود، متوجه شدند، در صورتی که افزایش این آنزیم ها با علایمی نظیر یرقان همراه نباشد، معمولا ظرف مدت چند ماه خود به خود برطرف می شود و به اقدام درمانی خاصی نیاز ندارد.
کنترل کردن آنزیم های کبدی

مسئله بسیار مهم این است که آزمون های دوره ای AST وALT باید در طول زمان انجام شود. تا سطح سرمی افزایش یافته، ثابت مانده یا پایین آمده است، مشخص شود. برای مثال، بیماران تحت درمان با بیماری هپاتیت C مزمن از نظر آزمون های آنزیمی دوره ای باید ارزیابی شوند.

هرگونه پاسخ به درمان باعث کاهش آنزیم های کبدی به سطح طبیعی یا نزدیک سطح طبیعی می شوند، بیماران مبتلا به هپاتیت C که پس از اتمام دوره درمان بیماریشان دوباره عود می کند معمولاً سطح غیر طبیعی آنزیم های کبدی را نشان می دهند.
چه موقع نزد پزشک برویم؟

اگر آزمایش خون نشان داد شما دچار افزایش آنزیم های کبدی هستید، از پزشک علت احتمالی آن را سوال کنید. پزشک ممکن است آزمایشات دیگری برای شما بنویسد تا علت افزایش آنزیم های کبدی را مشخص نماید.

+

دسته‌بندی نشده

خطرات جوش ترکاندن چیست؟

برخی اوقات بر روی صورت و قسمت های مختلف بدن ممکن است جوش ایجاد شود و افراد با حساسیت بالا نسبت به آن سعی کنند آن را از بین ببرند و برتکانند. اما ترکاندن جوش و فشار بر روی جوش ممکن است آسیب های جدی به پوست وارد کند.

بسیاری از ما تجربه ترکاندن جوش‌ها را در مناطقی مانند بالای لب، روی چانه و بینی داشته‌ایم. متخصصان پوست می‌گویند این کار می‌تواند مشکلاتی برای سلامت ایجاد کند و گاه بسیار خطرناک باشد.

با ترکاندن یک جوش، قسمتی از پوست بازمی شود و باکتری‌هایی که از دست به داخل این زخم باز منتقل می‌شوند می‌توانند باعث عفونت شوند و زخم یا بیماری شدیدی ایجاد کنند.

مثلث مرگ کجا قرار دارد؟

به گفته کارشناسان، منطقه‌ای در نواحی اطراف بینی وجود دارد که مثلث مرگ نامیده می‌شود. قاعده این مثلث در ناحیه لب‌ها و راس آن بین دو چشم است. عفونت در این منطقه می‌تواند به طور مستقیم به مغز و مرکز عصبی انسان منتقل شود و خطر مرگ را به دنبال داشته باشد. رگ‌های خونی مثلث مرگ (اطراف بینی، دهان و چشم‌ها) به پشت سر و پایه مغز متصل هستند و باکتری‌هایی که وارد صورت می‌شوند می‌توانند براحتی به مغز راه پیداکنند و خطرآفرین شوند. این منطقه با سینوس‌ها نیز مرتبط است. اگر عفونتی که در حفره‌های سینوسی ایجاد می‌شود زود درمان نشود می‌تواند به مشکلات جدی مانند فلج، نابینایی یا حتی مرگ منجر شود.

همچنین این احتمال وجود دارد که جوش و آکنه، علائم یک عفونت پوستی به نام سلولیت باشند. این عفونت با باکتری‌هایی مانند استافیلوکوک اورئوس یا استرپتوکوک ایجاد شده و معمولا با علائمی مانند قرمزی، بادکردگی و دردناکی پوست شناخته می‌شود. سلولیت همچنین ممکن است با علائمی مانند تاول و جوش همراه باشد. تلاش برای ترکاندن این نوع جوش‌ها باکتری‌های خطرناکی را در سراسر بدن منتشر می‌کند و به مشکلات جدی سلامت منجر می‌شود.

چه کارهای دیگری می‌توانند خطرناک باشند؟

کارشناسان در مورد کندن یا قیچی کردن موهای بلند بینی که ظاهر ناخوشایندی ایجاد می‌کنند نیز هشدار می‌دهند. میکروب‌هایی که به بینی وارد می‌شوند در مجاورت پیاز مو و حفره‌هایی که مو از آن خارج می‌شود، تجمع پیدا می‌کنند. کندن موی بینی به پیاز مو صدمه می‌زند و مسیر ورود میکروب‌ها را هموار می‌کند. از آنجا که رگ‌های بینی در نهایت به مغز راه پیدا می‌کنند، باکتری‌های منتقل شده، می‌توانند عفونت‌هایی مانند مننژیت یا آبسه مغز ایجاد کنند. پاک کردن بینی با دست (بدون دستمال) نیز می‌تواند به همین شکل باعث ورود باکتری‌ها به مغز شود. بنابراین برای حفظ سلامت بهتر است دست‌ها تا حد ممکن از صورت دور نگه داشته شوند

+

دسته‌بندی نشده

در دوران بارداری از کجا بفهمیم که کودکمان مبتلا به تالاسمی هست یا خیر؟

تالاسمی یک بیماری ژنتیکی و ارثی است که توسط ژن مغلوب منتقل می‌شود. این یعنی کودک شما خودبه‌خود، این بیماری را به ارث نمی‌برد. اگر فقط شما یا همسرتان، ناقل تالاسمی باشید، کودک شما ۵۰ درصد شانس دریافت ژن معیوب و انتقال آن به نسل بعدی را دارد. اما اگر هردو شما ناقل ژن معیوب باشید، کودک شما: – ۷۵ درصد، شانس این را دارد که یا ناقل ژن معیوب باشد یا به این بیماری مبتلا شود. – ۵۰ درصد شانس این را دارد که فقط ناقل ژن معیوب باشد. – ۲۵ درصد، شانس ابتلا به نوع شدید این بیماری یعنی تالاسمی ماژور را دارد. اگر هم شما و هم همسرتان مبتلا به تالاسمی باشید، به کمک یکی از روش‌های زیر می‌توانید اطمینان پیدا کنید که کودکتان به این بیماری مبتلا شده است یا خیر: – نمونه‌برداری از پرزهای جفتی: در این روش، در هفته ۱۱ تا ۱۴ بارداری، به کمک یک وسیله مخصوص و از طریق واژن، نمونه کوچکی از جفت گرفته می‌شود تا DNA مورد بررسی قرار بگیرد. – آمنیوسنتز: در این روش در هفته ۱۵ بارداری به بعد، مقداری از مایع آمنیوتیک اطراف جنین برای آزمایش و بررسی گرفته می‌شود. – نمونه خون جنین: در این روش، بین هفته‌های ۱۸ تا ۲۱، مقداری خون از بند ناف جنین گرفته می‌شود تا DNA بررسی شود. گاهی اوقات اگر نتایج آزمایشات نشان بدهد که کودک مبتلا به تالاسمی ماژور است و شانس کمی برای زنده ماندن دارد، پزشک اجازه سقط قانونی را به پدر و مادر می‌دهد. زیرا متأسفانه کودکانی که با تالاسمی ماژور متولد، می‌شوند، حتی اگر تحت شرایط درمانی بالایی قرار بگیرند، کیفیت زندگی بسیار پایینی خواهند داشت. به همین خاطر، هرچه زودتر این مسئله تشخیص داده شود، هم برای خودتان بهتر است هم جنین.

+

دسته‌بندی نشده
  • 1
  • 2